• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Mutlaka Çok Büyük Problemler mi Olmalı???

çok konuştum dediğim gibi dikkat ederim diyor arkamı dönüyorum herşeyi bildiği gibi yapıyor
Şahsen ben katlanamazdım , ınsan bır kere hata yapar pısman olur ama ıkıncısı oluyorsa bu tercıhtır sıze saygı duymuyor keyfıne gore davrnıyorsa sız ne ıcın sabredıyorsunuz ne ıcın mucadele edıyorsunuz bunu bı sorgulayın
 
Şahsen ben katlanamazdım , ınsan bır kere hata yapar pısman olur ama ıkıncısı oluyorsa bu tercıhtır sıze saygı duymuyor keyfıne gore davrnıyorsa sız ne ıcın sabredıyorsunuz ne ıcın mucadele edıyorsunuz bunu bı sorgulayın
sorgulamasam cevap aramazdım hergün soruyorum kendi kendime evlilik bana iş yükünden başka bişi getirmedi eve gel çalış işe gel çalış
 
çok net anlıyorum ama hayatımda bencilce istediğim tek şey hayatım boyunca hiçbir zaman kendimi düşünmedim ama beni de hayata bağlayacak bişi olmalı şu hayatta
Ben sizi çok iyi anlıyorum çocuk isteği konusunda.. Ama herşey mantık çerçevesinde de olmalı diye düşünüyorum.. İnsan tiksindiği adamdan çocuk yapmamalı bence.. Eğer bugün eşimden boşanıcak olursam (çocuğumuz olmuyo, eşim donasyon ve evlat edinme fikirlerine karşı), ilk işim koşa koşa kıbrısa gidip kendi çocuğumu doğurmaya çalışmak olur, ikincisi de çocuğum olsa da olmasa da ,kimsesiz bi çocuğu evlat edinmek olur.. Ve ben eminim ki o çocukları en güzel şekilde yetiştirebilirim Allah ömür ve sağlık verdikçe.. Ben babasız büyüdüm, çok şükür ne aklen ne ruhen ne de madden bi eksikliğim olmadı, vatana millete de hayırlı bi evlat olduğumu düşünüyorum.. Babasız da mükemmel bi çocuk büyütülebiliceğine inanıyorum.. Siz de zaten bu adamdan çocuk sahibi olma konusunda da bi destek görmediğinize göre, çocuk yapabilmek için ona ihtiyacınız da yok ;) Tiksinilen bi adamla evli kalınamaz.
 
İşiniz gücünüz; ekonomik özgürlüğünüz varmış. Aileniz ilk başta mızmızlanıp sonra mecburen kabul edecek.
Eğer bir çözüm yolu göremiyorsanız; adam ben değişmem diyorsa ve sizde ben tolero edemem diyorsanız; boşanmak en doğru seçim.
Sevginiz de bitmiş sanırım.
Öyle teşhis koymayı sevmem doğruda bulmam ama eşinizde narsist kişilik bozukluğu var gibi.
 
Sevmediğiniz bi insandan neden çocuk yapmak istiyorsunuz ki.sonuçta o kişiden de gen alacak çocuk.birçok huyu ona benzeyecek.belki de çocuğunuza her baktığınızda ayrıldığınız eşinizi göreceksiniz.yaşınız çok genç.belkide gerçekten çok sevdiğiniz birisinden olur ve hem hamileliği hem anneliği sonuna kadar yaşarsınız.çocuğunuzda bir aile ortamında büyür.
 
sorunun cevabı burada işte.
beni anlamadığınızı ve bencilce bulduğunuzu biliyorum evliliği bir kere denedim bir daha denemem e sonrası ben hayata nasıl tutunacağım giy, gez, toz,eğlen, yurtiçi yurtdışı gez toz, kariyer, para,eğitim hepsi var çok şükür ya sonrası ???? dediğim gibi hayatımda istediğim tek bencilce şey onuda rabbim nasip etmedi
 
kızlar haklısınız da ben boşanırsam artık evlenmeyeceğimi biliyorum eşime evet dememdeki en büyük sebep güvendi güveneceğim biriydi ve evlendim halada güveniyorum eğer boşanırsam benim için artık evlilik olmaz ama bir çocuğum olsun istiyorum rahat rahat gül gibi de bakarım

Ama çocuğunuz babası varken onunla da görüşmek isteyecek. Sırf kendiniz için istiyorsunuz şu an ama o çocukla birlikte bağınız hiç kopmayacak. Belki birebir aynı huylara sahip olacak çocuğunuz bilemiyoruz ki. Bunu yapmayın bence.
 
