Ben çok konuştum, hep özür diledi hatalarını kabul etti ama düzelen bir şey yok. Ha ben çok mu hatasızım? Hayır. İlla ki var benim de yanlışlarım, ama bir gelecek göremiyorum düzeleceğine inancım kalmadı. 2 ay belki çok uzun bir süre değil ama ben görebiliyorum.
Öyle uzaktan uzaktan sevmekle aynı evde yaşamak bir olmuyor iste.. o yüzden şuan alışma suresindesiniz ..
Bizim ilişkimiz de çok çabuk evlilikle taçlandı ama bu halde bile bende zor alıştım. Acabalarım oldu, ve olacakta.. bence fevri kararlar verme. Ve ne olursa olsun esinle konuş bu tarz konuları kendini yotop bitirmenin anlamı yok. Belki konuşsan herşey çözülecek. Benim çok oldu öyle meğer boş boşuna dert etmişim dedim eşimle konuştuktan sonra . Çok şükür şimdi herşey yolunda bebeğinizi bekliyoruz . He birde maddi acıdan sıkıntı yaşıyoruz dedin onunda çok büyük etkisi var kesinlikle...
Daha iki aylık evlilik adamın işi yok bunun stresi üstünde biraz zaman tanı derim ben ve herşey yoluna girmeden sakın çocuk dusunme23 yaşındayım, 2 aydır evliyim. Aslında 2 senedir nikahımız var ama mesleğinden dolayı düğünü yapamamıştık ve ayrı yaşıyorduk. Doğuda uzman çavuştu, sözleşmesi bitti ve bıraktı. Çok düşündük en sonunda buna karar verdik. 3 sene bekledim, ben yurt dışında o Türkiye’nin doğusunda. Güzel bir ilişkimiz vardı, 3 sene içinde tek bir tartışmamız bile olmadı. Hep alttan aldım, o orda sıkıntıya düşmesin diye. Yuttum, sustum, ayakta tuttum bizi. İzine çıktığı dönemlerde hep gittim görmeye, çok ayrı kaldık çok özledik ve sonunda kavuştuk. Düğünü yaptık ve o da yurtdışına geldi. Ama ben evliliğimde mutlu değilim. Çok tartışıyoruz, anlaşamıyoruz. Şu an vizesinden dolayı çalışamıyor da, ister istemez maddi sıkıntılarımız da var. Hiçbir zaman ilgilenmedi benimle, hep ilgisiz kaldım, mesleğine saygım olduğundan hiç ses etmedim. Şu an yanımda ve hâlâ devam ediyor bu. Soğudum. Deli gibi sevdiğim adamı görmek bile gelmiyor içimden, kaldı ki aynı yatağa giriyoruz. Sevip sevmediğimi kestiremiyorum artık. İki gündür boşanmaya kadar gidiyor düşüncelerim. Çok mutsuzum, hata yaptığımı düşünüyorum. Kimseye anlatamıyorum, anlatmak istemiyorum. İçimi dökmek istedim, az da olsa.
23 yaşındayım, 2 aydır evliyim. Aslında 2 senedir nikahımız var ama mesleğinden dolayı düğünü yapamamıştık ve ayrı yaşıyorduk. Doğuda uzman çavuştu, sözleşmesi bitti ve bıraktı. Çok düşündük en sonunda buna karar verdik. 3 sene bekledim, ben yurt dışında o Türkiye’nin doğusunda. Güzel bir ilişkimiz vardı, 3 sene içinde tek bir tartışmamız bile olmadı. Hep alttan aldım, o orda sıkıntıya düşmesin diye. Yuttum, sustum, ayakta tuttum bizi. İzine çıktığı dönemlerde hep gittim görmeye, çok ayrı kaldık çok özledik ve sonunda kavuştuk. Düğünü yaptık ve o da yurtdışına geldi. Ama ben evliliğimde mutlu değilim. Çok tartışıyoruz, anlaşamıyoruz. Şu an vizesinden dolayı çalışamıyor da, ister istemez maddi sıkıntılarımız da var. Hiçbir zaman ilgilenmedi benimle, hep ilgisiz kaldım, mesleğine saygım olduğundan hiç ses etmedim. Şu an yanımda ve hâlâ devam ediyor bu. Soğudum. Deli gibi sevdiğim adamı görmek bile gelmiyor içimden, kaldı ki aynı yatağa giriyoruz. Sevip sevmediğimi kestiremiyorum artık. İki gündür boşanmaya kadar gidiyor düşüncelerim. Çok mutsuzum, hata yaptığımı düşünüyorum. Kimseye anlatamıyorum, anlatmak istemiyorum. İçimi dökmek istedim, az da olsa.
