Lütfen bana bir akıl verin. Ben artık düşünemiyorum.

Lealea · 8 Aralık 2020

Benim eski iş arkadaşım 54 yaşında, hiç yardımsız hamile kaldı. Menopoza girdim sanmış ve doktora gitmemiş, sonra birkaç ay sonra kontrol yaptırayım demiş ve muayenede 4 aylık hamile olduğu çıkmış orta yere. Sapasağlam, sağlıklı bir oğlu oldu 55 yaşına bastıktan sonra.
Önce ayrılın, yumurtalarınızi döndürdün, işi garantiye almak isterseniz, çalışın, biraz para biriktirin, Birgün gelir, karşınıza sorum taşıyacak ve baba olmayı haketmiş birisiyle tanışır evlenirsiniz ve o zaman çocuk yapın. Parasızlık ve çocuk en kötü bir kombinasyondur.
Düşüncelerinizi değiştirin. Hep negativ düşüncelerinizi, positive çevirin. Hayal kurun ve o hayallerinize inanın ama hissedecek kadar inanın ve aynı öyle olacak, buna inanın.

birmuhendisanne · 8 Aralık 2020

Maddi sorunları geçtim, her çocuk mutlu bir yuvada büyümeyi hakediyor. Sırf annelik duygusunu tadacaksınız diye günahsız bir canı bu hayata mahkum etmeye hakkınız yok.

kalbenruhen · 8 Aralık 2020

mavra321 .!.:
5 buçuk yıllık evliyim. 35 yaşında ailemin evlen artık baskılarına dayanamadım ve iyi birisi diye düşündüğüm biri ile evlendim. Başka başka illerde idik. Maddi durumları iyi değil di ama çalıştıktan sonra herkes nasıl geçiniyorsa Biz de geçiniriz dedim. Bulunduğum ildeki işten istifa ettim. Bana çalışmana gerek yok. Ben bakarım felan dedi. Düğün kına vs ailesi ile ailem sorunlar yaşadı bayağı. Dünürler konuşmaz. Ben de evlendikten 6 ay sonrasında kadar eşimin ailesi ile görüştüm. Onları tanımak için sonrası sokakta görsem selam bile vermem o derece.
Evlendik. Çok pahalı ve lüks olmayan eşyalar aldık. Eşim evlendiğimiz günden beri yalanlar söylüyor. Çalışıyorum diyor işe değil kahveye gidiyor gezip geliyor. 8 ay kadar kendi ailem ve memleketimde akrabalarımın taktığı takıları kullandım hep geçinmek için. Bu süreçte onun ailesinden bir gram bir şey görmedim. Hamile kaldım bilmeden. Benim para altın suyunu çekti. Ev sobalı ve ne soba ne kömür hiç bir şey yoktu. Soğukta dona dona düşük yaptım. Aç yattığım günlerim oldu. Karanlğkta oturdum. İçmeye musluk suyum bile yoktu.
Eşimin ailesi bu durumları bilip gördüğü halde zerre kadar destek görmedim ne maddi ne manevi. Hepsi de asalak zaten. Bir baltaya sap olamamış karakter yoksunları.
Kendi aileme gelince durumu anlattım memlete taşınmak istediğimi söyledim. Babamın 2 tane evi kirada. Kiracılarından birini çıkartıp beni oturtmak istemedi evlerinden birine. Çünkü kiracıları çok iyi insanlarmış. Hem memleke gidersek babam bir iş bulur o da çalışır geçinip giderdik. Ne annem ne babam ikisi de bana bu konuda destek vermedi. 5 buçuk yıl oldu annem daha evimi bilmez hiç gelmedi. Otobüste dizleri ağrıyormuş. Babam da 3 kere geldi sadece. 10 saat sürüyor otobüsle. Babamın evi ile burası.... annem 4 aydır aramıyor beni. Babam da bir kaç ayda bir aklına gelirse arıyor. Yani benim ne durumda olduğum onların umrumda değil. Çok feryat ettim ama nafile. Boşanmayı düşündüm ve dul kadın olarak bu dünyada tek başına nasıl çevre baskısından uzak kalabilirim dedim ve cesaret edemedim. Bu seçimlerim benim kaderim çekmek zorundayım galiba dedim ama kimseye bir şey demeden devam ettim.
