Mutlu olmak için çok fedakarlıklar yaptım ama yine de olmuyor.

tatlım bol bol dua et Allaha sığın Rabbim sana bir çıkış kapısı huzur gösterecektir. ya sabır verir ya eşine annesinin gerçek yüzünü gösteriri sen sadece dua et burdaki yorumlarla olmaz cnm önce yardımı Allahtan iste rabbine yönel huzur onda emin ol
 
kv olmasa güzel bir hayatınız var sanıyorum... yani fedakarlık dediğiniz şeyleri elbette bir çok kadın yapmadığı ve ya yapamadığı için enayilik olarak nitelendiriyor....evlilik hesap kitap gerektirmemesi gereken özel ,başta iki kişlik bir kurum çoğalmaya yüz tutacak olan....iyi gün kötü gün kavramı sadece ,parasal mıdır hayır tabiki....ama size dokunan bu kadar özverili davranıp ta, karşılığında ,hayatınızın geri kalanında, eşinizden beklediğiniz özveriyi yapmaması......eevet belki Allah korusun boşanacak olsanız geldiğiniz kadar maddi imkanınız olmayacak ama hepimizin hayatında ki evlilik kararıda kumar değilmi sanki,zarın hangi yüzünü göreceğiz kestirebilirmiyiz...şahsen eşinizin bu kadar birikimi olsa size ve yuvanıza bu yatırım yapılmayacakmıydı....sadece iş bu konuda erkeğe mi? yoksa elinde var olanamı düşer....birde burda bangır bangır şu ailelerden birşey beklemeyin elbette kendiniz yapacaktınız diye eleştiren arkadaşlar anlaşılan size göre sadece erkek yapacakmış!
 
Biride bana bu kadar fedakarlık yapsa, her şeyi önüme serse bende kıymet bilmez biri olurdum.
 

Ortak yapılır diyenlerdenim her zaman
Evlenirken de eşimden fazlasını yaptım, o bir verdiyse ben üç verdim, yeri geldi o hiç vermedi ben tamamını verdim, hala da çalışıp veriyorum, onun önceki evliliğinden iki evladı var, herşeyden önce onların ihtiyaçları karşılanır, kalırsa benimle paylaşır, yaşam şartım böyle ve bu şartları bizzat kendim oluşturdum
Ama konu sahibinin yaptığını aşırı buldum
Yıllarca çalışıp aldığım ev benim güvencemdir, hastalık olmadıkça hiç bir kuvvet sattıramaz, elimdeki parayı son kuruşuna kadar verip sonra da kv kaprisi çekmem, bu kadarı aşırı, yapım gereği tedbiri elden bırakmam, benim güvencem olacak şeyleri kimse ile paylaşmam (bahsettiğim gibi hastalık istisnası hariç) konu sahibine yaptığım yorumu da bu yönde yaptım
 
Arkadaşlar, her kesin düşüncesine saygı duyarım. Ben belki evliliğe başka açıdan bakıyorum. Arkadaşımızın dediği gibi bizde senin, benim yok. Eşim Allah var, kiymetimi bilir. Ben 2 senedir doğru düzgün çalışmıyorum, arada yarım zamanlı çalıştım sadece. Bana, ve yuvamıza kim bakıyor, tabiki de eşim. Konu o değil. Konu benim kv. Ben onun oğlu için (veya ailemiz için) bu kadar fedakarlık yaptığım halde bana öyle davranmış olması zoruma gidiyor. Ha, kadın değiştimi, hemde çok değişti. Benimle konuşurken cümlelerini özenle seçer, kırmamak için. Ama sorun şu ki, sık sık görüşmek istiyor. Bu görüşmelerin şimdi bana aslında pek zararı olmasa da, benim eski yaralarım kapanmıyor, ve onu gördüğümde moralim bozuluyor ve eşim bunu gayet iyi görüyor. Yani kısası şimdi dünyayı ayağımın altına serse de yine ona karşı eskisi gibi olamam. Bundan sonrası Nasıl olucak bilmiyorum artık.
 
