tam zamani bence benim kızım 14 aylıkken yürüdü.Merhaba arkadaşlar;
Size bişey soracaktım. Benim kızım 14 aylık oldu ama hala yürüyemiyor. Kızımı hafifçe tutup dengesini sağlatmaya çalışıyorum ama çok korkuyor yürürken düşücem diye.
Herkes geç kaldı, yürümüyor mu hala falan diyip beynimi yemeye başladı. Ne kadar umursamasam da kendime dert yapmaya başladım.
Sizlerin çocuklarında nasıl oldu acaba?
Canım benim oglum da 14 ay biterken yürümeye başladı 18 aya kadar normal diye duymuştum. Bi anda yürümeye başladı yani ben diyodum 2 yasina kadar yürümeyecek heralde :))Merhaba arkadaşlar;
Size bişey soracaktım. Benim kızım 14 aylık oldu ama hala yürüyemiyor. Kızımı hafifçe tutup dengesini sağlatmaya çalışıyorum ama çok korkuyor yürürken düşücem diye.
Herkes geç kaldı, yürümüyor mu hala falan diyip beynimi yemeye başladı. Ne kadar umursamasam da kendime dert yapmaya başladım.
Sizlerin çocuklarında nasıl oldu acaba?
Evet babasıyla karşılıklı yürütmece oynuyoruz. Çok güzel oluyor bizim için de :)tam zamani bence benim kızım 14 aylıkken yürüdü.
yürüme işi babasiyla birlikte yapın her akşamlari:)
en güzel eğlence zamani:)
Çevre baskısı beni biraz yordu aslında. Bi doktora götür, bu çocuğun yürümesi lazım,bi değeri eksik galiba kemikleri güçsüz herhalde... insan boşveremiyor bu düşünceleri.Canım benim oglum da 14 ay biterken yürümeye başladı 18 aya kadar normal diye duymuştum. Bi anda yürümeye başladı yani ben diyodum 2 yasina kadar yürümeyecek heralde :))
hee de geç..Çevre baskısı beni biraz yordu aslında. Bi doktora götür, bu çocuğun yürümesi lazım,bi değeri eksik galiba kemikleri güçsüz herhalde... insan boşveremiyor bu düşünceleri.
Aynen. Sonunda bana da onu yaptıracaklar zaten :)hee de geç..
agzi olan konuşur...
banada dişleri çikmadığı için başımın etini yediler
kızımın dişleri ilk 14 aylıkken çikti..
sonra hepsibirden çikti maşallah:)
neymiş yoğurt süt vermiyormu ;
yok kemik suyu kaynatin;
yok bla bla...
beni çok sıkmıştı.. kovmuşum herkesi
Off herkes her şeyin uzmanı olmuş vallaÇevre baskısı beni biraz yordu aslında. Bi doktora götür, bu çocuğun yürümesi lazım,bi değeri eksik galiba kemikleri güçsüz herhalde... insan boşveremiyor bu düşünceleri.
Minimal yaşam için bu hafta :yatak odası, salon, vestiyer, oturma odası, mutfak banyo elden geçti.
Tüm fazlalıklar ayıklandı 100 den fazla parça evden yollandı
Şuan evde fazla hiç bişey yok kıyafet, ıvır zıvır, mutfak eşyaları oyuncaklar kitaplar elden geçti.
**Yarın hedefim garanti belgeleri evraklar ve makyaj masasını ayıklamak sadece bunlar kaldı çünkü
**Bu düzen ve devamı için sevgilielecda nın tavsiye ettiği iki kitabı okuyup fikirlerimi ve yol ışıklarımı sizlerle paylaşmak istiyorum.
**verimli bir rutin için hergün 3 iş bitirme hedefi koydum sabah ilk fırsatta ajandamı dolduruyorm ve belirlediğim işleri o gün bitirmeye çalışıyorum. (küçük hedefler belirliyorum)
**İş hayatı ile ilgili işlerim yolunda şuan
_evde düzen tutturma problemim var. Temizlik konusunda bazı takıntılarım var eve herhangi bir yardımcı alamıyorum bugüne kadar memnun kaldığım kimse yok. Bir arkadaş birini tavsiye etti önümüzdeki hafta onu çağıracağım, memnun kalırsam her hafta gelsin istiyorum.
**Kişisel bakımımdan memnun değilim, vermem gereken 6-7 kilo var. 65 kiloyum ama kendimi böyle iyi hissetmiyorum benim limitim 61 en fazla üstüne çıkınca şiş hissediyorum kendimi. Vitaminlerimi aksatıyorm bu aralar. Daha dikkatli olmalıyım.
Biter bitmez paylaşacağımOoo eline sağlık.sadelik son hızıyla devam ediyor :)
Okuduğun kitapları da bize özet geçersen seviniriz.
Ben kişisel gelişim kitaplarını sevemiyorum çok sıkıcı geliyor kısa blog tarzı olanları okuyorum.