Gel zaman git zaman ara ara bazı günlük işlere gitti ama günlük ekmek parasını çıkarmaktan ibaretti. Bu arada eşim sık sık hasta oluyor basur amaliyatı oldu. 1 ay rapor verdi doktor ve bu rapordan önce daimi diye bulduğu işyerleri de çıkış verdi. Sonra iç kulak amaliyatı oldu. Yine rapor verdi doktor Şimdilerde de sinir sıkışması var uzun zamandı. Ameliyat olacam ben diyor. Doktora ben de gittim doktor şu pandeme de çok da gerekli olmadığını söyledi. Ama her gün ağrım var deyip duruyor. Hayatımız merkezi onun ağrıları.
Bu arada ben işe girdim çalışıyorum.Evi ben geçindiriyorum. Bizim adam da günlük işler alıyor ama ne hikmetse arkadaşı ile gittiği bu işten para gelmiyor evime. Ve artık dedim adam gibi sigortalı işe gir tek tek iş ilanı dökümleri aldım verdim eline 3 ay bulamadım diye gezdi. Bizzat bu ilanlardan birini ben aradım ve 3 yıldır bu işte çalışıyor. Ancak asgari ücretin yarısı yatıyor maaş kartına. Bu arada maaş kartı benda hep. Nedenine de işler kötü patron toplu verecek bana diyor . Aylarca aynı şeyi söyledi ve artık dayanamadım İş yeri ile görüştüm 1 yıl kadar oldu. Meğer o eksik gelen maaş, içerden sürekli para alıyormuş. Bazen de kasada açık veriyormuş. Bu görüşmeden sonra bir süre yine eksik maaş ama 300-400 TL kadar eksik gelmeye başladı işyerine gidip bunu araştırmamı istemiyor ve beni işi bırakmakla tehdit ediyor. Çok para getiriyorya eve. 3 ay öncesine kadar yine yarim maaş geliyor ya içerden para alıyor ya da kasada açık veriyor. Dün yine maaşı yattı ve 1100 tl idi. Çıldırdım patronunu aradım eşimin borcu varmış adam işyerini arıyormuş ve pislik bi adammış ve patron 1000 tl avans vermiş. 200 küsür lira da kasada açık vermiş. Ama eşim farklı söylüyor hep ve her defasında bana yalanlar söylüyor. Bu arada izin günleri gittiği işten de para alamadığını söyleyip eli boş dönüyor. Arkadaşı ile ortak yapıyorlar bu işi ve bizimki para getirmiyor eve.
Benim memleketim iç anadolu bölgesinde ve gelin geldiğim yer ege bölgesi. Burada yaşayan bir çok kadının hikayesi benimkine benziyor. Bu arada eşim dövmez, sövmez, kavga çıkarmaz durup dururken. Benim çocukluğumdan beri hep babam annemi döverdi. Ben de eşim olursa dövmesin sövmesin kırıp dökmesin diye diledim. Ama eksik dilemişim.
Bu zaman zarfında 1 yıl öncesine kadar çocuk düşünmedim. Bir yıldır da pandemi vs derken olmadı iki aydır doktora gidiyorum ve gittiğim doktorlar yaşım 40 olduğu için tüp bebek dediler. Ve sgk tüp bebeği yaş şartından dolayı karşılamıyor.
Şimdi asıl mesele şu böyle bir adama çocuk verilir mi diyeceksiniz. Bu gün boşansam bir daha evlenip çocuk sahibi olma hakkımı da yaştan dolayı kaybedebilirim. Ve bu dünyada bir kadın olarak böyle bir adama rağmen kendim için anne olmak istiyorum.
Aslında hikâyem daha uzun ve trajedik. Ben sadece bir kısmını özet geçtim. Sizleri sıktığım için hakkınızı helal edin.
Şimdi sizlere sorum 1: kredi çekip tüp bebek merkezine gidip en azından bir kere şansımı deneyim mı? Eşimin eve doğru düzgün para getirmemesinden bunu yapmak maddi manevi risk midir. Göze almalımıyım.
2. Sorum da tüp bebekten vazgeçip nasılsa bizim çocuğumuz normal yolla olmuyor çocuktan vazgeçip boşanıp yalnız hayatta kalmaya mı çalışayım. Ailem beni istemez. İstemiyor da.

