- 20 Mayıs 2025
- 117
- 28
- 13
- Konu Sahibi Muallimekatibe
-
- #1
Annem narsist bir kişilikti çok çektirdi. Okudum mezun oldum sonra sevdiğim kişiyle evlenmek istedim ama annem izin vermedi. Duygularımın onun için hiçbir önemi olmadı, elalemin ne dediği onun için daha önemliydi. Zaten tüm hayatını elalemin dediğine göre yaşadı biz çocukları olarak da böyle olmamız için bizi zorladı. Ben böyle yaşamak istemediğimi söyledim. Tabi bana kızdı hakaret etti. Bana engel olmak için elinden gelen her şeyi yapacağını söyledi. Ben artık annemin bana yaptıklarına dayanamadım. Babam olanlara sesini çıkarmıyordu ona da kırgındım. Sevdiğim adam beni istemeye gelmek istediğini söyledi ama daha tanımadan olmaz dediler çünkü insanlar duysun istemediler. Adamcağız da bir geleyim tanıyın sonra yine reddedin ama tanımadan reddetmeyin diyordu. Ben bir şey yapacak gücü kendimde bulamıyordum. Artık ne olacaksa olsun dedim. Sevgilim tanışmak için geldi babamlar da görüşmeyi kabul etmek zorunda kaldı. Kimse bana bir şey demeden sevgilimi başka bir mahallede oturan amcamın evine götürdüler gizlice. Orda görüştüler onu çok beğendiler ve çok sevdiler ama yine de bu evlilik bizim geleneklerimize göre olmaz, aşirettekiler laf söz ederler dediler. Madem ki insanların ne dediği benim ne hissettiğimden daha önemli o zaman beni ben düşünmesem ailem bile bir şey yapmaz deyip kaçtım. Ve inanır mısınız gider gitmez kendimi o kadar hafif hissettim ki aanlatamam. Birkaç ay oldu geleli ve şuan çok mutluyum. Asıl konu ise annem beni çok özlüyormuş. Son günlerde bir tanıdığımız genç yaşta ailesinden uzakta vefat ettiği için annem bu durumdan çok etkilenmiş. Beni görmek istiyor beni eve davet ediyor ama bana yaşattıkları yüzünden onu görmek istemiyorum. Telefonla radığında bile cevap vermek istemiyorum beni kendisinden çok soğuttu. Düşününce bile ondan uzaklaşmak istiyorum. Oraya geri dönmek istemiyorum. Ben yaşadıklarımı daha yeni atlatıyorum. Şimdi gidip onun bana sözlerine bakışlarına maruz kalmak istemiyorum. Aynı zamanda onun için üzülüyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum.
O senin annen. Ne olursa olsun annen. Sen annenin tavrını beğenmiyor olabilirsin ama hiç düşündün mü nasıl bir hayat yaşadı ne gördü ailesi ona ne gösterdi? Şuan mutlu olman sevindirici. Annende seni görmek istiyorsa git. Anne olunca annenin kıymetini daha iyi anlarsın emin ol. Doğum yaptığında yanında sadece anneni görmek istersin. Herkes akıl verir ama 1,2 saat yanında durur el gibi gider. Annen seni arar sorar kimse annenin yerini alamaz.Annem narsist bir kişilikti çok çektirdi. Okudum mezun oldum sonra sevdiğim kişiyle evlenmek istedim ama annem izin vermedi. Duygularımın onun için hiçbir önemi olmadı, elalemin ne dediği onun için daha önemliydi. Zaten tüm hayatını elalemin dediğine göre yaşadı biz çocukları olarak da böyle olmamız için bizi zorladı. Ben böyle yaşamak istemediğimi söyledim. Tabi bana kızdı hakaret etti. Bana engel olmak için elinden gelen her şeyi yapacağını söyledi. Ben artık annemin bana yaptıklarına dayanamadım. Babam olanlara sesini çıkarmıyordu ona da kırgındım. Sevdiğim adam beni istemeye gelmek istediğini söyledi ama daha tanımadan olmaz dediler çünkü insanlar duysun istemediler. Adamcağız da bir geleyim tanıyın sonra yine reddedin ama tanımadan reddetmeyin diyordu. Ben bir şey yapacak gücü kendimde bulamıyordum. Artık ne olacaksa olsun dedim. Sevgilim tanışmak için geldi babamlar da görüşmeyi kabul etmek zorunda kaldı. Kimse bana bir şey demeden sevgilimi başka bir mahallede oturan amcamın evine götürdüler gizlice. Orda görüştüler onu çok beğendiler ve çok sevdiler ama yine de bu evlilik bizim geleneklerimize göre olmaz, aşirettekiler laf söz ederler dediler. Madem ki insanların ne dediği benim ne hissettiğimden daha önemli o zaman beni ben düşünmesem ailem bile bir şey yapmaz deyip kaçtım. Ve inanır mısınız gider gitmez kendimi o kadar hafif hissettim ki aanlatamam. Birkaç ay oldu geleli ve şuan çok mutluyum. Asıl konu ise annem beni çok özlüyormuş. Son günlerde bir tanıdığımız genç yaşta ailesinden uzakta vefat ettiği için annem bu durumdan çok etkilenmiş. Beni görmek istiyor beni eve davet ediyor ama bana yaşattıkları yüzünden onu görmek istemiyorum. Telefonla radığında bile cevap vermek istemiyorum beni kendisinden çok soğuttu. Düşününce bile ondan uzaklaşmak istiyorum. Oraya geri dönmek istemiyorum. Ben yaşadıklarımı daha yeni atlatıyorum. Şimdi gidip onun bana sözlerine bakışlarına maruz kalmak istemiyorum. Aynı zamanda onun için üzülüyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum.
