Burada, elbette haklı olarak, beni birebir tanımadığı için, farklı teorilerle yaklaşmak isteyenler olmuş, maddiyat gibi, baba sevgisizliği gibi, böyle şeyler yok arkadaşlar. Kimsenin kimseden bu tip bir çıkarı yok.
Neye göre uygun demişsiniz?
Yaşam tarzına göre uygun mesela. Ben yaşıtlarımla kafelerde barlarda oturup kim neyi giymiş konuşamıyorum. Dertleştim mi derdimi anlatamıyorum. Ben "abi demek suretiyle de olsa" oldum olası belli bir yaş üstü ile sohbet ederim konuşurum. En yakın kız arkadaşım 38 yaşında örneğin. Bilmem bozukluk varsa bendedir belki?
Hiçbirşeyi dert eden bir yapım yoktur, hayat o kadar önemli değil, şu olmadı bu olmadı bu niye böyle, isyankar değil aksine sakin bir yapım var. Oldukça inançlı bir insanım fakat işim gücüm özgürlüğüm hayatım da vardır. Dedikodu yapamam. Ne lanet bir gün diye gezemem. Erkek peşinde koşmam. Erkeklerle flört etmem yatıp kalkmam. Ben genelde kitap okurum. Yürüyüş yaparım. 1 2 mekanda çay içerim. dua ederim.türbe ziyareti yaparım. İşte buna uyan o. En azından an itibariyle ve aylardır o. Sakin sakin oturrken ne oldu birşey mi var diye sıkmayan o. O da inançlı seks diye kafa ütülemeyen o. Evde birlikte yemek yapıp uzun uzun sohbet edebildiğim o. Sıkmadığım ve yanında sıkılmadığım o. işte uyumla kastım bu.