Evliliğin ilk zamanlarında hata mi yaptım acele mi ettim soruları sık sık aklınıza gelir ama alışmak için ikinize de zaman verin daha çok yeni hemde bence acele etmeyin bu kadar seneyi birden yok saymayın23 yaşındayım, 2 aydır evliyim. Aslında 2 senedir nikahımız var ama mesleğinden dolayı düğünü yapamamıştık ve ayrı yaşıyorduk. Doğuda uzman çavuştu, sözleşmesi bitti ve bıraktı. Çok düşündük en sonunda buna karar verdik. 3 sene bekledim, ben yurt dışında o Türkiye’nin doğusunda. Güzel bir ilişkimiz vardı, 3 sene içinde tek bir tartışmamız bile olmadı. Hep alttan aldım, o orda sıkıntıya düşmesin diye. Yuttum, sustum, ayakta tuttum bizi. İzine çıktığı dönemlerde hep gittim görmeye, çok ayrı kaldık çok özledik ve sonunda kavuştuk. Düğünü yaptık ve o da yurtdışına geldi. Ama ben evliliğimde mutlu değilim. Çok tartışıyoruz, anlaşamıyoruz. Şu an vizesinden dolayı çalışamıyor da, ister istemez maddi sıkıntılarımız da var. Hiçbir zaman ilgilenmedi benimle, hep ilgisiz kaldım, mesleğine saygım olduğundan hiç ses etmedim. Şu an yanımda ve hâlâ devam ediyor bu. Soğudum. Deli gibi sevdiğim adamı görmek bile gelmiyor içimden, kaldı ki aynı yatağa giriyoruz. Sevip sevmediğimi kestiremiyorum artık. İki gündür boşanmaya kadar gidiyor düşüncelerim. Çok mutsuzum, hata yaptığımı düşünüyorum. Kimseye anlatamıyorum, anlatmak istemiyorum. İçimi dökmek istedim, az da olsa.
23 yaşındayım, 2 aydır evliyim. Aslında 2 senedir nikahımız var ama mesleğinden dolayı düğünü yapamamıştık ve ayrı yaşıyorduk. Doğuda uzman çavuştu, sözleşmesi bitti ve bıraktı. Çok düşündük en sonunda buna karar verdik. 3 sene bekledim, ben yurt dışında o Türkiye’nin doğusunda. Güzel bir ilişkimiz vardı, 3 sene içinde tek bir tartışmamız bile olmadı. Hep alttan aldım, o orda sıkıntıya düşmesin diye. Yuttum, sustum, ayakta tuttum bizi. İzine çıktığı dönemlerde hep gittim görmeye, çok ayrı kaldık çok özledik ve sonunda kavuştuk. Düğünü yaptık ve o da yurtdışına geldi. Ama ben evliliğimde mutlu değilim. Çok tartışıyoruz, anlaşamıyoruz. Şu an vizesinden dolayı çalışamıyor da, ister istemez maddi sıkıntılarımız da var. Hiçbir zaman ilgilenmedi benimle, hep ilgisiz kaldım, mesleğine saygım olduğundan hiç ses etmedim. Şu an yanımda ve hâlâ devam ediyor bu. Soğudum. Deli gibi sevdiğim adamı görmek bile gelmiyor içimden, kaldı ki aynı yatağa giriyoruz. Sevip sevmediğimi kestiremiyorum artık. İki gündür boşanmaya kadar gidiyor düşüncelerim. Çok mutsuzum, hata yaptığımı düşünüyorum. Kimseye anlatamıyorum, anlatmak istemiyorum. İçimi dökmek istedim, az da olsa.
