ha maaş kartını onun eline vermişsin ha çalışmayıp evde onun elini beklemişsin...bence aynı şey..eşler arasında tabiki de para muhabbetleri ayrımı falan olmaz ama senin nişanlın biraz sıkıntı yaratır bu konuda sana haberin olsun.ayrıca nişanlılık insanların birbirlerini yakından tanıma sürecidir bence.açığıklarını bu dönemde yakaladın yakaladın.yok gördüklerinin üzerine perde çekersen evlenince işin yaş;ben ne yaptım dersin haberin olsun.. Süzgeten geçir bu durumları arkadaşlarım...
Çalışmayıp eline bakmakla çalıştığın parayı onun eline saymak aynı şey değil. (Acıbadem şekeri arkadaşım sana yüklenmeye çalışmıyorum, sadece ikinci durumun daha ağır olduğunu açıklamaya çalışacağım.) Ben çalışacağım bir de alın terimin karşılığını beyefendiye vereceğim var mı böyle bir dünya? Ben böyle tuhaf, aşağılayıcı bir durum görmedim/duymadım. Bu resmen kölelik! Eğer emeğimin karşılığını bir de ona vermemi beklerse hiç çalışmam evde otururum daha iyi. Zaten çalışsam da hükmüm yok, para kocamın parası olacak. Yani bu durumdaki anormalliği bir ben mi görüyorum? Ağalık sistemi gibi değil mi? Maraba çalışıyor ama para gene ağanın. Ağa onların ihtiyaçlarını gideriyor. Neticede ezilen, "Sayende Agam" diyen bir taraf var.
Sürekli kadının ekonomik özgürlüğünün öneminden, çalışan kadının değerinin bilindiğinden, çalışan kadının kendini ezdirmediğinden bahsedilir. Bu mu ekonomik özgürlük? Bu mu ezilmemek? Bu ekonomik anlamda o kadına uygulanan şiddettir. Kadın çalışmasa bile aile birliğine katkısından ötürü eşi ona yetersiz para vermek, para konusunda onu ezmek hakkına sahip değilken hele bir de o kadın çalışıyorsa elinden parasını almak nasıl makul olabilir?Madem adam o kadar rahatsız oluyor eşinin çalışmasından ve parasını kontrol altına alarak kendini psikolojik olarak rahatlatmaya çalışıyor o zaman çalışmaması konusunda anlaşsınlar, kendisi iki kat çalışsın paşalar gibi yaşatsın karısını. Eli ekmek tutan bir kadının bunu nasıl kabullendiğini asla anlamıyorum.
Konu sahibi arkadaşım, burada defaatle görmüşsündür geleneksel kafa yapısını modernizmle sırf kendilerine uyacak şekilde harmanlayan erkekler bir sürü. Yani daha evlenmeden paranın kontrolü benden olacak diyen eş adayın büyük ihtimalle gel karıcığım iş bölümü yapalım demeyecek. Sen hem dışarıda eşine çalışacaksın, hem evde evine. Ortak bir bütçe oluşturulsa borcunuzu harcınızı ödeseniz anlarım. Şu an şehir hayatı maalesef çok zor ve bunu gerektiriyor. Ancak benim derdim eş adayının kartını bana vereceksin diye buyurması. Benim de hatalarım var, adam tek sözüyle yargılanmaz diyorsun ama bu öyle bir söz ki bence üzerinde çoook çooook düşünülmeli. Hani ileride kurulacak evliliğin gidişatını belirleyecek kadar önemli bir söz. Daha baştan kendini boyunduruk altına sokma. Çalışıyorsan o para senin, onun çalıştığı da kendisinin. Ancak bunu evliliğin çıkarları doğrultusunda bir araya getirir, ortak bütçe yapıp harcamalara ortak karar verirsiniz. İkiniz de evlilik birliğinde eşit olarak söz sahibi olursunuz. Yarın öbür gün bu kadar çalışıp yorulmana rağmen en ufak ihtiyacında eşinden para istemek seni psikolojik olarak yıpratmayacak mı?
Son olarak sormak istediğim şu an maaş kartın kimde? Kendi harcamalarına kendin karar verebiliyor musun yoksa babanda, annende vs mi?