Bizim de daha düzen oturmuş değil .yaz okulu devam ediyor.yarin da götürücem.sonra pzt kendi sınıfıyla ve öğretmeniyle tanışacak .insallah hersey daha güzel olur .
Son düzenleme:
evet canım senin için de aynı süreç başlıyor. ilk günler güzel başlıyor sonra zamanla hep aynı rutini yaşadıkça sıkılıyorlar ve anneyi de istiyorlar.
bugün kızımı almaya gittiğimde cama yaklaştım acaba görebilir miyim diye beni görmüş herhalde nasıl çığlık çığlığa bağırıyor öğretmenin kucağında. neyse aldım sarıldı ki nasıl. yeni çocuk gelmişti onlar bile şaşırdı.
her zamanki gibi baba nerde dye sordu. öğretmeni Elvin gayet iyi dedi. oyunu çok seviyor gayet güzel uyudu falan dedi. bir baktıum üzerinde pijamanın üstü var. neden pijamalı dedim? o pijama mıydı dedi öğretmen. demek ki bu çocuk kaç gündür üstüyle yatıyor. sen pijamayı görmediysen bile bana sor neden pijaması yok de. şu an bizim kreşte biraz kaos var. öğrenci az olduğu için bütün çocuklar ve öğretmenleri aynı sınıfta takılıyorlar.o nedenle öğretmenler de nereye yetişeceklerini pek bilemiyorlar. bizimki de bugün pek yemek yememiş.ikijndi kahvaltısıını güzel yapmış kirlilerinden de tespit ettim. ama yarın gidip bir kolaçan edip ciddi ciddi konuşmam lazım. etrafta alternatifim yok. o nedenle var olanı düzelteceğim bakalım.
Bizim de daha düzen oturmuş değil .yaz okulu devam ediyor.yarin da götürücem.sonra pzt kendi sınıfıyla ve öğretmeniyle tanışacak .insallah hersey daha güzel olur .
offf bu iş her gün daha dramatik bir hal alıyor eve gelince çok mutlu adeta neşe saçıyor evde, ama sabah kalktığından itibaren ağlama evde başlıyor. bu sabah da öyle. ağlayarak bıraktım. sonra bahçede kuytuda bekledim. 5 dakika kadar ağladı sonra sustu. Allahım ne kadar sürecek bu ağlama sinirlerim harap oldu.
offf bu iş her gün daha dramatik bir hal alıyor eve gelince çok mutlu adeta neşe saçıyor evde, ama sabah kalktığından itibaren ağlama evde başlıyor. bu sabah da öyle. ağlayarak bıraktım. sonra bahçede kuytuda bekledim. 5 dakika kadar ağladı sonra sustu. Allahım ne kadar sürecek bu ağlama sinirlerim harap oldu.
hep sürecek ceren bu sabah oğlum yine ağlayarak gitti neyseki yarın tatil birde cuma gidecek sonra yıllık izne ayrılıyorum :)
kreşi aradım bu hafta çektiklerimi anlattım bizim ufaklığın emir diye bir kankası var meğer o 1 haftadır yokmuş bu hafta hergün sabah kreşe girmek istememiş kreşin önündeki bankta 15 dk oturmuşeylül 10 da yeni dönem başlıyo yaz döneminde çok az öğrenci olduğu için çok sıkıldı dönem dönem herkes tatilde bende gitmicem diye ağladığı oldu biz dönene kadar hem yeniler alışmış olacak hemde oğlum biraz kafasını dağıtmış (inşallah )
Bunlar mutlaka olacak ,yapacak pek bişey yok .onlarin karsisinda kararlı durmaktan başka.sen gittikten sonra susuyorsa demek ki çok ta mutsuz değil.illaki alışacaklar.onlar da biz de .Yasları küçük olduğu icin biraz daha kısa sürer belki bu durum.Birazcık sabredicez.
Biz bugün de öğleye kadar kaldık okulda.ogretmeni aslında uyutacaktı bugün ama yemeğe doğru mizmizlanmaya başlamış annemi arayın demeye.ogretmeni de soğutmayalım ilk günlerden diye ısrar etmemiş.
Sanırım bizimki yemek saati gelince anlıyor uyku saatinin geldigini başlıyor mizmizlanmaya.cunku ogretmeni sabahtan iyiydi şimdiye kadar dedi. Dün de aynı şeyi yaptı.bizde yemek ve bazen öğle uykusu sıkıntı oluyor.mesela şimdi çok zor uyuttum.okulda nasil uyuturlar bilmiyorum
offf biz dün kayıt için gittik ama benim içime sinmeyen bişeyler vardı vazgeçtik...
gene başladım kreş arayışına...
benim istediğim bi yer var ama 550 lira + servis ücreti istiyolar.. o da bizi aşıyor baya...
orayı görünce de başka yeri beğenemiyorum bi türlü...
artık karar vermem lazım çok geç kaldım... ama hiç tamam burası diyemiyorum...
kızlar merhaba,
başından sonuna kadar okudum mesajlarınızı..
arada gözlerim doldu, boğazım düğümlendi... arada güldüm maceralarınızı okudukça...
benim kızım da 32 aylık şu anda.