Haklısın. Annem hakkında böyle düşündüğüm için vicdan azabı çekiyorum ama inan bana elimde değil. Annemin bana verdiği zararı ömrüm boyunca kimse vermemiştir. Ondan uzaklaşınca iyi hissediyorum arada durumunu merak edip soruyorum böyle bir ilişki yeterli oluyor ama bu sefer de o üzülüyor buna dayanamıyorum. Eşim gitmem için ısrar ediyor ben de gitmek istiyorum kardeşlerimi onları çok özledim ama yine bana aynı şeyleri yaşatacak diye çok korkuyorum.O senin annen. Ne olursa olsun annen. Sen annenin tavrını beğenmiyor olabilirsin ama hiç düşündün mü nasıl bir hayat yaşadı ne gördü ailesi ona ne gösterdi? Şuan mutlu olman sevindirici. Annende seni görmek istiyorsa git. Anne olunca annenin kıymetini daha iyi anlarsın emin ol. Doğum yaptığında yanında sadece anneni görmek istersin. Herkes akıl verir ama 1,2 saat yanında durur el gibi gider. Annen seni arar sorar kimse annenin yerini alamaz.
Kendi içimde affedeceğim. Zaten bana yaptıklarına rağmen onu özlüyorum merak ediyorum. Ama ne oluyorsa haşır neşir olunca oluyor. Kişisel alanımı koruyup onunla onun istediği kadar konuşsam hiç sıkıntı olmayacak aslında. Elini öpmeye gidecem ama şimdi değil biraz daha zaman geçsin. Bu aralar vefat eden gencin ölümünden çok etkilenseler de onlar da hazır değiller. İki üç ay daha geçsin o zaman hepimiz için de iyi olur. Ben de hazır hissetmiyorum.Ne yaşadığınız bilmiyorum ama Ne olursa olsun arkanı dönme annene. Şuan mutlu olman çok güzel Allah daim etsin inşallah ama insanız başımıza ne gelir bilmiyoruz. Basın dara düştüğünde gidebilecegimiz tek yer anne babamızın evi. Bence kendi icinde affet. Git elini öp.
Haklısın bu saatten sonra bana en fazla laf sokar. Ama henüz buna hazır değiller gibi. Annem duygusallık yapıp gitmemi istese de o gencin ölümünden etkilendiği içindir. O bir şekilde yolunu bulur herkesle konuşup ikna eder ama. Bakalım birkaç ay daha geçsin babam benle görüşmek istemiyordur belki. Aramasını bekleyecem. Ararsa buna hazır olduklarını görürsem giderimBurada neler okuyoruz, hayatta neler duyuyoruz kaçarak evlenip ailesinden ret yiyenler, sevdiğine kavuşamayanlar gibi. Siz kaçmışsınız ve aileniz sizi görmek istiyor. Çok şükür mutlu olduğunuz bir evliliğin içindesiniz, hiçbir pişmanlığınız da yok. Bu saatten sonra annenizin size ne gibi bir zararı dokunabilir ki? Evlenmişsiniz, zorla boşatacak hali yok ya. Laf sokar, iğnelerse de söylersiniz ben bu yüzden görüşmek istemedim buna devam edersen görüşmemeye de devam edeceğiz diye. Yıllar sonra Allah korusun annenize bir şey olursa pişman olup keşke gitseydim demektense şans vermeniz daha doğru olur bence. Sonuçta anneniz ne olursa olsun. Hakkınızda her şeyin en iyisi olsun inşallah, Allah mutluluğunuzu bozmasın.
