Ben de aynı sizin gibiydim, atanmıştım, hiç sevgilim olmamıştı, karşılıklı hoşlantı olsa bile utangaç ve soğuk tavırlarımla insanları kendimden uzaklaştırıyordum, sürekli hayırlı insan için dua ederken karşıma 26 yaşımdayken birisi çıktı, 5-6
ay sevgili olduk, aileler arasındaki kültür farkı, onun özelde çalışıyor olması, benim başka ilde olmam, çekingen soğuk olmam vs gibi sebepler yüzünden problemlerimiz vardı ama yine de birbirimizi bırakmamaya söz vermiştik, ben ailemi ikna etmiştim nerdeyse, o benim için herşeyi yapacağını söylüyordu, çok büyük sözler vermişti bana..
Bir gün gerçekten küçük bir tartışma sonrası ayrıldık ve ayrılırken konuşmadık bile, sürekli evlenmekten çok sevdiğinden bahseden insan beni ne aradı ne mesaj attı, mesajıma cevap vermedi, ikinci mesajımı cevapladı ama hep sen kararsızdın ben çok sevmiştim gibi sözlerle beni suçladı, ben zaten çok üzülüyodum sürekli ağlıyodum, sonra bu ikinci mesajın üzerinden 10 gün sonra bir kızla söz fotosunu gördüm, ayrılalı 1 ay falan olmuştu, şok oldum, o anki üzüntümü anlatamam, tam tamamen bitti derken bana mesaj atmaya bsşladı, o kızdan ayrıldı,beni çok sevdiğini söyledi, evlenme teklifi etti, ben istemiyorum dedikçe peşimden koştu, sonra o kızın vebalini alamam deyip tekrar onunla barıştı, o kıza onu sevmediğini söylemiş, kendi ailesine de söylemiş ama yins de barıştı, bir daha sana yazmıcam dedi ama yine yazdı aradı defalarca, resmen yalvardı bana, içim acıya acıya bir daha beni arayıp sormamasını söyledim, çünkü doğru olan buydu, asla evlenemem diyodu ama gitti 2 hafta sonra nişanlandı, yakın zamanda da evlenir..
İnan yaşadıklarımı düşününce keşke karşıma hiç çıkmasaydı hiç sevgilim olmasaydı diyorum, hayal kırıklığından gözyaşından başka hiç birşeye yaramadı, bazen olmaması daha hayırlıymış onu anladım, ben de ailem uzakta tek başıma yaşıyorum, her günüm ağlamakla geçiyor, kısa sürede çok fazla bağlanmışım, o yüzden kendini üzme hayırlısıyla seni gerçekten sevecek insanı Allah karşına çıkarsın, benim ve tüm yalnız arkadaşların karşısına da tabiki, güvenilir ve merhametli olmak bir erkekte çok önemliymiş onu anladım, farketmeden çok uzun yazmışım kusura bakmayın
(