Mutsuz bir anne mi yoksa annenin hiç olmaması mi?


Öncelikle bunu dile getirmeniz aslinda iyi birsey. Cünkü bir cok kadin hayatin yükünün altinda ezilirken yargilanmaktan korktugu icin susup sonra cok yalnis kararlar veriyor. Sorunlariniz tam olarak ne bilmiyorum, ama sorunuza kendi ailemden bir örnek ile cevap veriyim: Annem babam vefat ettikten sonra psikolojik olarak cöktü. Bunu evlat olarak görmek zordu tabi, elimizden gelen destegi de sagladik. Ama ne kadar zor olsa da olsun annemin sacinin bir telini bile dünyaya degismem. Su anda yorgun ve bitkin olsaniz bile, sesinizi de yükseltiyorsaniz inanin yoklugunuz o evlada daha agir gelir.
Türkiyede yardim alma imkanlar var mi yok mu anneler icin bilmiyorum, ama muhakkak yardim isteyin. Ya ailenizden yada doktorunuzdan baslayabilirsiniz
 
Bir anne kolay kolay böyle hissetmez çok üzüldüm sizin ve bebeğinizin için .
Ne olursa olsun evladinızı bırakmak aklınızdan geçmesin onun size ihtiyacı var.
Önce kendinizi mutlu etme yollarını arayın toparlanmak zorundasınız .
İnsan depresyona girebilir , tükenebilir ama hepsi geçebilecek düzelecek şeyler.
Umutlu olun ve çabalayın önce kendiniz için sonra evladınız için .
 
Hepsi geçer unutulur düzelir yeter ki kendine birşey yapma, en karanlık gecenin sabahı vardır. Dizilerde dram diye sunulan anne davranışlarına maruz kalarak bir çocukluk geçirdim ama büyüdügümde annemin aslında kötü biri olmadıgını, o dönemlerde psikolojisinin bozuk oldugunu fark ettim. Hemen tedavi görmelisin sen de iyileşeceksin, evladın da seni anlayacak büyüyünce hak verecek. Aranızda güzel bir bağ kurulacak. Evladın icin yaşamak zorundasın.
 
Annem hiç olmadı diyebilirim.Ben bu soruyu cevaplayacak olsam Olsun da taştan olsun derim.
 
Mutsuzum deyip çocuğu bırakmak olabilir mi bu..
Herkes hirpalaniyor hayatta.
Çocuğu bırakmak yerine psikolojinizi düzeltmek, ve daha iyi bir anne olmak için cabalayin.
 
Mutsuz annesi olanlar anladı zaten soruyu.. terapistim saba güçlü ve mutlu bir anne yaratacağız kafanda demişti, devam etmedin sonrasına. Şartlara göre değişir belki cvp, zor soru..
 
Çocuğunuzu seviyorsanız hiç olmamayı dilerdim sözünü söylemeyin lütfen. Annesiz o çocuk ne yaşayacak hiç tahmin ediyor musunuz. Belli ki psikolojik olarak iyi bir dönemden geçmiyorsunuz. Başka çözümler bulun. Sorun eşinizse ayrılmak veya psikolojik se destek almak gibi. Annemler altı kardeş anneleri altıncı doğumda vefat ediyor ve annem altı yaşında o zaman. Ekmek yaptım o yaşta çamaşır yıkadım çocuk baktım diyor siz düşünün gerisini.
çocuğun annesi olması güvencesi onun için her daim çok önemlidir.
 
Neler yaşadınız bilmiyorum o yüzden ahkam kesmek istemiyorum ama zorluklara rağmen mücadele edip evladınızın yanında olursanız ileride gurur duyduğu bir anne olursunuz. Tüm yaşadıklarına rağmen yanımdaydı dediği bir anne olursunuz. Ama kolay yolu seçerseniz, ki kaçıp gitmek kolay olandır, o zaman çocuğunuzun aklında onu kimsesiz bırakıp gitmiş bi anne olursunuz. Sizin ebeveyn olarak mücadele edemediğiniz şeylerle çocuğunuz nasıl mücadele etsin?
Annenin yerini ne baba ne anneanne ne teyze alabilir.
 