Ortalama ustu bi maasim, iyi aldigim egitimim, anne ve babamin destegi ( iki kücuk bebegime onlar bakiyor) olmasina ragmen cocuk büyütmek cok zor arkadasim. Ben de esimden bosaniyorum. Anne olmak benim de en buyuk arzumdu. Evet seni hayata bağliyorlar ve cok guzel bir duygu. Ama cok buyuk sorumluluk.. baba faktörü cok onemli.. seni seven deger veren mutlu hissettiren biriyle cocuk yapmanı tavsiye ederim. tabi maddiyatta cok onemli.

Sourlife · 8 Aralık 2020

Allah yardımcınız olsun, durumunuz gerçekten üzücü. Anneniz nasıl 4 aydır aramıyor anlamak mümkün değil.

BaharTanricasi · 9 Aralık 2020

Lütfen çocuğu sadece kendiniz için istemeyin.Eşiniz olacak kişi çocuğunuzu maddi ve manevi olarak doyurabilecek mi sizce?Ve siz tek başınıza bu yükün altından kalkabilecek misiniz?

Meral01 · 9 Aralık 2020

mavra321 .!.:
5 buçuk yıllık evliyim. 35 yaşında ailemin evlen artık baskılarına dayanamadım ve iyi birisi diye düşündüğüm biri ile evlendim. Başka başka illerde idik. Maddi durumları iyi değil di ama çalıştıktan sonra herkes nasıl geçiniyorsa Biz de geçiniriz dedim. Bulunduğum ildeki işten istifa ettim. Bana çalışmana gerek yok. Ben bakarım felan dedi. Düğün kına vs ailesi ile ailem sorunlar yaşadı bayağı. Dünürler konuşmaz. Ben de evlendikten 6 ay sonrasında kadar eşimin ailesi ile görüştüm. Onları tanımak için sonrası sokakta görsem selam bile vermem o derece.
Evlendik. Çok pahalı ve lüks olmayan eşyalar aldık. Eşim evlendiğimiz günden beri yalanlar söylüyor. Çalışıyorum diyor işe değil kahveye gidiyor gezip geliyor. 8 ay kadar kendi ailem ve memleketimde akrabalarımın taktığı takıları kullandım hep geçinmek için. Bu süreçte onun ailesinden bir gram bir şey görmedim. Hamile kaldım bilmeden. Benim para altın suyunu çekti. Ev sobalı ve ne soba ne kömür hiç bir şey yoktu. Soğukta dona dona düşük yaptım. Aç yattığım günlerim oldu. Karanlğkta oturdum. İçmeye musluk suyum bile yoktu.
Eşimin ailesi bu durumları bilip gördüğü halde zerre kadar destek görmedim ne maddi ne manevi. Hepsi de asalak zaten. Bir baltaya sap olamamış karakter yoksunları.
Kendi aileme gelince durumu anlattım memlete taşınmak istediğimi söyledim. Babamın 2 tane evi kirada. Kiracılarından birini çıkartıp beni oturtmak istemedi evlerinden birine. Çünkü kiracıları çok iyi insanlarmış. Hem memleke gidersek babam bir iş bulur o da çalışır geçinip giderdik. Ne annem ne babam ikisi de bana bu konuda destek vermedi. 5 buçuk yıl oldu annem daha evimi bilmez hiç gelmedi. Otobüste dizleri ağrıyormuş. Babam da 3 kere geldi sadece. 10 saat sürüyor otobüsle. Babamın evi ile burası.... annem 4 aydır aramıyor beni. Babam da bir kaç ayda bir aklına gelirse arıyor. Yani benim ne durumda olduğum onların umrumda değil. Çok feryat ettim ama nafile. Boşanmayı düşündüm ve dul kadın olarak bu dünyada tek başına nasıl çevre baskısından uzak kalabilirim dedim ve cesaret edemedim. Bu seçimlerim benim kaderim çekmek zorundayım galiba dedim ama kimseye bir şey demeden devam ettim.
Gel zaman git zaman ara ara bazı günlük işlere gitti ama günlük ekmek parasını çıkarmaktan ibaretti. Bu arada eşim sık sık hasta oluyor basur amaliyatı oldu. 1 ay rapor verdi doktor ve bu rapordan önce daimi diye bulduğu işyerleri de çıkış verdi. Sonra iç kulak amaliyatı oldu. Yine rapor verdi doktor Şimdilerde de sinir sıkışması var uzun zamandı. Ameliyat olacam ben diyor. Doktora ben de gittim doktor şu pandeme de çok da gerekli olmadığını söyledi. Ama her gün ağrım var deyip duruyor. Hayatımız merkezi onun ağrıları.
Bu arada ben işe girdim çalışıyorum.Evi ben geçindiriyorum. Bizim adam da günlük işler alıyor ama ne hikmetse arkadaşı ile gittiği bu işten para gelmiyor evime. Ve artık dedim adam gibi sigortalı işe gir tek tek iş ilanı dökümleri aldım verdim eline 3 ay bulamadım diye gezdi. Bizzat bu ilanlardan birini ben aradım ve 3 yıldır bu işte çalışıyor. Ancak asgari ücretin yarısı yatıyor maaş kartına. Bu arada maaş kartı benda hep. Nedenine de işler kötü patron toplu verecek bana diyor . Aylarca aynı şeyi söyledi ve artık dayanamadım İş yeri ile görüştüm 1 yıl kadar oldu. Meğer o eksik gelen maaş, içerden sürekli para alıyormuş. Bazen de kasada açık veriyormuş. Bu görüşmeden sonra bir süre yine eksik maaş ama 300-400 TL kadar eksik gelmeye başladı işyerine gidip bunu araştırmamı istemiyor ve beni işi bırakmakla tehdit ediyor. Çok para getiriyorya eve. 3 ay öncesine kadar yine yarim maaş geliyor ya içerden para alıyor ya da kasada açık veriyor. Dün yine maaşı yattı ve 1100 tl idi. Çıldırdım patronunu aradım eşimin borcu varmış adam işyerini arıyormuş ve pislik bi adammış ve patron 1000 tl avans vermiş. 200 küsür lira da kasada açık vermiş. Ama eşim farklı söylüyor hep ve her defasında bana yalanlar söylüyor. Bu arada izin günleri gittiği işten de para alamadığını söyleyip eli boş dönüyor. Arkadaşı ile ortak yapıyorlar bu işi ve bizimki para getirmiyor eve.
Benim memleketim iç anadolu bölgesinde ve gelin geldiğim yer ege bölgesi. Burada yaşayan bir çok kadının hikayesi benimkine benziyor. Bu arada eşim dövmez, sövmez, kavga çıkarmaz durup dururken. Benim çocukluğumdan beri hep babam annemi döverdi. Ben de eşim olursa dövmesin sövmesin kırıp dökmesin diye diledim. Ama eksik dilemişim.
Bu zaman zarfında 1 yıl öncesine kadar çocuk düşünmedim. Bir yıldır da pandemi vs derken olmadı iki aydır doktora gidiyorum ve gittiğim doktorlar yaşım 40 olduğu için tüp bebek dediler. Ve sgk tüp bebeği yaş şartından dolayı karşılamıyor.
Şimdi asıl mesele şu böyle bir adama çocuk verilir mi diyeceksiniz. Bu gün boşansam bir daha evlenip çocuk sahibi olma hakkımı da yaştan dolayı kaybedebilirim. Ve bu dünyada bir kadın olarak böyle bir adama rağmen kendim için anne olmak istiyorum.
Aslında hikâyem daha uzun ve trajedik. Ben sadece bir kısmını özet geçtim. Sizleri sıktığım için hakkınızı helal edin.
Şimdi sizlere sorum 1: kredi çekip tüp bebek merkezine gidip en azından bir kere şansımı deneyim mı? Eşimin eve doğru düzgün para getirmemesinden bunu yapmak maddi manevi risk midir. Göze almalımıyım.
2. Sorum da tüp bebekten vazgeçip nasılsa bizim çocuğumuz normal yolla olmuyor çocuktan vazgeçip boşanıp yalnız hayatta kalmaya mı çalışayım. Ailem beni istemez. İstemiyor da.

