mutsuz olmak geçerli bir sebep değilmi?

Birde yazan bı arkadaş gördüm, cinselliği görev olarak algılamış olabilir misiniz karı koca?
 
asil benim oyle anlatmam gerekiyor ama neyse.
Dedigim gibi sizler karnim doysun gerisi mühim degil mantiginda insanlarsiniz, cunku sizin icin erkek demek eve bakan, evi gecindiren vs vs demek😂 mutluymuş mutsuzmus kimin umurunda? Cocuk anne babayla buyusun de gerekirse mutsuz buyusun değil mi? Boyle boyle ozguvensiz cocuklar yetistiriyorsunuz🤦🏻‍♀️
Bence biraz birbirimizin düşüncelerine görüşlerine saygı göstermeliyiz. Ozguvensiz çocuklar yetistiriyosunuz ne demek. Kim kendinde böyle bir cümleyi kurma hakkı görebilir. Yuvayı çocuk varken sudan sebeplerle yıkmanın doğru olmayacağını söylemek niye boyle bi tepkiye sebep oluyor? Kaldı ki elinden gelen her şeyi yap diyor insanlar tavsiye olarak. Neden illa boşansın diyorsunuzki valla böyle haybeye konuşmak kolay. Kadın çalışmıyor boşansa annesinin evine gidecek O zaman mutlu olacağını kim bilebilir? Bi de başka bi yazinizda sadece karnım doysun mantigindasiniz gibi cümleler kuruyosunuz ne alakaysa. Çocuk 5 yaşında. Büyüdüğünde annem kendini mutsuz hissediyodu da o yüzden boşandı iyi yaptı mi der. Yoksa babasız annesiz büyüdüm mu der. Eminim annesini suçlar. Burda sadece fikir beyan ediliyor. Ister katılırsınız ıster katılmazsınız. Millete ozguvensiz çocuklar yetistiriyosunuz demek anneligine laf etmektir. Kendinize gelin
 
Yani bu soylenilenlere gore cocuk yapan hic bir kadin bosanmayacak cunku babasiz buyutmemek gerek?🙄😐 peki kadinin ruh sagligi? Yani bizim toplumda var ya dusunce cocuklar kendini kurtarsin oyle bosan.. cocuklar buyur ee el icine cikacaksin ayip.. sonra torun torba sahibisin bosanma olmaz yasindan basindan utan.. ee bu kadin ne zaman hayatini yasayacak.. hatali bir evlilik yapti diye omru boyu cekmeli mi yani🙄 ha cocuklar evet haklisiniz ama….geri yollayacak degilsiniz cocuklari.. yarinin ne getirecegi belli degil..bugun mutlu bir evliligmiz olmasi yarinda oyle olacagi anlamina gelmez..bence her durumda ne olursa olsun evli ya da bekar mutlu olmaya calismak ve cocuklarimiza her sartta bunu ogretmemiz gerek.
 
evet ozaman herşeyi sineye çekip mutlu olmaya çalışmak zorundayım. ben mutsuz bi ailede sorumsuz bir babayla büyüdüm huzursuz bir evde büyümenin ruhsal bedellerini ödedim aynı durumları yavrum yaşamasın diye elimden geleni yapmaya çalışıyorum umarım yakın gelecekte geçmiş gitmiş yıllarıma üüzülüp pişman olmam
Sizi mutlu eden şeylere yönelmeye çalışsanız?
Yaşam döngünüzü bilmiyorum ama o döngüyü kırmaya başlasınız size iyi gelecektir.
Çalışıyor musunuz? Ne mezunusunuz? Erken evlenmişsiniz eğitiminize devam edebildiniz mi?
 
