• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Mutsuz bir yaşam

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Konu sahibi şiddet asla affedilecek bir şey değil ben o yorumunuzu görmeden daha eften püften monotonluktan olan sıkıntılar sandım. Ama sizin de ciddi sıkıntılarınız varmış, mesleğiniz varsa ekonomik özgürlüğünüz, bence ayrılsanız daha iyi olur gibi geldi sizin için. Ben kolayca boşan diyen biri değilim ama şiddet ve ihanet hariç.
Haklısınız ama önce iş konusunu halletmem gerekiyor bu şekilde fazla devam edemeyeceğimi artık ben de kabulleniyorum gün geçtikçe daha da zor
 
Nişandan sonra beraber yaşadığımız süreçte soğudum yani davranışları bana karşı olan tutumu çok kabacaydı ve Kavgalarımızda şiddet olmaya başlamıştı ve her seferinde ben böyle biri değilim asla bi kadına şiddet uygulayacak insan değilim ama sen beni bu hale getiriyorsun şeklinde konuşuyordu ben de kendimi daha da suçlu hissediyordum ve bir nevi çıkmazdaydım ama keşke çekip gidecek kadar gücüm olsaydı çünkü kendin olamamak en kötüsü
Sizinki bile bile lades olmuş
6 yil sevgililik
1,5 yil birlikte yaşamak
7,5 yil...

Bu süreçte şiddet yaşamak ve buna ragmen evlendiyseniz. ..
Siz " omurgasız " bir adamla bile bile evlenmissinizdir
 
Bakin bende bir anneyim. Iki evladim var, Allah bagislasin. Onlarin dar günde bana gelmelerini isterim her zaman. "Aman annem duymasin" yerine akillarina ilk "annemi aramam lazim" gelmesi lazim. Inanin bir anne baba tabi evladinin evliligi bittigine üzülür normal sartlarda. Ama söz konusu siddet ise birakin üzülmeyi evladim icin dünyayi yakarim. Ben nasil cocuklarimi sokakta bulmadiysam sizin anneniz babaniz da bulmadi. Heleki elin herifi tarafindan siddet göresiniz diye bu günlere getirmedi. Gecenlerde daha iki aylik bir gelin öldürüldü (intihar süsü verilerek). Kimin ne yapacagi belli olmaz. Bugün kulagi patlatan yarin ne yapar belli olmaz. Önce can güvenliginiz. Gerisi boş.
Söylediklerinize kesinlikle katılıyorum ailem de bana çok düşkündür zaten bunları bilseler 1 dk tutmazlar yanında ama bazen çok zor geliyor kendi seçimim yüzünden onları üzmek
 
Söylediklerinize kesinlikle katılıyorum ailem de bana çok düşkündür zaten bunları bilseler 1 dk tutmazlar yanında ama bazen çok zor geliyor kendi seçimim yüzünden onları üzmek
Aslında ailenizden çekinip de evlenmişsiniz sizin hatanız burda. Nişanlı iken aynı evde görmüşsünüz zaten yanlışlarını. Aileniz gerçekten şu an sahip çıkacağını düşünüyorsanız bir dk durmayın.
 
Söylediklerinize kesinlikle katılıyorum ailem de bana çok düşkündür zaten bunları bilseler 1 dk tutmazlar yanında ama bazen çok zor geliyor kendi seçimim yüzünden onları üzmek
Size nasıl vuruyorsa kulağınız kapalı kalmış 2 hafta. Hâlâ ailem üzülürse diyorsunuz.
Yasadıklarınızın ciddiyetinde değilsiniz herhalde. Geri dönüşü olmayan şeyler yaşamadan gidin ailenizin yanina dönmeniz lazım.
Böyle dertlesip geçilecek şeyler değil yaşadıklarınız.
 
Sizinki bile bile lades olmuş
6 yil sevgililik
1,5 yil birlikte yaşamak
7,5 yil...