çok net anlıyorum ama hayatımda bencilce istediğim tek şey hayatım boyunca hiçbir zaman kendimi düşünmedim ama beni de hayata bağlayacak bişi olmalı şu hayatta

Ama çocuk insanı hayat bağlama aracı değildir, bakın benim annem de aynı cümleyi yıllardar söylüyor ve kendimi bir "madde" gibi hissediyorum, babamla araları hep kötü oldu asla boşanmadılar ve bizi "hayat amacım, hayata bağlanma amacım" olarak gördü kardeşimle. Bir çocuk için bu çok kötü bir şey, nolur böyle bir şey yapmayın. Bebek huzurlu ve mutlu bir aile ortamında dünyaya gelmeli, bir amaç için değil.
 
Ama çocuğunuz babası varken onunla da görüşmek isteyecek. Sırf kendiniz için istiyorsunuz şu an ama o çocukla birlikte bağınız hiç kopmayacak. Belki birebir aynı huylara sahip olacak çocuğunuz bilemiyoruz ki. Bunu yapmayın bence.
Ama çocuk insanı hayat bağlama aracı değildir, bakın benim annem de aynı cümleyi yıllardar söylüyor ve kendimi bir "madde" gibi hissediyorum, babamla araları hep kötü oldu asla boşanmadılar ve bizi "hayat amacım, hayata bağlanma amacım" olarak gördü kardeşimle. Bir çocuk için bu çok kötü bir şey, nolur böyle bir şey yapmayın. Bebek huzurlu ve mutlu bir aile ortamında dünyaya gelmeli, bir amaç için değil.
zaten olmuyor ne kadar istesemde zorlasamda istemekle ve zorlamaklada olmuyor hem ben çocuğu madde olarak görmüyorum kendisini öyle görmesine de asla izin vermem
 
bunlar küçük problemler değil ki..
öncelikle adamı içiniz almıyor.
sorumsuz ve bencil.
yetişkin bir çocuk işte..
bizim toplumumuzda pek çok erkek böyle aslında.
hayatı paylaşmıyorsunuz, resmen çile çekiyorsunuz.
çocuk olmaması iyi..
sonsuza dek hayatınızdan çıkarabilirsiniz.
çocuk olduğunda hayatınızdan çıkarmanız mümkün olmuyor çünkü.
 
Merhaba kızlar günlerdir kafamda bu düşünce dolanıp duruyor boşanmak için mutlaka çok büyük problemler mi olmalı??
Annemle konuştum boşanmak istediğimi söyleyince aldığım tepki dövüyor mu?? sövüyor mu?? gözü dışarda mı?? saçmalama ne boşanması millet ne dertler çekiyor falan filan dedi yani ailem karşı boşanmama

Detay verecek olursam;

Biz eşimle iki yıl önce evlendik çocuğumuz olmadı.
Aynı kurumun farklı birimlerinde çalışıyoruz ikimizde devlet memuruyuz.
Severek evlendik ama bazı yönlerini sonradan öğrendim.

