ah canlarım, ah yol arkadaşlarım... herbirimizin yaşadığı şeyler ayrı ayrı esasında ama, ne kadar büyük ve bazen ne kadar yorucu oluyor dimi? insan diyor, "Allam benden başka bu kadar büyük derdi olan var mı?"...
önceki tüp bebek denemem de ben de kimyasal gebelik yaşamıştım. kesemiz gelişti, fakat bebeği göremedik. insan bu bi şaka dimi diyo. inanamıyor... Ama sonra dönüp baktığında şükredecek çok şeyi olduğunu farkedince, kendine geliyor ve olabildiğince sıkı sarılıyor hayata. hayallerine daha içten inanıyor ve bi gün gerçek olacağından eminmiş gibi yaşamaya alışıyor... ehh tabi inancını kaybetmeden yaradana sığınıp ondan isteyince, en hayırlı zamanda nasip ediyor mevla...
inşallah hepimizin yüzü birlikte güler en kısa zamanda. nolur üzmeyeni kendinizi...
ben de bugün ya da yarın doktora gidicem kalp atışları için ama, öyle tedirginim ki... ya yine aynı şeyleri yaşarsam diye, içim içimi kemiriyor...
dünya burası. hiç bişiy tam manasıyla olmuyor. olamıyor. ama olduğu kadarına şükredersek kendimize dönüp baktığımızda, eminim Rabbim çok daha iyi şeylerle karşılaştırıcak bizleri...
ama biz dua ederken hep; "hayırlısı" diye istemiyo muyuz? demek ki hakkında hayırlısı buymuş... inşallah en yakın zamanda, sen de katılırsın aramıza... dualarımız seninle. sen de bize dua et lütfen. malum, hiç bişiyin garantisi yok...
hakkımızda hayırlısı.öpüyorum arkadaslar sizi
üzdüysem özür dilerim gercekten...
