- 3 Mart 2016
- 18.150
- 76.560
- 598
49 yaşındayım. 22 senelik evliyim. Sizin aklınıza ihtiyacım var çok bunaldım .
depresan kullanmama rağmen kafamdan atamıyorum.
Eşim ailesiyle pek görüşmez aramaz gitmez. Sana bişe derse yüzğne söyle savun kendini der
Kaynanam her zaman her şeyime karışırdı. Ben evlendiğimde o 45 yaşında gençti.
O zamandan beri huysuzdu idare ettim iyi taraflarını gördüm.
Bana hiç kızım demedi. Şşşt der bak der.
İyi yönleri, cimri değil. kendi bahçeleri bağları var orayı ekerler her hafta erzak gönderirler. Çocuklarıma harçlık verirler. Eşim işşizken kiramızı faturalarımızı ödedi kayınpederim. Kayınpederim şeker gibi ama o da benim tarafımı tutmuyo ama hep kızım der.
Aynı şehirdeyiz ama yürüyerek 1 saat mesafede evlerimiz. 2 3 sene önceye kadar evlerini temizlerdim şimdi bi takım bel fıtığı gibi hastalıklarım çıktıgı için kızımı gönderirim git işlerini gör diye.
Aklıma takılan depresyonumu tetikleyen olaya geliyorum,,
Şimdiye kadar hep yuttum ama bu çok kafama takıldı.
Geçen ay kızımın doğum günü vardı. Evde en samimi arkadaşım vardı. Kv ve kp kızımı arayıp aşağı çağırdılar. Yine bi poşet getirmişler. Kızım inince vermişler kızım bu ne demiş o da "börek yaptım da baban yer diye getirdim" demiş. Kızım da yukarı gelin demiş. Çarşıdan bir şeyler alıp gelecez gece sizde kalacaz demişler. Kızım yukarı çıkınca bende misafir arkadaşımla oturuyodum arkadaşım bacım gibi 20 senelik kızımın da teyzesi gibi. poşette ne var dedim kızım da babannem börek yapmış babam yer diye getirmiş dedi. Kızım öyle diyince bacım da ben yemem o zaman dedi bende bende yemem zaten dedim poşetr ellemedik akşam eşime yediririm diye. Akşam geldiler. Eşim de işten geldi hep beraber yemek yiyoduk. kv içerdeydi yanımızda değildi. onun iğne saati oldugu için yemek yemesine daha vardı içerde tv izliyodu. Bende eşime annen sana börek getirmiş dedim. Ben yemiycem dedim seni yemeni istemiş dedim. Kv bu lafı duyup içeri geldi. O ara eşim dediki anne böreği bergene yapmışşın dedi esprili şekilde. Bende yine sakince ben ondan yemem sana yapılmış dedim. Sonra kv elini yumruk yapıp kafama vurdu kapı çalar gibi tık tık tık şeklinde ve bana bak bana dedi bağırdı ""bende bu evde hiçbişey yemem ama oğlumun kazancı"" dedi. Ben şok oldum ne eşim ne kp tepki gösterdi. bende ona sen ne demek istiyon dedim. Kv odadan çıktı içeri gitti. Kızıma bağırdı yalan söylüyo diye inkar etmeye çalıştı. Sonra da kızıma o duymamış yanlış anlamış dedi. Kızım babanne böyle böyle demedin mi hem bunda ne varki dedi. Evet ne var bu lafımda dedi. Sonradan kabul etti. Kızım makineyi boşaltıyodu mutfakta tekken dedesi gidip ortalığı karıştırdın lafcı senden hiç beklemezdim demiş kızım ağlamaya başkadı. bu arada kızım küçük değil yetişkin.
Daha önce böyle hataları oldu hep oğlumun evi oğlumun parası dedi ama unuttum. Ama bunu unutamıyorum kafama vurduğu aklımdan çıkmıyo. Evine de gitmek istemiyorum onun da gelmesini istemiyorum. Ben şimdi napıyım
Not, kızım da beni şu konuda suçladı anne neden abarttın börek yemem yemem diye çok dedin dedi. Diğer vurma konusunda da Babannemden soğudum dedi
Böyle güzel aklı başında şeyler yazan insanları çok takdir ediyorum gercekten! Kadını suçlamadan önce lütfen bu yazıyı okuyun hanımlar! Sıradan düşünmek kolay bir de bu açıdan değerlendirin olayı bi börek meselesi değil işin özü. Konunun sahibi hanımefendi yerden göğe kadar haklı. O zıkkımın böreğini yemek istememesi de çok doğal yani.Yorumları elimden geldiğince okudum ve farklı bir yerden, çok daha bencil bir yerden yorumlamak istiyorum konuyu. Çünkü depresyona girmediniz, girmeniz için itildiniz. Ancak çıkma kısmı, o anahtar kısmı sizin elinizde.
