şimdi gitseydim belki şekeri tansiyınu çıkacaktı. oğlum daha fazla üzülecekti. napıyım. bu evde bekar gibi yaşayacağım. iki çocuğum var. kaynanam da yardımcı oluyor yemek ve çocuk bakımında. bi kocam yok olsun. sevmiyorsa ne yapabilirim.
e haklısın. kocalarımız da embryo olduğu için annesine bağımlı. şimdi göbekten de kesemeyiz malum
Kabul etmişsiniz çekeceksin diyorsunuz da olaylar böyle gelişmiyor maalesef. İlk zamanlar öyle güzel göz boyuyorlar ki benim kv başka diyorsun. O bize karışmaz, o bizi destekler diyorsun aynı eve girince bi bakıyorsun tam tur dönüyorlar. Kim bile isteye bu dertleri çekeceğini bilerek kabul eder. Doğru yanlış yapmış ama zararın neresinden dönersen kardır. Eşine söyle gerekirse işini ayırsın, evini ayırsın ikinizin artık farklı bir aile olduğunuzu idrak etsin ve ettrisin anne babasına. Yoksa bu huzursuzluk hiç bitmez.
Zaten ben bu erkekleri anlamıyorum . Bizde bi zamanlar embriyoyduk ama sağlıklı bi sekilde annemizden ayrıldık . Ben kendi ailemle 2 3 haftada görünürüm ve bana yeter ama esim 2 3 hafta görüşmese ailesi de kendisi de kafayi yer eminim
yok tatlım baştan ayrı oturucaz deyip nikahtan ya da düğünden sonra aa bi bakmışsın annesinin yanına gelmişiz.
Ne güzel demişsin. Benim bile içim şişti. Bile bile lades bu durumlar ya. O borç ev varken bir kişinin, borç bitince ev herkesin olur Eminim.
sartlar boyleyse bebek de baya masrafli bir sey buarada...
Maksadım muhalefet yapmak değil ama hepimizin çevresinde aileyle aynı evde ya da aynı apartman, aynı sokakta yaşayanlar vardır, onları örnek almak lazım, ben aynı yerde yaşayıp da bundan mutlu olanı pek görmedim, muhakkak bir sorun oluyor, çok eskiden insanlar birlikte yaşamayı neredeyse adetten saydıkları için gelini yanlarına alırmış, kızların aileleri de itiraz etmezmiş ama şimdilerde öyle değil ki.
