- 14 Şubat 2008
- 3.338
- 3.939
- 698
Çocuklarla ilgilenmek için kalıyor.
Yaşadığınız çaresizliği anliyabiliyorum gitmekte kalmakta mutlu etmiycek sizi annenizin evi yokmu sizdemi kalıyor .
Evliliğinizde , çocuklarınızla eşinizle mutlu musunuz? İyi ki varlar mı mesela. Bekar olsaydım şöyle böyle yapardım diye hayaller kuruyor musunuz bu sizi mutlu ediyor mu? Bence istemediğiniz bir hayata sıkışmış kalmış gibi hissettim sizi.Mutluluk... Zaman zaman mutlu olduğum anlar oluyor.
Yarın toplayın eşyalarını valizini kapının önüne koyun. Bir not yazın:Gitmezsen polis zoruyla gideceksin, ben senin siciline birşey işlensin istemiyorum ama yaptığın şiddete artık katlanacak gücüm kalmadı diyin. O kalkmadan ya da işten eve gelmeden (hangisini becerebilirseniz) çocuklarınızı da alın dışarı bir arkadaşa, bir akraba oturmaya gidin. Ya da bir günlüğüne otelde kalın. Ertesi gün de gitmemişse polisle eve gidersiniz, gitmişse anahtarı değiştirir ondan kurtulursunuz.
Evde en çok o çalışıyormuş. Geri kalanlar yan gelip yatıyormuş. Şu sıralar birde çocukların derslerine taktı. 3 ve 4 e gidiyorlar. 1. Dönem sonu itibariyle bütün ders kitapları bitti. Ekstra olarak okulun verdiği çalışma kitapları bitti. 2 şer tane de kaynak kitap bitti. Çocuklar anlamıyor haliyle hızlı hızlı geçiliyor. Anlamadıkları yer olunca bana patlıyor. İlgilenmiyormuşum. Ne iş yaparmışım ben. En son tartışma bundan çıktı. Ben çocukları önemsemiyormuşum.
Kedi varsa da var. Benim de kedim var. Kedi bir gün tek kalır evde, hiçbirşey olmaz.Kedimiz var evde. Çocuklar onu bırakıp asla çıkmazlar. Akraba ve arkadaşımız yok gidecek. Otele de kediyi almazlar. Siciline işlesin istemiyorum gerçekten. Sonuçta çocukların babası. Onlara da zararı dokunur mu bilmiyorum.
Neden böyle oldu .Olaylarıda yazsaydınız yorum yapardık .Uzun bir yazı olacak, baştan uyarayım ona göre okumak istemeyenler şimdiden çıkabilir. Noktaya virgüle boşluğa çok dikkat edebileceğimi sanmıyorum, yazdıklarımda çok hata olabilir. Zira gözlerimde yaşlar varken görüşüm çok net değil. Kusurum olursa şimdiden affola. Nerden başlasam da bilemiyorum dağınık bir yazı olacak galiba. Daha çok kendim için yazıyorum çünkü bana benden başka hiç kimse yardım edemez. Şu yazıyı yazarken birşey olsa ve ben buharlaşıp havaya karışsam keşke. Yok olsam.
Gerizekalının tekiyim ben, aciz, beceriksiz, kimseye kendine bile faydası olmayan. Ruhum ben. Ruh gibiyim. Bu dünyada benden daha gamsız, benden daha isteksiz, benden daha tembel bir insan daha yok. Kime sorsanız benim hakkımda o bir ruh derler. Kimseye verdiğim birşey yok, çocuklarıma kocama bir faydam olmadığı gibi onlara engelim her konuda. Çocuklara sözümü geçiremiyorum, kuralım sistemim düzenim yok. Ben dürtülmesem 1 sene boyunca yattığım yerden kalkmam, telefon, kitap şeklinde hayatımı yaşarım. Her yaptığım tepkiyle dir. 12 yıllık evlilik hayatım boyunca kocama, evime, çocuklarıma onları mutlu edecek, içimden gelerek tek bir şey yapmamışımdır. Tepkiyle yapıldığı zaman da 3 gün sürer. Hep söz veririm, kandırırım, düzeleceğim derim bu verdiğim sözler 3 gün sürer. Daha sonra eski halime dönerim. Senelerce kocamı kandırdım ben. Değişeceğim dedim hep dalga geçtim onunla... Kocam benim yüzümden alkolik oldu. Hergün 8 bira içmeye başladı. Son 4 günde 60 tane bira içti. Eskiden bu kadar içmiyordu. Ve bugün kredim tükendi artık. İnandırıcılığı kalmadı. Artık gitmem lazım. Giderken de çocukların bakıcısı nı düşünmeli ve ayarlamalyım. Çünkü ben gidince annem bakamaz artık. Bu yazdıklarım benim düşüncelerim değil. Kocamın bana söyledikleri. Ve ben gecenin bu saati üzerimde montla oturuyorum. Ne zaman sokağa atılacağım diye. En son 1 saat süre vermişti. Sonunda sürükleyerek atarım diye. Acıdı galiba. Ve ben 40 yaşında ki eğitimli, işi gücü olan kadın düşünüp duruyorum. Ne yapacağım? Ameliyatlı ve karnımda hala dikişlerim varken. Belki de olmasa çoktan atmıştı beni. Bu sefer arabanın yedek anahtarını da aldı. Girip araba da uyuma şansım da yok geçen seferki gibi. Beni tutan şey, hatalıyım ben diye kendimi suçlayıp durmam mı acaba? Bilemiyorum...Her seferinde ben bu adamı mutlu edemiyorum haklı mı diyorum... Düzelirsem her şey çok mükemmel olur diyorum. Düzelemiyorum. Lanet olsun aynıyım hala... Hatalıyım ben ondan mı gidemiyorum. Ben neden gidemiyorum.