çok yalnız, evde hep benimle. havalar çok sıcak, park bahçe yapamıyoruz pek. fırsat oldukça akşamları babamızla çıkıyoruz oyun bahçelerine.. ama yetmiyor elbette.
kızım, (muhakkak hepimizin yavruları öyledir ama..) algılama kapasitesi oldukça yüksek bir çocuk. konuşması şu anda çok düzgün. oturup saatlerce dedikodu bile yapılabilir durumda.
oyun oynamayı her çocuk gibi çok seviyor. öğrenmeye çok açık elbette tüm yaşıtları gibi.
ama ben O'na yetemiyorum, kendimi yetersiz ve sabırsız hissediyorum. Her hareketine müdehale ediyorum, farkındayım ama yapıyorum elimde değil. Çok fazla sınırlı oluyor bu durumda. her hareketinde (8-10 yaş tepkileri gibi yani) neden-sonuç ilişkisi aramaya başladı uzun süredir. Ben bunu yaparsam, annem kızar gibi değerlendiriyor her şeyi. Benim de sabrım yetmiyor, O'nun çocuk meraklarına, karıştırmalarına, döküp dağıtmalarına, bağırıp ağırmalarına... ne biliyim, yetersizim işte kısaca. kötü hisssediyorum çok.
kreşe vermeyi düşünüyordum.
geçenlerde 2,5 yaş kontrolüne gittik doktorumuza. kafam allak bullak oldu.
Normal 2,5 yaş tepkileri vermiyor begüm, dedi bana. yaşından çok olgun hareketleri var, çocukluğunu yaayacak ortamları sunmanız lazım, atlaması zıplaması, saldırması lazım. otokontrol mekanizması çok gelişmiş, şu anda 6-7 yaş tepkileri veriyor, dedi.
Kreşe göndereceğiz nasipse, yaşıtlarıyla ve sinirleri alınmış öğretmenlerle daha mutlu olur diye düşünüyorum, dedim.
Aksine, kreşe hiç hazır değil gibi düşünüyorum ben, dedi. Bir pedagog ile görüşün ama, oyun grubuyla idare etmenizi neriyorum şimdilik, dedi.
Bir süre anne-çocuk oyun grubuna takılın, haftada 2-3 kere beraber gidin. Şu aşamada anneden ayrılık yaşarsa, içine kapanır, depresyona girebilir, dedi.
Böyle şeyler yaşayanlarınız var mı kızlar?
Çocuğuma iyiyi kötüyü öğretmeye çalışırken, fazla kontrollü hale getirmişim.. haberim yokmuş.
Ne yapıcam bilemiyorum.En ufak bi olumsuz cümlemde (mesela, ''hayır begüm, gidemiyoruz şu anda'' gibi..) hemen boyun büküp ağlama olayımız oluştu. Buna da biz sebep olduk muhtemelen.
Ya çok kötüyüm, ne yapıcam bilemiyorum.
Biz Bursa- Özlüce'de oturuyoruz.
İyi bi oyun grubu tavsiyesi olan, çok memnun olunan bi kreş tavsiyesi olan varsa, çok sevinirim.
Ne yapacağımızı bilemiyorum hiç...
ne olur bir süre sonra bari bitsin
sabır ya sabır...
canıjm alışma dönemi ben de işlk günler gidip aldım sürekli.
canım biraz zorlayamaz mısın durumları. bizim de 500. ama eve çok yakın olduğu için servis kullanmıyoruz.
evet canım ne yazık ki zaman zaman çocuklarımızı istemeden robota çeviriyoruz. benim aynı senin gibi bir tanıdığım var. kızı şu anda 39 aylık. senin kızın gibiyken kayınvalidemin yatağını gördü (kendisi dul) bana soru: x teyze bu yatakta kiminle yatıyor ceren? benim de kreş istememin nedenlerinden biri bu. ne yazık ki evde tüm vaktimi ona ayıramıyorum o istese de. evde yapmam gereken işler var ve çalışan bir bayanım ve zaman zaman kızımı çok yıprattığım oluyor. bence oyun grubu çok güzel bir seçim olur sizin için.