Bu konuyu düşünmekten uyuyamıyorum. Mesajlarınızı tekrar tekrar okuyorum. Ben doğum yapacak olsam annem belki ilk gün gelir onun da minnetini eder. Ben bekarken bir keresinde ben hastaydım ayağa kalkamıyordum acı çekiyordum. Anne bana yeşil çay yapar mısın belki ağrımı biraz dindirir dedim. İnanamadı yüzüme boş boş bakıp "Başka emrin var mı?" deyip dalga geçer gibi güldü. Kendimi çok hissettim istemiyorum ben yaparım dedim unutamıyorum. Geçenlerde grip olmuştum kayınvalidem günde iki kere arıyordu. Bayramda oraya gittiğimizde elini yakarsın diye yumurtamı bile kendisi soyuyordu. İkisini kıyasladığım için de kendimi suçlu hissediyorum ama elimde değil.O senin annen. Ne olursa olsun annen. Sen annenin tavrını beğenmiyor olabilirsin ama hiç düşündün mü nasıl bir hayat yaşadı ne gördü ailesi ona ne gösterdi? Şuan mutlu olman sevindirici. Annende seni görmek istiyorsa git. Anne olunca annenin kıymetini daha iyi anlarsın emin ol. Doğum yaptığında yanında sadece anneni görmek istersin. Herkes akıl verir ama 1,2 saat yanında durur el gibi gider. Annen seni arar sorar kimse annenin yerini alamaz.
25 yaşındayım. Evet öğretmenim ama şuan çalışmıyorum. Her şey daha yeni yoluna girmeye başladı bir süre sonra işime devam etmeyi düşünüyorum.Kaç yaşındasınız? Mesleğiniz var mı?
Daha yolun başındaymışsınız keşke mesleğinizde ilerleyip evlilik yoluna girseymişsiniz.25 yaşındayım. Evet öğretmenim ama şuan çalışmıyorum. Her şey daha yeni yoluna girmeye başladı bir süre sonra işime devam etmeyi düşünüyorum.
25 yaş erken mi diyorsunuz?Daha yolun başındaymışsınız keşke mesleğinizde ilerleyip evlilik yoluna girseymişsiniz.
Çünkü devran öyle dönerki dertten daha büyük dert gelir.
Yumurta soyan kaynana kişisel alanına annenden çok girmeye başladığında
Eşin ilerde ailende yaşadıklarını başına kaktığında , aldatılanilir, öfke sorunu bile yaşatabilir hiç bilemezsin
Öyle bir zaman gelirki annen tek iyiliğini düşünen haline gelebilir.
Bebek için acele etme tatlım lütfen 3 sene falan.
Eşim akraba değildi. Uzak diye istemiyorlardı. Tanıdığım bütün akrabalarım, kardeşlerim akraba evliliği yaptı. Bu bir nevi sosyal statü olarak algılanıyor.Ailen karşı çıktıysa vardır bi bildikleri bunu bi kaç sene sonra geriye dönüp baktığında anlıyor insan
Evet annemi anlamaya çalışıyorum ama onun düşündüğü gibi olaylara bakamıyorum. Benden istediği şekilde davranamıyorum. Onun doğruları ile benim doğrularım çok farklı. Hâl böyle iken benim ona ayak uydurmak çok zor oluyordu. Aramıza mesafe de koyamıyordum bu durum beni çok yoruyordu hala da devam ediyor ama ben izin verdiğim kadarıyla müdahale edebiliyor. Görüşmeyi azaltarak daha iyi olacağını sandım ama bu sefer onun özlemesi bana uzak hissetmesi onu üzünce ben de üzüldüm. "Size iyi gelmeyen birine daha da yakınlaşmak zorunda kalmak" işte benim hissettiğim bu. Küs kalmayı ya da tamamen silmeyi zaten düşünmüyorum ama annem ona çok yakın olup her şeyimi ona anlatmamı istiyor öyle olunca her şeye karışıyor eleştiriyor ben müdahale etmesine izin vermeyip sınır çizdiğimde soğuk yapıyor, laf sokuyor.Aşiretsiniz anladığım kadarıyla. Böyle bir ortamda annenizin davranışları çok anormal değil aslında. Ne gördüyse, nasıl yetiştiyse sizi de öyle yetiştirmiş. Çünkü bildiği yol bu. Aradaki çatışmalar Türkiye’de çoğu normal ailede olan çatışmalar. 25 yaşında kaçarak evlenmişsiniz, kızınız olsa siz ne hissederdiniz? Ki emin olun ben annem gibi bir anne olmayacağım deseniz de evladınızla çatışacağınız noktalar olacak. Evet elalem ne der diye yaşamak maalesef hoş değil ama dediğim gibi bu insanlar böyle görmüş, böyle yaşamış. Onların doğrusu bu. Her kuşak farklı maalesef.
