benim babam memur değil,dolayısıyla bir maaş kartı yok.Hatta çok düzenli bir gelirleri de yok 'her ay şu kadar' diye,ama Allaha şükür iyi kazanıyor..
Çalışmayan bir kadın olmasına rağmen tüm para annemin idaresinde,kimin düğününde ne takılacak eve ne alınacak,kızları şu dersaneye mi göndersek,Yengençe laptop lazımmış tez yazacakmış ne yapsakki falan herşeyi annem hesap eder,faturalarla banka işleriyle annem ilgilenir...Çalışmamasına rağmen ekonomik özgürlüğü olan insanlardan,gözüne kestirdiği birşeyi maddi durum uygun olur olmaz alan bir insan.
ama benim tanıdığım birçok çalışan kadın ne yazıkki bu durumdan yoksun
Ama benim aklım almıyo,sabah yavrumun 'gitme anne'lerine kulaklarımı tıkayıp işe gideyim,hem eşek gibi çalışayım,aynı saatte eve gelelim ama ben koşa koşa mutfağa gireyim,çocukla bakıcıyla tek başıma ilgileneyim,etrafı temizleyim,ağırlamamız gereken bir misafir olduğunda saatlerce uğraşan ben olayım...Yani hem ev kadını olup hem de eve milyarı geçen katkı sağlayım
ama paramı doya doya harcayamayım,aldığım biraz pahallı bir ürün için eşimle kavga edeyim...
bu ne perhiiz bu ne lahana turşusu!
annem beni herkesin işine koşayım da kendimi ihmal edeyim diye mi doğurdu?
Bence insanın bir kendini sorgulaması lazım,bu yüzden mi okudum ben,kimseye yaranamamak için mi pestilim çıkana kadar çalışıyorum,bana da yazık değil mi diye
