işte bende bundan bahsettimİşte aslında biri var akrabam, kendi kanı canı bebeğim. Aslında bakarım diyor ama buraya bırak, haftasonu alırsın diyor yapamam, o çok fazla, sen gel dedim. Kendisi bekar, çekingen utangaç bir tip. Yoksa direkt bakıcı ile anlaşsam sadece bakıcı için çalışmış olurum. Çünkü 2 sene önce birinin bebek bakımı için 1.200 tl istediğini duymuştum. O bahsettiğim kişi bakarsa benimde içim rahat olur, gözüm arkada kalmaz. Çünkü çok seviyor oğlumu, çok ilgileniyor.
Konuyu baştan itibaren usenmeden okudum...
Eşinizin sabit işinde çalışmayı istemesi onun pısırık ya da sorumsuz olduğunu göstermez, oluşturmuş olduğu standartını koruyarak risk almak istemiyor, bu da bence şu piyasada normal bir düşünce..3 ayda bir daha yüksek maaşlı diye iş degistirmis riske girmiş olsa bu seferde tazminat birikmiyor, sabit bi yerde duramiyor diye konu acardiniz..eşinizi diğer beyler ile kiyaslamayin...herkesin kapasitesi ve kişilik özelliği farklıdır.ayni sınıftan mezun olur insanlar biri başbakan olur, diğeri onun onda biri maaşı ile vasat bir işte çalışmak zorunda kalır...
Allah bağışlasın bir bebisiniz olmuş, ne güzel, maşallah..bebekten dolayı çalışamıyorum demissiniz. Cumartesi pazar eşiniz calismiyormus, bebisi esinize birakip marketlerde tadım hostesligi yapabilirsiniz, günlük 100 TL diye biliyorum, ayda 800 TL eder ki, bu da iyi bir katkı olur.sadece eşlere yüklenilmesini doğru bulmuyorum, hayat müşterek, esinize destek olmalısınız..hepimiz geçtik benzer süreçlerden.fazla dır sır, mukayese insanları bezdirir, eşinizi bunaltmamanizi öneririm...
Ayrıca ebeveynlerden biri hayatta iken mal paylaşımına kalkışmayı da son derece abes buluyorum.kimsenin malına güvenerek geleceğinizi oluşturmamanizi öneririm.
hiç ummadığın anda durum düzelir .ben de ilk çocuk sahibiyken doğum sonrası işten ayrıldım. çünkü çocuğuma bakacak kimse yoktu . aldığım maaş zaten asgari ücretti.bakıcıya ancak yeterdi. evde çocuk baktım. eşimin maaşı ise kirayı ödüyor faturaları ödüyor ve yememize içmemize ancak yetiyordu. ay sonu kalmıyordu kuruş .
ama sonra daha iyi işe geçti. güzel paralar aldı. zaman her şeyin ilacı. gerekirse iş değiştirir . bi şeyler olur .bebek bi kaç seneye büyür ve sen de işe başlarsın . belli olmaz . zaman.Allah yardımcın olsun
işte bende bundan bahsettim
şuanda 1500 1700 vs
moralini bozmak istemem tabi
aman sakın sakın bırakıp hafta sonu almak gibi bişey yapma canım
onu ikna et o gelsin yalnız düşük çalışınca sonradan sorun çıkarmasın anlaşın önce
Şöyle yapılabilir mi ki?Yorumunuz için teşekkür ederim. Ben eşim şuan iş değiştirsin demedim ki, zamanında kendisi de başka arkadaşlarının aynı işi yaparken aynı maaşı almasını ve kendi tecrübesinin fazlalığına rağmen maaşının düşük olması onu da memnun etmiyordu.
Ben size kısaca bilgi vermek istedim hayatımızdan, daha nişanlı bile değildik o zaman ben değil herkes, tecrübesine göre mevkii olarakta yükselmesi gerektiğini söylemişlerdi. Bunlar kötü şeyler değil. Sonuçta herkes daha iyisini hedefler.
