hepinize çok teşekkür ederim kızlar iyi ki varsınız ilaç gibi geldiniz valla.
o laftan sonra hiç konuşmadım zaten erkek arkadaşımla.
ben o kadar düzelmek için çabalıyorum uğraşamam şimdi bir de onunla.
hasta olmak benim elimde değil ki. senelerdir kapı kapı dolandım bütün doktorları kimse bir teşhis koyamadı hatta bir doktor bana numara yapıyorsun bile dedi. en sonunda kendim teşhisi koydum doktora bu araştırın dedim öyle çıktı. karaciğerim çürümeye başlamıştı artık. sonra da basit bir safra ameliyatı diye gittim ameliyatta içteki dikişlerim patlamış safra içeri akmış, doktorum farketmese masada kalıyordum. onu düzeltmeye çalışırlarken de bir farketmişler benim doğuştan safra yolum incecik bulamamışlar bir türlü. bana yeni organ yapıldı ameliyatta.
tamamen şanssızlık benimki. elimden gelen bir şey olsa bu kadar acı çeker miydim hiç.
bu sitede en şanssız kim anketi yapsak açık ara farkla birinci olabilirim sanırım:)