Benim de çocukluk ve ergen çağımda annem mutsuzdu. O zamanlar yarım aklımla çok öfkelenirdim anneme hep mutsuz diye. Ama şu an farkındayım o kadar mücadele etmiş ki.. Kendini yok saymış, duygularını kimse görmemiş anlamamış..
Şu an minnet duyuyorum ona. Allah başımdan eksik etmesin.
 
Evladınızi seviyorsanız ki buna hiç şüphem yok öncelikle yardım alın toparlanmaya çalışın bakın deprem oldu insanlar maddi manevi çok büyük kayıplar verdi
Bazılarına saçma gelebilir ama benim zor zamanlari atlatma mottom şudur daha zor durumda olabilirdim ya şöyle olsaydı diye düşünür ve buna da şükür derim
Her durumda her halimiz için sukredecek çok sebebimiz var lütfen hayata tutunun evladınızi yarım bırakmayın Allah daima yardımcıniz olsun sevgilerimle ...
 
Merhaba çocuk gelişimi üzerine master yapmış bir anne olarak söylüyorum ki çocuklar için ebeveyn leri çok elzem.hep annelik kutsanıyor işin doğrusu karşılıksız seven hep çocuklar.çocuklarım kalbi yetişkin kalbinden çok daha yücedir ve daha çok sevgiye yer vardır.umarım iyisinizdir çok yakında çok daha iyi olursunuz.terkedilmek herkes için zorken çocuk içn büyük travma,belki dönüşü olmayan bir yolsa düşündüğünüz aman aman ondaki sizi bir bilseniz ister mutlu olun ister mutsuz ama olun.sevginin bin bir türü var elbet alışır çokta sevilir belki ama bir siz olmaz kimse.topla kendini arkadaşım geçecek bu günler de..
 
Mutlu-mutsuz anneler iyi ki var. Benim de annemin düşünceleri çok farklı, çok tartışırız. Ama o olmasa kimin kucağında ağlarım ben? Bu deirde kim kimi çekiyor? Kimse kimseyi sevmiyor ki.
 
Baba evin direği derler ama evin direği asıl anadır ana… anne olmayan evlere bir bakın evin ışığı söner, ruhu çekilir. İsterse mutsuz olsun isterse kızsın bağırsın iki dakika sonra döner sarılır çocuk her şeyi unutur ama annesi olmasa en yakının bile ufacık bir sözü hareketi öyle yaralar ki insanı. Evde anne varken baba olmak kolay. Sen annesi olmayan evlere bak baba o zaman nasıl? Nadir iyi olanlar vardır babası iyi olanlar alınmasın ama hangi boşanmada evlatlar babaya veriliyor? Çok çok nadir. Allah kimseyi annesiz bırakmasın. İnsanın her yaşta en çok ihtiyacı olan kişi anne. Herkesin yeri dolar onunki dolmaz. O çocuk dünyaya gelmeyi kendi seçmedi. Sen anneysen vazgeçme lüksün yok. Mutsuzum zarar veriyorum bensiz daha iyi olur gibi bahanelere sığınma sakın! Hepimizin annesi çok mu mutluydu sanki? Hepimiz pamuklara sarılıp mı büyüdük sanki? Burdaki ütopik dünyaya bakma sen. Çocuğa zinhar kızılmaz hiçbir şey yansıtılmaz kalbi kırılmaz vs… bu çocuk gerçek dünyayla ne zaman tanışacak? Masalllar diyarında yaşamıyor kimse. Herkes çok zor dönemlerden geçiyor geçmiştir mutlaka. Çocuklar mutluluğu da mutsuzluğu da ailesiyle yaşıyor öğreniyor işte. Yeter ki koynuna sığınacağı bir anne olsun
 
Psikiyatriste hiç gittiniz mi? Agır ruhsal yorgunluklar bile birkac ay antidepresan kullanarak hafifliyor. Bir iki ay dişinizi sıkıp ilaç tedavisiyle yeniden çiçek açabilirsiniz
 