Uzuun uzun, karman çorman yazacağım siz, kendiniz için gerekeni almaya çalışın lütfen.
49 yaşındasınız, 22 senelik evlisiniz, basit bir hesapla 26-27 yaşlarında evlendiniz.
22 yıl, belki nezaketinizden, belki kendinizce iyiliğinizden, belki ailenizin sizi yetiştiği kalıp saygı düşüncesinden ondan bundan şundan ve yüzlerce gizli sebepler içinden birinden, birkaçından mütevellit; kvnize kendinizi ezdirdiniz. Ezildikçe sevilmek istediniz belki... Kızınızı temizliğine kadar gönderdiniz, kendiniz gidiyordunuz bel sorunu yaşamadan önce. Hizmetteydiniz... İçin için kötü muameleye de küstünüz.
Bu zaman bir patlama yaşadınız... O böreğe belki de 3000 kere "Yemem!" deme hakkına sahiptiniz, sahipsiniz çünkü çok fazla yediniz! 22 sene içinde, kvnizin çoğu davranışını yuttunuz, içinize içinize, hizmet ede ede ede...
Bugün, aklınız size sinyalini verdi. "Yeter" diyor. "Yeter kafana mecazen vurup durdular, hah bir de böye tık tık tık iyi günler şeklinde somut olarak da mı vuracaklardı, yeter, artık buna izin vermesen mi diyorum acaba?!" diyor.
Hayatınızın anahtarını elinizde tuttuğunuz bir zamandasınız. İster depresyon çukuruna doğru fırlatır, içine girer, tekrar bulmak için debellenir durursunuz aynı anahtarı, ister, o kilidi, şimdi, şu an silkelenir, ayağa kalkar büyük bir kararlılıkla açarsınız. 22 sene içinde, bir evlilik, kv, aile, saygı, aman hürmet, aman yardım edeyim, susayım, anadır vs vs... kaybettiğiniz, unuttuğunuz şahsiyetinizi.
Geri kazanmanızı temenni ederim. Bu tip şeyler insanların dönüm noktalarıdır ve iyi değerlendirilmelidir.
Kendinizi dinleyerek başlayın...
Benim de doğum yaptığım gün hastanede üstüme yürüdü şeytan ölsem aklımdan çıkmaz ben de konuşmuyorum asla da konuşmam unutamiyorum olanları.Bende kayınvalidem bana vurmaya kalktıgı için 2 yıldır konuşmuyorum .
Eşin çok yanlış yapmış susmaması gerekirdi .
Eşine kesınlıkle tavrını koy ki sen kaç yıllık evlisin .
Göz yumarsan yarın bı gun senı tekme tokat döver.
Saygısız kadın .
Allah yardımcın olsun .
Saygıyla eğiliyorumYorumları elimden geldiğince okudum ve farklı bir yerden, çok daha bencil bir yerden yorumlamak istiyorum konuyu. Çünkü depresyona girmediniz, girmeniz için itildiniz. Ancak çıkma kısmı, o anahtar kısmı sizin elinizde.
Uzuun uzun, karman çorman yazacağım siz, kendiniz için gerekeni almaya çalışın lütfen.
49 yaşındasınız, 22 senelik evlisiniz, basit bir hesapla 26-27 yaşlarında evlendiniz.
22 yıl, belki nezaketinizden, belki kendinizce iyiliğinizden, belki ailenizin sizi yetiştiği kalıp saygı düşüncesinden ondan bundan şundan ve yüzlerce gizli sebepler içinden birinden, birkaçından mütevellit; kvnize kendinizi ezdirdiniz. Ezildikçe sevilmek istediniz belki... Kızınızı temizliğine kadar gönderdiniz, kendiniz gidiyordunuz bel sorunu yaşamadan önce. Hizmetteydiniz... İçin için kötü muameleye de küstünüz.
Bu zaman bir patlama yaşadınız... O böreğe belki de 3000 kere "Yemem!" deme hakkına sahiptiniz, sahipsiniz çünkü çok fazla yediniz! 22 sene içinde, kvnizin çoğu davranışını yuttunuz, içinize içinize, hizmet ede ede ede...
Bugün, aklınız size sinyalini verdi. "Yeter" diyor. "Yeter kafana mecazen vurup durdular, hah bir de böye tık tık tık iyi günler şeklinde somut olarak da mı vuracaklardı, yeter, artık buna izin vermesen mi diyorum acaba?!" diyor.
