arkandan neden kötü şey söylenecek ya da kim bunu söylemeye cüret edecek ki?
Akrabanız teyze hala dayı amca yok mu size sahip çıkacak ya da etraf biliyormu şiddete vs maruz kaldığınızı ?
Yazımda belirtmiştim en son karakoldan hastaneye getirdilr raporlarım herşeylerim var. Hatta ifade verirken, saniyesi saniyesine durumumu anlatmama rağmen, karakoldaki polis alaycı bi yüz ifadesiyle, verdiğim ifadeyi, Abimle tartıştık, oda bi kaç hakaretle bir tokat attı şeklinde geçirdi. İtiraz ettim dediklerimi neden yazmıyorsunuz diye, olayı bu kadar büyütmenin gereği yok, aynı evde yaşayacaksınız yine diyerek, yine kendi kurgusu olan ifadeyi yazdı.ben biraz araştırdım sosyal hizmetlerin kadın sığınma evleri, nüfus cüzdanın ve darp raporun mutlaka olsun. Hastalığının evrakları varsa onları da al. Karakola gitsen onlar yönlendiriyormuş.
Akrabalarım var, yaz ayında bir buçuk ay kadar evli kuzenimin yanında kaldım. bize mesafeleri yaklaşık yirmi dk. Bi akşam döverek alındım ve eve getirildim. Söz konusu böyle şeyler olunca, akraba da olsa kimse huzursuzluk istemiyor hayatında. Ara ara çok zorda kaldığım durumlarda aradım, kuzenime mesaj da attım ama ben karışmak istemiyorum haklısın ama beni de anla dedi.
Yazımda belirtmiştim en son karakoldan hastaneye getirdilr raporlarım herşeylerim var. Hatta ifade verirken, saniyesi saniyesine durumumu anlatmama rağmen, karakoldaki polis alaycı bi yüz ifadesiyle, verdiğim ifadeyi, Abimle tartıştık, oda bi kaç hakaretle bir tokat attı şeklinde geçirdi. İtiraz ettim dediklerimi neden yazmıyorsunuz diye, olayı bu kadar büyütmenin gereği yok, aynı evde yaşayacaksınız yine diyerek, yine kendi kurgusu olan ifadeyi yazdı.
Karakollara bizi temsil etmesi, koruması için koyulan polisler, iki yazıp çizip sonrasını düşünmüyolar.
Sonradan biçok kez dayak yedim, bu sefer de "noldu? pollisi mi ararsın?" cümlelerini duydum hep alaycı bi şekilde.
Polisler iki yazıp çizmeyle görevlerini yerine getirdiklerini düşünüp, sizi sallıyorlar. ilginize teşekkür ederim. Darp raporunu karakoldan elime vermediler ama yarın gidip öğreneceğim.
halsizlik, çabuk yorulma, nefes darlığı, ishal, kilo kaybı vardı 50 kiloydum 46ya düştüm, iştahsızlık, karnımda inanılmaz bi şişlik vardı. ilk diyetistene gittim, kan testi yaptı bi problem yok stresten olabilirdi. karnımdaki şişliği gösterdim Gastroenteroloji yönlendirdi. orda kolonoskopi yapıldı ve kolon kanseri olduğumu öğrendim. tamamen tesadüfi.Hastalığını nasıl öğrendinn..
Ne şekilde we hangi arada gittin doktora..
Hep ewdemisin, kppss hazırlanıyorum demişsin ama...
Tedavini olman gerekmiyor mu, ne yapmayı düşünüyorsun şu an ?
halsizlik, çabuk yorulma, nefes darlığı, ishal, kilo kaybı vardı 50 kiloydum 46ya düştüm, iştahsızlık, karnımda inanılmaz bi şişlik vardı. ilk diyetistene gittim, kan testi yaptı bi problem yok stresten olabilirdi. karnımdaki şişliği gösterdim Gastroenteroloji yönlendirdi. orda kolonoskopi yapıldı ve kolon kanseri olduğumu öğrendim. tamamen tesadüfi.
hem çalışıyorum hem kpss hazırlanıyorum dershaneye gidiyordum bırakmak zorunda kaldım. şuan işe de gidemiyorum. iki adım atsam, bir dünya iş yapmışcasına yorgun oluyorum.
küçük belirtileri atlamayın ve lütfen doktora gidin.
kuzen olmaz canım. Direk teyze hala gibi büyük olmalı. Ne biçim aile sülaleymiş anlamadım gitti. Allahından bulsunlar. Sen dediğim yerlere bak canım olmaz öyle, psikolojini düzelt hastalığını tedavi et bi iş bulursun kendi hayatını kurarsın. Gerekirse sosyal hizmetlerde yerini ailene bildirme. Polislerle konuşursun beni bulurlarsa döverler götürürler diye onlar kimliğini gizler zaten.
Güzelim sen şu an hastalığını ailenden gizledikçe bi sonuca varamazsın ki..
Tamam merhamet yok ailende belli ama en azından bunu onlara söylemen lazım..
Tek başına mı doktora gittin sen de öğrendin bunları yanında kimse yok muydu?
Tedavisi ne peki bu hastalığının ??