Bu süreçte şiddet yaşamak ve buna ragmen evlendiyseniz. ..
Siz " omurgasız " bir adamla bile bile evlenmissinizdir
Haklısınız sevgim bitene kadar bile bile katlandım artık aşkın gözü gör mü derseniz yoksa aptallık mı derseniz ama olan bu aslında aşk bitince de her şey önüme ket oldu
 
Evet aynen öyle önce onun sevgisini hissedemedim zaten bi ara kendisi de söylüyordu eskisi gibi olmadığımızın farkındaydı ama bana yüklüyordu sen değiştin diyordu oysa ben o zamanlar aynı duyguyla seviyordum zamanla bana da yansıdı bu ve gerçekten soğudum sevemediğim için kendime çok kızdım ama bana olan davranışlarını tutumlarını düşündükçe soğumamak imkansız geliyor evlendik ilk zamanlar denedim mutlu olmaya çalıştım ama o sürekli sinirlenecek bi şeyler buluyor sanki ne yapsam onun gözünde yeterli değilim ben de artık gerçekten kavga etmek ve şiddet görmek istemediğim için suyuna gidiyorum ama benim bi hayatım kalmadı öyle acıyor ki içim
Çift terapisti çözüm gibi duruyor maalesef. İki tarafta sevmeli, önemsemeli. Erkek genelde bir yerde bunu kesiyor, göstermiyor. Sonra kendi sorun yaratıp nerede sorun olduğunu çözemiyor. Kadın da soğuyor. Ve ikisini sevmeyen insan çıkıyor.

Terapistte duygularınızı konuşun. Karşılıklı da konuşabilirsiniz de zor, sancılı ve uzun bir süreç olur


Şiddet olayınk şimdi gördüm. Sevgi de yok. Direkt ayrılın lütfen. Size değer verecek birileri ile hayatınıza devam edin
 
Nisanlilik donemi bu yuzdendir zaten, olmuyorsa olmamasi icin. Siz bile bile girmissiniz bu yola. Aileniz neden uzulecekti ki? Mutsuzlugunuza seviniyorlar mi?
Kendi dusuncenizle onlari uzmemek icin kendiniz uzulmussunuz.
 
Söylediklerinize kesinlikle katılıyorum ailem de bana çok düşkündür zaten bunları bilseler 1 dk tutmazlar yanında ama bazen çok zor geliyor kendi seçimim yüzünden onları üzmek
Vallaha güzel kardesim hepimiz hayatinda geri baktimizda "abo ben ne kadar malmışım" dedigimiz kararlar vermisizdir. Bu ama demek degildir ki bunun cilesini ömür boyu cekmek zorundayiz. Benim kınamda ve dügünümde benden önce bir gelinin saci yapildi. Anneside biliyordu kizinin nisanlisi siddet uyguladigini ve yinede dügün oldu, cünkü "bir kere ortaya cikmislardi". Ben 7 seneden fazla evliyim hala bazen o gelin aklima geliyor acaba ne yapiyor diye. Sizin sansiniz var. Aileniz arkanizda. Neyi bekliyorsunuz tam olarak?
 
Nisanlilik donemi bu yuzdendir zaten, olmuyorsa olmamasi icin. Siz bile bile girmissiniz bu yola. Aileniz neden uzulecekti ki? Mutsuzlugunuza seviniyorlar mi?
Kendi dusuncenizle onlari uzmemek icin kendiniz uzulmussunuz.
Aynen öyle işte bazen çok geç demek için bile geç oluyor maalesef sanırım yanlış seçiminden ve bile bile katlanmamdan ötürü kendimi cezalandırdım
 
Vallaha güzel kardesim hepimiz hayatinda geri baktimizda "abo ben ne kadar malmışım" dedigimiz kararlar vermisizdir. Bu ama demek degildir ki bunun cilesini ömür boyu cekmek zorundayiz. Benim kınamda ve dügünümde benden önce bir gelinin saci yapildi. Anneside biliyordu kizinin nisanlisi siddet uyguladigini ve yinede dügün oldu, cünkü "bir kere ortaya cikmislardi". Ben 7 seneden fazla evliyim hala bazen o gelin aklima geliyor acaba ne yapiyor diye. Sizin sansiniz var. Aileniz arkanizda. Neyi bekliyorsunuz tam olarak?
Suçluluk galiba bu duygu yüzünden duruyorum çünkü benim için şehir değiştirdi hayatını bi nevi bana göre çizdi şimdi olmadı deyip gidince ona haksızlık edevekmişim gibi geliyor Kavgaşarımızda kendisi de bunu dile getiriyor ben sbein için kalktım geldim hayatımı değiştirdim diyor nişanlıyken de açıkça bütün hislerimi söylemiştim o zaman bana o kadar sitem etti ki üzüldüm kendimi suçladım hala suçluyorum biliyorum şuan evli kalmam o kadar mantıksız ki ama bitiremiyorum
 