Öncelikle böyle bir adamı sırtınızda kambur gibi tasimayip bosayin sonra gidin yumurtalarinizi dondurun hayata yeniden başlayın

minnie · 9 Aralık 2020

Boşanma fikri sana ne kadar yakın? Yani boşanıp ailenin yanına dönsen rahat edebilir misin?bu şekilde çok mutsuz gibisin tüp bebek maddi manevi zor bir süreç bu süreçte eşin ne derece yanında olacak ?

Cilekliekler7 · 9 Aralık 2020

Sorun sadece maddiyat da değil. Sorumsuz bir baba, mutsuz bir anne, aile sıcaklığı yok. Sevgi yok. Hep sorun, hep sıkıntı, hep kavga. Çocuklar ailelerini örnek alır. Böyle bir ortamda büyüyen çocuk ne kadar sağlıklı bir yetişkin olabilir ki. Eminim siz çocugunuzu en iyi şekilde yetiştirmek için uğraşırsınız. Ama tek başınıza olmaz. Hep eksik hissedecek, hep buruk kalacak. Bir çocuga yapabileceğiniz en büyük kötülük olur. Belki de böylesi daha hayırlı olduğu için şimdiye kadar bebeğiniz olmadı. Öncelikle kendiniz için bu adamdan kurtulun. Yaşınız kaç olursa olsun hayat yeni bir kapı açacaktır eminim.

