- 18 Temmuz 2008
- 732
- 2.392
- 638
- 45
Kızlar bi durum oldu çarşamba günü. Aklımdan çıkmıyo bi türlü. Size anlatayım istedim ben mi büyütüyorum acaba diye. Bizim katta 6 daire var. Fakat 3 ü boş. Sadece iki komşum var. Çarşamba sabah saat 8.20 de oğlumun öğretmeni aradı. Acele gelin Ege kusmaya başladı,çok ta karnı ağrıyo,çok hasta dedi. Apar topar hazırlandım. Ama bebeğimiz hem hasta hem de uyuyodu.Daha 4aylık. Komşuma gittim nasılsa erken kalkıyo bari bebeği ona bırakıp koşayım okula diye. Ama evde yoktu. Hemen diğer komşuma gittim anlattım durumu . Bana kahvaltıya misafirim gelcek hazırlık yapıyorum dedi. Şok oldum
Çünkü okula gidip gelmem 10 dakika bile değil.çünkü okul evimizin hemen karşısında. Kendi kızıda aynı okulda. Ne ihtiyacı varsa bana geldi şimdiye kadar. Komşuyuz çünkü. Asla geri çevirmedim. Ama benim ilk defa ihtiyacım oldu. Onda da böyle yaptı. Bende bebeği aldım arabasına. O da hasta olduğu için çok ağladı. Öylece gittim okula. Oğlumu aldım okuldan. O kadar halsizdi ki bi taraftan oğlumu tuttum bi taraftan bebek arabasını. Eve o şekilde geldik. Bi daha konuşmayı bile düşünmüyorum. Bu arada komşumun kızı zaten okuldaydı. Eşi başka şehirdeydi. Evde başka kimsede yoktu. Okuldan eve geldik,oğlum daha da kötüleşti. Hastaneye götürdüm getirdim hala misafir falan gelmemişti. Saat 11 gibi geldi misafirleri. Sizce bir daha görüşmeme kararımda haklımıyım yanlış mı düşünüyorum?
Günaydın, ayıp etmiş komşunuz. İnsan komşuyu zor anda da yanında istiyor. Ben olsam küsmem ama mutlaka mesafemi koyarım. Toplumda filan karşılaşırsam selamlasırım ama nasılsın diye sormazdım. Geldiğinde de bir bahanem olurdu eve almamak için.
Çocuğunuz için çok geçmiş olsun...