Mia sen de çalışıyorsn dini, eğer çalışıyorsan bence verimli geçmiş çünkü iş+ev ancak bu kadar ev işi oluyor. Kendine haksızlık etme dağınıklığı toplamak ve yemek yapmak zaten bi sürü zaman alıyor, yanlış mı düşünüyorumGünaydınlar
Dün yine verimli olamadım oyuncakları toplamıştım ki kızım yine dağıttı
1 mak çamaşır yıka as
yemek yap sofra hazırla yaptım
diğer taraflarla ilgilenemedim
pazar günü hem davetli olduğumuz bir yer var
hemde elektrikler akşama kadar gelmeyecekmiş
bugün bütün işleri yapıyorum
Mia sen de çalışıyorsn dini, eğer çalışıyorsan bence verimli geçmiş çünkü iş+ev ancak bu kadar ev işi oluyor. Kendine haksızlık etme dağınıklığı toplamak ve yemek yapmak zaten bi sürü zaman alıyor, yanlış mı düşünüyorum
♥
HarikaMinimal yaşamdan önce...
Çok karmaşık bir hayatım vardı.
Dolapların içi tıklım tıklım dolu
etrafta eşya üzerinde dekor ürünleri sığmaya çalışırken ek aldığım saklama çözümleri
nereye dönsem eşya eşya eşya
buna rağmen yetmiyor eve her ay eşya giriyordu.
kıyafet aldığımda 1-2 ay sonra sıkılıyordum genelde hep aynı şeyler giyiyordum.
arka taraftaki kıyafetlere ulaşmak ayrı problemdi zaten
kıyafetlerin çokluğundan düzensiz bir yıkama alışkanlığım oluşmuştu.
sepetler dolusu yıkanacak birikiyordu. Bu konuda en çok eşim mağdur kalıyordu :)
banyomda kocaman 4 lü raf içerisinde kullanmadığım ama aldığım bakım ürünleri doluydu.
daha 3-4 yıl kullanmaya sıra gelmeyen havlular doluydu
baza altı tıklım tıklım
asla kullanmayacağımı bildiğim yün yorganlar
okumayacağımı bildiğim dergiler
atmadığımız faturalar
yazmayan kalemler
mutfakta ek bir dolap daha alıp içine sığmaya çalıştığım günler
çoğu karmaşıklığı görmezden geldikçe büyüyen kaos
evden işten çocuktan vakit bulamadığım zavallı kendim.
zaman zaman eşya elemesi yapıyordum ama evdeki karmaşa o kadar çoktu ki
boş kalan yerler anında doluyordu sanki hiç eleme yapılmamış gibi
yada kendimi kandırdığım dönemler.
evimizi ilk aldığımızda kocaman bir ev gibiydi
taşındığımızda 3 kişilik çekirdek ailemize 150 m2 eve sığamamıştık
bir odamız boştu sözde tabi depo gibi ne varsa oraya koymuştuk
Sadece eşyadan ibaret değildi yaşamımız
Sosyal çevre ve mesafeler
her yere geç kalma ve yaşadığım yaşattığım stresler
Sağlıksız beslenme
Bakımsızlık aynalara küsme
iş yerindeki stres
maddi yetersizlik (gerçi hala yetmiyor)
kızıma yetememe hissiyle çok bunalmıştım.
Tabi ki minimal yaşamla tanışana kadar :)
Mia sen de sadeleşme aşamalarını yazar msn? Neler yaptınız bu süreçte bi kaç madde şeklinde diğer arkadaşlar da yazabilir mi benim gibi süreci henüz yürütmeye çalışanlara fikir olurMinimal yaşamdan önce...
Çok karmaşık bir hayatım vardı.
Dolapların içi tıklım tıklım dolu
etrafta eşya üzerinde dekor ürünleri sığmaya çalışırken ek aldığım saklama çözümleri
nereye dönsem eşya eşya eşya
buna rağmen yetmiyor eve her ay eşya giriyordu.
kıyafet aldığımda 1-2 ay sonra sıkılıyordum genelde hep aynı şeyler giyiyordum.
arka taraftaki kıyafetlere ulaşmak ayrı problemdi zaten
kıyafetlerin çokluğundan düzensiz bir yıkama alışkanlığım oluşmuştu.
sepetler dolusu yıkanacak birikiyordu. Bu konuda en çok eşim mağdur kalıyordu :)
banyomda kocaman 4 lü raf içerisinde kullanmadığım ama aldığım bakım ürünleri doluydu.
daha 3-4 yıl kullanmaya sıra gelmeyen havlular doluydu
baza altı tıklım tıklım
asla kullanmayacağımı bildiğim yün yorganlar
okumayacağımı bildiğim dergiler
atmadığımız faturalar
yazmayan kalemler
mutfakta ek bir dolap daha alıp içine sığmaya çalıştığım günler
çoğu karmaşıklığı görmezden geldikçe büyüyen kaos
evden işten çocuktan vakit bulamadığım zavallı kendim.
zaman zaman eşya elemesi yapıyordum ama evdeki karmaşa o kadar çoktu ki
boş kalan yerler anında doluyordu sanki hiç eleme yapılmamış gibi
yada kendimi kandırdığım dönemler.
evimizi ilk aldığımızda kocaman bir ev gibiydi
taşındığımızda 3 kişilik çekirdek ailemize 150 m2 eve sığamamıştık
bir odamız boştu sözde tabi depo gibi ne varsa oraya koymuştuk
Sadece eşyadan ibaret değildi yaşamımız
Sosyal çevre ve mesafeler
her yere geç kalma ve yaşadığım yaşattığım stresler
Sağlıksız beslenme
Bakımsızlık aynalara küsme
iş yerindeki stres
maddi yetersizlik (gerçi hala yetmiyor)
kızıma yetememe hissiyle çok bunalmıştım.
Tabi ki minimal yaşamla tanışana kadar :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?