Evlilikte temel sorun Kayınvalideye rol yapmanın verdiği stres sinir. Rol yapacaksın canım eğer hayatında tek sorun kayınvalidense rol yap geç .Günümüzde artık herkes bunu yapıyor emin ol..
 
Evlilikte temel sorun Kayınvalideye rol yapmanın verdiği stres sinir. Rol yapacaksın canım eğer hayatında tek sorun kayınvalidense rol yap geç .Günümüzde artık herkes bunu yapıyor emin ol..
Evet öyle aynı dediğiniz gibi. Bende de o yapmacılık yok işte. Kadın gelmeden telefon açar çoğu zaman, geleceğini duyur duymaz moralım bozuluyor, canım sıkılıyor. Dediğim gibi eşim bunu anında farkediyor ve Kadın sana bişey demiyor, tam tersine senin iyiliğin için elinden geleni yapıyor diyor bana. O yüzden tartışırız hep. Bir yandan ona da hakk veriyorum ama diğer yandan da kendime hakim olamıyorum, annesini görünce dünya başıma yıkılıyor.
 
Evlenirken erkek yapsa bu ev satma vs işlerini çoğu kişi normal karşılar, görev azleder ama kadın yapınca çok büyütülmüş. Gercekten gerekliyse ve değecek bir adamsa gözüm görmez ben de yaparım bunları.

Ancak yüksek lisanslı hatunsun, işini bırakıp kendini körelmeye terketmen, arabayı kp üzerine yapman gibi noktalarda sana hak veremedim.

Üstelik eşin neden annesi ile ilişkini ayarlayamıyor, ikiniz arasındaki krizi yönetemiyor.. Bunlar da kafamda soru işareti oluşturdu eşinle ilgili .. Zira anneyi cok sevmek mazeret değil.

Ben de annemi çok seviyorum ama sevdiğim Adamı üzmesine asla müsade etmem. Sevdiğim adam da annemi üzemez.
 
Kısaca özetleyim: Ben eşimle kendi memleketimde tanışsaydım orada evlenip kalırdım, ama kismet beni Türkiye'ye getirdi. Benim kendi ailemde bir takım sıkıntılarım vardı, kız kardeşimle babam arasında kalmaktan, sürekli birilerine yaranmaktan çok yıpranmıştım. O yüzden bende huzuru kendi yuvamı kurmakta buldum. İş hayatına gelince, 12 sene bazen senelik izn bile kullanmadan çok yoğun çalıştım. Artık biraz ara vermek istedim. Türkiye'ye gelince bir süre çalışamayacağımı biliyordum, bende bu Zaman zarfından yararlanıp burada yeni bir işe başlamadan önce kafa dinlemek istedim. Ama daha önceki mesajlarımda söylediğim gibi arada yarım zamanlı işlerde de çalışmadım değil.

Araba konusunda, kp bizde engelli, arabayı onun izerine yapmakla engelli araç indiriminden de yararlanmış olduk. Çok ta avantajlı bu arada. Sıfır arabayı 30% indirimle alıyorsun. Biz bu arabayı satmaya kalkışsak kimse benim hakkımı benden alamaz, bundan da adım gibi eminim.
 
Çalışmaya ara verip kafa dinleme Hakkı..

Erkeklerin böyle bir lüksü olmadığı için kadınların olması tuhaf geliyor bana. Kusura bakmayın. Ancak halihazırda eşine kuvvetleri maddi yardımları olmuş biri olarak, yaptığınız adil mi bence öyle... Aranızda anlaşmışsınız neticede. Bunda bir tuhaflık yok.
Engelli indirimi için kp üzerine verdik demişsiniz. Ben bu işin etik boyutuna girersem çıkamam. Engellilere o indirimler aileleri hesaplı alışverişler yapsınlar diye sunulmuyor zira..
Ancak sizin üstünüze olmayan arabayı istesem alırım diyebileceğiniz kadar güven veren bir kayın aileniz varsa, bence sorunlarınız sandığınız kadar büyük değil.
Bardağın dolu tarafını görmeye çalışın derim.
 