bugün kreş için içim daha rahat. sabahtan ağlayarak gittik. BAHÇEDEN ÇIKTIM KAPIDA BEKLEDİM 5 DAKİKA AĞLADI SONRA SUSTU. eve geldim eşim geldi kahvaltıya gittik. dönerken kreşten geçtik baktık arkadaşımın arabası kapıda (onun oğluyla benim kzımın arasında 1 gün var ve bebeklikleri beraber geçti) hemen onu aradım dedim kzım ne yapıyor çabuk söyle. dedi elvin olayı halletmiş müzik açık dans ediyor gayet keyifli. müziği kapattılar tepki gösteriyor dedi hiç merak etme. sonra uyku vakti eşimle bastık. kızım mışıl mışıl uyuyordu. öğretmenlerle konuştuk doğrusu içim rahatladı. akşma da baabyla almaya gittik sinemadaymış hanfendi mısır yemiş biraz sonra geldi. sevinç yumağı olduk marketlere gittik gezdik eve geldik. şimdilik içim rahat yarın da tatil :)
kızlar merhaba,
başından sonuna kadar okudum mesajlarınızı..
arada gözlerim doldu, boğazım düğümlendi... arada güldüm maceralarınızı okudukça...
benim kızım da 32 aylık şu anda.
çok yalnız, evde hep benimle. havalar çok sıcak, park bahçe yapamıyoruz pek. fırsat oldukça akşamları babamızla çıkıyoruz oyun bahçelerine.. ama yetmiyor elbette.
kızım, (muhakkak hepimizin yavruları öyledir ama..) algılama kapasitesi oldukça yüksek bir çocuk. konuşması şu anda çok düzgün. oturup saatlerce dedikodu bile yapılabilir durumda.
oyun oynamayı her çocuk gibi çok seviyor. öğrenmeye çok açık elbette tüm yaşıtları gibi.
ama ben O'na yetemiyorum, kendimi yetersiz ve sabırsız hissediyorum. Her hareketine müdehale ediyorum, farkındayım ama yapıyorum elimde değil. Çok fazla sınırlı oluyor bu durumda. her hareketinde (8-10 yaş tepkileri gibi yani) neden-sonuç ilişkisi aramaya başladı uzun süredir. Ben bunu yaparsam, annem kızar gibi değerlendiriyor her şeyi. Benim de sabrım yetmiyor, O'nun çocuk meraklarına, karıştırmalarına, döküp dağıtmalarına, bağırıp ağırmalarına... ne biliyim, yetersizim işte kısaca. kötü hisssediyorum çok.
kreşe vermeyi düşünüyordum.
geçenlerde 2,5 yaş kontrolüne gittik doktorumuza. kafam allak bullak oldu.
Normal 2,5 yaş tepkileri vermiyor begüm, dedi bana. yaşından çok olgun hareketleri var, çocukluğunu yaayacak ortamları sunmanız lazım, atlaması zıplaması, saldırması lazım. otokontrol mekanizması çok gelişmiş, şu anda 6-7 yaş tepkileri veriyor, dedi.
Kreşe göndereceğiz nasipse, yaşıtlarıyla ve sinirleri alınmış öğretmenlerle daha mutlu olur diye düşünüyorum, dedim.
Aksine, kreşe hiç hazır değil gibi düşünüyorum ben, dedi. Bir pedagog ile görüşün ama, oyun grubuyla idare etmenizi neriyorum şimdilik, dedi.
Bir süre anne-çocuk oyun grubuna takılın, haftada 2-3 kere beraber gidin. Şu aşamada anneden ayrılık yaşarsa, içine kapanır, depresyona girebilir, dedi.
Böyle şeyler yaşayanlarınız var mı kızlar?
Çocuğuma iyiyi kötüyü öğretmeye çalışırken, fazla kontrollü hale getirmişim.. haberim yokmuş.
Ne yapıcam bilemiyorum.En ufak bi olumsuz cümlemde (mesela, ''hayır begüm, gidemiyoruz şu anda'' gibi..) hemen boyun büküp ağlama olayımız oluştu. Buna da biz sebep olduk muhtemelen.
Ya çok kötüyüm, ne yapıcam bilemiyorum.
Biz Bursa- Özlüce'de oturuyoruz.
İyi bi oyun grubu tavsiyesi olan, çok memnun olunan bi kreş tavsiyesi olan varsa, çok sevinirim.
Ne yapacağımızı bilemiyorum hiç...
kızlar merhaba,
başından sonuna kadar okudum mesajlarınızı..
arada gözlerim doldu, boğazım düğümlendi... arada güldüm maceralarınızı okudukça...
benim kızım da 32 aylık şu anda.