Eşim istiyor, ama cesaret edemiyordu. Ki hâlâ istiyor. Şimdi tabiki hiç risk alamaz. Alması da doğru olmaz. Ben zaten çalışmak istiyorum her ne olursa, ama onunda boş vakti var, çok yorucu ve yıpratıcı bir işi yok, oda yapsın istiyorum.
Daha hızlı toparlayalım diye. 4 yıllık üniversite mezunu, mali müşavir olabilir mesela, onu da istiyor. Bir kez hazırlanmıştı, barajı sınırda geçemeyince kızdı, bir daha hazırlanmadı. Şimdi de istiyor sorsanız, ama sürekli erteliyor.
Evde sürekli acıların çocuğu gibi geziyor. Bize felek gülmemiş, kimisinin babasında varmış, kimisinin kayınpederin de varmış. Bizim her iki tarafta da yokmuş bla, bla, bla..
Yapacak bir şey yok. Biz de hazıra konmak yerine kendimiz çabalayacağız demek ki.
Bu arada ebeveynlerden biri hayatta ama zaten o ebeveyn o maldan hiç bir şekilde yararlanmıyor. Konu oda değil eşimin babası da eşim, kayınlarım kadar hak sahibi. Çünkü mallar tamamen kayınvalidem üzerineydi. Kayınpederimle ortak paylaşmış değillerdi.
Haklısın canım o konuda bir çocuğa daire verip diğerinin kirada oturması hiç adil değil. Bizde de aynı konu var zamanında birisi dairede oturmuş kira vermemiş şimdi büyüğü geçti oturdu biz kaldık kiraya.Yorumunuz için teşekkür ederim. Ben eşim şuan iş değiştirsin demedim ki, kendi maaşını kendiside az buluyor. Hatta bu durumdan son derece rahatsız, o zaman herkes (abisi bile) Tecrübesine göre az olduğunu söylemişti.
Ben size kısaca bilgi vermek istedim hayatımızdan, yani eşim bekarkende aynıydı, istiyor ama cesaret edemiyorum demiyor, farklı bahaneler sunuyordu. Yani aslında kendisi de hoşnut değil bu durumdan.
Eşim şimdi tabiki cesaret edemez. Ama bekarkende aynıydı, çekingen bir yapısı var. Ben zaten çalışmak istiyorum her ne olursa, ama onunda boş vakti var, çok yorucu ve yıpratıcı bir işi yok, oda yapsın istiyorum.
Daha hızlı toparlayalım diye. 4 yıllık üniversite mezunu, mali müşavir olabilir mesela, onu da istiyor. Bir kez hazırlanmıştı, barajı sınırda geçemeyince kızdı, bir daha hazırlanmadı. Şimdi de istiyor sorsanız, ama sürekli erteliyor.
Evde sürekli acıların çocuğu gibi geziyor. Bize felek gülmemiş, kimisinin babasında varmış, kimisinin kayınpederin de varmış. Bizim her iki tarafta da yokmuş bla, bla, bla..
Yapacak bir şey yok. Biz de hazıra konmak yerine kendimiz çabalayacağız demek ki.
Bu arada mallar sadece kayınvalidem üzerineydi. Yani kanunen çocukları gibi kayınpederimde hak sahibi, ha ama eşidir diye hisse oranı nedir onu bilemem. Ayrıca biz zaten miras peşine düşmedik. Nasıl birine daire alındı, biz evde oturuyoruz yıllarca kira vermedik diye, ki size de alınacak dendiği, ama bununla ilgili hiç bir girişimin olmdığını söyledim. Peki bu haksızlık değil mi? Kayınpederim çocukları arasında adaletli olmak zorunda değil mi?
Şöyle yapılabilir mi ki?
1. Sanırım düğünden kalma banka borçları var, banka ile görüşülüp yeniden yapılandırılarak daha az tutarlar halinde ödeme?
