Sadece evin içinde değil ailesinin yanında da bağırıyor, birden parlıyor oturup adam gibi konuşmak yok. Birşey söylesem suçlu oluyorum. alttan alsam içime atıyorum,kafama takıyorum. Gerçekten o cazgır kadınlardan değilim öyle olsam buraya konu açmazdım. Herkes öyle söylüyor evliliğin oturması o bu vs ama ne zaman düzelecek gerçekten merak ediyorum :/Gereksiz olabilir ama kendi teklif etmiş. Her konuda alttan almak da iyi değil yeni evlisiniz ama zamanla düzelecek bu hemen düzelebilecek birşey değil. Yaş olarak da küçük olduğun için seni bir birey yerine koymuyor da olabilir. Tartışmalar olur ama çok üstüne gitme şiddet meyilliyse. Vurur sonra üstüme geldin der. Sen sinirlendiğini gördükçe çekil kenara sakinleşsin hatasını belki fark eder o zaman.
Kesinlikle... bu benim analizim eşim daha olgunlaşamamış ve böyle devam ederse ne olacak bilemiyorumBen de tam bunu diyecektim nasip etmediyse bir bildiği var..
Öyle sevelim diyen uzaktan seviyor ayrıca..Çocuk her şeyiyle sorumluluk ister.. Eşinde de o sorumluluk yok gibi görünüyor. Tek başına yüklenilmez o sorumluluk..
Eşinin öfke kontrolü probleminden ziyade şizofrenik durumu var gibi duruyor anlatımından..
Şimdi bu kadar şeyi kafandaki terazinde tart ve yapman gereken ne var bir düşün..
Bence eksiler ağır basıyor
Sadece evin içinde değil ailesinin yanında da bağırıyor, birden parlıyor oturup adam gibi konuşmak yok. Birşey söylesem suçlu oluyorum. alttan alsam içime atıyorum,kafama takıyorum. Gerçekten o cazgır kadınlardan değilim öyle olsam buraya konu açmazdım. Herkes öyle söylüyor evliliğin oturması o bu vs ama ne zaman düzelecek gerçekten merak ediyorum :/
Söyledim belki sinirle belki düşünmeyerek dilin kemiği yok ama kötü niyetle değil o an ağzımdan çıktı. Böyle konulara önem veriyorum kiradayız birikim yapmamız gerekiyor eşim de o gayret yok.Eşinin şiddet uygulaması kabul edilemez. Ama seninde ailesinin yannda paran çok herhalde demen şık değil. Orda olabilir de geçiştir. Evde canım boşver paramız boşa gitmesin de.
Karşılıklı sakin olmaya ihtiyacınız var bence.
Birde akşama kadar evliliğinizi düşünmeyin. Biraz zaman tanıyın başka şeylerle uğraşın.
En çok ortada birşey yok ona üzülüyorum aldatma, ihanet, yalan olsa tamam diyicem çocuklar gibi yok mikser yok bilmem ne. Nasıl çözeceğimi de bilmiyorum çoğu arkadaş alttan al sakin ol diyiyor ben alttan alsam da o almıyor. Karşılıklı olmayınca olmuyor. Maşallah Allah bozmasın :)Canım en az 6 sene gerekiyor. Bizim 3 sene oldu daha yeni birbirimize anlayışlı davranmaya başladık biz de hep kavga ediyorduk.hatta 1 ayrılık geçirdik bu sebeplerden dolayı. Evlilik kolay değil. Ama katlanamıyor ve çok mutsuzsan,ayrıl şimdiden daha geç olmadan.
Erkekler bizden daha rahat böyle konularda.Söyledim belki sinirle belki düşünmeyerek dilin kemiği yok ama kötü niyetle değil o an ağzımdan çıktı. Böyle konulara önem veriyorum kiradayız birikim yapmamız gerekiyor eşim de o gayret yok.
En çok ortada birşey yok ona üzülüyorum aldatma, ihanet, yalan olsa tamam diyicem çocuklar gibi yok mikser yok bilmem ne. Nasıl çözeceğimi de bilmiyorum çoğu arkadaş alttan al sakin ol diyiyor ben alttan alsam da o almıyor. Karşılıklı olmayınca olmuyor. Maşallah Allah bozmasın :)
KesinlikleErkekler bizden daha rahat böyle konularda.
