Teşekkür ederim.Başınız sağolsun bende sigara tiryakisi ve 40 yılda bir kere de olsa kafası güzel olana kadar içki içen biriyim.Şimdilik bir sorun olmuyor ama ilerde cerimesini çekeceğim.Olay daha çok yeni olduğu için etkilenmeniz normal keşke girmeseydiniz ama olan olmuş bir kere.Aklınızdan silin demek olmaz ama ilginizi çeken aktivitelerde bulunun.İnanın bana zamanla o olayın şokundan çıkacaksınız.
Haklısınız şimdi ne olur diye düşünüyor,cerimesini ilerde çekiyoruz.Teşekkür ederim.
Sizde lütfen sigarayı bırakmaya gayret edin.
Bi anda sevdiğinizin ölmesi ,kalanlar için çok acı.
Farkında değilsiniz ama sigara sinsice tüm organlarınızı mahvediyor.
Dirençsiz vucudun yoğun bakım gibi süreçlerden çıkması çok zor.
Akşam saatlerinde eşimin babasını kaybettik.
Çok severdim dünya iyisi ikinci babam gibi.
Eşimin yanında morga girdim destek olmak için.ilk defa girdim ve birini o şekilde gördüm.
Sorun şu ki , kızım küçük ve sabahtan beri hastanede oldugumuzdan bensiz duramadığı için herkes cenaze evinde ,ben kızımın başında duruyorum evde yalnız çünkü uyanır ve beni göremezse çok ağlıyor.çok özledi 2-3gündür hastane sürecinde beklemedeyiz.
Uyumak mümkün değil ama şoku atlatamıyorum ama morgun şokunu.koku burnuma geliyor sanki hiç gitmiyor.ve pskolojik olarak biraz daha bu hisssiyat devam ederse kötü olcam çok kısa sürede çnkü midem falan bulanmaya başladı koku burnuma geldikçe
İnanın üzüntümü unuttum buna ağlıyorum
Sanırım duygu karmaşası inişler çıkışlar çok etkilendim.
Hep yazarak rahatlarım ,ve rahatlamak istedim.
Not: sevdiklerinize fırsat buldukça sarılın.
Sigara ve alkolü bırakın.
İnce fikirli olmayın....
Ailenize sağlıklı ömürler dilerim ama öyle bir durumda yıkamaya girmeyin, insan gerçekten çok kötü oluyor, anneannem vefat ettiğinde teyzem girdi, fenalaşmış yüzü kireç gibi çıktı, ben gömülürlerken mezarlığa bile gidemiyorum, psikolojim kaldırmıyor, babamın vefatında kapıya getirdiklerinde beni cenaze arabasından zor ayırdılar, götürmesinler diye var gücümle tutmuşum sonra ben gitmem diye bağırdığımı hatırlıyorum, 8 yıl geçti ama o güne dair hatırladıklarım birbirinden çok kopuk, acıyla beynim kendini kapattı sanırım.Başınız sağolsun
Halam ölünce herşey bitti sanmıştım çok gençti
Ben de yapamam sanırdım ama son görev var ya eşimin babası biz gittiğimizde kalp masajı yapılıyordu
Aşağı indiremeyiz dediler eşime destek oldum taşıttım gelinimizin babasını babam yıkamış anneannem de ölüyordu ağzına su verdim yemiyordu ölünce eniştem taşırken kafasını çarptı
Bebeğim öldü bakamadım
Annem ölürse nasıl yıkıyacağım ben de onu düşünüyorum
Zor ama hayat devam ediyor
Bende çok etkileniyorum Mune abla.Hiç dayanamam.Böyle zamanlarda birde sevdiklerim geliyor aklıma.Ay bak yine kötü oldum.Ailenize sağlıklı ömürler dilerim ama öyle bir durumda yıkamaya girmeyin, insan gerçekten çok kötü oluyor, anneannem vefat ettiğinde teyzem girdi, fenalaşmış yüzü kireç gibi çıktı, ben gömülürlerken mezarlığa bile gidemiyorum, psikolojim kaldırmıyor, babamın vefatında kapıya getirdiklerinde beni cenaze arabasından zor ayırdılar, götürmesinler diye var gücümle tutmuşum sonra ben gitmem diye bağırdığımı hatırlıyorum, 8 yıl geçti ama o güne dair hatırladıklarım birbirinden çok kopuk, acıyla beynim kendini kapattı sanırım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?