Öğretmeni yada okul psikoloğuyla bir konuşsanız belki de bütün çocuklarla aynı şeyi yapıyordur. Boşuna kendinizi üzüyorsunuzdur. Çevremde ne kadar okuyan çalışkan insan varsa hep kendi istekleri ve çabalarıyla okumuşlardır. Ödevini yap , öğren diye üstüne durulan çocukların hiçbiri ders çalışmayı seçmiyor. Çocukların başarı duygusunu tatması onları çalışmaya iter. Sürekli çalışması için zorlanması ise ters tepebilir. Anne olmak gerçekten çok zor.
Bir de bu öğretme işini okulda öğretmenlerin yapması gerekmiyor mu?
offff offff
ben de geçen perşembe kızımın veli toplantısına gittim ve gerçek anlamda veli olduğumu hissettim. genel konular konuşuldu abur cubur partileri, renk partileri vs. biz hala sabah ağlıyoruz ve öksürüyoruz salı günü doktora gideceğiz
HYMARRY'e
paranizin bosuna yanmış olması kötü olmuş boyle bı durum bir tanidigiminda basına gelmişti doga koleji tarafından..arkadasım ben çalışan bir bayan değilim bu okul ısıni cocuklarimin sosyal gelişim için istiyorum mutlaka evdeki egitimdn farkı vardır cocuklarım onceden cozmedikleri ilk kez gördükleri ileri yas egitim kitaplarında da çok başarılılar ben zaten onlara bir takım egitimlerini fazlasıyla verebiliyorum bir eğitimci olarak bu sebeple cocuklarımı herhangi bir anaokuluna göndermek istemiyorum hayırlısı neyse o olsun
Ben İstanbulda Avrupa yakasindayim sizde İstanbul'da mısınız ?Eğer bizide %50 indirim kontenjaninizdan faydalandirma imkaniniz varsa hemen gelelim:))
Oğullarım 10 aylık ve geçen hafta yuvaya başladık. Uzun aramalar ve görüşmeler sonucunda bahçelievlerin en eski yuvalarından birine verdik ve ben çok memnunum. Her ne kadar çocuklarımı yuvaya bıraktığım için çevremde çok laf eden olsada bir bakıcıdan daha güvenilir buluyorum yuvayı..
Selam hanımlar,
yazıştıklarınızı az çok okumaya gayret ediyorum,
benim de ikiz kızlarım 1 aydr anasınıfına başladılar,hatta yazmıştım buraya,çok ağlıyor biri diye,
hallettik çok şükür,
ama aklımda ve uygulamalarımda şu var,
şunu yaparsan bunu yaparım,bunu yapmazsan bunu yapmam diye yetiştirilen çocuklar hep maddeye güdümlü yaşıyorlar,
bir de kuzularımız yeni yeni okula başlıyor,bazıları adapte bile olamadı,
öğretmen ödev veriyor bilmem ne ama henüz onlar neden okula başladıklarını bile bilmiyorken,biz bir de onlara ödev yapmadıkları için ceza vermemeliyiz diye düşünüyorum,
ödevini yapmanın onun iyiliği için olduğunu anlatmanın ve ikna etmenin bir yolunu bulamıyorsak,bir de sütüne ceza veriyorask o çocuk okulunu neden sevsin ki,o evde rahattı,değil mi,
onun bakış açısından yaklaşmak lazım diye düşünüyorum..
Sizede cok tesekkur ederim YALEL kusura bakmayin mesajinizi alintiliyamadim..
Iste bende bu konuda karar veremiyorum..yani oglumun yeme-icmesi benim icin cok onemli..ama artik parkta bi cocukla karsilastiginda nasil davranmasi gerektiginide ogrensin istiyorum uff karar vermek cok zor
Ben ilk kres gorusmemi oglum 2.yasini doldurur doldurmaz yaptim..ve ozamki dusuncem yarim gundu..fakat bana soyle denildi..yarim gunun 24 aydan sonra verimli olmadigi sadece kahvalti el yuz yikama vs.kismina katilabilecegini tam oyn zamani oglumu almak zorunda kalacagimi ve bunu cocugun gelisimine bir katkisi olmayacagi...yani dusunuyorumda zaten tam oyun zamani oglumu ordan aglaya aglaya eve getirirsem hicbir yarari olmaz gibi geliyor..bende ozaman yemek ve uyku yuzunden erteleme karari almistim..dusuncem seneye vermekti ama parkta bile oglum cocuklarla nasil oynanacagini bilmiyor..onlarin oyunlarini bozup cocuklar kizdiklarinda oyle mutlu oluyoki onu oyun saniyo..yada biri ona vurup canini yaktiginda yine gulup oyun oynaniyo saniyor..yani ben bunlar ogretmekte yetersiz kaliyorum artik..cunku cocuklarla bizzat bir arada olup ogrenmeli..
Sonuc olarak bende sizin gibi arada ve karsiz kaldim sanirim:44: ekim ayi basinda gondermeyi istiyorum onumdeki 3-5 gun icinde karar vermeliyim[/QUO
Aslında ben yazılanlardan şunu anladım ki hepimizin çocuğu aynı durumda. benim oğlum da Ağustos 2010 doğumlu ve yarım gün kreşe gidiyor. bend e alışsın; arkadaş edinsin; anneden ayrılmayı öğrensin istedim. küçük bir okula gidiyor; bu nedenle birebir ilgi gibi bir sorun çekmiyor; ama hala tam da alışamadı. Sabah özellikle evde de pazarlık ediyor birlikte gidelim diye.