Evet doğru söylüyorsunuz çekmek zorunda değilim. Ama çabalıyorum oluru var mı bakıyorum. Belkide hiç düşünmeden açsam davayı pişman olucam. Belki şuan beklediğim bile hata. Bekleyip göreceğim umarım geç kalmışlık hissi yaşamam.23 yaşındayım çok mutsuzum. Mutsuz olma sebeplerimi ortadan kaldırmak için çabalıyorum. İnan bu hiç kolay değil benim şartlarımda. Daha 21 yaşında genceciksin. Mutsuz olduğun hayatı terk etme imkanın varken neden çekesin ki? Yerinde olsam sağlam bir rest çekerim. Boşanmayı göze alırım tabii. Baktım aynı tak sepeti koluna... Üniversiteye gidip meslek sahibi olup kendi hayatını kurmak için çok çok gençsin. Ömür böyle insanları ve mutsuzluklarını çekmek için çok kısa. Nereden mi biliyorum? 25 yılını aynı böyle biri için harcamış pişman bir kadından.
Hayvanları severim insanlardan ötürü :) ama eşim kabul etmez ki şimdi bir de onun için tartışmayalımZaten öyle olur :) biz olur olmadık o kadar boş şeylerden tartışıyorduk ki. Evdeki kedi yüzünden bile tartıştığımızı biliyorum. Ben kediyle çok ilgileniyorum diye kediyi vereceğini söylüyordu
Makinayı doldururken çok ses oluyor diye tartıştığımız oldu. Yani hatırlamadığım daha birçok saçma sapan sebepler. Bence kendine bir uğraş bul. Hayvan seviyorsan evine kedi almanı tavsiye ederim onu da sakinleştirir :)
Bebeğin gelişimi durmuştu. Eşimin böyle olmasının düşükle bir alakası yok bekarken de böyleymiş huyu suyu. Tabi ben nişanlılık döneminde tanıyamadım belli etmedi.İkinizde de yanlış var.Sen de biraz çocukça davranmışsın.Eşinin bu dengesizliğinin sebebi ne olabilir.Düşük ne sebebiyle yaşadınız? Eğer ondan kaynaklıysa psikolojisi bozulmuş olabilir.HAyır yok diyorsan,Allah'ın bir bildiği varmış diyeceğim.Çok çocukça davranışları çünkü eşinin de.
Aslında çok soğudum. Sürer mi bilmiyorum kırgınım galiba ve sevip sevmediğimi kestiremiyorum.Seviyo musun eşini? Seviyosan bir şeylerin mücadelesini ver ikna et terapiye. Ama sevgi yoksa zaten saygı da yok gördüğüm kadarıyla devam etmenin hiçbir anlamı yok
İnşallah hayırlısı neyse o olsunYaşın çok erken ömür bitmez böyle ve bu karakterle düzelmez çocuk felan olmadan ayrıl kurtul aksi halde ileride daha cok sorun yaşarsın
gezmen gençliğini yaşman gerekrken evlenmişsin ki eşinde sende olguninsanlar değilsiniz biribirinizi idare edecek yapı ikinizdede yok olamaz zaten bu yaşta ama karakter oturmadan yapılan her evlilik böyle sorunlu aileniz arkanızdaysa cocuk olmadan ayrılınŞimdiden yazıyorum "ayyy çok küçüksün, ne işin vardı bu yaşta evlilikle" falan filancılar yazmasın lütfen mecburiyetiniz yok. Evlilik asla düşünmüyordum. 21 yaşındayım eşim ise 26, 2 sene olacak evliliğime. Görücü usulü tanıştık. Evliliğimin sadece 1 ayı çok güzeldi. Sonrasında eşim sinirli,asabi,küfürbaz birisine dönüştü. (Evlenmeden önce de böyleymiş.)