Lilacan5 · 9 Aralık 2020

mavra321 .!.:
5 buçuk yıllık evliyim. 35 yaşında ailemin evlen artık baskılarına dayanamadım ve iyi birisi diye düşündüğüm biri ile evlendim. Başka başka illerde idik. Maddi durumları iyi değil di ama çalıştıktan sonra herkes nasıl geçiniyorsa Biz de geçiniriz dedim. Bulunduğum ildeki işten istifa ettim. Bana çalışmana gerek yok. Ben bakarım felan dedi. Düğün kına vs ailesi ile ailem sorunlar yaşadı bayağı. Dünürler konuşmaz. Ben de evlendikten 6 ay sonrasında kadar eşimin ailesi ile görüştüm. Onları tanımak için sonrası sokakta görsem selam bile vermem o derece.
Evlendik. Çok pahalı ve lüks olmayan eşyalar aldık. Eşim evlendiğimiz günden beri yalanlar söylüyor. Çalışıyorum diyor işe değil kahveye gidiyor gezip geliyor. 8 ay kadar kendi ailem ve memleketimde akrabalarımın taktığı takıları kullandım hep geçinmek için. Bu süreçte onun ailesinden bir gram bir şey görmedim. Hamile kaldım bilmeden. Benim para altın suyunu çekti. Ev sobalı ve ne soba ne kömür hiç bir şey yoktu. Soğukta dona dona düşük yaptım. Aç yattığım günlerim oldu. Karanlğkta oturdum. İçmeye musluk suyum bile yoktu.
Eşimin ailesi bu durumları bilip gördüğü halde zerre kadar destek görmedim ne maddi ne manevi. Hepsi de asalak zaten. Bir baltaya sap olamamış karakter yoksunları.
Kendi aileme gelince durumu anlattım memlete taşınmak istediğimi söyledim. Babamın 2 tane evi kirada. Kiracılarından birini çıkartıp beni oturtmak istemedi evlerinden birine. Çünkü kiracıları çok iyi insanlarmış. Hem memleke gidersek babam bir iş bulur o da çalışır geçinip giderdik. Ne annem ne babam ikisi de bana bu konuda destek vermedi. 5 buçuk yıl oldu annem daha evimi bilmez hiç gelmedi. Otobüste dizleri ağrıyormuş. Babam da 3 kere geldi sadece. 10 saat sürüyor otobüsle. Babamın evi ile burası.... annem 4 aydır aramıyor beni. Babam da bir kaç ayda bir aklına gelirse arıyor. Yani benim ne durumda olduğum onların umrumda değil. Çok feryat ettim ama nafile. Boşanmayı düşündüm ve dul kadın olarak bu dünyada tek başına nasıl çevre baskısından uzak kalabilirim dedim ve cesaret edemedim. Bu seçimlerim benim kaderim çekmek zorundayım galiba dedim ama kimseye bir şey demeden devam ettim.
Gel zaman git zaman ara ara bazı günlük işlere gitti ama günlük ekmek parasını çıkarmaktan ibaretti. Bu arada eşim sık sık hasta oluyor basur amaliyatı oldu. 1 ay rapor verdi doktor ve bu rapordan önce daimi diye bulduğu işyerleri de çıkış verdi. Sonra iç kulak amaliyatı oldu. Yine rapor verdi doktor Şimdilerde de sinir sıkışması var uzun zamandı. Ameliyat olacam ben diyor. Doktora ben de gittim doktor şu pandeme de çok da gerekli olmadığını söyledi. Ama her gün ağrım var deyip duruyor. Hayatımız merkezi onun ağrıları.
Bu arada ben işe girdim çalışıyorum.Evi ben geçindiriyorum. Bizim adam da günlük işler alıyor ama ne hikmetse arkadaşı ile gittiği bu işten para gelmiyor evime. Ve artık dedim adam gibi sigortalı işe gir tek tek iş ilanı dökümleri aldım verdim eline 3 ay bulamadım diye gezdi. Bizzat bu ilanlardan birini ben aradım ve 3 yıldır bu işte çalışıyor. Ancak asgari ücretin yarısı yatıyor maaş kartına. Bu arada maaş kartı benda hep. Nedenine de işler kötü patron toplu verecek bana diyor . Aylarca aynı şeyi söyledi ve artık dayanamadım İş yeri ile görüştüm 1 yıl kadar oldu. Meğer o eksik gelen maaş, içerden sürekli para alıyormuş. Bazen de kasada açık veriyormuş. Bu görüşmeden sonra bir süre yine eksik maaş ama 300-400 TL kadar eksik gelmeye başladı işyerine gidip bunu araştırmamı istemiyor ve beni işi bırakmakla tehdit ediyor. Çok para getiriyorya eve. 3 ay öncesine kadar yine yarim maaş geliyor ya içerden para alıyor ya da kasada açık veriyor. Dün yine maaşı yattı ve 1100 tl idi. Çıldırdım patronunu aradım eşimin borcu varmış adam işyerini arıyormuş ve pislik bi adammış ve patron 1000 tl avans vermiş. 200 küsür lira da kasada açık vermiş. Ama eşim farklı söylüyor hep ve her defasında bana yalanlar söylüyor. Bu arada izin günleri gittiği işten de para alamadığını söyleyip eli boş dönüyor. Arkadaşı ile ortak yapıyorlar bu işi ve bizimki para getirmiyor eve.
Benim memleketim iç anadolu bölgesinde ve gelin geldiğim yer ege bölgesi. Burada yaşayan bir çok kadının hikayesi benimkine benziyor. Bu arada eşim dövmez, sövmez, kavga çıkarmaz durup dururken. Benim çocukluğumdan beri hep babam annemi döverdi. Ben de eşim olursa dövmesin sövmesin kırıp dökmesin diye diledim. Ama eksik dilemişim.
Bu zaman zarfında 1 yıl öncesine kadar çocuk düşünmedim. Bir yıldır da pandemi vs derken olmadı iki aydır doktora gidiyorum ve gittiğim doktorlar yaşım 40 olduğu için tüp bebek dediler. Ve sgk tüp bebeği yaş şartından dolayı karşılamıyor.
Şimdi asıl mesele şu böyle bir adama çocuk verilir mi diyeceksiniz. Bu gün boşansam bir daha evlenip çocuk sahibi olma hakkımı da yaştan dolayı kaybedebilirim. Ve bu dünyada bir kadın olarak böyle bir adama rağmen kendim için anne olmak istiyorum.
Aslında hikâyem daha uzun ve trajedik. Ben sadece bir kısmını özet geçtim. Sizleri sıktığım için hakkınızı helal edin.
Şimdi sizlere sorum 1: kredi çekip tüp bebek merkezine gidip en azından bir kere şansımı deneyim mı? Eşimin eve doğru düzgün para getirmemesinden bunu yapmak maddi manevi risk midir. Göze almalımıyım.
2. Sorum da tüp bebekten vazgeçip nasılsa bizim çocuğumuz normal yolla olmuyor çocuktan vazgeçip boşanıp yalnız hayatta kalmaya mı çalışayım. Ailem beni istemez. İstemiyor da.

