Anladigim kadariyla calisiyorsunuz. Once bir sakin olun. Yarin ilk is olarak bir avukat ile gorusun. Su an evi terk edersenuz kusurlu olursunuz. Evi terk etmek evlilik birlikteligini temelinden sarsmak anlamina geliyor hukukta. Bu durumda da esiniz anlasmali bosanmaya yanasmadiginda cekismeli bosanirken tazminat isteyebilir. Ancak davayi actiginiz gun evi terk edebilirsiniz, o durumda bir hak iddia edemez diye biliyorum. Bir de su var evden surekli kovuluyordum o yuzden gittim diyebilirsiniz. En dogrusu bir avukat ile gorusun. Su an o kadar cok pisikolojik siddete maruz kalmissiniz ki saglikli dusunemiyorsunuz. Bu nedenle yardim almaniz gerekiyor. Ancak once bu adami hayatinizdan cikarmaniz gerekiyor. Esiniz bosanmak icin elinden geleni yapiyor. Yaptiginiz herseyde bir kusur buluyor. Problemli olan kendisi. Gecinmeye de gonlu yok. Oturdugunuz evi evlilik birlikteligi sirasinda aldi iseniz, araba da oyle, mal paylasimi davasinda hakkinizi da alirsinuz. Size yaptigi psikolojik siddet icin de maddi ve manevi tazminat talep edin. Hatta bosanmadan da savciliga gidip uzaklastirma cikarabilirsiniz. Uzaklastirma cikarirsaniz esiniz bir sure eve gelemez, size de yaklasamaz. Savcilik adliyenin icinde.
Asla konuşulmuyor kendisiyle. En son kendi ruh sağlığım için seninle konuşmama kararı aldım dedi. Her seferinde umutlanıyorum ve hayal kırıklığına uğruyorum diyor. Ama bana yaşattıklarını da misliyle ödeteceğim sana diyor. Artık sözlere karnım tok icraat bekliyorum diyor. Ne söylersen inanmam diyor. Sonrada hala oturuyorsun icraat lazım icraat diyor. Ben de kalkıp ne gibi bir icraat yapmalıyım bilemiyorum haliyle. Evle kendisiyle çok ilgili olmamı bekliyor.
Anneniz herseye sahittir zaten sizinle yasiyormus. Uzaklastirna siciline isler mi bilmiyorum ama siz onu dusunuyorsunuz da o sizi dusunmuyormus ki. Sokaga atmayi bile dusunen adami neden dusunuyorsunuz ki. Cocuklar babalariyla gorusur merak etmeyin.Bu yazdıklarımı ispat etmem lazım. Kendisi beni çok güzel karalayıp üste çıkacak, beni suçlu duruma düşürecektir. Uzaklaştırma siciline işlermi acaba? Çocuklarım için siciline olumsuz birşey yansımasını istemem. Sonuçta babaları. Utanmasınlar.
Bide şöyle birşey var, her kavga sonunda gel konuşalım diyor ve ben tamam düzelecek yapacağım diyorum. Çünkü aksini kabul edecek bir yapıda değil. Olmaz desem başka sorun çıkarır. Bende olur zannediyorum. Sonra birşekilde yine olmuyor. Bu sefer de sen beni kandırdın dalga geçtin diyor.Bekliyordur, bu olabilir.
Karımın karakteri, huyu suyu, benim beklentilerimi karşılayabilecek yapıda değil, hatta arttırıyorum, karım benim ölçülerime göre tembel diyebilir.
Bira şişesi fırlatamaz, hakaret edemez, dayatamaz...
Her seferinde umutlanıyorum, hayal kırıklığına uğruyorum vs vs.. bu şartlar altında psikolojik baskıdır.
Çünkü belli ki siz o insan değilsiniz.
Ama ona göre "olması gereken" tanımındaki insan olmamanız, sizi kötü onu iyi, sizi haksız onu haklı yapmaz.
İkinizi, birbirinizin beklentilerini karşılayamayacak kadar farklı yapar sadece.
Anneniz herseye sahittir zaten sizinle yasiyormus. Uzaklastirna siciline isler mi bilmiyorum ama siz onu dusunuyorsunuz da o sizi dusunmuyormus ki. Sokaga atmayi bile dusunen adami neden dusunuyorsunuz ki. Cocuklar babalariyla gorusur merak etmeyin.
Bence siz bir avukat ile gorusun. O size neler yapmaniz gerektigini soyler. Sonra da terapiye gidin. Bu adam duygusal vampir cunku.
Bide şöyle birşey var, her kavga sonunda gel konuşalım diyor ve ben tamam düzelecek yapacağım diyorum. Çünkü aksini kabul edecek bir yapıda değil. Olmaz desem başka sorun çıkarır. Bende olur zannediyorum. Sonra birşekilde yine olmuyor. Bu sefer de sen beni kandırdın dalga geçtin diyor.