2. Eşinizin baba ve kardeşlerini karşısına alıp, bebiş büyüyene kadar eşim çalışamıyor bize biraz destek çıkın, zorlanıyorum evi gecindirirken deyip, en azından kıranizin yarısına ortak çıkmalarını istemek, destek almak..sonuçta ailedir, destek istenecek tek merciii..
3. Biraz fedakarlık Edip CMT pazar sizin part time çalışmanız,
4. Bebiş 3-4 yaşına gelince de krese vererek full time ise girmeniz..
Bu önlemler ile çalışmaya başlayana kadar en azından borçları azaltirsiniz..
Eşiniz SMMM sınavları için tekrar hazırlanır, şuana kadar çalıştığı süreç staj sürecinden düşüyor mu yoksa 3 yıl stajı mi olacak? Mevzuata hakim değilim, madem hedefi malı müşavir olmak, o zaman ona kanalize olsun, boş vakti var diye onu mutsuz edecek taksicilik pazarcılık gibi seçenekleri sunmayın bile..
Bazen biraz da zamana bırakmak gerek, su akar yolunu bulur..bir şeylere sahip olmak uzun zaman alabilir
Bence geçmişi düşünerek de çok fazla kinlenmeye gerek yok.benim de mecburiyetten eşimden çok daha fazla çalışmak zorunda olduğum dönemler ve işler oldu ama ne ben bunun lafını ettim ne de eşim..su an bir kriz durumu varsa elele verip aşılması gerekiyor, o bunu dedi ben şunu dedim faslını bence geçin.bi fayda sağlamaz çünkü...yakın gelecek icin farkli planlar oluşturun.esiniz, surekli söylemeyle, durtmeyle ikinci bir iş yapmayacak gibi görünüyor, dolayısı ile bu konuşulanlar hem boş hem de huzurunuzu kaçırır sadece..Ailesi zaten durumumuzu biliyor, görüyor. Bir talebimiz olsa biz de zor durumdayız diyeceklerdir. Hatta bazen gelir bize dert yanarlar belkide beklentimiz olmasın diyedir bilemiyorum?
Ben tabiki de bir şeyler yapmak istiyorum ama şu aklıma geliyor. Daha önceki sayfalarda da yazdım. Unutamıyorum maalesef.
Kendisi başka yere gitsem 200-300 tl fazlası için it gibi çalıştıracaklar, ben burda rahatım, cumtesi tatil " demişti. Ama beni hep zor işlerde, zor şartlarda çalıştırdı. Düzgün iş aramama fırsat vermedi, baskı yaparak.
Kaldıramıyorum, yapamıyorum deyince ( işe ilk girdiğim günden beri mesai kalıyordum cumtesi dahil, söylenen saatlerde çıkmıyordum. İş yüküm çok fazlaydı, aldığım maaşta eşimden azdı. Boşta kalmamam için acele ettiriyordu işe girmem konusunda) Mecbursun diyordu bana, borcumuz olduğu için, dayanacak mışım. Sonucunu tahmin ettiğim için kabul etmediğim yerler oluyordu. İş bulma sürem 1 hafta, 10 günü bulunca oraya girecektin demeye başlıyordu.
Evlenirken de bütün fedakarlığı ben yaptım, o olmasın, bu olmasın, hayır almayacağım, yapmayacağım. Gittim en ucuzunu, en uygununu buldum. Aslında onun yapması, araştırması gerekiyordu.
Şimdi bunların hepsini birleştirince eşim bana kolaycı gibi gelmeye başladı. Zora gelemiyor ama zorla mecbur ediyor. Kendisi fazla çalışmaktan korkarken ben sürünerek eve geliyordum bana mecbursun dayanmaya diyordu.
Bence geçmişi düşünerek de çok fazla kinlenmeye gerek yok.benim de mecburiyetten eşimden çok daha fazla çalışmak zorunda olduğum dönemler ve işler oldu ama ne ben bunun lafını ettim ne de eşim..su an bir kriz durumu varsa elele verip aşılması gerekiyor, o bunu dedi ben şunu dedim faslını bence geçin.bi fayda sağlamaz çünkü...yakın gelecek icin farkli planlar oluşturun.esiniz, surekli söylemeyle, durtmeyle ikinci bir iş yapmayacak gibi görünüyor, dolayısı ile bu konuşulanlar hem boş hem de huzurunuzu kaçırır sadece..