Boşanıp yalnız hayata devam diycemm

Cute2019 · 9 Aralık 2020

mavra321 .!.:
5 buçuk yıllık evliyim. 35 yaşında ailemin evlen artık baskılarına dayanamadım ve iyi birisi diye düşündüğüm biri ile evlendim. Başka başka illerde idik. Maddi durumları iyi değil di ama çalıştıktan sonra herkes nasıl geçiniyorsa Biz de geçiniriz dedim. Bulunduğum ildeki işten istifa ettim. Bana çalışmana gerek yok. Ben bakarım felan dedi. Düğün kına vs ailesi ile ailem sorunlar yaşadı bayağı. Dünürler konuşmaz. Ben de evlendikten 6 ay sonrasında kadar eşimin ailesi ile görüştüm. Onları tanımak için sonrası sokakta görsem selam bile vermem o derece.
Evlendik. Çok pahalı ve lüks olmayan eşyalar aldık. Eşim evlendiğimiz günden beri yalanlar söylüyor. Çalışıyorum diyor işe değil kahveye gidiyor gezip geliyor. 8 ay kadar kendi ailem ve memleketimde akrabalarımın taktığı takıları kullandım hep geçinmek için. Bu süreçte onun ailesinden bir gram bir şey görmedim. Hamile kaldım bilmeden. Benim para altın suyunu çekti. Ev sobalı ve ne soba ne kömür hiç bir şey yoktu. Soğukta dona dona düşük yaptım. Aç yattığım günlerim oldu. Karanlğkta oturdum. İçmeye musluk suyum bile yoktu.
Eşimin ailesi bu durumları bilip gördüğü halde zerre kadar destek görmedim ne maddi ne manevi. Hepsi de asalak zaten. Bir baltaya sap olamamış karakter yoksunları.
Kendi aileme gelince durumu anlattım memlete taşınmak istediğimi söyledim. Babamın 2 tane evi kirada. Kiracılarından birini çıkartıp beni oturtmak istemedi evlerinden birine. Çünkü kiracıları çok iyi insanlarmış. Hem memleke gidersek babam bir iş bulur o da çalışır geçinip giderdik. Ne annem ne babam ikisi de bana bu konuda destek vermedi. 5 buçuk yıl oldu annem daha evimi bilmez hiç gelmedi. Otobüste dizleri ağrıyormuş. Babam da 3 kere geldi sadece. 10 saat sürüyor otobüsle. Babamın evi ile burası.... annem 4 aydır aramıyor beni. Babam da bir kaç ayda bir aklına gelirse arıyor. Yani benim ne durumda olduğum onların umrumda değil. Çok feryat ettim ama nafile. Boşanmayı düşündüm ve dul kadın olarak bu dünyada tek başına nasıl çevre baskısından uzak kalabilirim dedim ve cesaret edemedim. Bu seçimlerim benim kaderim çekmek zorundayım galiba dedim ama kimseye bir şey demeden devam ettim.
Gel zaman git zaman ara ara bazı günlük işlere gitti ama günlük ekmek parasını çıkarmaktan ibaretti. Bu arada eşim sık sık hasta oluyor basur amaliyatı oldu. 1 ay rapor verdi doktor ve bu rapordan önce daimi diye bulduğu işyerleri de çıkış verdi. Sonra iç kulak amaliyatı oldu. Yine rapor verdi doktor Şimdilerde de sinir sıkışması var uzun zamandı. Ameliyat olacam ben diyor. Doktora ben de gittim doktor şu pandeme de çok da gerekli olmadığını söyledi. Ama her gün ağrım var deyip duruyor. Hayatımız merkezi onun ağrıları.
Bu arada ben işe girdim çalışıyorum.Evi ben geçindiriyorum. Bizim adam da günlük işler alıyor ama ne hikmetse arkadaşı ile gittiği bu işten para gelmiyor evime. Ve artık dedim adam gibi sigortalı işe gir tek tek iş ilanı dökümleri aldım verdim eline 3 ay bulamadım diye gezdi. Bizzat bu ilanlardan birini ben aradım ve 3 yıldır bu işte çalışıyor. Ancak asgari ücretin yarısı yatıyor maaş kartına. Bu arada maaş kartı benda hep. Nedenine de işler kötü patron toplu verecek bana diyor . Aylarca aynı şeyi söyledi ve artık dayanamadım İş yeri ile görüştüm 1 yıl kadar oldu. Meğer o eksik gelen maaş, içerden sürekli para alıyormuş. Bazen de kasada açık veriyormuş. Bu görüşmeden sonra bir süre yine eksik maaş ama 300-400 TL kadar eksik gelmeye başladı işyerine gidip bunu araştırmamı istemiyor ve beni işi bırakmakla tehdit ediyor. Çok para getiriyorya eve. 3 ay öncesine kadar yine yarim maaş geliyor ya içerden para alıyor ya da kasada açık veriyor. Dün yine maaşı yattı ve 1100 tl idi. Çıldırdım patronunu aradım eşimin borcu varmış adam işyerini arıyormuş ve pislik bi adammış ve patron 1000 tl avans vermiş. 200 küsür lira da kasada açık vermiş. Ama eşim farklı söylüyor hep ve her defasında bana yalanlar söylüyor. Bu arada izin günleri gittiği işten de para alamadığını söyleyip eli boş dönüyor. Arkadaşı ile ortak yapıyorlar bu işi ve bizimki para getirmiyor eve.
Benim memleketim iç anadolu bölgesinde ve gelin geldiğim yer ege bölgesi. Burada yaşayan bir çok kadının hikayesi benimkine benziyor. Bu arada eşim dövmez, sövmez, kavga çıkarmaz durup dururken. Benim çocukluğumdan beri hep babam annemi döverdi. Ben de eşim olursa dövmesin sövmesin kırıp dökmesin diye diledim. Ama eksik dilemişim.
Bu zaman zarfında 1 yıl öncesine kadar çocuk düşünmedim. Bir yıldır da pandemi vs derken olmadı iki aydır doktora gidiyorum ve gittiğim doktorlar yaşım 40 olduğu için tüp bebek dediler. Ve sgk tüp bebeği yaş şartından dolayı karşılamıyor.
Şimdi asıl mesele şu böyle bir adama çocuk verilir mi diyeceksiniz. Bu gün boşansam bir daha evlenip çocuk sahibi olma hakkımı da yaştan dolayı kaybedebilirim. Ve bu dünyada bir kadın olarak böyle bir adama rağmen kendim için anne olmak istiyorum.
Aslında hikâyem daha uzun ve trajedik. Ben sadece bir kısmını özet geçtim. Sizleri sıktığım için hakkınızı helal edin.
Şimdi sizlere sorum 1: kredi çekip tüp bebek merkezine gidip en azından bir kere şansımı deneyim mı? Eşimin eve doğru düzgün para getirmemesinden bunu yapmak maddi manevi risk midir. Göze almalımıyım.
2. Sorum da tüp bebekten vazgeçip nasılsa bizim çocuğumuz normal yolla olmuyor çocuktan vazgeçip boşanıp yalnız hayatta kalmaya mı çalışayım. Ailem beni istemez. İstemiyor da.

