Mutlu olmayı bilmiyorum

Haklısın ama o mutsuzluk anı karamsar anda bazen gelmiyor aklıma.. 😔Bir psikologda demişti hep mutlu olamazsın bırak mutsuzluğu da yaşa...
Aynen ağlamak mı istiyorsun ağla. Ama ufacıkta birşeyler mutlu etmeli insanı. Durumumdaki yazı yıllardır duruyor mesela mutlu olmayı bileceksin her daim
 
Aynen ağlamak mı istiyorsun ağla. Ama ufacıkta birşeyler mutlu etmeli insanı. Durumumdaki yazı yıllardır duruyor mesela mutlu olmayı bileceksin her daim
Ben duyguları yogun yasıyorum ondan mutluluk iniş cıkışlarım borsa gibi🤭😂maşallah
 
Bir yolu var mıdır daha pozitif bir insan olabilmenin acaba?
Daha önce konusmustuk zaten. Ciddi sağlık sorunlarım var. Daha kötü olmamak ve elden ayaktan düşmemek için dua ediyorum ve çaba sarf ediyorum. Ama yinede pek mutlu değilim hele bu pandemi de tuzu biberi oldu.
 
Aminnn. Çok sıkıntılı bir süreç bir de 30 yaş sendromuna girdim galiba ben. Öyle bir sendrom varsa eğer 😂
Tam da sebep bu olabilir mi diye düşünüyordum. Ben de yaş aldıkça eski neşeli halimi kaybediyorum. E yasla beraber sorumluluklar ve problemler, stresler de artıyor. Mücadele gücümüz kalmıyor. Normal bence. Tabi çevrenin ve kişiliğin etkisi de yadsınamaz
 
Mutlu olmayı hayat dolu olmayı unuttum. Bu dönemle mi alakalı bilmiyorum ama hayatımda lezzet alabildiğim herhangi bir şey kalmadı resmen. Mutsuzum. Sanki her şey için geç kaldım. Kendimi sevemiyorum, kendimle barışamıyorum. Bunun yollarını unuttum, nasıl kendimi, kusurlarımı sevebilirim bilmiyorum. Eski neşeli ben yokum yıllar beni ruhsuz, hayattan neşe almayan, daha sessiz bir insan haline getirdi. Son bir yıl daha net oldu bu. Herhangi bir telaşımın olmamasından mı monotonluktan mı, amaçsızca yaşıyorum. Bu durumda olan var mı? Nasıl enerjik, hayat dolu, umutlu biri olabilirim?
Kac yasindasin evli misin bekar mısın okuyor musun calisiyor musun biraz bilgi ver de ona gore akil verelimm
 
Dogru soylemisler, hayatinizda enerjinizi dusuren insanlari cikarinca zaten gecer bu durum.
 
Mutlu olmayı hayat dolu olmayı unuttum. Bu dönemle mi alakalı bilmiyorum ama hayatımda lezzet alabildiğim herhangi bir şey kalmadı resmen. Mutsuzum. Sanki her şey için geç kaldım. Kendimi sevemiyorum, kendimle barışamıyorum. Bunun yollarını unuttum, nasıl kendimi, kusurlarımı sevebilirim bilmiyorum. Eski neşeli ben yokum yıllar beni ruhsuz, hayattan neşe almayan, daha sessiz bir insan haline getirdi. Son bir yıl daha net oldu bu. Herhangi bir telaşımın olmamasından mı monotonluktan mı, amaçsızca yaşıyorum. Bu durumda olan var mı? Nasıl enerjik, hayat dolu, umutlu biri olabilirim?
acikcasi bu pandemie den belli bende uykuda kacdi , istahda , eskisi gibi mutlu deylim, islerimi robot gibi yapiyorum
 