Şu an sizi ayakta tutan çocuğunuz onun için iyi olmalısınız onun tek hayatı şu an sizsiniz babayla iyi olması apayrı şey. Çok baskı var üzerinizde Allah kolaylık versin kolay değil .Babanızla kardeşiniz mi ilgileniyor bırakabilirseniz çocukla dışarı daha sık çıkmaya çalışın parklara temiz havaya yada çocuğu da bırakıp boş boş alışverişe imkanınız varsa
 
Lütfen destek alın. Biliyorum psikolog seanslarını ödeyebilmek şu günlerde lüks konumunda ama devlet hastanelerinin danışmanlarından, psikiyatristlerinden destek alabilirsiniz. Lütfen bir uzmanla görüşün. Hayat sandığınız kadar karanlık değil, çekip gittiğinizde geride bıraktıklarınızın sizi daha büyük bir depresyona sürüklemeyeceğinin garantisi yok. Hiç varolmamayı dilemek için artık çok geç, hepimiz o ya da bu şekilde bize tayin edilmiş hayatları, biraz da kendi seçimlerimiz doğrultusunda, yaşıyoruz. Bunun sorumluluğunu almalı ve kabullenmeli, kendimizi ve hayatımızı iyileştirmek adına yapabileceklerimizi yapmalıyız. Konuşmak kolay, biliyorum. Ama inanın harekete geçmek de sandığınız kadar ağır ve zor değil.
 
trustno_1 .!.:
Yansıtma arada bağırdığı oluyor her anne kadar ama her zaman değil. Ama anne mutsuz.
Genişletmek için tıkla...
Kim tamamen mutlu ki bu devirde?
Bende anneyim,2 çocuğum var,illaki sesim yükseliyor,ne bileyim somurtuyorum kendimce sorunlarım oluyor bazen yansıyabiliyor pekala çocuklara ama benim yerim ayrı,eşimin yeri ayrı çocuklarım için.
Allah ömür verdikçe de başlarında dururum,yanlarinda olurum. Belki bazen yüzde 50 mi veririm,gün gelir aylaklık ederim canım birşey yapmak istemez,gönülsüz oynarım onlarla ne bileyim içten dinleyemem kafam doludur ama gün gelir yüzde yüz hissettiririm varlığımı,ben burdayım,arkandayım derim. İhtiyacı varsa muhakkak hissettiririm o ayrı ama insanın günü gününü tutmaz. Anne olmaktan bağımsız bu, anne olunca celikten bir zırh ,acayip olağanüstü güçler yüklenmiyor ki insana. Etten kemikteniz en nihayetinde.
Benim annem hep yorgundu mesela,sürekli temizlik yapan bir kadındı,mutsuzdu zaman zaman, bazen mutluydu. Bir dönem tiroitleri ile ilgii bir rahatsızlık yaşadı aşırı sinirliydi mesela o zaman,burnundan soluyordu(hastalığın etkisi epey bir sinirli olmuştu uzun süre)ama yinede olmasın olmasaydı diye hissetmedim hiç.
Anne önemlidir.
Kim bahsettiğiniz anne bilmiyorum ama belkide desteğe ihtiyacı vardır.
 
Yani o çocuğun ne suçu vardı, madem anne mutsuz o zaman dünyaya getirmeyecekti o bebeği. Hem çocuk meydana getirip sonra kaçıp gitmek bana çok acımasızca geliyor
 
Bu arada bende mutlu değilim benimde psikolojik destek almam gerekiyor depresyondayım bikaç yıldır ama çocuklarımı bırakmak tada intihar geömedi aklımdan onlar için yaşamam gerek tam tersi
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

A
  • Kilitli
Hamileyim çok mutsuzum
3 4 5
Yorumlar
88
Görüntüleme
3K
myday8888
C
  • Kilitli
Annemin bana bıraktığı en şok edici tramva (lütfen yardımcı olun)
Yorumlar
5
Görüntüleme
2K
benyeniyimgaliba
L
Herşeyi kafama takmaktan bunaldım
Yorumlar
15
Görüntüleme
610
sureyyas
S
K
Dertleşmek istiyorum
2
Yorumlar
28
Görüntüleme
2K
gamzelikiz3
G
napardınız bu durumda ?
3 4 5
Yorumlar
87
Görüntüleme
3K
Umutun Annesi
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…