Aslında siz çok iyi bir anne olursunuz bence ama yapmayın lütfen.. Çocugunda günahına girmeyin.. Sorumsuz yalancı bir babanın çocuğu olmayı kimse istemez

RagnarLodbrok · 9 Aralık 2020

Aklıma çocuğunu ısıtamadığı için canına kıyan anne geldi. Çocuk dünyaya geldi mi geri dönüşü yok. Günümüz ülkesinde her şey çok pahalı. O çocuğa bakamadıkça inanın çok kötü hissedeceksiniz ki borçlanarak bebek sahibi olmaya çalışmaktan bahsediyorsunuz. Acı gerçek ama kendinize de doğmasını beklediğiniz çocuğa da eziyet etmiş olursunuz. Buradaki mantıklı seçenek 2. Seçenek. Hatta bu adamı boşayıp çocuklu ve iyi kalpli biriyle evlenirseniz daha mutlu olursunuz. Hayat mucizelerle dolu. Ve inşallah o mucize sizi bulur.

Gerceklerleyuzleseninsan · 9 Aralık 2020

Buda böyle bir sınav işte.. Bana soracak olursan arkadaş gidip yumurtalarını dondur derim öyle bir ihtimal varsa. Böyle düzensiz sorumsuz bir aileye cocuk getirme belki sen sevgi verirsn ama o cocuk hep yarım kalır snn gibi kusura bakma ama demişsin ya babam annemi hep döverdi diye sen ondan bunca dert çekip katlanmışsın. Kendinin kıymetini bil güzel yaşa hayatını kimseye muhtac degilsin. Hele ki ailen sana sırt dönmüşken. O adamı çekmek hiç zorunda degilsin elinden gelen herşeyi yaptıgna inanıyorsan.

chamallows · 9 Aralık 2020

çocuk yaptiginizda siz ise gitmek zorunda kalacaksiniz kim bakacak cocuga?
konunun basinda soguktan dondum bebegimi kaybettim demissiniz.
bir bebekle siz isten cikarsaniz o evde nasil yasayacaksiniz?
anne olmak istemek en dogal hakkiniz ama anne olduktan sonra o çocuğa ne olacak?

sonanda · 9 Aralık 2020

Bu adama neden katlandigini anlamadim. Ben de bosandim. O dedigin cevre baskisini yasamadim. Oglum var. Bu adamdan cocuk yapsan da omur boyu bu adami mi besleyeceksin? Cocuk yaptin diyelim, bebege bakmak icin isten ayrilacaksin. Evi kim gecindirecek o zaman? Hem cocuktan sonra bosanmaya karar verirsen tek basina cocuga bakacaksin bu kez ve omur boyu da bu adamla muhatap olacaksin bir de. Esin yalancinin teki. Kime surekli borcu var ki maasini hep eksik getiriyor?
En mantiklisi ne biliyor musun? Bosanip tek basina kendine bir duzen kurup yasamak. Senin kimseye ihtiyacin yok. Sen cok guclusun aslinda. Ileride bosandiktan sonra belki iyi bir kismet cikar istersen tekrar evlenirsin. Ama sirf bosanmis olmamak icin bu adami cekebilecek misin?

