Ailesi memleketinde yaşıyor ve çok uzakta. Babası orada bir iş kuruyor oğlunun üzerine ve kesinlikle oğlundan fikir almadan. Benim de o şehre gitmem imkansız. Ne o ailesine karşı gelebiliyor ne ben.
Evet öylesine mutlu bir çiftiz ki. Bu kadar birbirini seven bir insanın imkansızlıkla baş etmesi çok zor. Allah size de sabır versin. İki ay sonra bulunduğum şehirden sonsuza dek gidecek sevdiğim insan
Allah mutlu etsin bir ömür inşallah bize de nasip olur.
Ooo aile bağımlısı bir erkek. Kaçarak uzaklaşın. Bu tarz adamlar asla değişmezler. Drama queen modunda gezmeye değecek biri değil. Bu adamla olur da evlenirseniz ailesiyle de evlenmiş olursunuz asla 2 kişilik bir aile hayatınız olmaz.
Esimle 3 ay ayrıldık.Sonunda adım attı ve baristik.Gercekten sevenler ayrı kalamaz.Oyle ya da böyle birlesirler
İki kez ayrıldık.İlkinde annesi ayırdı.Sonra ezik ezik tekrar barıştık (ki çok pişman oldum 1,5 yılım annesinin korkunç gölgesiyle geçti,yok annem duymasın yok annem görmesin,annemden gizli geliyorum diye diye) bende çok sevmeme rağmen annesinin ve bana değer vermeyişinin etkisiyle bitirdim...Aile girince işin içine huzur filan kalmıyor.Burada okuyoruz ne kadar melek gibi kayınvalideler bile evlenince iblis kesiliyorlar..En baştan kadın ne mal olduğunu belli etmişken,oğluda bas bas ben anamın boyunduruğu altındayım diye bağırırken bu işe devam etmek bile bile lades olurdu...Hakkınızda hayırlısı olsun.
O ailesine karşı direnemeyince bende ailemi çiğneyip İstanbuldan doğunun en ucuna gidemem. Ailem razı gelmez.
Peki o acıyı nasıl bastırdınız. Bile bile bırakmış biri olarak nasıl devam ettiniz hayatınıza?
Ben İstanbulda yaşamış doğu kökenli biriyim. Onun ailesi doğuda. Asla yanlış anlaşılmasın söylediğim, onlar Kürtler ve ben o dili bile bilmiyorum. Ailemin de orada yaşamama onay vermediğini biliyorum. İkimizden biri ailesinin sözünü çiğnemediği sürece yuva kurmamız imkansız.
Yanlış anlaşılacak bir şey yok, doğru olan ayrılmanız zaten. Kültürel farklılık var ok ama en büyük sorun adamın ana kuzusu olması. Şimdi üzülün sonrasında üzülmenizden çok daha iyi.
Güvenmediğiniz adamla yola çıkmayın zaten.
Kültürel farklılık da varmış aranızda... Ben de doğu kökenliyim ve İstanbul'da yaşıyorum. Uzun bir ilişkimde yaşadıklarım sizinkine benzer. 6 aylık ilişkimi hem sevgilimin ailesi beni tanımadıkları hâlde "Kakaokafa Kürtmüş, onunla sevgili olma" diyerek (hâlbuki Kürt değilim) tavır koydukları için, hem de çocuğun ailesinden bağımsız davranmadığı için bitirmek durumunda kalmıştım. Ailesi tarafından "çocuk" görülen bir erkekten bir şey beklemeyin. Ayrıca, aranızda ciddi aile ve kültür farkı varsa sevgiliniz bile üstesinden gelemez. Söyleyeyim size. Zaten anne babasına söz geçiremeyen biriymiş, size mi sahip çıkacak? Size bir adım bile atmayana koşmayın.