Geç kalktığında kahvaltıya götürmüyorum bazen ama öğlen yemeğini orada yiyor. Evet; yemekler genelde yetersiz oluyor. Bir kaç gün ben de oğlumla gittim; diğer çocukların yemeklerini de gördim. Sonuçta önüne konulanı yiyorlar belki ama hepsini yemeleri bazen mümkün olmuyor; ama genellikle bir yemeği tamamen bitirmelerini sağlıyorlar.
Orada yediği yemek benim oğluma yetmediği için erken uyanıyor. Çünkü biraz etçil bir çocuk ve türlünün içindeki iki-üç parça tavuk ona yetmiyor. Yine her öğünde düzenli olarak lokantadaki az çorba miktarında çorba yiyen çocuğa iki çeşit yemek az geliyor. Ben her öğün bir kase çorba; bir kase yoğurt; etli yemek; pilav-makarna şeklinde yemek yediriyordum ama şimdi bunu çok da takmıyorum.
Gerekirse uyanınca ara öğünün kuvvetli tutuyorum. Az yedikleri için de az uyuyorlar; bence bu nedenle öğlen uykusu az oluyor.Evde de erken uyanıyor; çünkü acıkıyor.
Yarım günde de yeterince faaliyet yapıyorlar aslında. Çünkü porgrama baktığımızda 10-12 arası iki saatte bir çok faaliğyet yapacak zaman oluyor ve benim oğlum yavaş yavaş şarkıları öğrenmeye başladı ki; genelde konuşmayan bir çocuktur.
Klozet meselesine gelince; bizim kreşte de küçük boy klozet yok; ama bizim evde de yok :) şaka bir yana zaten olağan hayatta olmayan bir şey çocuk klozeti; ona alışırsa normal klozetlede sorun yaşar diye düşünüyorum. Şirin Klozet adaptörleri ve tabureler ile çözmüşler sorunu; iki yaşındaki çocuk zorlanmadan yapıyor. Tabii öğretmeni götürüyor; yardımcı oluyor ve toparlıyor. Zaten yaşı gereği bunları yapabilmesi çok mümkün değil.Biraz büyükleri de öğretmen götürüyor ama onlar üstlerini kendileri indirmeye çalışıyorlar.
Yemekten sonra da elini ağzını yıkayıp; gerekirse üstünü değiştiirp; arkadaşlar uyuyacak sen de uyu; yarın da gel deyip gönderiyorlar. Bu arada sadece benimki yarım gün gidiyor; diğerleri tam gün ve çoğu hiç sıkıntı çıkarmadan yatıp uyuyor.
Benim deneyimlerim şimdilik bu kadar...
bu yazdıklarında çok haklısın..
ama şöylede bir şey varr . hayatı boyunca yapmadığı hiç bir şey için karşılık görmeyecek... ben elbette onu bir şeyeleri yaparsan bende yaparım demek istemem ama o hiç bir şey yapmadanda sürekli ver ver olmuyor....
he diyebilirsin ne anlayacak çocuk... ne kadar çok ben onun kişiliğini geliştirmek amaçlı sürekli onunla büyük gibi konuşup sohbet edip yapıp yapmayacağı şeyleri anlatıyorsam ki bunu gerçek anlamda yapıyorum oda ders yapması gerektiğini yapmazsa okulda başarılı olamayacağını bilmesi gerekiyorr... ben kendi adıma ve oğlum adına şunu söyleyebilirim ki benim oğlum gerçekten okula gidip orda gelişimini eğitimini alması gerektiğini biliyorr ben bunu ona anlatabiliyorum o bunun farkında çocuktan çocuğa elbette değişir ama benim oğlum bunun farkında ve uyguladığım teknik gerçekten işe yarıyor...
ben 7,5 aylık hamileyim ve onun psikoloji bozulmasın etkilenmesin diye harcadığım çaba okadar fazla kii bunu anlatamam...
oyuncaklarını toplamayan bir çocuğa toplaması gerektiğini anlatamıyorsan ama sürekli istediklerini verirsen bu çocuk gerek duymaz bunu yapmaya ama şartlarımız kurallarımız olursa bu kesinlikle yapar mc donalds götürmemem pek ala işe yaradı mesela benim.. şuanda ödevin bir kısmı aklında mesela....
önemli olan çocuğunuzu tanımak bence herşeyide genellemeye gerek yok...
cerenora aynen bizimki de 2 ay oldu nerdeyse her sabah ağlıyor kalkar kalkmaz başlayıp her sabah 2 saate yakın susmadan ağlıyor okulda çok iyiyimiş öğretmeni artık kızıyor hergün konuşuyor ağlamadan gel diye ama okulda söz veriyor tamam diyor ertesi gün yine aynı terane ben de alıştım artık hep böyle gidicek heralde
yok aksine çok güleryüzlü hep sarılır öper bütün çocukları bizi deniyor kızım .bir de zaten huysuz bir çocuk okulda çok iyiymiş anlatıyo zaten ama ağlıyor işte her sabah
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?