dipsiz kuyu · 9 Aralık 2020

delirdim .!.:
Valla o yokmuşcasına çocuk yapacaksın tersi cıkarsa bahtına. Ama anne olabiliyorsan ol bence. O duyguyu yasa. Egede neredesiniz bilemem ama bazı devlet hastaneleri univ ler yapıyorlar tup bebek. Özel kadar ödeme yapılmıyor herhalde. Ben çok isterdim mesela anne olmayı. Sen yaşarsın inşallah geç kalmada

Ne kadar bencilce bir düşünce bu ya sırf anne olabilmek için böyle bir adamdan çocuk yapmak yazık değil mi o çocuğa hiç biseye yaramayan çalışmayan bir baba böyle bir babanın çocuğuyum ben her gün anneme kızıyorum içten içe böyle bir adamdan çocuk yapıpta bütün hayatımızı mahvettiği için eksik kalsın annelik duygusu da bi zahmet herkes anne olacak diye birşey yok

Benaslindayoum · 9 Aralık 2020

mavra321 .!.:
Evet zaten sadece kendim ve kendime güvendiğim için istiyorum. Yoksa eşimden babalık desteği beklemiyorum.

Dogacak cocuga sordun mu bakam o babasizlik cekmek isiyor mu bakalim. Birde kız olursa kiz coxugu icin baba ne kadar onemli haberin varmi.. srni her turlu kotulukten gucu yettigince koruyup, arkanda dag gibi duracak baba ne demek

hele ki kizlarin 2. planda kaldigi bir cografyada.. lutfen once o babayi bulun bulunca bu o diyeceksiniz.. sizi korumasindan verdigi degerden anlarsiniz.. olmadi olmasin xocuk insan bu kedi yavrusu degil

hamzam06 · 9 Aralık 2020

zeraseba .!.:
Yumurtalarını dondur. Bu adamla çocuk yapma. Ve boşan. Zaten calisiyosun sen gecindiriyorsun evi. Bı ömür bu adama sen mi bakicaksin. Boşan karşına düzgün biri çıkarsa evlen. Kırk yaşını gecsen bile donmuş yumurtaların ile tüp bebeği yaparsın.

Aynen çok mantıklı

Birgaripinsan · 9 Aralık 2020

Cicek kiz .!.:
Kadin calisiyor, adama muhtaç değil. Ayrıca bu kadin anne olmak istiyor. Yaşi biraz daha geçerse ve boşanırsa o zamanki pişmanlığını düşünebiliyormusunuz? Tek başına çocuğunu büyüten bir sürü kadin var konu sahibi neden yapamasın?
Boşan diyorum ben zaten boşan. Bebek yap ve boşan.

Allah aşkına maddi bütün sebepleri geçiyorum, çocuğu yapıp boşanmak kulağa en saçma gelen fikirlerden. Çocuk sağlıklı evliliklere yapılır. çocuğun annesiyle babasıyla mutlu bi ailede yaşama ihtiyacı ne olacak. Tabi ki hiç bi evliliğin garantisi yok ama bile bile de lades denmez ki. Hem bu kadar sıkıntı yaşarken bile boşanmamış konu sahibi. Çocuğu olunca hiç boşanamaz.

catlak yumurta · 9 Aralık 2020

Kardeş bak benimle yaşıtsın. Ben çalışmadığım halde 2 çocukla boşanıyorum. Allah aşkına seni bu işe yaramaz kocaya bağlayan ne var? Hiçbir şey! Ben sana bir şey diyim mi? Hayatın boyunca hiç özgürlüğü tatmamışsın sen, bilmiyorsun. Oh be! Dünya varmış, hayat bu tarfta şahaneymiş diyeceksin. Ki ben inanıyorum boşan çok daha iyi bir hayat arkadaşı bulacaksın. Aramadığından ve bağımlı bir ilişki yaşamadığından çok daha iyi bir hayatın olacak. Korkma çık yola. Öyle hemen boşanamayabilirsin yağlı kapısın kocan hemen bırakmayabilir ama yılma çık yola. Son 5 yılına kayıp gözüyle bakacaksın. Ben delimiymişim de bu adamla durmuşum diyeceksin.

Zeynayl26 · 14 Aralık 2020

Her kes aynı şeyleri yazmış.ben de katılıyorum.nasıl bakacaksın o çocuğa?

Lütfen bana bir akıl verin. Ben artık düşünemiyorum.

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Nirvana

Aktif Üye

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

🎭

Popüler Üye

Nirvana

Hakediyorum her milimini bu dik gülüşün..

Yeni Üye

Guru

Ölürken gülüyorum

Üye

🇹🇷 PARLA... 100 YAŞINDASIN 🇹🇷

Nirvana

Guru

Sabır da yorulur...

Hayat kısa, kuşlar uçuyor...

Nirvana

Guru

Aktif Üye

Benzer Konular