• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Mütevazilik Hastalığı

zaten nickinizi görünce ''aha, benden dedim'':halay:
gerçekten de öyleymiş:KK53:
Mesela ben de kendime olumsuz takma isimler veririm. Kimse aksini söylesin, beni inandırsın diye değil. Mesela alnım genistir, bunla dalga gecerim kimsenin "yok, degil" diyemeyeceği kadar bariz geniş. Bu ve benzerleri...
 
ay bu bende de var.
ama ben seviyorum böyle olmayı,tam tersi insanları da çok itici buluyorum:KK64:
bence ince düşünüyoruz o yüzden.
 
Bende uzun zamandır fark ettiğim ama adını yeni koyduğum bu hastalık var;
Örneklerle gideyim :
Birisi fitsin dese ''yok canım, senin görmediğin yerlerde neler var''.
Kocan iyi dese ''senin bilmediğin kötü huyları da var''
Üstündeki güzelmiş dese ''ucuza aldım, yok ya''
Saçın güzel ''kırığım çok ama''
Geçenlerde yeni araba aldık, bir şeyini çözemedim, okuldan arkadaşa sordum, sonra da dedim ki ''ben utanırım, ne olur bana soracağın şeyler varsa yalnızken sor''
Sadece teşekkür etmek yerine bir bahane bulup durumu önemsizleştirme, küçültme çabası var bende.
Kimsenin gözü kalır , nazar değer falan gibi bir düşüncem yok, nazara da inanmam, yanlış anlaşılmasın.
Ben niye böyleyim ya, benim gibi olan var mı? Bu sıkıntının adı nedir?
Bu arada bulduğum bahanelerde mutlaka az ya da çok oranda gerçeklik payı oluyor, yalan söylemiyorum yani ama mutlaka bunu belirtmek zorunda hissediyorum.
Ekleme: Bunları daha çok birebirken değil de toplumda yapıyorum, yani benden olumsuz durumda olan insanlar incinmesin diye olabilir diye düşünüyorum...
Yıllar önce kurumun açtığı bir eğitimde bu tür davranışların sakarlık ve başarısızlığı getirdiğini işlenmişti.
 
Bende oleyim biri iltifat guzel bisey soyleyince cok utaniyorum cok guzelsn diyince yok ya normalim faln diorm hastalikmiymis buya
 
Yıllar önce kurumun açtığı bir eğitimde bu tür davranışların sakarlık ve başarısızlığı getirdiğini işlenmişti.
Biraz daha bilgi verir misiniz? Netten araştırdım ama bulamadım ben bu konuda bir şey.
 
Yaaaa bence cok tatlisiniz :)
Ben de yazarken ezikce demeyeyim dedim ama birkac yorum oyle tanimlayinca ozellikle vurgulamak istedim.
Hatta nasil boyle langir lungur ezikce, eziksin diyebilmisler diye sasirdim.
Bence de cok cirkin ve bence siz boyle kalin.

Demiyeyim dediniz amaa,
ÖZELLİKLE vurgulamak istediniz?
Enteresan..
 
Bende uzun zamandır fark ettiğim ama adını yeni koyduğum bu hastalık var;
Örneklerle gideyim :
Birisi fitsin dese ''yok canım, senin görmediğin yerlerde neler var''.
Kocan iyi dese ''senin bilmediğin kötü huyları da var''
Üstündeki güzelmiş dese ''ucuza aldım, yok ya''
Saçın güzel ''kırığım çok ama''
Geçenlerde yeni araba aldık, bir şeyini çözemedim, okuldan arkadaşa sordum, sonra da dedim ki ''ben utanırım, ne olur bana soracağın şeyler varsa yalnızken sor''
Sadece teşekkür etmek yerine bir bahane bulup durumu önemsizleştirme, küçültme çabası var bende.
Kimsenin gözü kalır , nazar değer falan gibi bir düşüncem yok, nazara da inanmam, yanlış anlaşılmasın.
Ben niye böyleyim ya, benim gibi olan var mı? Bu sıkıntının adı nedir?
Bu arada bulduğum bahanelerde mutlaka az ya da çok oranda gerçeklik payı oluyor, yalan söylemiyorum yani ama mutlaka bunu belirtmek zorunda hissediyorum.
Ekleme: Bunları daha çok birebirken değil de toplumda yapıyorum, yani benden olumsuz durumda olan insanlar incinmesin diye olabilir diye düşünüyorum...
Aynı yapidayim.o kadar abartiyorum ki bu durumu.kim bana güzel birşey soylese aynı tavırlar icindeyim.hatta geçen kızımın öğretmeni kızınız ne kadar akıllı masallah başarılı olmak ayrı da onun disjnda çok uyumlu ne desen anlar mı ya bir çocuk bayıliyorum dedi.gecen veli toplantısında veliler çocuklarının durumunu soruyor bana da öyle diyecek diger velilerin içinde diye hiç konuya girmemeye calisiyorum.h atta kötü niyetli bir insan bana bilerek giciklik yapsa yazık sonuçta bir şeylerin eksikliği olmuş ki hayatında böyle davranıyor diye ona bozulmadığım gibi daha da ben onu ovuyorum .manyak mıyım neyim.su sanal ortam olmasa bunları da yazmazdim
 