Mutlu olmayı hayat dolu olmayı unuttum. Bu dönemle mi alakalı bilmiyorum ama hayatımda lezzet alabildiğim herhangi bir şey kalmadı resmen. Mutsuzum. Sanki her şey için geç kaldım. Kendimi sevemiyorum, kendimle barışamıyorum. Bunun yollarını unuttum, nasıl kendimi, kusurlarımı sevebilirim bilmiyorum. Eski neşeli ben yokum yıllar beni ruhsuz, hayattan neşe almayan, daha sessiz bir insan haline getirdi. Son bir yıl daha net oldu bu. Herhangi bir telaşımın olmamasından mı monotonluktan mı, amaçsızca yaşıyorum. Bu durumda olan var mı? Nasıl enerjik, hayat dolu, umutlu biri olabilirim?
Evrene ıyı dıleklerde bulunun .O zaman her sey guzel olur .
 
Sana kötü gelen, enerjisi kötü ve şükretmeyi bilmeyen insanları bi süre hayatından çıkarmalısın. Kendinle kalıp kendine zaman ayırmalısın kitap okumalısın bu süre zarfında veya kendini iyi hissedeceğin uğraşlar edinmelisinn

en önemliside bu içsel huzursuzluğun nedenini büyük ölçüde maneviyat eksikliği olarak algılıyorum bende olduğu zaman mesela maneviyata yönelmelisin. İnziva iyi gelecektir 😊
 
Bende genelde mutsuzum hayır yani anlamıyorum hastanede değilim her seyim var saglıklıyım dert yok yani bu neyin gıcılaması sinir oluyorum kendimede ama genede bi mutsuzluk psikologlar şükür defteri tutun diyorlar.. Bakim deniycem
Ben yazdıktan sonra kusurlarıma tekrardan dertlenirim 😂
 
Şükrederek mutlu olabilirsin. Sağlığım yerinde diyerek başka mesela 😍
Yani sağlık problemlerim var ama tabii ki daha da kötü durumda olmadığım için şükrediyorum. Bu duygu hali üzerime yapışmış. Mutlu olmayı bilmiyorum. Üzüntüyü dibine kadar yaşarken mutluluğu yaşamayı bilmiyorum.
 
Daha önce konusmustuk zaten. Ciddi sağlık sorunlarım var. Daha kötü olmamak ve elden ayaktan düşmemek için dua ediyorum ve çaba sarf ediyorum. Ama yinede pek mutlu değilim hele bu pandemi de tuzu biberi oldu.
Kekikotu Kekikotu 😞 Mutluluğu bulabilecek miyiz biz de bir gün?
 
Kac yasindasin evli misin bekar mısın okuyor musun calisiyor musun biraz bilgi ver de ona gore akil verelimm
Bekarım 9 seneye yakın oldu atanalı çalışıyorum. Onun dışında standart her şey.
 
Bir gün bir şeylerin yoluna gireceğine dair inancım ve umudum yok. Ha yoluna girse de umarım halen hevesim ve isteğim olur. 😢
O kadar benziyoruz ki 😞 Mutlu olmanı diliyorum. Umarım hepimiz mutlu oluruz
 
Mutlu olmayı hayat dolu olmayı unuttum. Bu dönemle mi alakalı bilmiyorum ama hayatımda lezzet alabildiğim herhangi bir şey kalmadı resmen. Mutsuzum. Sanki her şey için geç kaldım. Kendimi sevemiyorum, kendimle barışamıyorum. Bunun yollarını unuttum, nasıl kendimi, kusurlarımı sevebilirim bilmiyorum. Eski neşeli ben yokum yıllar beni ruhsuz, hayattan neşe almayan, daha sessiz bir insan haline getirdi. Son bir yıl daha net oldu bu. Herhangi bir telaşımın olmamasından mı monotonluktan mı, amaçsızca yaşıyorum. Bu durumda olan var mı? Nasıl enerjik, hayat dolu, umutlu biri olabilirim?
Kendine vakit ayırıyomusun hiç günlük mesela spor gibi işte bakım yapmak gibi falan insan kendiyle ilgilenince bi hzuur canlılık geliyo bence
 
Back
X