Evden gitmesi gereken kadın değildir
Erkek gider evden
Ayrıca birazcık detaylı anlatırsan daha çok yardımcı oluruz.
Pandemi sürecinde hepimiz birazcık tembellik yapıyoruz ne varki bunda bana göre bende tembelim
Evliliğinizde , çocuklarınızla eşinizle mutlu musunuz? İyi ki varlar mı mesela. Bekar olsaydım şöyle böyle yapardım diye hayaller kuruyor musunuz bu sizi mutlu ediyor mu? Bence istemediğiniz bir hayata sıkışmış kalmış gibi hissettim sizi.
Neden böyle oldu .Olaylarıda yazsaydınız yorum yapardık .
Kedi varsa da var. Benim de kedim var. Kedi bir gün tek kalır evde, hiçbirşey olmaz.
bu konu çocukların keyfine bırakılacak konu mu ? Çocukları kandıracaksınız bir şekilde, hadi bir günlük tatil filan diye. Yani ne olacak. Çocukların nasıl her dediğini yapmıyorsak, burada da yapmayacağız.
Bence ağır manipülasyon altında gibi duruyorsunuz bu yazdıklarınızla. Narsist bir insanla birlikte olabilir misiniz? Detay vermeniz lazım anlayamıyoruz.Tabi ben bilmiyorum bunları. Kendime göre gayet herkes gibi normal bir insanım. Biraz tembellik var sadece yapı olarak. Tez canlı değilim, detaylara takılan biri değilim. Süse püse düşkün değilim. İşvem cilvem yok. Erkeğe yaranayım davranışlarım yok. Erkektir ben alttan alayım, gideyim yumuşatyım davranışlarım yok. Çocuklara karşı rahatım. Çok kısıtlamam. Okul olmadığı sürece aman 10 da yatsınlar diye bir kaygım yok. Gibi gibi
Asla konuşulmuyor kendisiyle. En son kendi ruh sağlığım için seninle konuşmama kararı aldım dedi. Her seferinde umutlanıyorum ve hayal kırıklığına uğruyorum diyor. Ama bana yaşattıklarını da misliyle ödeteceğim sana diyor. Artık sözlere karnım tok icraat bekliyorum diyor. Ne söylersen inanmam diyor. Sonrada hala oturuyorsun icraat lazım icraat diyor. Ben de kalkıp ne gibi bir icraat yapmalıyım bilemiyorum haliyle. Evle kendisiyle çok ilgili olmamı bekliyor.Yazdıklarınıza çok üzüldüm.
Yakın bir tarihte hamileydiniz, hatırlıyorum.
Yaşları birbirine yakın iki kızınız var ve çalışıyorsunuz.
Üstüne bir de ameliyat olmuşsunuz şimdi.
Benim çoluğum çocuğum yetişkin, evi barkı ayrı, tek başıma yaşıyorum.
Buna rağmen kendi dağıttıklarıma zor yetişiyorum şu evde.
Evim kendi halinde büyük olmayan bir dubleks. Her dakika elimde bez, süpürge...
Sizde çocuklar, iş, kedi, koca...
Ağır terbiyesizlik yaptığı.
Sarhoşun mektubu okunmaz derler, bilirsiniz belki.
Halâ uyanıksa, tutturuyorsa, belki mesele büyümesin diye bu gecelik gitmeniz daha mı doğru olur acaba?
Yarın ama, alıp karşınıza konuşmanız gerekir. Ya da belki daha ciddi adımlar düşünmeniz gerekir.
Yukardaki üyelere katılmamak elde değil.
Teşekkür ediyorumBira siselerini kırmakta neymiş? Saygisizlik, anlayış, sevgi, merhamet, hürmet yok.
Sizi kendiniz hakkında kötü düsünmenize sebep olmuş. Kücücük seyleri büyük sorun haline getirmiş.
Sizi sindirmiş. Sizin öyle aman aman bir sucunuzun oldugunu ben düsünmüyorum.
Rezil olmak sizin hayatınızın geri kalanından daha mı önemli? Durun bi düşünün hayatınızda başkalarına ait ne rezillikler duydunuz, hepsi geçip gitmedi mi, rezil olursanız da olun yani. Çok da fifiRezil olmak da istemiyorum. Etrafa karşı. İşyerinde ki insanlar hep buralarda oturanlar. Rezillik gözümü çok korkutuyor.
Rezil olmak sizin hayatınızın geri kalanından daha mı önemli? Durun bi düşünün hayatınızda başkalarına ait ne rezillikler duydunuz, hepsi geçip gitmedi mi, rezil olursanız da olun yani. Çok da fifi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?