Öncelikle merhaba;
24 yaşındayım. Yaklaşık 10 yıldır annem ve babam her gün boşanacağız diyen insanlarken, son 5 yıl aynı evin içinde iki yabancı düşman gibiler. böyle sürüp giden bi çocukluğum, gençliğim..
annem çocukları yokmuş gibi, acıktığında yemeğni yapıyor yiyor ve yatıyor, kalkıyor işe gidiyor.
babam maddi anlamda benim ve diğer kardeşlerimin sorumluluğunu almış durumda.
abim ise, benim hayatımın bulaşık yıkamak, çamaşır asmak ve ev toplamaktan ibaret olduğunu düşünüp, her oturmaya kalktığımda öldüresiye döven bi insan. yakın zamanda, acaba yaşıyorum mu hala deyip pollisi aradığımda kurtulmuştum. şikayetçi olmadım ama hastanedeki raporlar ile devlet kamu davasına dönüştürüp şikayetçi olmuş ve şuan mahkemeliğiz. eve döndüğümde şiş yüzüm, kanayan burnumla babamın gelip, seninde çok sesin çıkıyor ama düzenimizi bozuyorsun defol git deyip sokağğa atması da cabası.
yanımda elimi tutacak ne annem ne babam ne abim var. Şuan 24 yaşındayım, kanser hastasıyım (ailem bilmiyor) ve kpssye hazırlanıyorm. Hastalığımı ailemle hiç bi şekilde paylaşmadım, bu kadar kötülük içinde samimi bi gülüş her defasında içimi yakacak çünkü :'(
herşeyle tek başıma savaşacak kadar güçlü hissediyorum kendimi ama bi yanım hep eksik hep yarımm hep boş..
lütfen, çocuklarınıza düşmanınız gibi, yokmuşlar gibi, kız erkek ayrımı yaparak kızlar olmasa da olur, ezilseler de söz hakkı yokmuş gibi davranmayın.
Çünkü atıldığımız boşluk, sandığınızdan daha derin bi boşluk ve izlerini hayatımızın her alanında taşıyacağız.
Mutlu günler.
Rabbim tez vakitte hayırlı şifa ve huzur versin sana
Kolon kanserini çok yakından tanıyan biri olarak çok iyi dinlenmen ve bakılman gerektiğini biliyorum
Kadın sığınma evini mutlaka dene olmadı belediyeye git, hastalar için özel bakım evleri var
Saklama ve susma, sana sahip çıkmayan ailenden uzaklaşmanın bir yolunu bul
Hastalığının tedavi aşamasında bakılman gerek, desteğe ihtiyacın var vakit kaybetme
Dualarım seninle
İnanırım doğrudurr fakattt, ewde yanında değil hep erkek arkadaşın..Var, erkek arkadaşım var bir yıldır yanımda olan. benden daha çok benimle ilgileniyor diyebilirim. e tabi kimse ailen gibi olmuyor diyebilirsin ama öyle zamanlar geliyor ki bi insan ailenin üstüne çıkabiliyor işte.
Ama,dayı,teyze,hala vs yokmu?
ya da eksik anlattığınız şeyler mi var? ben çünkü çözümleyemedim, acaba sizinde suçlu bir yanınız mı var?
yanlış anlamayın beni..
Anneniz neden bu durumda? hadi anne-babayı geçtik, kardeş hep destek olur, ama neden abinizin size karşı sevgi-saygısı yok?
hastalığın için önce geçmiş olsun Rabbim şifa versin.bu öyle çok basit bi hastalık değil mutlaka doktora gidip tedavi olman lazım.ailen hakkında bi şey demiyorum bile.önce sağlığınla ilgilenmen lazım.sakın ama sakın boşverme bunu.
Ağlattınız beni, çok teşekkür ederim
İnanırım doğrudurr fakattt, ewde yanında değil hep erkek arkadaşın..
Tek başına o ewde bu hastalığını bile bile nasıl mücadele edeceksinn?
Ewett bununda cewabını werir misinizz konu sahibii
Şöyle anlatıyım elbette buraya herşeyi yazmak mümkün olmuyor. Annem babam uzun zamandır ayrılar aynı evin içinde. Bi abim var benden bir yaş büyük. ben 24 yaşındayım. Annemin babamı kuzenimle aldatması gibi iğrenç şeyler yaşadık. İnkar edildi, ben olayı tam anlamıyla bilmiyorum üniversitedeydim geldiğimde öğrendim. abim her akşam içen, kolları jilet kesikleri dolu bi insan. Elbette ben aman aman çok sorunsuz ve hatasız bi insan değilim, herkes hayatında ufak tefek hatalaar yapar. ama benim yaptığım hatalar, ailemi ve kendimi zedeleyecek şeyler değildi hiç bi zaman. her genç kız gibi gezmek, giyinmek, hepsi bu hataysa eğer. annemin akrabaları türkiyede değil, babamın akrabaları var. Ama onlarda gerek annemin tavrından, bize hep ikinci sınıf muamele yapıyorlar.
başından beri buraya yazmaktaki amacım, ailelerin çocuklarına bilinçli ve anlayışlı yaklaşmalarına bi nebzede olsa katkıda bulunmaktı. Forumun geçmişini bilmiyorum, canı sıkılan hayatına değişik bi eğlence anlayışı arayan insanlar, forumdakileri bir şekilde oyalamış olabilir. O yüzden hiç problem değil ben yazılanları cevaplamaya çalışıyorum elimden geldiğince. Şuan kemoterapi aşamasındayım, doktorumun önerdiği bu. Bulunduğum şehirde bunu yaptırabileceğim kapsamlı bi hastane yok. O yüzden yakın zamanda, çalıştığım işyerindeki patronumla bu konuyu konuştum ve bana her anlamda destek çıkacagını söyledi. Yakın zamanda rndevu alıp ilk kemoterapiye gitmeyi düşünüyorum.Bak yaşadıkların gerçekten zor şeyler..
Biz bunlara bişi demiyoruz..
ALLAH onlara akıl fikir wersinn..
Ben senin hastalığına we tedavine takılmış durumdayım..
Ne yapman gerekiyor, tedavisi ne?
Günler su gibi geçiyor güzelimm..
Benim anlatmak istediğim bu sana..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?