Sebeplerime gelince;

-Çok çocuksu ve şımarık aramızda dört yaş var ama on yaşda olsa yine şımarık olurdu sanırım
-Kafası çok rahat yarınını hiç düşünmez
-Sadece ve sadece kendisini ve kendi ailesini düşünür (annesini 5 aylığına bana sormadan davet etmişliği var)
-Sınırsızca para harcar (şöyle söylim kendine para ayırır eve 2000 lira verir ama o 2000 liranın 1500 lirasını yine kendine harcar)
-Gebelik için yaklaşık 1.5 senedir doktora gidiyorum bu süreçte sadece 1 kere benimle geldi oda sperm testi yaptırmaya her seferinde yanında olmak istiyorum ama izin alamıyorum dedi ama haftaiçi maç için Ankaradan kalkıp Kayseriye gitti (yarın için özel bir hastaneden randevu almıştım elimizdeki parayı tükettiği için iptal ettim bu denli düşüncesiz)
-Hep ailem annem babam dedi evlendiğimizin ikinci ayında ailemi yanıma alcam dedi
-Hiperaktivite ve dikkat dağınıklığı için tedaviyi reddetti kendisini rahatsız etmiyormuş (çok konuşup lafın sonunu getiremiyor, konuşurken çok uzatıyor ayrıca kaç tane tencere demlik yaktı, kaç kere cüzdan kaybetti sayısını kendi bile bilmiyordur)
-Pasaklı ve dağınık (diş fırçalamaz mesela öperken iğreniyorum)
-Evlenirken herşeyi kendimiz yaptık ve ciddi borca girdik zor geçindiğimiz zamanlarda bile zevkinden asla taviz vermedi (sigaranın en iyisi, ayakkabının en iyisi v.b.)
-Benimle hiç kötü olmaz ama bildiğini yapar.
-Son zamanlarda ufak tefek yalanlarda söylemeye başladı.
-Bana güvenmez sürekli peşimde telefonlarım kurcalanır çantam kurcalanır.

Tüm bunlara rağmen en iyi tarafı anlayışlı olması istemiyorum dediğim hiçbirşey için zorlamaz beni ama buda yetmiyor bana kaldıramıyorum tüm bunları siz benim yerimde olsanız ne yaparsınız???
Hayatı yaşayan ve yaşayacak olan sizsiniz, bu denli emin olsam annem ya da başka birinin söyledikleri kararımdan vazgeçiremezdi sanırım. Sizin sevginiz ve saygınız kalmamış eşinize.
 
kızlar haklısınız da ben boşanırsam artık evlenmeyeceğimi biliyorum eşime evet dememdeki en büyük sebep güvendi güveneceğim biriydi ve evlendim halada güveniyorum eğer boşanırsam benim için artık evlilik olmaz ama bir çocuğum olsun istiyorum rahat rahat gül gibi de bakarım
Neden evlenmeyesin ki?

Ayrıca sadece sen istiyorsun diye çocuk yapılmasına karşıyım ben :(
Tamam gül gibi bakarsın ama bir çocuk anne babadan ayrı büyümemeli . Sen o çocuğa eşinle birlikte huzurlu bir ortam yaratabilecek misin? O çocuk babayı ve huzurlu bir ortamı aramayacak mı? Diğer taraftan hadi çocuk oldu, boşanma davası açıldı diyelim. Çocugun sana verileceğinin %100 garantisi var mı? Bence çocuk için biraz daha ince ve önemli ayrıntıları düşünmelisin.
 
Kurtulmak istediğiniz insandan çocuk yapıp, çocuğu bu da senin baban diye mecbur edeceksiniz. O insanla bağınız hiç kopmayacak. Belki çocuğunuzun da canını sıkacak bir şekilde? Belki mutlu olmayacak? Belki eksik hissedecek? Belki çocukta da benzer huylar olacak? Ve siz bunu bile bile yapmış olacaksınız çünkü öngörülebilen şeyler, çünkü artık soğumuş olduğunuz ve ayrılmak istediğiniz insandan istiyorsunuz. Belki de hiç biri olmayacak çok mutlu bir çocuk olacak ama görünene göre hareket etmek doğru olan bence, nasıl bir huyu olacak çocuğun bilemezsiniz.
Çocuk dediğin zaten ebeveynlerini, yaşam alanını seçemeden geliyor dünyaya, onun yerine biz en oluru olan şekilde dikkat etmeliyiz diye düşünüyorum.
Çocuk isteğinizi anlıyorum gerçekten ama bu düşünce şeklinizi doğru bulmuyorum.
Hakkınızda hayırlısı olsun inşallah.
 
Back
X