çok yalnız, evde hep benimle. havalar çok sıcak, park bahçe yapamıyoruz pek. fırsat oldukça akşamları babamızla çıkıyoruz oyun bahçelerine.. ama yetmiyor elbette.
kızım, (muhakkak hepimizin yavruları öyledir ama..) algılama kapasitesi oldukça yüksek bir çocuk. konuşması şu anda çok düzgün. oturup saatlerce dedikodu bile yapılabilir durumda.
oyun oynamayı her çocuk gibi çok seviyor. öğrenmeye çok açık elbette tüm yaşıtları gibi.
ama ben O'na yetemiyorum, kendimi yetersiz ve sabırsız hissediyorum. Her hareketine müdehale ediyorum, farkındayım ama yapıyorum elimde değil. Çok fazla sınırlı oluyor bu durumda. her hareketinde (8-10 yaş tepkileri gibi yani) neden-sonuç ilişkisi aramaya başladı uzun süredir. Ben bunu yaparsam, annem kızar gibi değerlendiriyor her şeyi. Benim de sabrım yetmiyor, O'nun çocuk meraklarına, karıştırmalarına, döküp dağıtmalarına, bağırıp ağırmalarına... ne biliyim, yetersizim işte kısaca. kötü hisssediyorum çok.
kreşe vermeyi düşünüyordum.
geçenlerde 2,5 yaş kontrolüne gittik doktorumuza. kafam allak bullak oldu.
Normal 2,5 yaş tepkileri vermiyor begüm, dedi bana. yaşından çok olgun hareketleri var, çocukluğunu yaayacak ortamları sunmanız lazım, atlaması zıplaması, saldırması lazım. otokontrol mekanizması çok gelişmiş, şu anda 6-7 yaş tepkileri veriyor, dedi.
Kreşe göndereceğiz nasipse, yaşıtlarıyla ve sinirleri alınmış öğretmenlerle daha mutlu olur diye düşünüyorum, dedim.
Aksine, kreşe hiç hazır değil gibi düşünüyorum ben, dedi. Bir pedagog ile görüşün ama, oyun grubuyla idare etmenizi neriyorum şimdilik, dedi.
Bir süre anne-çocuk oyun grubuna takılın, haftada 2-3 kere beraber gidin. Şu aşamada anneden ayrılık yaşarsa, içine kapanır, depresyona girebilir, dedi.
Böyle şeyler yaşayanlarınız var mı kızlar?
Çocuğuma iyiyi kötüyü öğretmeye çalışırken, fazla kontrollü hale getirmişim.. haberim yokmuş.
Ne yapıcam bilemiyorum.En ufak bi olumsuz cümlemde (mesela, ''hayır begüm, gidemiyoruz şu anda'' gibi..) hemen boyun büküp ağlama olayımız oluştu. Buna da biz sebep olduk muhtemelen.
Ya çok kötüyüm, ne yapıcam bilemiyorum.
Biz Bursa- Özlüce'de oturuyoruz.
İyi bi oyun grubu tavsiyesi olan, çok memnun olunan bi kreş tavsiyesi olan varsa, çok sevinirim.
Ne yapacağımızı bilemiyorum hiç...
kızlar günlerdir kendimi sorgulayıp duruyordum...bendemi problem var diye..oğlum 33 aylık ayın 27sinde başladık kreşe ilk gün herşey çok güzeldi 2.gün öğretmeni görünce başladı ağlamaya gitmicem diye tabi o ağlayınca bende başladım ağlamaya ama başka çarem yok bıraktım ve eve geldim.3.gün biraz ateşlendiği için göndermedim sürekli internetten araştırıyordum ne yapabilirim diye ve sizlerin yazılarını gördüm herkesin bizm gibi aynı sorunları yaşadığını görünce çok rahatladım yorumları için herkese teşekkürler.umarım cuma günü herşey yolunda gider herkese allah sabır versin....bu arada manisada olan arkadaşlar belediye kreşi hakkında yorumlarınızı okumak isterim...
Ne mutlu siz halletmissiniz bence.darisi bizlere :)
mrb kızlar bende oglumu kreşe verıyorum artık.kararımı verdım guzel bır kreş buldum..şimdilik ıcıme sınmeyen bısey yok..ama oglumun kreşe nasıl alışacagı hakkında fıkrım yok..1haftaya başalar her halde liste verdıler onları alayımda oyle artık....bakalım hayırlısı..
merhaba anneler.yazılarınızın bir kısmını oluyabildim.hepsini okuyamadım maalesef.merak ettiğim birşey oldu.kreşe başlamadan önce hep sizinle birlikteler miydi?18 aylık kızım var henüz kreş düşünmüyoruz çalıştığım için bakıcı bakıyor şimdi 36 aydan sonra kreşe vermek istiyorum.sizlerin paylaşımlarını okuyunca bizde bunları yaşar mıyız acaba sorusu takıldı kafama.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?