Mutluluk nasıl birşey ?

Ben çok büyük travmalar,ne bileyim kayıplar acılar yaşamak gerektiğine inanmıyorum mutsuz olmak için.
Böyle hissettiniz diye bak ben şöyle yaşadım bunu kaybettim böyle oldu haline şükret demeyeceğim bu bana pek anlamlı gelmiyor.

Tam tersine bu sitede böyle şeylerin bu konuların daha da çok konuşulması taraftariyim. Sırf kötü kocanız ya da kv niz yok diye daha az dertli sayılmazsınız .
Bunları sorgulamanız düşünmeniz buraya yazmanız çok anlamlı bence.
Hele bu kadar genç bi kadinken.

Mutluluğun da bi tarifi var mı herkese göre değişir bu.
Ben genel bi huzurlu olabilme, gece rahat uyuyabilme, o an ne yaşıyorsam ona odaklanabilme hali gibi algılıyorum mutluluğu.
 
Size bir tavsiye..
Kişisel gelişim saçmalıklarına inanmayın..
Hayatta her istediğimize sahip olamayız.
Her istediğimizi yapamayız.
Hep istediğimiz kariyer bazen olmaz.
Bazen çok emek de versek karşılığını alamayız.
Çünkü hayat adil değil..
Hayat hiçbir zaman adil değildi; hiçbir zamanda tam adil olmayacak..

Yıllarca sanki herşey sırf bizim çabamıza bağlı gibi beynimize empoze ettiler. Sen iste Her şeyi yaparsın dediler. Herşeyi yapamazsın. Renk körü isen polis olamazsın; ellerinde titreme varsa cerrah olamazsın.
Sabrın yoksa iyi öğretmen olamazsın.. vs

O yüzden siz günün sonunda elinizden geleni yaptığınızdan eminseniz yüreğiniz rahat olsun.
Artık kabule geçin. Gene umutlu olun.
Ama kendinize çok yüklenmeyin.
Kendinize hak verin. Sen elinden geleni yaptin ama hayat adil değil deyin.
Unutmayın çoğu şey elimizde ama herşey elimizde degil.

Bunu ne kadar çabuk kabul ederseniz o kadar çok iç huzurunuz fazla olur.
Bir de ben hayatta mutluluktan ziyade huzurlu olmayı hedefliyorum. Mutluluk kısa bir duygu durum halidir.
Iç huzur ise hayatta sağlandı mi sizi çok daha uzun sure pozitif tutar. Sizi daha güçlü yapar.
Umarım bol bol iç huzurunuz olur.:KK51:

koşulların zorlaması diye bir şey var kesinlikle katılıyorum herşey elimizde değil bu bei sanırım bazen kurban piskolojine sokuyor. Eskiden de hep şunu derdim mutlu olmasam da huzurluyum işte bu huzuru biraz kaybettim bazı hırslara kapılarak umarım tekrar toparlayabilirim. Teşekkür ederim <3
26 yaşındayım. 2 aya kadar cok sevdiğim adamla evleniyorum. İşimi pek sevmesem de maaşı oldukça iyi. Ben ailem ve sevdiklerim saglikliyiz. İstedigimi alabiliyorum. Korona olmasaydı izinlerimde istediğim tatile gidebilirdim. Ama mutlu muyum hayır. Yerimde olmak isteyen pek cok insan vardır eminim. Ama mutluluk bunlarla olmuyormuş sahip olduktan sonra onu anladım. Geçtiğimiz yıl sevgilimle evlenmek icin can atıyordum bazi engeller vardı ve işim yoktu. Bu yıl, geçen yıl hayalini kurdugum her seye sahibim. Cok mutlu olacagimi sanırdım. Bi isim olsa ve sevgilimle evlenebilsek ben bu hayattan daha ne isterim derdim.
Son zamanlarda ben de kendime hep bu soruyu soruyorum mutlu muyum yasamak istediğim hayat bu mu diye. Hayır ben bu hayatı yaşamak istemiyorum. Baska hayallerim var gerceklestirebilecegimi hic sanmıyorum bu da beni mutsuz ediyor. Nankörlük yapıyor olabilirim. Hayallerime ulassam yine mi mutsuz olurum bilmiyorum.
Aslında mutlu degilim ama mutsuz da degilim. Öyle boş bir hayat gibi benimkisi

işte size benziyorum aslında biraz şöyle olsa daha mı mutlu olurdum, atıyorum ciddi bir ilişkiye başlıyorum acaba yurtdışına doktoraya gitsem daha mı mutlu olurdum bu ilişkiyi bitirsem mi diye düşüncelere dalıyorum .
 
  • Beğen
Reactions: 000
Ben çok büyük travmalar,ne bileyim kayıplar acılar yaşamak gerektiğine inanmıyorum mutsuz olmak için.
Böyle hissettiniz diye bak ben şöyle yaşadım bunu kaybettim böyle oldu haline şükret demeyeceğim bu bana pek anlamlı gelmiyor.

Tam tersine bu sitede böyle şeylerin bu konuların daha da çok konuşulması taraftariyim. Sırf kötü kocanız ya da kv niz yok diye daha az dertli sayılmazsınız .
Bunları sorgulamanız düşünmeniz buraya yazmanız çok anlamlı bence.
Hele bu kadar genç bi kadinken.

Mutluluğun da bi tarifi var mı herkese göre değişir bu.
Ben genel bi huzurlu olabilme, gece rahat uyuyabilme, o an ne yaşıyorsam ona odaklanabilme hali gibi algılıyorum mutluluğu.
aslında bendeki bu iç huzuru ve ana odaklanmayı bozan tek şey gelecek kaygısı sanırım.
 
kafanda hiç bi şey düşünmeyeceksin..
bi ani çıkıyor ortaya herşey..
mesela ben 2008 yılında biriyle konuşuyordum..
dedim ki 10 sene sonra kendine ne hayal ediyorsun diye sordum.
evlilik ve cocuk dedi
bende dedim ki...
Memur olmak istiyorum
sonra evlenmek..
sonra iki çocuğum olduğu görmek....
ve 12 yıl geçti o çocukla evlenmedim başka biriyle evliyim.
memurum... bugüne dek iki çocuk oldu ( biri vefat)
çok şükürmutlu bir hayat sürüyorum..
bence sen kendine sor..
ne olmak istiyorsun
bundan 5 sene sonra ne görmek istiyorsun...
kendinle ilgili iyi şeyler söle..
ben mühtiş bir insanim yaaa de.
 
koşulların zorlaması diye bir şey var kesinlikle katılıyorum herşey elimizde değil bu bei sanırım bazen kurban piskolojine sokuyor. Eskiden de hep şunu derdim mutlu olmasam da huzurluyum işte bu huzuru biraz kaybettim bazı hırslara kapılarak umarım tekrar toparlayabilirim. Teşekkür ederim <3
Rica ederim..
Hayatta hırslı olmanız bazen güzel bazen de yıpratıcı..
Çünkü bazen hırs bizi yiyip bitirir. Evet hedefleriniz olsun. Onlar için çalışın çabalayın. Ama belki o hedeflere ulaşamayabileceğinizi de düşünün.

Hayatta ne kurban psikolojisinde olacaksın ne de herşey sırf benim elimde diye atıp tutacaksın. Ikisi de bence uç. Ortada hayati seyir eylemek lazım..

Huzuru tekrar bulmak kolay..
Sizi mutlu eden huzurlu eden eskiden yaptığınız rutinleriniz var ise onları yapmaya başlayın.

Başta canınız yapmak istemese de yapmaya devam edin. Sonunda o huzuru yakalamanız muhtemel..
 
Back
X