23 yaşındayım, 2 aydır evliyim. Aslında 2 senedir nikahımız var ama mesleğinden dolayı düğünü yapamamıştık ve ayrı yaşıyorduk. Doğuda uzman çavuştu, sözleşmesi bitti ve bıraktı. Çok düşündük en sonunda buna karar verdik. 3 sene bekledim, ben yurt dışında o Türkiye’nin doğusunda. Güzel bir ilişkimiz vardı, 3 sene içinde tek bir tartışmamız bile olmadı. Hep alttan aldım, o orda sıkıntıya düşmesin diye. Yuttum, sustum, ayakta tuttum bizi. İzine çıktığı dönemlerde hep gittim görmeye, çok ayrı kaldık çok özledik ve sonunda kavuştuk. Düğünü yaptık ve o da yurtdışına geldi. Ama ben evliliğimde mutlu değilim. Çok tartışıyoruz, anlaşamıyoruz. Şu an vizesinden dolayı çalışamıyor da, ister istemez maddi sıkıntılarımız da var. Hiçbir zaman ilgilenmedi benimle, hep ilgisiz kaldım, mesleğine saygım olduğundan hiç ses etmedim. Şu an yanımda ve hâlâ devam ediyor bu. Soğudum. Deli gibi sevdiğim adamı görmek bile gelmiyor içimden, kaldı ki aynı yatağa giriyoruz. Sevip sevmediğimi kestiremiyorum artık. İki gündür boşanmaya kadar gidiyor düşüncelerim. Çok mutsuzum, hata yaptığımı düşünüyorum. Kimseye anlatamıyorum, anlatmak istemiyorum. İçimi dökmek istedim, az da olsa.
Gercekten ya sunları bır okusun sınir oldum konu sahıbıne cok cocuksu hayat öyle askom bebegım canıkom lu degıl pembe bulutlarda konu sahıbı adama fırsat tanımadan postalıyacak en az ıkı yıl alışması ıcın bu ne ıkı ayda adam alışacakta mutlu edecek .adam başka ülkeden bilmediği yere gelmiş
İşini bırakmış
Halen çalışamıyor
Herkesten uzakta
Hayatındaki her şey değişmiş
Bi istersen müsaade et 2 ay içinde adapte olamamış
Çok beklentin var gibi.
2 ayda neyin kavgasını ediyosunuz mesela?
Güzel bir ilişkimiz vardı, 3 sene içinde tek bir tartışmamız bile olmadı. Hep alttan aldım, o orda sıkıntıya düşmesin diye. Yuttum, sustum, ayakta tuttum bizi.
Öyle güzel yazmışsın ki, çok dokundu. Resmen hayatımı özetledin. Hata olduğunu düşünüyorum. Ama şimdi nasıl geri dönerim bilmiyorum bilmiyorum... Tekrar hatalı bir karar vermekten çok korkuyorum.
Canım nikah önce ama iki aydır evlisin yani aynı evi paylaşıyorsunuz di mi. İki ay çok erken böyle bi karar için bence. 3 yıllık evliyim bazen ben içimden geçiriyorum evlenmese miydim acaba diye. Anlatamadığı sıkıntısı vardır belki. Ya da dönem dönem kendimizi kapattığımız zamanlar olur. Belki öyle bir dönemden geçiyordur23 yaşındayım, 2 aydır evliyim. Aslında 2 senedir nikahımız var ama mesleğinden dolayı düğünü yapamamıştık ve ayrı yaşıyorduk. Doğuda uzman çavuştu, sözleşmesi bitti ve bıraktı. Çok düşündük en sonunda buna karar verdik. 3 sene bekledim, ben yurt dışında o Türkiye’nin doğusunda. Güzel bir ilişkimiz vardı, 3 sene içinde tek bir tartışmamız bile olmadı. Hep alttan aldım, o orda sıkıntıya düşmesin diye. Yuttum, sustum, ayakta tuttum bizi. İzine çıktığı dönemlerde hep gittim görmeye, çok ayrı kaldık çok özledik ve sonunda kavuştuk. Düğünü yaptık ve o da yurtdışına geldi. Ama ben evliliğimde mutlu değilim. Çok tartışıyoruz, anlaşamıyoruz. Şu an vizesinden dolayı çalışamıyor da, ister istemez maddi sıkıntılarımız da var. Hiçbir zaman ilgilenmedi benimle, hep ilgisiz kaldım, mesleğine saygım olduğundan hiç ses etmedim. Şu an yanımda ve hâlâ devam ediyor bu. Soğudum. Deli gibi sevdiğim adamı görmek bile gelmiyor içimden, kaldı ki aynı yatağa giriyoruz. Sevip sevmediğimi kestiremiyorum artık. İki gündür boşanmaya kadar gidiyor düşüncelerim. Çok mutsuzum, hata yaptığımı düşünüyorum. Kimseye anlatamıyorum, anlatmak istemiyorum. İçimi dökmek istedim, az da olsa.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?