mutsuzluktan geberiyorum

umutsuzvaka27

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
20 Nisan 2013
52
0
36
Aydın
kızlar burayı arkadaşımdan duydum ve hemen paylaşmak istedim sıkıntımı sizlerle.önce biraz gezindim forumda sanırım biraz tepki alacağım ama olsun ne yapabilirim.kendim ettim kendim buldum.

eşimle 1 yıldır evliyiz.5 sene flört ettik ama bu 5 sene içinde eşim benden ayrılmayı çok denedi.anlaşamıyoruz,edemeiyoruz diyordu.seviyormusun diye sorduğumda seviyorum ama sevgi yetmez demişti.neyse sonuç olarak hep ağladım yeri geldi yalvardım onsuz yapamayacağımı düşünüyordum çünkü.5 yıl içerisinde eşimle birliktede oluyorduk.aslında benim ilk erkek arkadaşımdı.ve ilk birlikteliğimizde o bana zorla sahip oldu.yapmayacağım demişti ama yaptı.neyse aranızda o duruma kadar gelmeseydin diyenleriniz olur.herkesin kendi tercihi işte.yanlış yaptığımı tabii ki kabul ediyorum.sanırım benim bu yalvarmalarımda da hep bunu düşünüp vicdan mı yaptı ne o da bırakmadı beni.ama hep kötü davrandı bana.ilgisiz,sevgisizdi bana karşı.şimdi düşünüyorumda neden çektim bütün bunları.keşke zamanında dönüp arkamı gidebilseydim o ayrılalım dediğinde ama yapamadım işte.

sonra 5.yılımızda ben hamile kaldım.tabii ki asla bebekten vazgeçmeyeceltimçböyle bir hata yaptıysam arkasında duracaktım.eşim bunu bildiği için mi bilmem aldırmanı istemiyorum bebeği dedi.aldırmam zaten dedim.1 ay 2 ay 3 ay 4 ay geçti.hiç bişey yapmadı.hani evlenelim lafı bile geçmedi.en son dayanamadım kız kardeşini aradım anlattım durumu.o da hemen evlenin dedi.abisini aradı.eşimde iyi tamam bizimkilerle konuş bişiler yapalım dedi.(bu arada kimse onu zorlayamaz)
neyse evlendik.kızım doğdu dünya tatlısı.eşim kızımızı çok seviyor.benden daha çok ilgileniyor.ama benim yüzüme bile bakmıyor.tek kelime konuşmuyor.hatta yanımda bile yatmıyor.her gece yanıma gelir yatar diye bekliyorum gelmiyor.gelsin sarılıp uyuyalım diye dualar bile ediyorum.ama yok.çok mutsuzum diyorum.ben sana yıllarca söyledim yapamayız edemeyiz diye ama sen beni hiç takmadın diyor.

anlayacağınız mutsuzluktan gebriyorum.bağıra bağıra ağlamak istiyorum.
 
keşke sizi sevmeyen bir adamdan çocuk yapmasaydınız. o çocuğun hakkı mutlu huzurlu bir yuvaya doğmaktı. anne mutsuzken, baba anneye değer vermiyorken o çocuk ne kadar mutlu olabilir ki.. ne desem bilemiyorum. allah yardımcınız olsun.
 
Yapacak bir şey yok arkadaşım.Eşin sana her zaman seninle yapamayacağını söylemiş.Gerçekten zorla güzellik olmuyor işte.

Sevgi,aradaki çekim bitti mi yeniden eskiye dönmüyor hiç bir şey.Nasıl ölen insanlar geri gelmiyorsa ilişkide öldüyse artık bunu kabullenmekten başka bir seçenek kalmıyor.Sen çok zorlamışsın.

Eşin seni aldatıyor bile olabilir.Üzgünüm bunları yazmak istemezdim ama bence gerçekler böyle.Bu evlilik sadece seni üzer ve kendine olan güvenini düşürür.
 
çok pişmanım gerçekten zamanında çekip gitseydim 3 ay ağlardım heralde sonra hayata devem aederdim kaldığım yerden.şimdi herşey için çok geç.düşünüyorum mutsuz bir kadın,mutlu bir çocuk yetiştirebilir mi?kızıma üzülüyorum benim hatalarımın bedelini o ödeyecek.
 