Bosanmis biri olarak soyluyorum ki bu duygular normal. Yasanmisliklar var, bir gecmis var. Ancak su an kendin ve cocuklar icin en iyisini dusunmek zorundasin. Belli ki bu adam artik devam etmek istemiyor. Sen de evlatlarin ve kendin icin en iyisini yapmak adina bir avukatla konusup danis. Bir kac avukattan da fikir alabilirsin. Onlar sana yol gosterir, ne yapacagini soyler. Sanirim ilk baslaman gereken yer bosanma davasi acmak. Sonra ayri bir duzen kurmak. Artik onu mu evden gonderirsin yoksa sen ayri bir ev mi tutarsin bilmiyorum. Mesela biz bosanirken hakim o evde yasama hakkini oglumla bana vermisti. Bosanma boyunca o evde kalma hakkimiz vardi ama ben baba evine dondum bazi sebeplerden. Sonra bosanma bitip mal paylasimi davasi basladi ve o evden hakkimi aldim. Sonra oglumla baska bir sehirde yeni bir hayata basladik. Oh be huzur mutluluk dedik...merak etme sen de oyle olacaksin. Ancak her dogum sancili olur ya, bosanma sureci de biraz sancili. Tum haklarini al, asla vazgecme.Bu adamı halen düşünüyorum ya işte lanet olsun bana o nedenle. Neden düşünüyorum hala... En iyisi avukata danışmak.
Bu ne yahu, bir saat geç geldiniz diye mi bunca olay?Detaylar bunlar aslında. Eşim asla evden gitmez. Alkol alıyor ve herşeyi göze alacak bir yapıya sahip. Eşim çok detaycı bir insan. Kafasına uymayan bir şey olduğunda veya planı bozulduğunda çıldırıyor.
Aklıma gelen bir örnek vereyim. Yine bir kavgamızda ilgili. Kuaföre gitmiştim. 1 gibi gelirim dedim uzadı 2 oldu. Çocuklara ingilizce çalıştıracakmış. Dinlemeleri açamamış çocuklar. Birazda ders yapmak istwmemişler. Geldiğinde bana patladı. Çocuklara neden öğretmemişim diye. Ama bu kavgayı anlatamam yani. Ne laflar hakaretler. Hemen açık aramaya başlar. Bütün mahalle duyacak şekilde bağırır. Evin gereklerini yapmıyorsun. Yemek yapmıyorsun, aç geziyorum. Çocuklar aç. Ev pislik içinde diye. Dolapları falan çekmeye başlar. Arkalarındaki tozu göstermek için. Bira şişelerini fırlatır. Yerlerde kırar.
Detaylar bunlar aslında. Eşim asla evden gitmez. Alkol alıyor ve herşeyi göze alacak bir yapıya sahip. Eşim çok detaycı bir insan. Kafasına uymayan bir şey olduğunda veya planı bozulduğunda çıldırıyor.
Aklıma gelen bir örnek vereyim. Yine bir kavgamızda ilgili. Kuaföre gitmiştim. 1 gibi gelirim dedim uzadı 2 oldu. Çocuklara ingilizce çalıştıracakmış. Dinlemeleri açamamış çocuklar. Birazda ders yapmak istwmemişler. Geldiğinde bana patladı. Çocuklara neden öğretmemişim diye. Ama bu kavgayı anlatamam yani. Ne laflar hakaretler. Hemen açık aramaya başlar. Bütün mahalle duyacak şekilde bağırır. Evin gereklerini yapmıyorsun. Yemek yapmıyorsun, aç geziyorum. Çocuklar aç. Ev pislik içinde diye. Dolapları falan çekmeye başlar. Arkalarındaki tozu göstermek için. Bira şişelerini fırlatır. Yerlerde kırar.
Sakamisin kardeşim . Sen bu adamdan psikolojik baskı mi gördün de kendini bu kadar asagiligiyosun. Çocukları bırakıp gitmeyi nasıl düşünürsün. Bence sen eşini boşa. Bakıcı tut yada annenden destek al. Çocuklarınla hayat kur. Ne demek beni evden sürüp aticak. Naptın suçun ne. Aldattın mi. Çocuklara şiddet mi uyguladin. Çalışan bı kadın nasıl bu kadar kendini ezer ezdirir aklım almıyorTabi ben bilmiyorum bunları. Kendime göre gayet herkes gibi normal bir insanım. Biraz tembellik var sadece yapı olarak. Tez canlı değilim, detaylara takılan biri değilim. Süse püse düşkün değilim. İşvem cilvem yok. Erkeğe yaranayım davranışlarım yok. Erkektir ben alttan alayım, gideyim yumuşatyım davranışlarım yok. Çocuklara karşı rahatım. Çok kısıtlamam. Okul olmadığı sürece aman 10 da yatsınlar diye bir kaygım yok. Gibi gibi
Degismekten kastiniz nedir? Mesela siz ne yapiyorsunuz da esiniz nasil olmasini istiyor? Konu ne olursa olsun bir uzman destegi alin mutlaka.Yılların birikimiymiş. Daha çok değişeceği deyip te değişmemek.
