parasal konularda destek olmak zorunda değil kimse
Sen ne sacmalıyorsun pardon??torunu görecek tabii senın annen de baban da görmesinler
kv ve kp size ne yaptı acaba bir sebebi olmalı kızmanızın
aynen k
Allah korusun .biraz mesafeliyim zaten bir kac kere uyardı eşim ama...sizin nasıl ilişkiniz nasıl davranıyorsunuz ne yapıyorlar
Ben zaten mesafeliyim daha da mesafeli oldum. 1 adım yaklaşıyorsam,10 adım uzaklaşiyorum onlardan.O bir adimi da formaliteden iyi davranıyorum onlara sırf eşimle aram bozulmasın diye ama normalde resmiyim.Esimde ailesini uyarıyor ama laftan anlamiyorlar.Eşimle ailesi yüzünden çok kavgalarımiz oldu boşanma noktasına geldik kaç kez ama eşim benden vazgeçmedi şükür.Onlar ailem sende esimsin ikinizi de atamam dedi bana.Ama eşim biraz pısırık bazı konularda ailesini uyarmakta geç kalabiliyor.Bu eşimin en büyük hatası,bi anlık düşünemedim haklısın uyarmam lazımdı diyor. Ama ben şunu farkettim sonradan kafaya takmaktansa direk o anda tepkini koyacaksın.Eşin baktın uyarmiyor mu sen uyaracaksin, eşinde duysun seni.Ben yavruma kıyamam öyle yapmayın tehlikeli diceksin,Eşinede başka bir odada sen de gördüğünde susma uyar diye devamlı tembihliceksin ki o da uyarsın,kurallarını koycaksın o çocuğun annesi sensin,çocugunun başına birşey gelse en çok ağlıcak olan sensin onlar üç gün ağlar,sen ömür boyu Allah korusun. Bebeğini o insanlarla başbaşa bırakma sen mutfaktayken bebeğini yine ters çevirebilirler dikkat et, mutfağa gitmen gerekir eşin mutlaka bebeğin yanında dursun,dikkat edin,ben böyle yapıyorum
Hemsireler dogdugu anda bile öyle ölçüyor. Ama Allah korusun tabii hepimiz insaniz, elden bir kaysa telafisi yok. Ama bu gorusturmemeniz icin gecerli bi sebep değil. Yanlarinda durun, yanlis hareketlerinde saygi çerçevesinde uyarın
çok haklısınız.o an ben vardım sadece bebegimin yanında uyardım bir daha görmedim çok şükür eşime de anlattım. Ben de uyaririm dedi. ben de koydum mesafe ama onlar daha çok görüşmek istiyor bakalım böyle gidiyor simdilik
Şimdi düşünce yapınızı anlamak için soruyorum. Ben hep şey düşünürüm. Görüşmemek için hayli geçerli sebeplerim var diyorsunuz ya belli ki daha kırgın olan taraf sizsiniz.
Onların benim kırgın olup olmayışım umurlarında değil. Benim de onların özür dilemeleri, gönül almaları umrumda değil. Biz zaten aile gibi değildik, görüştüğümüz zamanlarda da kopuktuk. Ben onları, onlar da beni en baştan aile gibi görmedik zaten. Hiç anne-baba demedim mesela, onlar da bana kızım demedi. Hep sizli-bizliydik. O yüzden oğulları ve torunlarıyla görüştükleri sürece beni umursamazlar, ben de onları. Ama yaşadığım herşey benimle onların arasında. Çocuğumun bir suçu yok, onu ya da çocuğum üzerinden karşı tarafı cezalandıramam.
Söyledikleriniz doğru ama mesela bu durum bana kendimi değersiz hissettirir eşim umursamıyor gidip geliyor kv tornunu görüyor beni kazanmaya çalışmıyor gibi gibi
Kayınvalide sorunu değildi benimki, genel olarak ailenin tavrından hoşlanmıyordum.
Onlara karşı bi nefretiniz mi var yada bi kabullenmeyiş:) yani ben daha o aşamalara gelmedm ama kötü insanlar olmamalarına ragmen daha yeni kabulleniyorum. Belki sizdeki de böyle bi durumdur. Ama alışın mecbur yani eşinize değer verip seviyosanız onlarda eşinizin ailesi. Özellkle anne olduktn snra bunu daha iyi anlamış olmanız lazım. Anlıyorum sizi az çok. Geçer inş bunlar
neden
((( yeter uleynn 