Erkekler sevseler bile işin içine zorunluluk girdimi arkalarına bakmadan kaçarlar. Ayrıca zorla güzellik olmuyor, olmamış da... Acıdığım sadece o masum bebek. Başka hiç birey değil.
 
hepimiz hata yapıyoruz ama siz hatanızda uzun süre ısrar etmişsiniz, ama neresinden dönsen kardır, çocuk olmasa ne iyi olurdu dicem ama sanki siz bilinçli yapmışsınız çocuğu eşiniz de bunun intikamını alıyor sizden, çocuk yüzünden nikah masasına zorla oturtulmak onun da içine oturmuş siz pırlanta da olsanız gözünde bir değeriniz olmayacak gibi düzeleceğini sanmıyorum ama zaten boşanma gibi bir düşünceniz yok beklersiniz bir müddet daha, çocuğunu sevmesi bile bir yere kadar sürer sonucta onun yüzünden sizinle evlendi onu da suçlayacaktır zamanı gelince senin yüzünden hayatım mahvoldu vs diye, boşanırsanız en azından iki taraf da kendi hayatını çizer, çocuğun ihtiyaçları karşılanır mutsuz bir yuvada büyümez.
 
Son düzenleme:
Bebeğin kaç aylık bilemiyorum ama belki bebek sahibi olmanızla alakalı geçici bir durumdur.
Sitede bununla ilgili çok konular açılıyor.Bazı erkekler,bebek olduktan sonra eşlerinden uzaklaşabiliyorlar.
Sizin hazırda bir de bahaneniz varmış,eşin hemen onu öne sürmüş.
 

inşallh öyledir,evet ayrılmayı çok istiyodu ama seviyorum diyordu.ilgiszliği falan da varda ama bu kadar değil.şimdi ben evde yokmuşum gibi davranıyor.evde bütün işlerini kendi yapıyor.çay içermsn gibi basit bi soruya bile cvp vermyo
 
aldırmanı istiyorum olarak anlamışım kusura bakmayın

tabı bunu anlayınca butun fıkırlerımde değişti

sana neden bu işkenceyi yapıyor
 
Son düzenleme:
ne paşa beyefendiymiş bu!
ben teek seni suçlamıycam tatlım, çünkü seni sevmiyosa soğuyosa ağlasanda zırlasanda gidecekti demekki varmış hissi devam etmiş
hiçbir koruma yöntemide %100 değildir seninle sevişirken aklına bu sonucuda getirecektii
saygı denen bir şey olur ne demek o çay içermisn bile dediğinde yüzüne bakmayıp cevap bile vermemesi
sen onun 5 yıllık sevgilisiydin sonuçta insan ne olursa olsun çocuk yaptığı kadına böyle sanki hizmetçisini şey yapmış gebe bırakmışta başına kalmış muamelesi yapamaz!
 
Son düzenleme:

Ben senin yerinde olsam,bir müddet pasif kalırım.Üzerine gitmem,ama hareketlerini gözlerim.
Bana değer veriyor mu,beni düşünüyor mu,bir ümit var mı bakarım.
Düşünüyor mu derken,bebekle ilgili konularda yardım veya ne bileyim uyurken üzerini örtmesi gibi inceliklerden sözediyorum.
Baktım gitgide kötüleşiyor,alıp karşıma konuşurum.
Bu böyle devam etmez,istemiyorsan ayrılalım ama devam edip kızımızı birlikte büyütmek istiyorsan çaba göstermelisin derim.
 