Fatih Reşit Civelekoğlu' nun evlilik Kader mutluluk tercihtir diye bir kitap var mutlaka okuyun derim. Kendisi de klinik psikolog Instagram dan takip edin YouTube videoları var
 
sacmaliklari dinlemeyin lutfen. Once SİZ! mutsuzsan da otur diyenler genelde hayatta hep ikinci plana atilan, zamanla kendilerini de ikinci plana atmaya alisan tipler. Yazik:) bir cocuk anne babasıyla buyumek zorunda değil. Siz mutlu oldugunuz yasami kurun, cocugunuz zaten mutlu olacaktir.
Otur diyen yok. Iyi düşünün öyle kararınızı verin deniyor. Kimsenin evliliğinden haberiniz yok. El üstünde mi tutuluyor yoksa ikinci plândalar mi onu siz dahil kimse bilemez de. Herkesin kendine yeterli özgüveni vardır siz tasalanmayin. Sadece fikrinizi beyan edin. Yazık miş. Sana yazık. Bu üslupla seninle tartisamicam
 
Bir evliliğim var aramızda 13 yaş farkla beraber iyi kötü geçiniyoruz kendisi iyi birisi iyi bir baba iyi bir eş sorumluluk sahibi vicdan sahibi seven biri, şiddet yok kötü muamele yok ama ben mutsuzum yani nasıl desem 17 yaşında tanıştım 31 yaşındayım şuan bakış açım ve fikirlerim değişti dünya görüşüm değişti ve o bu görüşlerime isteklerime tamaaaamen karşı ve istemiyor asla ikimizde aslında zıt kutuplardaymışız her anlamda.
Sizce bir evliliği sürdürmek için yukarıda belirttiğim durumlar yeterlimi yani değişen düşünce yapımı sineye çekip evliliğimi sürdürmelimiyim?(çekemiyorum çünkü boğulacak gibiyim artık ) düzenimi bozmalımıyım? (oğlum var okulu var annemin evine dönebilirim ama kendi evimin konforunda olmayacak). Sizce bir evliliği bitirmek için sadece mutsuz olmak yeterli bir sebep olamazmı çokmu bencilce düşünüyorum? çokmu şımarıkça? rahatmı batıyor sana diyorsunuz? farklı görüşlere ihtiyacım var objektif ve gerçekçi olmanızı istiyorum.​
Yani asla bitirin veya bitirmeyin diyemem haddime değil ama sanki yeterli değil gibi. Çünkü çocuk var. Çocuğun hayatını ikiye bölmüş olacaksınız. Düzeni değişecek. Haftasonlarını ikiye bölmek zorunda kalacak. Tabi ki her çocuğu olan mutsuz bir evliliğe katlanmak zorunda mı ? Değil tabi onu vurgulamıyorum ama eşinizin çok iyi biri olduğunu vurguladığınız için böyle söyledim. Ailemin yanında da rahat olamam diyorsunuz. Eşiniz yuvasını dağıtan kötü kalpli biri olsaydı ki bu örnekleri de burada çok okuyoruz,çocuk için zaten uygun ortam olmazdı. Ama bir yandan da siz mutsuzsunuz 🤷🏻‍♀️ Gerçekten bilemedim. Sanki çocuk için çocuğunuzun düzeni için eşle oturup konuşulmalı gibi. Ama kendi içinizde olmayan birşeyler varsa da zorlamanın bir mantığı yok. Hakkınızda hayırlısı olsun♥️
 
17 yaşında evlenip hemen çocuk yapmadım gayet bilinçli hareket edip 5 yıl sevgili olup evlendikten 3 yıl sonra çocuk yaptım. 14 yıl sonra şıp diye şimdi anlamadıım elbette zamanla gelişen bir süreç oldu bu şimdi artık dolup taşmak üzere olduğum ve farklı düşüncelere ihtiyacım olduğu için yazıyorum buraya. Yaşadığım durum 'sana rahat batmış ' durumumu yoksa gayet normalmi bunu artık mukayese edemiyorum beynim durdu

monotonluk olabilir ama 40 küsür yaşındaki adamı artık değiştirip bu monotonluğu gidermem için onunda kendini değiştirmesi gerekir bunu yapabiliceğini hiç sanmıyorum. 5 yaşında bir çocuğum olmasaydı bende alır çantamı çıkardım ama yapamıyorum defalarsa çocuğun yararını düşünmek zorundayım. siz ne güzel farklılıklarınızlla mutlu olmayı başarmışsınız belki bizde başarabiliriz 14 yılda olmayan şey artık olurmu dersiniz.