Geçmişte talihsiz cümleler sarf edilmiş, bunu surekli aklınıza getirerek sayginizi ve sevginizi zedelersiniz..daha olumlu şeylere kanalize olun, oturup bunları kurup durmayin..bir gün her şey düzelir, her şey yoluna girer...para olur, evler de olur önemli olan saygı ve sevgi sarsılmasın...Hayır şöyle düşünüyorum. Mesele ondan çok çalışmam değil aslında, ama kendisi rahatını düşünürken bana mecbursun diyebilmesi trajedi bence, yoksa tabii ki biri daha fazla yük üstlenebilir aile de. Bu sizin dediğiniz gibi nasıl olur? Siz de eşinizin aynı şeyleri yapabileceğini biliyorsunuzdur en azından, ben de eşimin benden beklediğini asla kendisi için söz konusu olmadığını bildiğim için zaman zaman aklına geliyor maalesef.
Merhaba arkadaşlar, daha önceki konumda eşimle iletişimsizlik sorunumuz olduğundan bahsetmiştim. Çok şükür şimdi daha iyiyiz ve farkettik ki sıkıntılar maddi kaynaklı. Maddi imkansızlıklarımızın olduğundan da bahsetmiştim zaten.
Eşim 5 - 6 senedir aynı işyerinde çalışıyor. Ve ne uzadı, ne kısaldı. Maaşı yetmiyor. Ve zaten hep düşüktü. Ama o hiç başka iş bulmaya yanaşmadı. Ben artık sebebini zora gelememesine bağlıyorum. Her seferinde aynı bahaneleri öne sürdü çünkü, şimdi içten içe kendisi de pişman ama bir çocuğumuz olduğu için (çalışmıyorum) hiç risk alamıyor ve hatasının bedelini 3 kişi ödüyoruz.
Ailesi destek olması gerekirken hiç umursamıyorlar. (Normalde destek olmak zorunda değiller elbette ama yıllardır oturdukları daireler de eşiminde hakkı var k.validem vefat ettiği için, ortak miras) Ama umurlarında değil. Eltim arar ben bu kadar sıkıntı çekerken yediğine, içtiğine, aldığına kadar anlatır, öylesine hiç aramadı zaten, elti işte :)
Böyle nereye kadar diye düşünmekten ne uyku uyuyabiliyorum, ne de hayattan zevk alabiliyorum artık. Ev kira, borç var, tek maaş. Kafama taka taka bir hal oldum. Elimde değil, ve çocuğumun geleceğini düşünmek zorundayım.
Çalışmayı düşünüyorum ama çocuğum daha 6 aylık ve emiyor. Annem yok (5 sene önce kaybettim) olur mu? nasıl olur bilmiyorum? Ve ya siz benim yerimde olsaydınız ne yapardınız? Destek ve fikirlerinizi paylaşırsanız çok mutlu olurum.
Aylik ne kadar maasi esinizin?? Ve siz cocugunuz oldugu icin disarda calismak zor olabilir. Evde cocuk bakabilirsiniz mesela. Calisan bayanlar bakici ariyo. Bi arastirin derim. Yada evde ev isi tarzi seyler yapabilirsiniz. Butceye katki amacli
Hayır şöyle düşünüyorum. Mesele ondan çok çalışmam değil, kendisi rahatını, konforunu düşünürken bana mecbursun diyebilmesi, zor şartlara mecbur olan bendim yani, yoksa tabii ki biri daha fazla yük üstlenebilir aile de. Bu sizin dediğiniz gibi nasıl olur? Siz de eşinizin aynı şeyleri yapabileceğini biliyorsunuzdur en azından, ben de eşimin benden beklediğinin asla kendisi için söz konusu olmadığını biliyorum.