hatta ben onun yüzünden yaşadığım şehri değiştirmiştim işimi gücümü ailemi bırakıp başka şehire gitmiştim çalışmaya ondan uzak kalırsam belki unuturum diye ama yapamadım.ama o da sık sık geldi yanıma.sonrada konuştuğumuzda benim bütün herşeyi geride bırakıp başka şehire yerleşmemin suçluluk duygusunu yaşamışta ondan gelmiş yanıma yalnız bırakmamak adına öle diyor yani.ama bana karşı ilgisiz gibi davransada beni merak ederdi,takip ederdi,kıskanırdı,bütün bunlar ondan vazgeçmemi engelledi açıkçası.bide sonuçta birlikte olmuştum onla onunda etkisi vardı tabii ama sevgimde çok büyüktü.hala çok büyük sevgim.bebeği istemedi değil.hamile olduğumu öğrendiğinde napacaksın dediğinde ilk bilmiyorum dedim.(aldırmayı düşünmedim sadece çok çaresiz kalmıştım)o da kesinlikle aldırma eğer aldırırsan bidaha yüzümü göremezsin dedi.bende zaten aldırmıcam dedim.
 

canım inş bebeğe karşı hep böle devam eder.hayatımdaki en güzel şey diyor onun için.herşeyini aldı etti.herşeyin en iyisini aldı.imkanı olsa benim kucağıma hiç vermicek onla yatıp kalkıyo.ne kadar yorgun olsada bebişle uğraşıyoo.bebeğimizi çok seviyo.söylüyorum böyle yapma nolur diyorum.hiç üstüne gidip kavga moduna girmiyorum zaten.
 

al bak nerden yakmak gerekir ki bunu
ne yap biliyomusun sende bebeğinle hayatına bak ciddiyim merak etsin seni neler yapıyosun ediyosun erinde sonunda eder
bi flört dönemi yaşamışsınız yaa bıçak dayamadın ya boğazına ne nazlıymış
gebe kaldığında bile evlilik adımını senden beklemiş resmen
insan hamile bıraktığı kadına ki bu 5 yıldır birlikte olduğu kişi bi sorumluluk alır üstüne yaa ne nazlı bu be
 
Arkadasim canim seni o kadar iyi anliyorum ki, iliskiye girdikten sonra insan illede o insanla evlenmek istiyor evet bi hata oldugunun farkindayiz ama mutlu oluruz bir gun diye dusunuyoruz umutlara kapilip hata yapiyoruz.
sanki benim hayatimi yazmissin. Biz de zar zor evlendik mecbur kaldik hamileyim diye ama simdi esimle bende mutsusuz. Ne kadar belli etmemeye calissak da aramizda ucurumlar var. O caresizligini mutsuzlugunu o kadar iyi anliyorum ki. Bizim icin en iyisi durup sabretmek cunku yavrumuz var. Hayirlisi olsun bizim icin arkadasim kendini karamsarliga verme
 

mutsuzluktan gebermek için yeterince sebebin varmış tatlım
birlikte olmuşsunuz (ilki zorla diyorsun, peki 5 yıl boyunca mı zorla?hayır)
seni sevmediğini ilgisiz olduğunu bildiğin halde ilişkiye devam etmişsin
hamile kalmışsın (ki envai çeşit korunma yöntemi var, adam zorla hamile bırakamaz gizli hap bile yutabilirdin)
4 aylık hamileyken adamın ailesini devreye sokup zoraki evlenmişsin
hata üstüne hata yapmışsın
o adamla evli kaldığın sürece mutsuz olma ihtimalin çok yüksek
 
Son düzenleyen: Moderatör:
evet ben hamileydim ve hiç evlenelim demedim 4.ayın sonuna kadar.ben demedikçe o da demedi.ben ne zamanki kardeşini aradım durumu anlattım hemen kalktı çok ta güzel bi düğün yaptı evlendik.hamileliğim zaten burnumdan geldi.ne cicim ayı yaşadım ne bişi.bebeğim doğdu yine aynı.kadınım sonuçta ilgiye sevgiye ihtiyacım var.ama zerre göstermiyo.şu an buraya yazıyorum ya kimle konuşuyosun diye sordu hayret laf attı yani bana.bende söledim burayı tabii ama kendi derdimi anlatıyorum demedim.
 

bak nette zaman geçirmene dayanamamış sormuş çay içermisine cvp vermeyen adam sormuş yani, kafana göre takıl tatlım onun dünyası bebeğiyse o evde seninde olsun yorma kafanıı kaçan kovalanır demişler
 
Son düzenleme:
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…