Siz 17 yaşında evlendim dediniz şimdi 5 yıl sevgili olup beraber gezdim sonra evlendim diyorsunuz. 12 yaşında mı bu adamla sevgili oldunuz? Beynim yandı
 
Kendinizi bı dinleyin derim. Ama boşanma konusunda değil.

Hayata bakış açınız ile ilgili. Gerçek mutluluk içimizde. Afrika'da ki çocuk, temiz suyla mutlu olurken, Amerika'da bir çocuk, golf sahası helikopter pisti ile mutlu olabilir.


Yani mutluluk tanımı acaba sağlıklı mı? Onu bı analiz etseniz. Sizin dert dediğiniz konuları nimet bilip, sevinecek o kadar çok insan varki. Bu forumun en az %85i desem yalan olmaz.

Sonuçta hayatta hep mücadele halinde değil miyiz? Bosandiniz diyelim, o adamı havada kaparlar. Yeniden baba olur. Siz ise babasız bir çocuğun neden yuvamizi yıktın anne ? sorusunu cevaplamak zorunda kalabilirsiniz.
boşanma sonrası yaşanıcak şeyleride etraflıca düşünmeliyim. mutsuzluğumun somut bir nedeni olmadığı için mutlu olacakmıyım boşanınca onunda somut bir nedenini bulamıyorum. sadece sanki özgürlüğümü geri almalıyım gibi geliyor evliliği sorumlukları ağır geliyor bi erkeğin üzerimdeki sorumluluğu ağır gelmeye başladı
Mutsuzluğu gozardi etmeyin tabi ki, ama caba göstermeden direkt ayrılmayı seçmeniz doğru olmaz. 30 lu yaşlar zaten ben kimim sorusunun gündeme geldiği yaşlar. Belki mutsuzlugunuz kendinizle alakalı, bakış açısıniz değişince evliliğe de yansıyabilir. Biz burada çok kısıtlı verilerle yorum yapıyoruz. Hayatınızın detaylarını bilmiyoruz. kesinlikle iyi bir terapist ile görüşün ve bence çalışma hayatına başlayın
teşekkür ederim.
Mutsuz olmak, farklı görüş açılarına sahip olmak elbette boşanma sebebidir. Üstelik siz kendinizi, dünyayı, hayatı tanırken hep evliymişsiniz. Yaşınız küçük olduğu için, eşiniz de bir miktar sizin düşüncelerinizi yönlendirdiyse yeni yeni kendi gözlerinizle hayata bakıyor olabilirsiniz. Kendi istek, düşüncelerinizi yeni keşfetmişsiniz. Bunları gayet normal karşılamak lazım elbette. Ancak çocuklu ve anladığım kadarıyla maddi özgürlüğü olmayan bir kadının bu nedenlerle boşanmaktan ve ulaşacağını hayal ettiği mutluluktan beklentisi nedir, onu da iyi düşünmesi gerektiğine inanıyorum. Eşinizden, onun soyadından, onunla bir hayatı paylaşmaktan vazgeçtiğinizde mutlu olacağınızdan emin misiniz? Mutsuzluğunuzun tek kaynağı tamamen evliliğiniz mi? Ve en önemlisi (eşiniz sizi mutlu edemiyor anladık) siz kendi mutluluğunuz için bugüne kadar neler yaptınız? Hangi değişiklikleri gerçekleştirdiniz? Açıköğretim gibi çoğunlukla toplumda işsizliği ötelemek, vicdan rahatlatmak dışında diplomasıyla bir yola girmeyeceğiniz boş bir çaba yerine doğrudan meslek öğreneceğiniz bir yola girseniz? Evliliği de bundan sonra değerlendirseniz. Annenizle de aynı hayat görüşüne sahip olduğunuzu sanmıyorum. Çocuk yetiştirme, ev düzeni, ahlak, siyasi görüşleriniz birebir aynı mı? Eğer hayatınıza annenizle devam edecekseniz ve eşinizi de bu gerekçelerle boşayacaksanız anneniniz görüşlerini de değerlendirmenizde fayda var. Dilerim en mutlu olacağınız şeyi yaparsınız.
evet çok küçük yaşta tanıştığım için kolay manüpile olmuş olabiliriim onun düşüncelerini kendiminkiler gibi benimseyip yaşamış olabilirim doğru. şimdi şimdi gözümdeki perde kalkmışta sanki kendi görüşlerimin düşüncelerimin farkına varmaya başladım çerçevenin dışından bakınca nekadarda farklıymışız aslında diyorum
sacmaliklari dinlemeyin lutfen. Once SİZ! mutsuzsan da otur diyenler genelde hayatta hep ikinci plana atilan, zamanla kendilerini de ikinci plana atmaya alisan tipler. Yazik:) bir cocuk anne babasıyla buyumek zorunda değil. Siz mutlu oldugunuz yasami kurun, cocugunuz zaten mutlu olacaktir.
teşekkür ederim sağolun
Birde yazan bı arkadaş gördüm, cinselliği görev olarak algılamış olabilir misiniz karı koca?
benim için cinsellik olmasada olur şahsen sırf görev olsun diye de onunla birlikte olmuyorum yani çokta çekici gelmiyor bana artık (ki yaşına göre fit bi adam) istemediğim zaman üstelemez tamam der kendimi çok nankör gibi hissediyorum dışardan bakıldığında bukadar dörtdörtlük olabilicek bi adamın neyinden mutsuzsuz diycek insanlar var allahım bana bi çıkış yolu göstersin
 