Hayatınızın anahtarını elinizde tuttuğunuz bir zamandasınız. İster depresyon çukuruna doğru fırlatır, içine girer, tekrar bulmak için debellenir durursunuz aynı anahtarı, ister, o kilidi, şimdi, şu an silkelenir, ayağa kalkar büyük bir kararlılıkla açarsınız. 22 sene içinde, bir evlilik, kv, aile, saygı, aman hürmet, aman yardım edeyim, susayım, anadır vs vs... kaybettiğiniz, unuttuğunuz şahsiyetinizi.
Geri kazanmanızı temenni ederim. Bu tip şeyler insanların dönüm noktalarıdır ve iyi değerlendirilmelidir.
Kendinizi dinleyerek başlayın...
2. tıktan sonra kafanızı neden çekmediniz... kendinize gelin ne yaptığınızı sanıyorsunuz siz diyip ayağa kalkmalıydınız. bu saatten sonra yapılacak olansa muhattap olmamak.... olan olmuş tepki vermemişsiniz şu saatten sonra eşinizle konuşsanız yada kv ile tartışsanız ne olur... bir daha dikkatli olun taviz vermeyin uzak tutun kendinizden mesafeli olun...49 yaşındayım. 22 senelik evliyim. Sizin aklınıza ihtiyacım var çok bunaldım .
depresan kullanmama rağmen kafamdan atamıyorum.
Eşim ailesiyle pek görüşmez aramaz gitmez. Sana bişe derse yüzğne söyle savun kendini der
Kaynanam her zaman her şeyime karışırdı. Ben evlendiğimde o 45 yaşında gençti.
O zamandan beri huysuzdu idare ettim iyi taraflarını gördüm.
Bana hiç kızım demedi. Şşşt der bak der.
İyi yönleri, cimri değil. kendi bahçeleri bağları var orayı ekerler her hafta erzak gönderirler. Çocuklarıma harçlık verirler. Eşim işşizken kiramızı faturalarımızı ödedi kayınpederim. Kayınpederim şeker gibi ama o da benim tarafımı tutmuyo ama hep kızım der.
Aynı şehirdeyiz ama yürüyerek 1 saat mesafede evlerimiz. 2 3 sene önceye kadar evlerini temizlerdim şimdi bi takım bel fıtığı gibi hastalıklarım çıktıgı için kızımı gönderirim git işlerini gör diye.
Aklıma takılan depresyonumu tetikleyen olaya geliyorum,,
Şimdiye kadar hep yuttum ama bu çok kafama takıldı.
Geçen ay kızımın doğum günü vardı. Evde en samimi arkadaşım vardı. Kv ve kp kızımı arayıp aşağı çağırdılar. Yine bi poşet getirmişler. Kızım inince vermişler kızım bu ne demiş o da "börek yaptım da baban yer diye getirdim" demiş. Kızım da yukarı gelin demiş. Çarşıdan bir şeyler alıp gelecez gece sizde kalacaz demişler. Kızım yukarı çıkınca bende misafir arkadaşımla oturuyodum arkadaşım bacım gibi 20 senelik kızımın da teyzesi gibi. poşette ne var dedim kızım da babannem börek yapmış babam yer diye getirmiş dedi. Kızım öyle diyince bacım da ben yemem o zaman dedi bende bende yemem zaten dedim poşetr ellemedik akşam eşime yediririm diye. Akşam geldiler. Eşim de işten geldi hep beraber yemek yiyoduk. kv içerdeydi yanımızda değildi. onun iğne saati oldugu için yemek yemesine daha vardı içerde tv izliyodu. Bende eşime annen sana börek getirmiş dedim. Ben yemiycem dedim seni yemeni istemiş dedim. Kv bu lafı duyup içeri geldi. O ara eşim dediki anne böreği bergene yapmışşın dedi esprili şekilde. Bende yine sakince ben ondan yemem sana yapılmış dedim. Sonra kv elini yumruk yapıp kafama vurdu kapı çalar gibi tık tık tık şeklinde ve bana bak bana dedi bağırdı ""bende bu evde hiçbişey yemem ama oğlumun kazancı"" dedi. Ben şok oldum ne eşim ne kp tepki gösterdi. bende ona sen ne demek istiyon dedim. Kv odadan çıktı içeri gitti. Kızıma bağırdı yalan söylüyo diye inkar etmeye çalıştı. Sonra da kızıma o duymamış yanlış anlamış dedi. Kızım babanne böyle böyle demedin mi hem bunda ne varki dedi. Evet ne var bu lafımda dedi. Sonradan kabul etti. Kızım makineyi boşaltıyodu mutfakta tekken dedesi gidip ortalığı karıştırdın lafcı senden hiç beklemezdim demiş kızım ağlamaya başkadı. bu arada kızım küçük değil yetişkin.
