Merhabalar arkadaşlar. ben yaklaşık 3 yıllık evliyim. eşim 3 kardeşler. kız kardeşi şehir dışında erkek kardesi (abisi ) bizim oturduğumuz şehirde. bir dönem eşimle ciddi bir kavga etmiştik. bu durumda ailesine yansımıştı. çünkü eşim evliliğimizin ilk zamanlarında ufak da olsa bir şey olsa ailesine şikayet eder konu onlara taşınınca da büyür de büyürdü tabi ailesi hep onun tarafını tutardı.en son kavgamıızda abiisi boşanın artık falan diye fişteklemiş kocamı. ama eşimle birbirimizi sevdiğimiz için de ayrılmadık. o zamandan sonra barıştık eşimle ama abisi ile görüşmedim hiç. yaklaşık 3-4 ay kadar . neyseki bu durumları aştık. eşim artık evimizde bir şey yaşansada taşımamaya çalışıyor çünkü ailesi çok üzülüyor.Tabi benim ailemde. gelelim kahrolası eltime. eltimin bi tane çocuğu var. 4-5 yaşlarında. ne zaman kayınvalidemlere gitsek çocvuğu var bahanesi ile ne sofrayı kurmaya ne de toplamaya yardımcı oluyor. yiyip içip kalkıyor yan gelip oturuyor. ve eşimin ailesi bu duruma oğullarının huzuru kaçmasın diye midir nedir ses çıkartmıyorlar. bütün işleri ben yapılyorum. önemli olan iş değil yaparım iş diye bile saymam ben bunları ama beni salak yerine koymasına tahammül edemiyorum. eşimi aldım karşıma bu akşam ben artık onlar varken kayınvalidemlere gelmek istemiyorum dedim aranızdaki soğukluğun farkındayım zaten deddi bana. nedenini anlattım. eşim bana onun çocuğu var boşver dedi. oturup çocuğuna baksa koymaz bana ama yan gelip gazete okuması hiçbir işe el sürmemesi sinir ediyor beni dedim. sen kendini onla kıyaslama onun çocuğu var yarın senin de oldğunda sen de bi işe el sürmezsin diyor. zannediyorki mesele yapılan iş. oysa işte falan değilim ben. salak yerine koymasına sinir oluyorum. senin hatırın ve ananın babanın hatırı için yapıyorum dedim eşime yoksa ben de yan gelip yatmasını bilirim dedim. bir keresinde de kayınvalidemlerde oldğumuz bir gün eltimin doğumgünüymüş kayınvalidem pasta yaptırdı bana. yaptım yedik bir eline sağlık bile demedi teşekkür bile etmedi aradan bir iki ay sorna benim doğum günümde ne kaynım ne eltim arayıp doğum günümü bile kutlamadılar. bu durumlarda birikti artık yüzlerine bakmak istemiyorum. onlar varken ben gitmeyeceğim sen git gör kardeşini yeğenini dedim. olmaz öyle şey ben böyle bir şeye müsade etmem diyor eşim. NE YAPMALIYIM ARKADAŞLAR???