- 26 Mayıs 2016
- 3.835
- 8.113
- 158
Çiçeklerim için toprak ve saksı aldım ama zarar vermeden nasıl yapacağım pek iyi bilmiyorum. Çiçekler neyse de orkidelere ellemeye iyice korkuyorum. Çiçekleri döküldü, budasam mı, dokunmasam mı bilemedim. Kızlar bilenler bana bir anlatıversin
evde işler hiç bitmiyor
akşam eve gidince yemek, yorgunluk derken saat geç oluyor
günlük rutinler neyse de detay işler hep haftasonuna kalıyor
haftasonu da hangi birini yapacağım diye düşünmek resmen insanı yapmadan yoruyor
sadeliği ve düzeni seven bir insanım etrafta 3-5 ıvır zıvır görsem çok rahatsız oluyorum
ama şu an dolaplarım karışmış durumda, iyice strese girdim
işyerinde maddi sıkıntılar var bu bizim maaşlara da yansıyor tabiki. ödemeler geç ve düzensiz yapılıyor. ortam desen ortam yok. ben de hiç çalışmak istemiyorum. ama bir yandan da yılların vermiş olduğu bir alışkanlık ve rahatlık var. evde otursam sıkılırım, kendimi tanıyorum.
kesinlikle eve gidince telefon ve tv den uzak durmak gerekiyor. bunu biliyor ama uygulayamıyorum. sürekli bir can sıkıntısı hali. sürekli bir vakitsizlikten şikayet etme. daha çok vaktim olsa çocuğumla, evimle, eşimle ve kendimle daha çok ilgilensem, hobi edinsem.. işte bunun sebeplerini de özel sektörde çalışmaya bağlıyorum. aramızdaki memur arkadaşlar bence bu konuda kendilerini şanslı hissetmeliler. çalışma saatleri özel sektöre göre daha kısa ve resmi tatilleri daha fazla.
işte herkesin kendine göre sıkıntıları var ben de böyle içimi dökmek istedim.
Rabbime çok şükür ki evladım var (Allah isteyen herkese versin inşallah) ve Allah bin kat razı olsun ki çocuğuma annem bakıyor, genelde yemeğimizi de yapıyor. o bakımdan kendimi çok şanslı hissediyorum. sağlığımız yerinde işimiz gücümüz var, bu kadar işsizin ve asgari ücretlinin olduğu bir zamanda ortalama bir maaşla çalışıyoruz bunun için de sonsuz şükrediyorum. eşimden de Allah razı olsun bana desteğinden, yardımlarından, anlayışından ötürü hakkını ödeyemem. işte bunları düşününce de mutlu oluyor ve yaşama sevincimi geri kazanıyorum :)
iyi ki burası var, insan yakın arkadaşıyla konuşur gibi içini dökebiliyor. iyi ki varsınız
Selam
Ben geldim.
Sade hayatın benim fıtratıma uygun olduğunu en başından beri biliyordum. Evim genel olarak yeteri kadar eşya ile doludur. Tabi bir çok kişiye göre sadeyim. Yoksa benim de dönem dönem eve bir şeyler yığdığım dönemler oldu.
Bazen keşke şimdi evleniyor olsaydım da eşya alışverişimi şimdi yapıyor olsaydım diyorum.
Kısaca evimden bahsedeyim.
Evim büyük 4+1, kiracıyız.
Salonda 1 adet 3 kişilik, 2 adet 2 kişilik koltuğum var. Klasik 1 3lü, 1 2 li, 2 de tekli koltuk olayını sevmiyordum. O tekli koltuklar berjerler çok yer kaplıyor.
6 sandalye ve 1 yemek masam var. Eşimle yemeği salonda yeriz. 4 sandalye bile yeter.
1 konsolum var. İçerisinde 12 li kadeh bardak takımım vardı. Hiç kullanmıyordum SATTIM, 12 li yemek takımım var. Bunun da çorba tenceresini ve fincan takımlarını VERDİM.
Tv ünitem sade, ondan gayet memnunum.
Yatak odam standart. Yatağım bazalı. Bazamın altında 5-6 hurç var. İkeada satılan güzel kaliteli hurçlardan. Yatılı misafir için yorganım yastığım var. İnanın fazlası yok. Gardrobum çamaşır çekmecem gayet sade. Evden çıkarmak istediğim 3-5 parçam var. Onlara da bu yaz şans vereceğim. Giyer de mutlu olursam kalır, yoksa gider.
Baza altında hiç kullanmadığım 5-6 havlum var.
Mutfakta da o kadar az eşyam kaldı ki, daha bugün bir sürü tencere çaydanlık tabak bardak çıkardım elden.
Burası güzel bir konu. Hepimiz birbirimize bakıp motive oluruz
Sevgiler
Neler yaptım neler gene :)
Gardıroptan 3 tane daha giysimi eledim 2 sini toz bezi yaptım kullan atlık
Benim kapımın önündeki mermer çok tozlanıyor onu silmede kullan at bezler yaptım bi sürü oldu. Silip silip Atacam ohh mis
Tabletimin kutusunu attım bi de.
Sanırım 2 haftaya yakın bi şey çıkmaz evden.
Bi de ben şöyle bi şey yapıyorum
Her güne sadece tek bi parça atmak lazım
Ee bugün de toplam 20 parça çıktı evden
Yani iki hafta atacak bi şey çıkmazsa sorun yok ama ondan sonra hemen gene günde tek parça ile devam
Diğer çiçekleri hallettim ama orkidelere dokunamadım. Önceki orkidelerimi 3. Boğumdan budamıştım, sonra açmadılar, öylece öldüler.Sadece bir tanesi keiki verdi. Bu sene o keikiyi ayırmıştım ama yaşayamadı malesef. O yüzden ne yapsam bilemedim. Yeniden çiçeklenen orkidem olmadı hiç. Yazık kocam alıyor alıyor, ölüyor yavrucaklarDökülen çiçek sapını budamalısın. sonra yenisi çıkıyor.