Mesela benim de kayınvalidem çok elalem ne der diye yaşar. Sürekli birilerine gösteriş yapmak ister ve bunu da bizim üzerimizden yapmaya çalışır. Çok anlatmaya çalıştık ama dinlemiyor. Değişmiyor. Zamanla farkediyorum ki eşimin anneannesi de öyle. Kayınvalidem annesinden ne gördüyse onu yapıyor.
Annenizle görüşün. Sadece mesafenizi koruyun. Hayatınıza müdahale etmesine müsade etmeyin. Onun da zamanında nasıl manipüle edilmiş olabileceğini unutmayın. Onun travmasını taşımayın fakat arkanızı da dönmeyin.
Bunun ortası yok maalesef. Bir süre sonra alışacaktır eminim. Mesafeyi koruyun, gerekirse konuşun. Duygularınızı da kontrol edin, vicdan azabı çekmeyin.Evet annemi anlamaya çalışıyorum ama onun düşündüğü gibi olaylara bakamıyorum. Benden istediği şekilde davranamıyorum. Onun doğruları ile benim doğrularım çok farklı. Hâl böyle iken benim ona ayak uydurmak çok zor oluyordu. Aramıza mesafe de koyamıyordum bu durum beni çok yoruyordu hala da devam ediyor ama ben izin verdiğim kadarıyla müdahale edebiliyor. Görüşmeyi azaltarak daha iyi olacağını sandım ama bu sefer onun özlemesi bana uzak hissetmesi onu üzünce ben de üzüldüm. "Size iyi gelmeyen birine daha da yakınlaşmak zorunda kalmak" işte benim hissettiğim bu. Küs kalmayı ya da tamamen silmeyi zaten düşünmüyorum ama annem ona çok yakın olup her şeyimi ona anlatmamı istiyor öyle olunca her şeye karışıyor eleştiriyor ben müdahale etmesine izin vermeyip sınır çizdiğimde soğuk yapıyor, laf sokuyor.
Beni o kadar manipüle ediyor ki duygularımı açıkça ifade etmekten çekiniyorum. Aynayı ona çevirdiğimde kendisiyle ilgili olumsuz hiçbir şeyi kabul etmiyor. Birkaç kez denedim ama her seferinde öfkelenmeye başladı. Ben de sessizce geri çekilmeye karar verdim başka bir yolunu bulamadım. Bu şekilde yürütmeye çalışıyorum ama bu sefer kardeşim yengem arayıp annemin beni özlediğini ağladığını söyleyince dayanamıyorum. Arkadaşım veya başkası olsaydı hiç düşünmeden araya mesafe koyardım ama annem olunca bu mesafeyi kurmada zorlanıyorum. Benim için bu şekilde mesafeli olmak çok iyi hissettiriyor keşke onun için de öyle olsa.Bunun ortası yok maalesef. Bir süre sonra alışacaktır eminim. Mesafeyi koruyun, gerekirse konuşun. Duygularınızı da kontrol edin, vicdan azabı çekmeyin.
Herkesin doğrusu farklı zaten, uymasını beklemeyin. Beklenti içinde olmayın. Bu işin oluru bu.
Bu noktada izlediğiniz yol farklı olmalı demek ki. Anne seni arayacağım ama ayda bir kez arayacağım haberin olsun. Ben iyiyim, mutluyum, üzülmeni gerektirecek bir şey yok diyeceksiniz. Özel hayatınızı anlatmayacaksınız. Kavga, tartışmaya müsade etmeyeceksiniz. Başka yolu yok.Beni o kadar manipüle ediyor ki duygularımı açıkça ifade etmekten çekiniyorum. Aynayı ona çevirdiğimde kendisiyle ilgili olumsuz hiçbir şeyi kabul etmiyor. Birkaç kez denedim ama her seferinde öfkelenmeye başladı. Ben de sessizce geri çekilmeye karar verdim başka bir yolunu bulamadım. Bu şekilde yürütmeye çalışıyorum ama bu sefer kardeşim yengem arayıp annemin beni özlediğini ağladığını söyleyince dayanamıyorum. Arkadaşım veya başkası olsaydı hiç düşünmeden araya mesafe koyardım ama annem olunca bu mesafeyi kurmada zorlanıyorum. Benim için bu şekilde mesafeli olmak çok iyi hissettiriyor keşke onun için de öyle olsa.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?