Merhaba kızlar
Bundan iki buçuk sene önce çok sevdiğim kuzenimle aramız bozuldu ve ben onu hala çok özlüyorum.
Erkek arkadaşımla ilk önce o tanıştı ama 1 haftalık bir muhabbetten sonra kuzenim bir anda bıraktı onu ve o bir haftalık süreçte ben de onunla tanışma fırsatı buldum ama hakkında hiçbir şey bilmiyordum. Bunlar bitirdiklerini söylediğinde erkek arkadaşımla muhabbetimiz oluşmaya başladı ama konumuz genelde kuzenimdi. Gel zaman git zaman biz erkek arkadaşımla konuştukça birbirimizin ne kadar ortak noktası olduğunu fark ettik ve aramız çok güzel oldu. Tabii bu konuşmaların hepsi face ortamındaydı ve yazılanları kuzenim benim face adresime girip okuyordu. Bir gün biz yine konuşurken erkek arkadaşım bana açıldı ben de ona karşı boş değildim ama arada kuzenim vardı onunla konuşmam gerektiğini söyledim ve erkek arkadaşımı bırakmak istemediğimi de. Artık ne olduysa kuzenimden mesaj geldi bana meğer o an yazılanları okuyormuş beni engelledi her yerden hayatından da sildiğini söyledi ve biz oracıkta kalakaldık. Erkek arkadaşım şu an üstüne gitmeyelim sinirli biraz sakinleşsin konuşuruz dedi biz de öyle yaptık çünkü akşam geç saatti.
Ama kaç ertesi gün oldu kuzenim benimle hiç konuşmadı. Defalarca mesaj attım araya ablalarımı kuzenlerimi koydum ama olmadı. Erkek arkadaşımla aramız çok şükür çok iyi. İlk günden beri öyle büyütülecek sorunlar yaşamadık ve ciddi düşünüyoruz. O benim kuzenimdi sonuçta ailemden biriydi şu anda birlikte olduğumuzu o da ailesi de birçok akrabam da biliyor. Ama yarın biz evlendiğimizde yuvamı bozacak bir şey olmasından korkuyorum. O bana bu güne kadar çok hakaret etti çok ağlattı ama ben yinede onu sevdiğimden sustum. Ailem arkadaşlarım hepsi artık pes etmemi söyledi ama ben kendimi bildim bileli onunlaydım ondan vazgeçmek çok zor geliyor.
Ben onları ayırmadım kendileri bitirmişti hem bir haftalık bir ilişkiydi öyle büyük bir aşk olsaydı bitmezdi. Evet güzel bir durum değil bu ben kendime kızıyorum ama artık yapacak şeyim kalmadı. Ne kadar mutlu olsam da bir yerde onun yokluğu beni çok üzüyor. Eğer bu durum tam tersi olsaydı ben ağzımı bile açmazdım çünkü bitmiş bir şeyi karıştırmanın bir anlamı yok benim için ve ben sırf kuzenim olduğu için onun mutluluğunu her şeyden üstün tutar ilişkilerine bir şey demezdim. Ama malesef benim düşündüğüm şey başıma gelmedi ve bu küslük daha ne kadar sürecek bilmiyorum. Sadece içimi dökmek istedim çünkü çok doldum hatta taştım. Okuyanınız varsa teşekkür ederim derdime ortak olduğunuz için.
Bundan iki buçuk sene önce çok sevdiğim kuzenimle aramız bozuldu ve ben onu hala çok özlüyorum.
Erkek arkadaşımla ilk önce o tanıştı ama 1 haftalık bir muhabbetten sonra kuzenim bir anda bıraktı onu ve o bir haftalık süreçte ben de onunla tanışma fırsatı buldum ama hakkında hiçbir şey bilmiyordum. Bunlar bitirdiklerini söylediğinde erkek arkadaşımla muhabbetimiz oluşmaya başladı ama konumuz genelde kuzenimdi. Gel zaman git zaman biz erkek arkadaşımla konuştukça birbirimizin ne kadar ortak noktası olduğunu fark ettik ve aramız çok güzel oldu. Tabii bu konuşmaların hepsi face ortamındaydı ve yazılanları kuzenim benim face adresime girip okuyordu. Bir gün biz yine konuşurken erkek arkadaşım bana açıldı ben de ona karşı boş değildim ama arada kuzenim vardı onunla konuşmam gerektiğini söyledim ve erkek arkadaşımı bırakmak istemediğimi de. Artık ne olduysa kuzenimden mesaj geldi bana meğer o an yazılanları okuyormuş beni engelledi her yerden hayatından da sildiğini söyledi ve biz oracıkta kalakaldık. Erkek arkadaşım şu an üstüne gitmeyelim sinirli biraz sakinleşsin konuşuruz dedi biz de öyle yaptık çünkü akşam geç saatti.
Ama kaç ertesi gün oldu kuzenim benimle hiç konuşmadı. Defalarca mesaj attım araya ablalarımı kuzenlerimi koydum ama olmadı. Erkek arkadaşımla aramız çok şükür çok iyi. İlk günden beri öyle büyütülecek sorunlar yaşamadık ve ciddi düşünüyoruz. O benim kuzenimdi sonuçta ailemden biriydi şu anda birlikte olduğumuzu o da ailesi de birçok akrabam da biliyor. Ama yarın biz evlendiğimizde yuvamı bozacak bir şey olmasından korkuyorum. O bana bu güne kadar çok hakaret etti çok ağlattı ama ben yinede onu sevdiğimden sustum. Ailem arkadaşlarım hepsi artık pes etmemi söyledi ama ben kendimi bildim bileli onunlaydım ondan vazgeçmek çok zor geliyor.
Ben onları ayırmadım kendileri bitirmişti hem bir haftalık bir ilişkiydi öyle büyük bir aşk olsaydı bitmezdi. Evet güzel bir durum değil bu ben kendime kızıyorum ama artık yapacak şeyim kalmadı. Ne kadar mutlu olsam da bir yerde onun yokluğu beni çok üzüyor. Eğer bu durum tam tersi olsaydı ben ağzımı bile açmazdım çünkü bitmiş bir şeyi karıştırmanın bir anlamı yok benim için ve ben sırf kuzenim olduğu için onun mutluluğunu her şeyden üstün tutar ilişkilerine bir şey demezdim. Ama malesef benim düşündüğüm şey başıma gelmedi ve bu küslük daha ne kadar sürecek bilmiyorum. Sadece içimi dökmek istedim çünkü çok doldum hatta taştım. Okuyanınız varsa teşekkür ederim derdime ortak olduğunuz için.