kendimi bu mutsuzluğun dışına itmek için farklı şeylere yöneliyorum açıköğretim gibi kurslar gibi ama ortak birşeyler paylaşmayınca çözüm bulamıyorum



Beraber hiç mi vakit gecirmiyorsunuz
 
Sizi mutlu eden şeylere yönelmeye çalışsanız?
Yaşam döngünüzü bilmiyorum ama o döngüyü kırmaya başlasınız size iyi gelecektir.
Çalışıyor musunuz? Ne mezunusunuz? Erken evlenmişsiniz eğitiminize devam edebildiniz mi?
şuan çalışmıyorum çocuğum küçük olduğu için eğitim hayatına açıktan devam ediyorum üniversitedeyim bittikten sonra okuduğum bölüm üzerine çalışmayı düşünüyorum bunları hayata geçirmek belkide bana mutluluk getirir
Mutlu insan nasıl olmalı sizce?
mesela ben kitap okumayı çok severim koca bi kitaplığım var istiyorumki okuduğum kitap üzerine konuşalım onla ama kendisi o kafada değil benim için mutluluk o kitabın üzerine konuştuğumuz o dakikalar ama tabi bu sadece bir örnek bu örneği genellemeyelim.
Fatih Reşit Civelekoğlu' nun evlilik Kader mutluluk tercihtir diye bir kitap var mutlaka okuyun derim. Kendisi de klinik psikolog Instagram dan takip edin YouTube videoları var
teşekkür ederim kesinlikle okuyacağıım
Yani asla bitirin veya bitirmeyin diyemem haddime değil ama sanki yeterli değil gibi. Çünkü çocuk var. Çocuğun hayatını ikiye bölmüş olacaksınız. Düzeni değişecek. Haftasonlarını ikiye bölmek zorunda kalacak. Tabi ki her çocuğu olan mutsuz bir evliliğe katlanmak zorunda mı ? Değil tabi onu vurgulamıyorum ama eşinizin çok iyi biri olduğunu vurguladığınız için böyle söyledim. Ailemin yanında da rahat olamam diyorsunuz. Eşiniz yuvasını dağıtan kötü kalpli biri olsaydı ki bu örnekleri de burada çok okuyoruz,çocuk için zaten uygun ortam olmazdı. Ama bir yandan da siz mutsuzsunuz 🤷🏻‍♀️ Gerçekten bilemedim. Sanki çocuk için çocuğunuzun düzeni için eşle oturup konuşulmalı gibi. Ama kendi içinizde olmayan birşeyler varsa da zorlamanın bir mantığı yok. Hakkınızda hayırlısı olsun♥️
teşekkür ederim
Siz 17 yaşında evlendim dediniz şimdi 5 yıl sevgili olup beraber gezdim sonra evlendim diyorsunuz. 12 yaşında mı bu adamla sevgili oldunuz? Beynim yandı
hayır 17 yaşında tanıştım dedim nezaaman evlendiğimi konuyu açarken yazmamışım 5 sene sonra evlendik.
Belkide mutsuzlugun senin kendinle ilgilidir ne dersin?
sanırım mutsuzluğumun nedeni yaş farkının getirdiği farklılıklar gibi gelmeye başladı burda konuşulunlardan sonra
 
