- Konu Sahibi umutsuzvaka27
-
- #1
bile bile lades demişsin ne denir ki
senin ailen yok mu peki bebek 2 3 4 aylık olana kadar kimse bu iş nedir demedimi
Bebeğin kaç aylık bilemiyorum ama belki bebek sahibi olmanızla alakalı geçici bir durumdur.
Sitede bununla ilgili çok konular açılıyor.Bazı erkekler,bebek olduktan sonra eşlerinden uzaklaşabiliyorlar.
Sizin hazırda bir de bahaneniz varmış,eşin hemen onu öne sürmüş.
inşallh öyledir,evet ayrılmayı çok istiyodu ama seviyorum diyordu.ilgiszliği falan da varda ama bu kadar değil.şimdi ben evde yokmuşum gibi davranıyor.evde bütün işlerini kendi yapıyor.çay içermsn gibi basit bi soruya bile cvp vermyo
Ben senin yerinde olsam,bir müddet pasif kalırım.Üzerine gitmem,ama hareketlerini gözlerim.
Bana değer veriyor mu,beni düşünüyor mu,bir ümit var mı bakarım.
Düşünüyor mu derken,bebekle ilgili konularda yardım veya ne bileyim uyurken üzerini örtmesi gibi inceliklerden sözediyorum.
Baktım gitgide kötüleşiyor,alıp karşıma konuşurum.
Bu böyle devam etmez,istemiyorsan ayrılalım ama devam edip kızımızı birlikte büyütmek istiyorsan çaba göstermelisin derim.
hatta ben onun yüzünden yaşadığım şehri değiştirmiştim işimi gücümü ailemi bırakıp başka şehire gitmiştim çalışmaya ondan uzak kalırsam belki unuturum diye ama yapamadım.ama o da sık sık geldi yanıma.sonrada konuştuğumuzda benim bütün herşeyi geride bırakıp başka şehire yerleşmemin suçluluk duygusunu yaşamışta ondan gelmiş yanıma yalnız bırakmamak adına öle diyor yani.ama bana karşı ilgisiz gibi davransada beni merak ederdi,takip ederdi,kıskanırdı,bütün bunlar ondan vazgeçmemi engelledi açıkçası.bide sonuçta birlikte olmuştum onla onunda etkisi vardı tabii ama sevgimde çok büyüktü.hala çok büyük sevgim.bebeği istemedi değil.hamile olduğumu öğrendiğinde napacaksın dediğinde ilk bilmiyorum dedim.(aldırmayı düşünmedim sadece çok çaresiz kalmıştım)o da kesinlikle aldırma eğer aldırırsan bidaha yüzümü göremezsin dedi.bende zaten aldırmıcam dedim.
kızlar burayı arkadaşımdan duydum ve hemen paylaşmak istedim sıkıntımı sizlerle.önce biraz gezindim forumda sanırım biraz tepki alacağım ama olsun ne yapabilirim.kendim ettim kendim buldum.
eşimle 1 yıldır evliyiz.5 sene flört ettik ama bu 5 sene içinde eşim benden ayrılmayı çok denedi.anlaşamıyoruz,edemeiyoruz diyordu.seviyormusun diye sorduğumda seviyorum ama sevgi yetmez demişti.neyse sonuç olarak hep ağladım yeri geldi yalvardım onsuz yapamayacağımı düşünüyordum çünkü.5 yıl içerisinde eşimle birliktede oluyorduk.aslında benim ilk erkek arkadaşımdı.ve ilk birlikteliğimizde o bana zorla sahip oldu.yapmayacağım demişti ama yaptı.neyse aranızda o duruma kadar gelmeseydin diyenleriniz olur.herkesin kendi tercihi işte.yanlış yaptığımı tabii ki kabul ediyorum.sanırım benim bu yalvarmalarımda da hep bunu düşünüp vicdan mı yaptı ne o da bırakmadı beni.ama hep kötü davrandı bana.ilgisiz,sevgisizdi bana karşı.şimdi düşünüyorumda neden çektim bütün bunları.keşke zamanında dönüp arkamı gidebilseydim o ayrılalım dediğinde ama yapamadım işte.
sonra 5.yılımızda ben hamile kaldım.tabii ki asla bebekten vazgeçmeyeceltimçböyle bir hata yaptıysam arkasında duracaktım.eşim bunu bildiği için mi bilmem aldırmanı istemiyorum bebeği dedi.aldırmam zaten dedim.1 ay 2 ay 3 ay 4 ay geçti.hiç bişey yapmadı.hani evlenelim lafı bile geçmedi.en son dayanamadım kız kardeşini aradım anlattım durumu.o da hemen evlenin dedi.abisini aradı.eşimde iyi tamam bizimkilerle konuş bişiler yapalım dedi.(bu arada kimse onu zorlayamaz)
neyse evlendik.kızım doğdu dünya tatlısı.eşim kızımızı çok seviyor.benden daha çok ilgileniyor.ama benim yüzüme bile bakmıyor.tek kelime konuşmuyor.hatta yanımda bile yatmıyor.her gece yanıma gelir yatar diye bekliyorum gelmiyor.gelsin sarılıp uyuyalım diye dualar bile ediyorum.ama yok.çok mutsuzum diyorum.ben sana yıllarca söyledim yapamayız edemeyiz diye ama sen beni hiç takmadın diyor.
anlayacağınız mutsuzluktan gebriyorum.bağıra bağıra ağlamak istiyorum.
evet ben hamileydim ve hiç evlenelim demedim 4.ayın sonuna kadar.ben demedikçe o da demedi.ben ne zamanki kardeşini aradım durumu anlattım hemen kalktı çok ta güzel bi düğün yaptı evlendik.hamileliğim zaten burnumdan geldi.ne cicim ayı yaşadım ne bişi.bebeğim doğdu yine aynı.kadınım sonuçta ilgiye sevgiye ihtiyacım var.ama zerre göstermiyo.şu an buraya yazıyorum ya kimle konuşuyosun diye sordu hayret laf attı yani bana.bende söledim burayı tabii ama kendi derdimi anlatıyorum demedim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?