merhaba kızlar
22 yaşındayım
ilk başta nasıl başlasam anlatmaya bilmiyorum..
bir ilişkim var oda 22 yaşında 2 sene biticek ve ben kendisini 6 senedir tanıyorum ama böyle olduğunu bilmiyordum ...
herşey bu yaza kadar iyiydi yada benim gözlerim kördü bilmiyorum. beni çok kıskanan akşam hava kararınca beni dışarı çıkartmayan ne normal bir erkek arkadaşım nede kız arkadaşım vardı yalnızdım ama herşeyi birlikte yapıyoduk hergün buluşuyoduk yani yalnızlık hissetmedim . bu yazın herşey değişti . kendisi gezip tozarken bana sen çıkma demeye başladı benimde bu yazın stajım ehliyet sınavım felan sabahtan akşama kadar dışarıdaydım sonra aklım başıma geldi diyim bende gezdım bende arkadaşlarımla buluştum akşamları kahve içmeye çıktım kuzenlerimle derken biz baya birbirimizden soğuduk ben arayı soğutmamaya çalıssamda benim sosyal hayatıma laf etmeye başladı bana ağıza alınmayacak hakaretler etti bir saat sonrada çok özür dilerim diyip yalvarıyodu bende affettim sürekli ama en sonunda dun ipler koptu kızlar...
biz ikimizde aynı şehirde okuyoruz okul açılalı 1 ay olucak dışarı çıkalım diyince bağırıyor sinemaya gidelim diyince bağırıyor dun arkadaşlarımla çıktım ki daha yeni arkadaşlarım oldu diyebilirim burnumdan getirdi en son bana gözumden düştun sen nasıl bir kızsın daha neler neler bende defol hayatımdan dedim kapattım teli 10 dk sonra özür dilerim yazmıs cevap vermedim de bitti artık benim içimde gerçekten insan zevk almazmı ya biz bişey yapamıyoruz bu sene anlamıyorum kemdısınıde eve hapsetti okula gidip geliyor sadece başka biri yok sanmıyorum ama bana dediklerini unutamıyorum bakamıyorum artık suratına cevapta vermeyi düşünmüyorum ben gelecekde göremiyorum canım yanıyo kızlar gerçekten benimle aynı şeyleri yaşayıp düzelen oldumu nasıl yaptınız bunu anlatıursanız sevinirim içimi dökmek istedim birazcık okuduğunuz için çok teşekkur ederim yorumlarınızla konuşarak rahatlamayı çok isterim yorumlarınız bekliyorum
Sakın değişmesini beklemeyin çünkü değişmezzzzmerhaba kızlar
22 yaşındayım
ilk başta nasıl başlasam anlatmaya bilmiyorum..
bir ilişkim var oda 22 yaşında 2 sene biticek ve ben kendisini 6 senedir tanıyorum ama böyle olduğunu bilmiyordum ...
herşey bu yaza kadar iyiydi yada benim gözlerim kördü bilmiyorum. beni çok kıskanan akşam hava kararınca beni dışarı çıkartmayan ne normal bir erkek arkadaşım nede kız arkadaşım vardı yalnızdım ama herşeyi birlikte yapıyoduk hergün buluşuyoduk yani yalnızlık hissetmedim . bu yazın herşey değişti . kendisi gezip tozarken bana sen çıkma demeye başladı benimde bu yazın stajım ehliyet sınavım felan sabahtan akşama kadar dışarıdaydım sonra aklım başıma geldi diyim bende gezdım bende arkadaşlarımla buluştum akşamları kahve içmeye çıktım kuzenlerimle derken biz baya birbirimizden soğuduk ben arayı soğutmamaya çalıssamda benim sosyal hayatıma laf etmeye başladı bana ağıza alınmayacak hakaretler etti bir saat sonrada çok özür dilerim diyip yalvarıyodu bende affettim sürekli ama en sonunda dun ipler koptu kızlar...
biz ikimizde aynı şehirde okuyoruz okul açılalı 1 ay olucak dışarı çıkalım diyince bağırıyor sinemaya gidelim diyince bağırıyor dun arkadaşlarımla çıktım ki daha yeni arkadaşlarım oldu diyebilirim burnumdan getirdi en son bana gözumden düştun sen nasıl bir kızsın daha neler neler bende defol hayatımdan dedim kapattım teli 10 dk sonra özür dilerim yazmıs cevap vermedim de bitti artık benim içimde gerçekten insan zevk almazmı ya biz bişey yapamıyoruz bu sene anlamıyorum kemdısınıde eve hapsetti okula gidip geliyor sadece başka biri yok sanmıyorum ama bana dediklerini unutamıyorum bakamıyorum artık suratına cevapta vermeyi düşünmüyorum ben gelecekde göremiyorum canım yanıyo kızlar gerçekten benimle aynı şeyleri yaşayıp düzelen oldumu nasıl yaptınız bunu anlatıursanız sevinirim içimi dökmek istedim birazcık okuduğunuz için çok teşekkur ederim yorumlarınızla konuşarak rahatlamayı çok isterim yorumlarınız bekliyorum
Cok saol canim gercekten :) insan yaş ilerledikçe daha iyi anlıyor universite okuyorum ve bu yillarimin iyi gecmesini çocuklarıma anlatacak guzel anilarimin olmasini bu yillarimi en cokta kendimin guzel hatırlamasını istiyorum 2 sene gozum kördu ilk iliskim ve gerçekten kördüm ama sosyallesmeye basladikca o kaldiramadi benim omrumden omur gitti bosuna hepsi kendimiz icin yasayalim gerisi boş...merhaba hayatım. sana cevap verebilmek için hesap açtım. 20 yaşındayım, çok benzeri bir insanla muhattap oldum. geçmeyecek sanıyorsun ama geçiyor bundan emin ol. genç kadınlarız, içtiğimiz kahveden, konuştuğumuz insandan, oturduğumuz koltuktan bulunduğumuz kafeden KİME NE? aklını başına al ne olursun, sen ideallerine yürü. ehliyet sınavını geç, sen işlerinle uğraş. o pisliği AFFETME ona yüz verme onunla muhattapı bu fırsat geçmişken eline kes. allah hepimizi hayırlı "insalarla" karşılaştırsın. en güzellerine layık olduğunu hatırla ve böyle insanları yalnızlıklarında çürümeye bırak. bırak ki kendilerini unutsunlar yokmuşlar gibi yaşayalım. çok gençsin çok genciz. bunları hak edecek davranışlarda bulunmadığını, kahve içmeye gittiğin yerde sağla solla muhattap olmadığını hatırla ve gördüğün sürtük muamelesini de hatırla. lütfen aklını başına al sen de ben de bu yazıya giren kadınlar da bunların hiçbirini hak etmiyor.
sevgiyle kal. doğru olanı seç. aldığın nefesi kendin için içine çektiğini unutma.
Keske benden buyuk olsaydin dedim hatta gecen onada . yaşin ayni olmasi dahada sıkıntı onun büyümesini bekleyemem buyumez çünkü..Daha küçük ya 22 yaş bir erkek için 15 le değerdir benim gözümde .
Okadar eski kafali ki anlatamam o saatte bir kiz disarida gezermiymis ben gercekten kadin haklarini hor gören haksızlığa gelemeyen bir insanim 2 sene kördum ben kör heralde yazin bu yuzden ayri düştük ben hakkimi savundum konusmaya basladim diye..Sokağa çıkınca erkekler mi sana bir şey yapacak, senin mi gözüm dışarı kayacak? Neyin güvensizliği bu. Bas tekmeyi...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?