içten gelen bi huzursuzluğum var benim ve bu huzursuzluk mutsuzluk bu düzeinimi bozmak için geçerlimidir mantıklımıdır bunu bilmek istiyorum
Lütfen bir psikologla görüşün, belki basit bir ilac tedavisiyle iyi hissedeceksiniz. Her seyi daha farkli göreceksiniz. Bu önemli karari vermeyi tedavi sonrasina birakın.
 
şuan çalışmıyorum çocuğum küçük olduğu için eğitim hayatına açıktan devam ediyorum üniversitedeyim bittikten sonra okuduğum bölüm üzerine çalışmayı düşünüyorum bunları hayata geçirmek belkide bana mutluluk getirir

mesela ben kitap okumayı çok severim koca bi kitaplığım var istiyorumki okuduğum kitap üzerine konuşalım onla ama kendisi o kafada değil benim için mutluluk o kitabın üzerine konuştuğumuz o dakikalar ama tabi bu sadece bir örnek bu örneği genellemeyelim.

teşekkür ederim kesinlikle okuyacağıım

teşekkür ederim

hayır 17 yaşında tanıştım dedim nezaaman evlendiğimi konuyu açarken yazmamışım 5 sene sonra evlendik.

sanırım mutsuzluğumun nedeni yaş farkının getirdiği farklılıklar gibi gelmeye başladı burda konuşulunlardan sonra
Ayni yasta olup ortak zevkleriniz olmayabilirdi yine..neye gore yasa bagladin mesela..

Sana ornek vereyim mesela simdi 40 li yaslarim asla 20 lere benzemiyir daha sukunet istiyorum evi seviyorum.. kafam kaldirmiyor bazi seyleri ve insanlara karsi toleransli degilim.. eskiden gezmek olsun farketmezdi yaz kis.. ama artik biraksan elimde kahve aksama kadar bir noktaya bakarim modundayim bazen😐😂 yani bu gibi farklar mi?
 
akşamları o çay içerken ben kahve içiyorum o telefonlar oynarken ben tvye bakıyorum buna vakit geçirmek derseniz tek geçirdiğimiz vakit bu maalesef
Bizde boyleydık en sonunda herseyı beraber yapalım dıye bı kural getirdim ona uyuyoruz ıkımızde, bazen dısarda turlamak bile iyi gelır maksat bırlıkte vakit gecirmek, siz bence esınızı karsınıza alıp konusun, bunlardan memnun olmadıgınızı ve degısıklık yapmak ıstedıgınızı soyleyın eger buna da karsı cıkacaksa ayrılmayı o vakit dusunursunuz derim
 
Belki depresyondasin yani yediklerinden tat aliyor musun mesela? Ya da sabah kalkinca ne hissediyorsun? Depresyon baya sinsi birsey farketmeyebiliyorsun bazen..
 
Iyi bir babaysa, oglunuz babasini seviyor ve mutluysa bosanmayin bence. Aranizdaki sski tekrar canlandirmayi deneyin. Belki bir zamanlar esinizi neden sevdiginizi tekrar anlarsiniz.
eşimi sevdim çünkü babam gibi değildi tam tersi bir adamdı. sanırım burda hata yaptım bunları göz önünde bulundurup diğer beklendilerimi tamamen göz ardı etmişim
Lütfen bir psikologla görüşün, belki basit bir ilac tedavisiyle iyi hissedeceksiniz. Her seyi daha farkli göreceksiniz. Bu önemli karari vermeyi tedavi sonrasina birakın.
mutlaka düşünücem burdaki birçok kişişi destek almam gerektiğini söyledi sanırım doğru olan bu önce bir destek almalıyım sonrasında karar vermelyiim
 
Back
X