Daha önce böyle hataları oldu hep oğlumun evi oğlumun parası dedi ama unuttum. Ama bunu unutamıyorum kafama vurduğu aklımdan çıkmıyo. Evine de gitmek istemiyorum onun da gelmesini istemiyorum. Ben şimdi napıyım
Not, kızım da beni şu konuda suçladı anne neden abarttın börek yemem yemem diye çok dedin dedi. Diğer vurma konusunda da Babannemden soğudum dedi
Git evine ilk fırsatta tık tık vur kafasına yalancı yaşlı bunak de. Gelme bizim eve artık almam seni evime de.Eşimin zaten ailesiyle arası iyi değil aramıyo sormuyo gitmiyo görüşmüyo. Bişe söylediğimde ona söylesene bunları diyo yani anneme bişe deme demiyo ama kal geldi şok oldum
sen de aynı hareketi kendisine yapsaydın49 yaşındayım. 22 senelik evliyim. Sizin aklınıza ihtiyacım var çok bunaldım .
depresan kullanmama rağmen kafamdan atamıyorum.
Eşim ailesiyle pek görüşmez aramaz gitmez. Sana bişe derse yüzğne söyle savun kendini der
Kaynanam her zaman her şeyime karışırdı. Ben evlendiğimde o 45 yaşında gençti.
O zamandan beri huysuzdu idare ettim iyi taraflarını gördüm.
Bana hiç kızım demedi. Şşşt der bak der.
İyi yönleri, cimri değil. kendi bahçeleri bağları var orayı ekerler her hafta erzak gönderirler. Çocuklarıma harçlık verirler. Eşim işşizken kiramızı faturalarımızı ödedi kayınpederim. Kayınpederim şeker gibi ama o da benim tarafımı tutmuyo ama hep kızım der.
Aynı şehirdeyiz ama yürüyerek 1 saat mesafede evlerimiz. 2 3 sene önceye kadar evlerini temizlerdim şimdi bi takım bel fıtığı gibi hastalıklarım çıktıgı için kızımı gönderirim git işlerini gör diye.
Aklıma takılan depresyonumu tetikleyen olaya geliyorum,,
Şimdiye kadar hep yuttum ama bu çok kafama takıldı.
Geçen ay kızımın doğum günü vardı. Evde en samimi arkadaşım vardı. Kv ve kp kızımı arayıp aşağı çağırdılar. Yine bi poşet getirmişler. Kızım inince vermişler kızım bu ne demiş o da "börek yaptım da baban yer diye getirdim" demiş. Kızım da yukarı gelin demiş. Çarşıdan bir şeyler alıp gelecez gece sizde kalacaz demişler. Kızım yukarı çıkınca bende misafir arkadaşımla oturuyodum arkadaşım bacım gibi 20 senelik kızımın da teyzesi gibi. poşette ne var dedim kızım da babannem börek yapmış babam yer diye getirmiş dedi. Kızım öyle diyince bacım da ben yemem o zaman dedi bende bende yemem zaten dedim poşetr ellemedik akşam eşime yediririm diye. Akşam geldiler. Eşim de işten geldi hep beraber yemek yiyoduk. kv içerdeydi yanımızda değildi. onun iğne saati oldugu için yemek yemesine daha vardı içerde tv izliyodu. Bende eşime annen sana börek getirmiş dedim. Ben yemiycem dedim seni yemeni istemiş dedim. Kv bu lafı duyup içeri geldi. O ara eşim dediki anne böreği bergene yapmışşın dedi esprili şekilde. Bende yine sakince ben ondan yemem sana yapılmış dedim. Sonra kv elini yumruk yapıp kafama vurdu kapı çalar gibi tık tık tık şeklinde ve bana bak bana dedi bağırdı ""bende bu evde hiçbişey yemem ama oğlumun kazancı"" dedi. Ben şok oldum ne eşim ne kp tepki gösterdi. bende ona sen ne demek istiyon dedim. Kv odadan çıktı içeri gitti. Kızıma bağırdı yalan söylüyo diye inkar etmeye çalıştı. Sonra da kızıma o duymamış yanlış anlamış dedi. Kızım babanne böyle böyle demedin mi hem bunda ne varki dedi. Evet ne var bu lafımda dedi. Sonradan kabul etti. Kızım makineyi boşaltıyodu mutfakta tekken dedesi gidip ortalığı karıştırdın lafcı senden hiç beklemezdim demiş kızım ağlamaya başkadı. bu arada kızım küçük değil yetişkin.
Daha önce böyle hataları oldu hep oğlumun evi oğlumun parası dedi ama unuttum. Ama bunu unutamıyorum kafama vurduğu aklımdan çıkmıyo. Evine de gitmek istemiyorum onun da gelmesini istemiyorum. Ben şimdi napıyım
Not, kızım da beni şu konuda suçladı anne neden abarttın börek yemem yemem diye çok dedin dedi. Diğer vurma konusunda da Babannemden soğudum dedi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?