evet , onu da sorguladım. Ama eziklerin çoğu malını ya da bilmem neyini göstericem diye ölüyor, ben de saklayacağım diye.
Bence eziklik değil mutlu bir ailede mi buyudunuz.sevgi eksikliği hissetmediniz diye dusunuyorum.ben de o yüzden böyle olduğumu dusunuyorum da.babam bana öyle bir güven verdi ki hiç ihtiyaç duymuyorum başkalarının yanında süper gorunmeye
 
Yanlış yapmamak için olabilir mi acaba? Hani her şey mükemmel olacak ya :)

aa evet. olabilir. hani çok endişeden kafa gidiyor.

benim genelde kafamda çok düşünce olur, dalgın olurum elim kolum çarpar bişeyleri deviririm, ya da çok acele edeyim kafamdakini yapıvereyim hemen derken sakarlık ederim..

çok bariz bi huyumdur, artık etrafımdakiler bıkmıştı bi ara, resmen kendimi uysallaştırıp sakinleştirmek için uğraştım sürekli bardak dökerdim ya, korkunçtu.
 
Aynı yapidayim.o kadar abartiyorum ki bu durumu.kim bana güzel birşey soylese aynı tavırlar icindeyim.hatta geçen kızımın öğretmeni kızınız ne kadar akıllı masallah başarılı olmak ayrı da onun disjnda çok uyumlu ne desen anlar mı ya bir çocuk bayıliyorum dedi.gecen veli toplantısında veliler çocuklarının durumunu soruyor bana da öyle diyecek diger velilerin içinde diye hiç konuya girmemeye calisiyorum.h atta kötü niyetli bir insan bana bilerek giciklik yapsa yazık sonuçta bir şeylerin eksikliği olmuş ki hayatında böyle davranıyor diye ona bozulmadığım gibi daha da ben onu ovuyorum .manyak mıyım neyim.su sanal ortam olmasa bunları da yazmazdim
Ya aynen ben de , çocuklarımı da övdüklerinde konu değiştirmeye çalışıyorum. Utanıyorum, sıkılıyorum, of ya
 
Bence eziklik değil mutlu bir ailede mi buyudunuz.sevgi eksikliği hissetmediniz diye dusunuyorum.ben de o yüzden böyle olduğumu dusunuyorum da.babam bana öyle bir güven verdi ki hiç ihtiyaç duymuyorum başkalarının yanında süper gorunmeye
Evet hep ozguvenli ve mutluydum. Ama başkalarının üzüntüleri ve eksiklikleri beni her zaman olması gerekenden fazla etkilerdi. Bazen bunları düşünüp kendi mutluluğumu yasayamazdim. Hala da öyle ac ve evsiz sokak hayvanları da benim genel olarak mutlu olmamı engelleyen bir durum mesela, tabii ki aynı durumda olan insanlar da.
 
aa evet. olabilir. hani çok endişeden kafa gidiyor.

benim genelde kafamda çok düşünce olur, dalgın olurum elim kolum çarpar bişeyleri deviririm, ya da çok acele edeyim kafamdakini yapıvereyim hemen derken sakarlık ederim..

çok bariz bi huyumdur, artık etrafımdakiler bıkmıştı bi ara, resmen kendimi uysallaştırıp sakinleştirmek için uğraştım sürekli bardak dökerdim ya, korkunçtu.
Bende de bir şey yaparken 50000 tane düşünce. Şöyle rahat bir insan olamadım.
 
Evet hep ozguvenli ve mutluydum. Ama başkalarının üzüntüleri ve eksiklikleri beni her zaman olması gerekenden fazla etkilerdi. Bazen bunları düşünüp kendi mutluluğumu yasayamazdim. Hala da öyle ac ve evsiz sokak hayvanları da benim genel olarak mutlu olmamı engelleyen bir durum mesela, tabii ki aynı durumda olan insanlar da.
Ay gerçekten ya bir de ben yakınlarıma birşey olursa diye hep korkuyla yaşarım.mutsuz eder bu beni.sonra birinin başına kötü birşey gelince nasıl üzülürum mutlu olmaya utanirim.dert olmaz mı insanın hayatında tabi ki var ama çok kotu olaylar duyunca hep yaşadıklarımın büyük dertler olmadığını dusunup sukrediyorum
 
Aaa resmen ben xD bi kitapta okumuştum, kibar bir şekilde sadece tşk etmeliymişiz bu kadar. gecen denedim rahatladim ya
 
Back
X