ya arkadaşlar, 16 gün once dogum yaptım. psikolojim altüst oldu. bakıyorum sizlerin sorunları saç dökulmesı, cinsel yaşam filan... allah aşkına doğumdan sonra neler yaşadınız? psikolojiniz bozulmadı mı? herkesin her sözü, her davranışı batmıyor mu? yoksa benimki mi aşırı? ilk hafta daha kotuydum tabi ama hala geçmedi. ev kalabalık, kocamı zor goruyorum... oynatmaya az kaldı.. tek teselli gözlerimin içine bakan o güzel gözlü minik bebek...
tekrar selam pregant
bi başka başlıkta yine yazışmıştık
ne kadar doğru bi şey söylemişsin saç dökülmesi kilo bi tarafta dursun yeter ki insanın kafası derli toplu olsun
ruh hali yerinde olsun iyi olsun
biz eşimle birbirimizle ilgilenmek şöyle dursun birbirimizi görmek şöyle dursun bir çift laf edemiyorduk
tabii eşimin tutumu da neden oldu buna
ve ayrılık aşamasına gelindi
ne olacağı belli değil öylesine geçip gidiyor günler tabii ben de ben olmaktan çıkıyorum
bekliyorum ki o kötü günlerin izleri bir an önce silinsin gitsin ama çok zor
burdan lohusalık psikolojisine giren arkadaşlara sesleniyorum
nolur eşlerinizle iletişimi koparmayın
çocuğum oldu onunla ilgileneyim derken (doğal olarak) eşler ihmal ediliyor
ev ne kadar kalabalık olursa olsun ne kadar kavga da etseniz biribirinizi ne kadar az da görseniz diyaloğu asla bitirmeyin
çünkü onulmayan yaralar açılıyor(muş), açıyor(muş)
tecrübeyle sabit
bebeklerinizi güle güle büyütmeniz dileğiyle...