En ufak şeylerden kavga ediyoruz. Kavgalar devam edince kv lere gitti konu. Fakat görümce hanım bize yansıtmayın bizde üzülüyoruz diyiyor peki benim suçum ne? Ortada sebep yokken bana en ufak şeylerden bağırıp çağırması zoruma gidiyor. Sadece bu değil bakıyorum bir sürü evli çift var çevremde hepsi alıyor eşini geziyorlar bizde hafta sonu dahil olmak üzere sürekli evdeyiz artık çok bunaldım. Eşimle vakit geçirebileceğimiz hiçbir meşgalemiz yok. Sadece 15 günde ya da ayda 1 anneme gidiyorum hepsi bu. Psikolojim bozuldu artık. Eşimin öfke kontrol sorunu var evet ama dr u reddediyor. En ufak birşeyde bana s.tir git diyen bir insanla evliyim. Mesela size son yaptıgımız tartışmamızı anlatayım kısaca. Mikser takımım bozuldu. Kvlerde oturuyoruz kv dedi ki "senin bozulan mikserin parçasının fiyatını sordum şu kadar." Ben; "ben yaptırmak istiyorum şimdi almak istemiyorum daha 1 yıl garantisi var." Eşimde sinirli bir tavırla; "ya tamam ben halledicem, yeni mikser alıcam" dedi. Ben"şimdilik yaptıralım eskidiğinde yenisini alırız paran bol herhalde" dedim. Eve geldik ben;" beni ailenin yanında azarlama çocuk gibi. Anneme gidicem evde çok bunaldım benim için değişiklik olur" dedim. Eşim;"şimdi gitme kan tahlillerini yaptırıcaz serum verecekler sana"dedi. Bende geldikten sonra tahlil yaptıralım dedim ve düşük yapmıştım gerçekten gidip kafamı dağıtmaya ihtiyacım vardı. Ben ısrar edince"defol git o zaman annen baktırsın seni ben birşey demiyorum vs vs bende ağlayarak gittim toparlanıyodum bırakmadı direndim ben direnince kollarımı bileklerimi sıktı sinir boşalması yaşadı sanırım ben bir yandan ağlıyorum tabi. 2 saat sonra hiçbirşey olmamış gibi bi adama dönüştü. Şimdi pusudayım birdaha haksız yere bağırırsa habersiz çıkıp gitmeyi düşünüyorum. Anneme eşim yansıttı bu kavga olaylarımızı anneme anlattım içimde tutamadım bu son olayı annem o bir anda parlıyor geçiyor diyiyor kafayı yiyicem hep onu savunuyor. Psikolojik olarak çok yoruldum. 4 duvar arasındayım akşama kadar evliliğimi düşünüyorum ve ne yapmam gerektiğini gerçekten bilmiyorum. Uzun oldu kusura bakmayın okuyup yazanlara şimdiden teşekkürler
O zaman durum daha vahim.Yaptıkları pek normal degil.Birazcık daha çocuk işi ertelenebilir gibi geliyor.Çünk akıllanmayacagı da ortada.Bebeğin gelişimi durmuştu. Eşimin böyle olmasının düşükle bir alakası yok bekarken de böyleymiş huyu suyu. Tabi ben nişanlılık döneminde tanıyamadım
Daha öncede yazdım çoğu zaman alttan alıyorum fakat yine aynı artık kaldıramıyorum sanırım bardak taştıSinir öfke denilince kendimi görüyorum benim de hiç ayarım yoktur mesela sinirlendiğim zaman uzerime gelinirse öfkenin şiddeti yüzde 500e çıkar. Eşinizi rahat bıraksanız o kadar üzerine gitmeseniz bu denli sıkıntı yaşanmaz aslında.
Annem her zaman dile getiriyor arkamda olacağını. Ufak tefek şey olarak görüyor sanırım bu durumu ya da ben anlatamadım. Zaten bir daha olsun arkama bakmadan gidicem. Çok teşekkür ederimBen en çok annenin tavrına takıldım.Evladımın bırak kolunu sıkmayı saçının teline rüzgar değdirecek bir adam ve ben anne olarak parlar söner o diycem.Olur mu böyle iş.Bu yapıcı olmak değil,bu bal gibi ezdirmek çocuğunu.
Tatlım benim kızma ama gerçekten yaşın küçük.Bazı şeyleri tecrübe ederek anlayacaksın.Ben sizde bir gelecek göremedim.Kocan öfke kontrolüyle ilgili tedavi olmazsa durum daha kötüleşebilir.Zarar görmenden korkarım.İnşallah her şey gönlünce olur.
Eşimin ailesi,eşim çok baskı yapıyor çocuk konusunda ama ben istemiyorum. Sen kendini düzeltmeden çocuk istemiyorum diyorum.O zaman durum daha vahim.Yaptıkları pek normal degil.Birazcık daha çocuk işi ertelenebilir gibi geliyor.Çünk akıllanmayacagı da ortada.
+1Ben ikinizin de tavrını yanlış buldum. Siz de ateşe körükle gidiyorsunuz. Bozulunca yenisini alırızdan sonraki paran çok herhalde demeniz benzin döküyor örneğin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?