tr_lelli
benimde biri 2. Çocuk yap artık diyenler vede çalışmıyorum deyince akıl verenler sinir ediyo bitmiyolar her yerdeler
Hayır hiç tanımadığım ilk kez tanıştıgım biri bile çalışmıyorum dedim akıl vermeye başladı şunu yapsaydın bunu diye
Böyle insanlara ne demek lazım bilmiyorum artık
Eşim boşver kime ne takma diyo ama işte insan takıyo ya
Ben kendim sahsimi ele alirsam keske onceden yapsaydim diyorum acikcasi.
Kendimi elestiriyorum he baskasi elestirince tirnaklarim cikiyo o ayri tabi de.
Kaynanam durumlari, bilinmezlikler, onumu gorememe, esimlerin dukkanin batmasi, issiz kalma durumlari vs vs hepsinin ard arda gelmeside beni cok engellemisti.
Herseyi rayina koydugumuzda da oglum neredeyse ilkokulu bitiriyordu.
Bu seferde bir rahatlik geliyor.
Buytmusun, gece uyanma yok, wc hallediyo, banyosunu yapiyo, veriyosun yiyo, kendi giyiniyo falan falan bir suru rahatlik geliyor.
Ama bukadar ara acilsin ve yaş almak istemezdim.
Esim 45 yasina geldi.
Ben oldum 35.
Artik vucut bazi seyleri kaldirmiyor.
Eski dinc halim, enerjim yok acikcasi.
Esimde keza oyle.
Bir defa kafalar dolu kafa kaldirmiyo.
Gecen lcw bir cocuk öyle agladiki kafam zonkladi olay mahalini terk ettim.
Benimkinde napcam hic bir fikrim yok.
Ama yapaydim oglan ortaokula baslamadan simdi 1.siniftik.
En azindan kendi isini goruyor kivami aldirirdim.
Boyle detayli dusununce pismanliklarim var.
Ama Rabbim böyle nasip etti demek.