Sizinki hangi kültür? kocaya bu kAdar para yedirmek üstüne kayınvalide kahrı çekmek dünyanın hiçbi yerinde fedakarlık olamaz. Kariyer diyorsun da senin geçmiş kariyerin her şeyin sıfır. Ben o kariyeri de eğitimi de kabul edemiyorum. ben kvnin yerinde olsam o evden hayatta çıkmam.
 
O zaman ben gideyim kvin ayaklarından öpeyim.

Belki de haklısınız, bu tamamen yetiştirme şekline, insanlığa bağlı. Benim yapmış olduklarım kimine göre kocaya para yedirmek, kimine göre, sıfırdan evli, Mutlu, çocuklu bir yuva kurmak çabası olur. Hayat sonuçta müşterek değilmi.
 

Hayat müşterek işte. Ama eşin hiçbi şey yapmamış ki her şeyi sen yapmışsın. Yoksa biz de yaptık yuva kurmak için. Ben de eşim de eşek gibi çalışıyoruz. Mühendisiz doktora yapıyorum ben o yüksek lisanslı. Evimizi beraber aldık. Benim de babamdan evim var arabam var. Onları eşime sunmadım. Çocuklarımızın rızkı o diye kenarda duruyor. Biz çalışıp didiniyoruz kendimize bişeyler katabilmek için. Ne maaşımı ne babamdan kalmış evleri kocama yedirmiyorum. Ne alıyorsak ortak maaşlarımızla. Eşim de zengin falan değil. Ailesine yardım ediyor bir yandan. Yine de hiçbir şeyime gözünü diktiğini ya da fazladan fedakarlık yaptığımı hissetmedim.
 
Neden eşinize sıfır araba alıp kayınpederin üzerine yaptınuz
 
Sizinki çok güzel bir örnek. Bende öyle yapabilirmiydim, yapardım. Sadece ben, memleketimde 2 tane evim olduğu halde, burda her şeyi sıfırdan başlamak için bundan sonrakı yıllarımı vermek yerine, yıllarımı verip de almış olduğum yatırımımın bir hissesini harçamayı tercih ettim. Ama sanırım ben kendim için daha kolay olan yolu seçtim. Anlata bildimmi? Benim sattığım evi kendim kendi paramla almıştım, babamın hakkını ben eşime vermedim ki. Hem oturduğumuz ev eşime ait. Onun da katkısı ev işte eğer olaya sen ne verdin ben ne verdim gibi bakarsak. Ama biz hiç bir zaman benim aldığım araba, senin aldığın ev gibi kelimeler kullanmadık. Hep evimiz, arabamız, dedik, biz dedik, sen, ben demedik. Çocuğumuzun da geleceği için az çok yatırımımız da var Allah'a şükür. Ben zaten sürekli evde oturmak fikrinde değilim. Çalışma izni alır almaz kendime uygun iş buldummu, hayat şartlarımızı daha da iyi yapabiliriz diye düşünüyorum. Bunlar kolay da kolay olmayan kv
 
O halde sizin gibi egtimli, kültürlü bir kadin kk'de ne yapiyor? Verin saaatlik 300 lira bir psikologa daha iyi olmaz mi? Hatta madem bu kadar kariyerli, zengin,.. Ne diye iki cocuklu lise mezunu ile evleniyorsunuz? Holding sahibi bulamadiniz mi?

Kisacasi bu konu buram buram fake kokuyor. Neyse size iyi forumlar..
 

Aa o kadar kariyerli kültürlü bir kadin nasil olurda sadece part time calisir? Üstelik hani calisma izniniz yoktu??



Nasil sadece part time mi calisma iznin vardi?? Ki mühtemelen cifte vatandasligin vardi, ne calisma izni? Fake konulardan hic hoslanmiyorum. Mune abla bir bakarmisin?
 

eşim de yaptı benim evim senin araban demiyoruz diyorsunuz da yaptığınız maddi harcamalar sizi rahatsız etmiş bile.

Çalışma iznin neden yok? Daha önce de sordum o hangi kültür diye. Nerelisin?

Türki cumhuriyetlerden falan mı geldin? O zaman anlarım çünkü şu yaşadıklarını.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…