Bunda 1 ay öncesine kadar 3 ay kayınbabamın hastalığı sebebiyle yanımıza geldiler gittiler. 2 yıllık evlilik sürecimizde ilk defa uzun kalmalı oldular. İlk günler sakin kadınken. Bir şeyler yaparken sorarken sonrasında zıvanadan çıkarcasına evin her yerini değiştirdi. Mutfak salon falan filan temizlik yapıyorum manasıyla. Beni çıldırttı bende eşime rahatsız olduğumu uygun dille söyledim bari yatak odama girmesin diye. Neyse sonuç olarak 1 aydır yoklar gittiler. Bugünde eşimle konuşuyorlar benim evde olmadığımı çalıştığımı sanıyor ve ordan annem hakkında aramıyor sormuyor gibi gibi cırlıyor eşime. Eşimde anne kadının kızı 2 haftadır sınavlara giriyor ve kız kardeşine kanser tanısı koydu hastane hastane geziyorlar sen ara dedi ama hala orda konusuyor. Eşimde anne senin çok konuşasın var ama benim yok dedi kapattı telefonu. Bende ne diyor dedim işte anne aramamış uzun zamandır onu söylüyor dedi. Bende ee kendi arasın ozaman özlemiise dedim. Eşimde bende öyle dedim ya zaten dedi. Konuyu uzatmamak için üstüne fazla bir şey demedim bende. Ama derdi bana yaptıklarını ben anneme anlattım biliyor ve annemin tavır aldığını ima ediyor ki annem öyle bir insan değildir. Ben yaptıklarını anlattığımda bir şey olmaz gidince eski haline çevirirsin diye bana laf söyleyen kadın. Şimdi içimden bir ses ara senin derdin ne kavga gürültü ile besleniyorsunuz bizden de bunu mu bekliyorsunuz biz öyle insanlar değiliz de. Bir diğer seste bırak kudursun ekmeğine bal sürme diyor. Siz olsanız ne yapardınız.