- Konu Sahibi MonalisaSmile
-
- #1
Biz İstanbul’a ve Ankara’ya 3 saat mesafede, küçük ama güzel ve gelişmiş bi ilçede oturuyoruz. Eğitim seviyesi yüksek, temiz, düzenli bir yer. Her şeyden önemlisi eşimin ve benim doğup büyüdüğümüz, ailelerimizin ve akrabalarımızın yaşadığı yer. Görünüşte her şey mükemmel…
Ama eşim iş yerinde mutlu değil. Daha doğrusu üslerinin yükselmesini engellediğini, önünü kapattığını düşünüyor. Bir çeşit mobbing yani. Onun için de İstanbul’ a taşınmak istiyor.
Ben üniversiteyi İstanbul’da okudum, altı sene yaşadım, İstanbul’u seviyorum. Ama İstanbul’a gezmeye gittiğimizde bile trafiği, kalabalığı, curcunası beni boğuyor. Eskisi gibi değil benim için. Hem de yerimizi yurdumuzu bırakıp gitmek düşüncesi bile beni çok üzüyor. Ailemden ayrı kalmak istemiyorum. Yaşadığım yeri seviyorum buradan ayrılmak istemiyorum. Ayrıca şimdi bebeğimiz olacak onu İstanbul’dansa bu nezih yerde büyütmek istiyorum.
Ama bir yandan da eşimin mutsuz olmasına da üzülüyorum. Bana çok yansıtmasa da iş yerinde sorunlar yaşıyor. Gitmek konusunda çok ısrarcı olmuyor ama ara ara yoklamayı da ihmal etmiyor. ‘’Gidelim mi, gidelim mi, gel seninle şu konuyu oturup bir konuşalım…’’ Bu böyle yaklaşık bir senedir devam ediyor. Off ne yapacağımı bilemiyorum. Bir akıl verin…
Ama eşim iş yerinde mutlu değil. Daha doğrusu üslerinin yükselmesini engellediğini, önünü kapattığını düşünüyor. Bir çeşit mobbing yani. Onun için de İstanbul’ a taşınmak istiyor.
Ben üniversiteyi İstanbul’da okudum, altı sene yaşadım, İstanbul’u seviyorum. Ama İstanbul’a gezmeye gittiğimizde bile trafiği, kalabalığı, curcunası beni boğuyor. Eskisi gibi değil benim için. Hem de yerimizi yurdumuzu bırakıp gitmek düşüncesi bile beni çok üzüyor. Ailemden ayrı kalmak istemiyorum. Yaşadığım yeri seviyorum buradan ayrılmak istemiyorum. Ayrıca şimdi bebeğimiz olacak onu İstanbul’dansa bu nezih yerde büyütmek istiyorum.
Ama bir yandan da eşimin mutsuz olmasına da üzülüyorum. Bana çok yansıtmasa da iş yerinde sorunlar yaşıyor. Gitmek konusunda çok ısrarcı olmuyor ama ara ara yoklamayı da ihmal etmiyor. ‘’Gidelim mi, gidelim mi, gel seninle şu konuyu oturup bir konuşalım…’’ Bu böyle yaklaşık bir senedir devam ediyor. Off ne yapacağımı bilemiyorum. Bir akıl verin…