1,5 yıldır bakıyorum bende annem almıştı.
Diğer çiçekleri hallettim ama orkidelere dokunamadım. Önceki orkidelerimi 3. Boğumdan budamıştım, sonra açmadılar, öylece öldüler.Sadece bir tanesi keiki verdi. Bu sene o keikiyi ayırmıştım ama yaşayamadı malesef. O yüzden ne yapsam bilemedim. Yeniden çiçeklenen orkidem olmadı hiç. Yazık kocam alıyor alıyor, ölüyor yavrucaklar
Dün telefondan okudum ama yazamadım.
Hep benzer sıkıntıları yaşıyoruz.
İş yerleri aynı çalışanlar hep birilerinin ezerek üste çıkma en iyi olma çabası
patron iyi maaş vermiyim diye hata bulma çabası
Bu yıl yorgunum
Yine şükür diyorum işim var alıştığım ortam 11 yıldır burdayım.
sevdiğim arkadaşlarım var.
yine ilk yıllarıma göre rahatım çok
işi biliyorum bu konuda pratiğim.
ama yıpratanlar yine var.
evde olsam ne yapardım diye düşünüyorum bazen.
şuan işi bıraksam büyük boşluk olur hayatımda
2. bebeğim olursa o zaman işi bırakabilirim.
Sende iyiki varsın :)
Budayinca budadigin yere vazelin suruyor musun? Surmeyince orasi kurumaya basliyor.Diğer çiçekleri hallettim ama orkidelere dokunamadım. Önceki orkidelerimi 3. Boğumdan budamıştım, sonra açmadılar, öylece öldüler.Sadece bir tanesi keiki verdi. Bu sene o keikiyi ayırmıştım ama yaşayamadı malesef. O yüzden ne yapsam bilemedim. Yeniden çiçeklenen orkidem olmadı hiç. Yazık kocam alıyor alıyor, ölüyor yavrucaklar
2. boğumdan kestim ben kesince biraz karanlık yerde beklettim tekrar çiçek açtı
videoları var izledim :)
geçen aylarda saksısını değiştirdim.
şimdilik sorun yok :)
Tamam kızlar sizin dediğiniz gibi yapayım. Vazelini hiç duymamıştım, sürerim bu seferBudayinca budadigin yere vazelin suruyor musun? Surmeyince orasi kurumaya basliyor.
selam canım.. yazdıklarımı okuyunca kendi yaşadıklarımın özetini okuyorum gibi hissettim.. ben de tam olarak bu psikolojideyim.. özel sektör yoruyor, yıpratıyor.. eşimde özel sektörde.. onun işi daha zor ona bakınca kendi şartlarımın daha iyi olduğunu görüp işi bırakmayı göze alamıyorum.. diğer yandan sürekli evde oturmak da beni sıkar diye düşünüp oturuyorum oturduğum yerde.. iş değiştirmeyi çok istiyorum ama malesef seçenek çok az hatta şuan için yok.. hayırlısı olsun diyip gittiği yere kadar gitsin diye düşünüyorum.. bakalım..evde işler hiç bitmiyor
akşam eve gidince yemek, yorgunluk derken saat geç oluyor
günlük rutinler neyse de detay işler hep haftasonuna kalıyor
haftasonu da hangi birini yapacağım diye düşünmek resmen insanı yapmadan yoruyor
sadeliği ve düzeni seven bir insanım etrafta 3-5 ıvır zıvır görsem çok rahatsız oluyorum
ama şu an dolaplarım karışmış durumda, iyice strese girdim
işyerinde maddi sıkıntılar var bu bizim maaşlara da yansıyor tabiki. ödemeler geç ve düzensiz yapılıyor. ortam desen ortam yok. ben de hiç çalışmak istemiyorum. ama bir yandan da yılların vermiş olduğu bir alışkanlık ve rahatlık var. evde otursam sıkılırım, kendimi tanıyorum.
kesinlikle eve gidince telefon ve tv den uzak durmak gerekiyor. bunu biliyor ama uygulayamıyorum. sürekli bir can sıkıntısı hali. sürekli bir vakitsizlikten şikayet etme. daha çok vaktim olsa çocuğumla, evimle, eşimle ve kendimle daha çok ilgilensem, hobi edinsem.. işte bunun sebeplerini de özel sektörde çalışmaya bağlıyorum. aramızdaki memur arkadaşlar bence bu konuda kendilerini şanslı hissetmeliler. çalışma saatleri özel sektöre göre daha kısa ve resmi tatilleri daha fazla.
işte herkesin kendine göre sıkıntıları var ben de böyle içimi dökmek istedim.
Rabbime çok şükür ki evladım var (Allah isteyen herkese versin inşallah) ve Allah bin kat razı olsun ki çocuğuma annem bakıyor, genelde yemeğimizi de yapıyor. o bakımdan kendimi çok şanslı hissediyorum. sağlığımız yerinde işimiz gücümüz var, bu kadar işsizin ve asgari ücretlinin olduğu bir zamanda ortalama bir maaşla çalışıyoruz bunun için de sonsuz şükrediyorum. eşimden de Allah razı olsun bana desteğinden, yardımlarından, anlayışından ötürü hakkını ödeyemem. işte bunları düşününce de mutlu oluyor ve yaşama sevincimi geri kazanıyorum :)
iyi ki burası var, insan yakın arkadaşıyla konuşur gibi içini dökebiliyor. iyi ki varsınız
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?