Rabbim yardımcınız olsun öncelikle. Bence bi uzmandan destek alın bende de kaygı bozukluğu var yıllardır aynı sizin anlattığınız gibi yaşıyorum tembel değilim eşimde diyor temizlik yapmaya başlayınca duramıyorum ama duruncada hiç kalkmıyorum moralimi bozan birşeyler düşünmeye başlayınca bitiyor hayat benim için elim kolum kalkmıyor uyuyup unutmak istiyorum herşeyi geride hayat bundan ibaret değil ki kalk bişeyler yap kendin için en azından diyorum şuan imkanım yok gitmeye doktora ama sizin varsa bence destek alın zor çünki böyle yaşamasıUzun bir yazı olacak, baştan uyarayım ona göre okumak istemeyenler şimdiden çıkabilir. Noktaya virgüle boşluğa çok dikkat edebileceğimi sanmıyorum, yazdıklarımda çok hata olabilir. Zira gözlerimde yaşlar varken görüşüm çok net değil. Kusurum olursa şimdiden affola. Nerden başlasam da bilemiyorum dağınık bir yazı olacak galiba. Daha çok kendim için yazıyorum çünkü bana benden başka hiç kimse yardım edemez. Şu yazıyı yazarken birşey olsa ve ben buharlaşıp havaya karışsam keşke. Yok olsam.
Gerizekalının tekiyim ben, aciz, beceriksiz, kimseye kendine bile faydası olmayan. Ruhum ben. Ruh gibiyim. Bu dünyada benden daha gamsız, benden daha isteksiz, benden daha tembel bir insan daha yok. Kime sorsanız benim hakkımda o bir ruh derler. Kimseye verdiğim birşey yok, çocuklarıma kocama bir faydam olmadığı gibi onlara engelim her konuda. Çocuklara sözümü geçiremiyorum, kuralım sistemim düzenim yok. Ben dürtülmesem 1 sene boyunca yattığım yerden kalkmam, telefon, kitap şeklinde hayatımı yaşarım. Her yaptığım tepkiyle dir. 12 yıllık evlilik hayatım boyunca kocama, evime, çocuklarıma onları mutlu edecek, içimden gelerek tek bir şey yapmamışımdır. Tepkiyle yapıldığı zaman da 3 gün sürer. Hep söz veririm, kandırırım, düzeleceğim derim bu verdiğim sözler 3 gün sürer. Daha sonra eski halime dönerim. Senelerce kocamı kandırdım ben. Değişeceğim dedim hep dalga geçtim onunla... Kocam benim yüzümden alkolik oldu. Hergün 8 bira içmeye başladı. Son 4 günde 60 tane bira içti. Eskiden bu kadar içmiyordu. Ve bugün kredim tükendi artık. İnandırıcılığı kalmadı. Artık gitmem lazım. Giderken de çocukların bakıcısı nı düşünmeli ve ayarlamalyım. Çünkü ben gidince annem bakamaz artık. Bu yazdıklarım benim düşüncelerim değil. Kocamın bana söyledikleri. Ve ben gecenin bu saati üzerimde montla oturuyorum. Ne zaman sokağa atılacağım diye. En son 1 saat süre vermişti. Sonunda sürükleyerek atarım diye. Acıdı galiba. Ve ben 40 yaşında ki eğitimli, işi gücü olan kadın düşünüp duruyorum. Ne yapacağım? Ameliyatlı ve karnımda hala dikişlerim varken. Belki de olmasa çoktan atmıştı beni. Bu sefer arabanın yedek anahtarını da aldı. Girip araba da uyuma şansım da yok geçen seferki gibi. Beni tutan şey, hatalıyım ben diye kendimi suçlayıp durmam mı acaba? Bilemiyorum...Her seferinde ben bu adamı mutlu edemiyorum haklı mı diyorum... Düzelirsem her şey çok mükemmel olur diyorum. Düzelemiyorum. Lanet olsun aynıyım hala... Hatalıyım ben ondan mı gidemiyorum. Ben neden gidemiyorum.
Sabah saat 6 ya kadar uyumadım. 6 da sızmışım. Eşim işe gitmemiş saat 10 da dikildi başıma. Belli oldu diyor bu çocukların ödevlerinin yetişmediği. Ne zaman kalkıp kahvaltısını vereceksin de bu çocuklar dersin başına oturacak. Tekrar kovdu beni. Çıktım doktora geldim. Psikiyatriste. Benim yüzümden mi böyle, ya da ben normalmiyim içimin rahat etmesi lazım.
Nasilsiniz?
Umarim psikiyatrist bir psikologa yonlendirmistir sizi.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?