ben böyle olduğum için kendi ya da çocuklarını durup dururken övenler de bana itici geliyor. Bir arkadaşım var , sürekli ''kızıma şu renk/çiçek/böcek '' ne kadar yakışıyor falan der. Çok garip geliyor, bırak da başkası desin. Benim çocuğuma dendiğine yine bir şeyler diyorum ben...
bu kesinlikle doğru. ben çocukken çok özgüvenli tuttuğunu koparır bi tiptim. özellikle eğitim hayatı beni çok yıprattı hocalar çok ezdi, aile çok küçümsedi. sonuç çocukken yaparım dediğimi şimdi yapamıyorum.
peki çözümü neymiş makalede o da yazmıyor muydu
yok, ağzına tıkıyor gibi değil , sempatik bir sekilde küçümsemeye çalışıyorum. Ona özellikle dikkat ediyorum :)
Öz güven neye sahip olduğunu bilmektir.
Yetersizlik duygun yada mükemmeliyetçinhahahaha, ya benim derdim ne, bunu sorguluyorum
evet, olabilir ama her konuda böyleyim yani bir insan genel olarak böyle olabilir mi? hani kendini çok çirkin bulur, fiziksel iltifatları reddeder ama başka bir seyi etmez. ben her seyi kucumsemeye çalışıyorum
evet, mükemmeliyetçilik hastalığım eskiden çok vardı, şimdi kendimi törpüledim, bazı şeylere daha fazla önem vermeye, bazılarını önemsiz görmeye başladım ama huylar baki kalmış demek ki
evet, nasıl yapacağım konusunda bilginiz var mı? bir de neden yapıyorum ben bunu?Sonradan ama ile başlayan cümle kurmamayı öğrenin bazen. Teşekkür ederim ama... Evet ama... Ama yok, sadece teşekkür ederim, evet öyle gibi
ben de tersini ezikçe buluyorum, aslında ezikçe kötü bir sözcük, ham buluyorum :)
Bendede var ne yazik ki hatfa dilim dolanir ne diyecegimi bilemem hele birileei icin birssy yapayim ve tesekkur etsinler ne gerek vardi kendi yordun zahmet etmissin gibi cumlelerle ilerleyince yerin dibine girer cikarim
çok da düşünmemeli sanırım 