Ama evet hayat böyle düşünerek geçmez dediğiniz gibi, kaldı ki ben eşime bunun farkında olduğumu söylememişimdir bile, belki de bu evlilikte daha fazla iş düşen kişi benimdir bilemiyorum..
2500 aylık, hepsini önceki sayfalarda değerlendirdik. Çocuğum çok zor bir bebek, zorluğu şöyle hep yanında olacağım, onunla ilgileneceğim. Uykusu hafif ve kısa gün içinde uzun soluklu uyunuyor. Şey gibi gelince hepsi üst üste geliyor. Yakın çevremde çalışan anne yok varsa da bebeklerine ya kendi anneleri ya kayınvalidesi bakıyor. Ama tanıdıklarıma, en azından onların çevrelerinde varsa bir araştırıcam olmadı şu haftasonu part tıme işlere bakıcam çocuğum büyüyüp full tıme çalışana kadar..
Öncelikle geçmiş olsun rahatsızlığınız için bebeğiniz de hayırlı olsun.konuyu genel olarak üşenmeden okudum.kolay şeyler yaşamamışsınız ama eşinize fazla yükleniyor geçmişin acılarını ondan çıkarmak istiyor gibisiniz.eşinizin kişilik yapıldığından şikayet ediyorsunuz tahammülünüz kalmamış gibi.
Şöyle söyleyeyim 3 çocuğum var en büyüğü 6 en küçüğü 2.5 yaşında .elbetteki hayat kolay değil ben bu 3 çocukla iki üniversite bitirdim şuan hala çalışamıyorum ama evde dantel yapıp satıyorum az da olsa kendime çocuklara katkım oluyor evin bir ihtiyacı görülüyor.evde iş yapma konusunda fikir sunulduğunda çocuğum durmuyor yazmışsınız ama uzun uzun mesajlar yazana kadar çocuğunuz duruyor demek ki.Bende çalışmak çocuk falan bahane sizin eşinize tahammülünüz kalmamış gibi gördüm
Kusura bakmayın yanlış anladıysam.
Allah sabırlar versin zor bir karakterle uğraşmak zordur.bence biraz daha sabır edin eşinizle hangi konuda sıkıntınız varsa konuşun onun sizin neyden rahatsız olduğunuzu bilmesi lazım yoksa o sadece maddiyat olaral düşünür.sizin tek sıkıntınız maddi zorunuz değil eşinizin size manevi destek olmaması bence en önemli şeyde değer görmek.kırdıysam özür dilerimİyi noktaya değinmişsiniz ama ben bayramdan beridir evimde değilim. Yani yalnız değilim, mesajlara cevap verebilmem bu yüzdendir. Bir konuda yanlış anlamamışsınız evet eşime tahammülüm yok çünkü daha önce ki konumda eşimden bahsetmiştim zaten, aynı zamanda zor bir kişiliği vardır.
Çok ciddi konular varken o çok küçük şeylere takılıyor ya da hiç olmayacak bir şeydeb trip atıyor. Hepsi bir araya gelince bende insanım haliyle tahammül kalmıyor.
Hanımefendi araştırın okuyun karşıma gelin.. İş performansı düşük diye hiçbir hamile işten çıkarılamaz. .Zaten hamileyken normal bir iş performansı beklenemez..hamile biri kesinlikle işten çıkarılamaz. .Normal sartlarda herhangi bir isciyi tazminatini verip gonderir ama hamileyi cikaramaz..performansı düşük diye bir bahanede gosteremez..çıkarıyorsa ise iade davasını kazanır hamile isci... NET BİLGİDİR OKKPardon ama isveren is verimliliginden memnun degilim kidem ihbar ve gerekli referanslarini vermek suretiyle isten cikartiyorum derse kim buna birsey diyebiliyor
Isverenlerin hakki yokmu iyi calismayan memnun olmadigi elemani herkes mahkeme zoruyla bunyesinde tutsun o zaman
Hamile oldugu icin degil normal isten cikartmislar kimse bise diyemez isvereninde hakki memnun degilmis cikartmis
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?