Aynen öyle işte bazen çok geç demek için bile geç oluyor maalesef sanırım yanlış seçiminden ve bile bile katlanmamdan ötürü kendimi cezalandırdım
gec kalmadiniz bunu bilin, derhal bosanin.
Ne ailenizi ne baskasini sadece kendinizi dusunmeniz gereken bir donemdesiniz. Hic birsey sizden onemli degil. Ne kadar yasayacagimizi bilmiyoruz, bir gununuzu dahi heba etmeyin bu herifle. Aileniz de herkeste alisir merak etmeyin. Hem size neler yapmış, aileniz arkanizda duracaktir.
daha gencsiniz, gercek ve guzel bir ask, dogru bir adam cikar karşınıza. Gönlünüzü eyleyin, yiyin icin yasayin hayati evlenmek zorunda deilsiniz.
Bundan sonrası icin kendi isteklerinizi yapın
 
Nişandan sonra beraber yaşadığımız süreçte soğudum yani davranışları bana karşı olan tutumu çok kabacaydı ve Kavgalarımızda şiddet olmaya başlamıştı ve her seferinde ben böyle biri değilim asla bi kadına şiddet uygulayacak insan değilim ama sen beni bu hale getiriyorsun şeklinde konuşuyordu ben de kendimi daha da suçlu hissediyordum ve bir nevi çıkmazdaydım ama keşke çekip gidecek kadar gücüm olsaydı çünkü kendin olamamak en kötüsü
hah ıste hep boyle olur
bu kısıler hep aynı seylerı soyleyerek sındırır sızı suclu oldugunuza ıkna eder sızde kendınızde kabahat olduguna ınanırsınız bır sure sonra

ayılın sılkelenın kendınıze gelın bır an once ayrılın bu sahıstan
 
Nerden başlasam bilemiyorum.. 6 aylık evliyim uzun ilişki sonrası evlendim nişanlılık dönemi benim için psikolojik açıdan çok zor geçti sanki yıllardır sevdiğim insan yerine bi yabancıyla yola çıkıyormuş gibi hissettim ama ailemi üzmemek için vazgeçmedim ama uzun süredir gülmeyi mutlu olmayı unuttum eski ben gitti onu çok özlüyorum biliyorum çok melonkolik olacak ama eski günlerimizi çok özlüyorum yavaş yavaş bunu kabullenmeye başladım artık geri gelmeyecek geçen günler yiten duygular şimdi bir robot gibi yaşıyorum sabah uyanıyorum yapmam gereken işleri yapıp ertesi günü bekliyorum bunları yazmamdaki amaç eğer mutlu ve sabahları uyanmak için nedeni olan bir hayatınız varsa bunun kıymetini bilin sevgileri harcamayın çünkü hiçbir pişmanlık giden zamanı da duyguları da geri getirmiyor sonra en çok kendini özlüyor insan ama bulduğu tek şey koca bir boşluk
Neden böyle bir değişim oldu bi anda peki? Eşin mi değişti yoksa rutin hayata girince mi böyle oldu? Çalışmıyorsun sanırım belki iş iyi gelir bu kadar mutsuz olma yine de
 
Çünkü şiddet bu kadar Olmasa da sevgiliyken de bi kaç defa olmuştu ben buna rağmen sırf seviyorum diye durdum o benim yaşadığım şehre geldi hayatı işi benim yüzümden değişti ve ben bişanlıyken soğudum ve sorunlarımı söylediğimde de ben senin için hayatımı değiştirdim senin yaptığına bak tarzında konuşmuştu ve o suçluluk duygusu beni hep tuttu
 
Neden böyle bir değişim oldu bi anda peki? Eşin mi değişti yoksa rutin hayata girince mi böyle oldu? Çalışmıyorsun sanırım belki iş iyi gelir bu kadar mutsuz olma yine de
Altlardaki mesajlardan okuyabilirsiniz orda açıklamaya çalıştım.. Evet Çalışmak kesinlikle iyi gelir şuan kpss hazırlanıyorum inşallah atanabilirim
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X