Narsist Bir Anneye Sahip Olmak

Oydar .!.:
O kadar aynı ki ve bir de şey var bunlar ne ki o neler çekmiştir oo
Genişletmek için tıkla...
İlk doğumumda annem güya destek olmaya geldi. Doğurduğum ana kadar kendini anlattı, ben de hamileydim de baban bana böyle yaptı, sancılandım baban şöyle yaptı vs sürekli anlattı sürekli... en son çataldayım doğuruyorum hala anlatıyordu.. ben de dayanamadım artık “anne yeter sus doğuruyorum görmüyor musun” dedim.
Herkese beni şikayet etmiş, kimseyi konuşturmuyor psikolojisi çok kötü diye..

Onlara göre herkesin psikolojisi bozuk, sadece kendiler iyimser düşünür olumlu bakar hayata.

Sen bize en Harika yemekleri de yapsan sevgi eksik kalıyor görmüyor musun dedim diye benle küstü. Bu saatte bu yemeği yapıyorsun diye kendini mükemmel anne mi zannediyorsun demiştim..
ikinci gebeliğimdi ve doğuma kadar ne aradı ne sordu
 
Annem doğuma gelse kesin aynısını yapardı. En ufak ters bi lafa tahammülü yok küser kavga çıkartır insanı hayattan soğutır. Ve herkese anlatır
 
Çoğumuzun çocukluğu travmalar ile dolu.. Eski insanlar bilinçsiz yetiştiriyordu çocuklarını bu onların da suçu değil aslında. kendilerince doğru olanı aktarmaya çalışmışlar. Amaçları kötü değildi belkide bilmiyorum.

Annem de yaşlışığının arkasına sığınıyor mesela son zamanlarda geçmişte yaşattıklarınıkonuştuğumuz da gözardı ediyor srnin iyiliğin için yapmışımdır v.s v.s neler neler yaşattı halbu ki. Bir gün tartışırken ben yaşlıyım idare edeceksin beni demişti. her söylediği lafta kendini haklı gördüğü için . Sen gençliğinde neden beni idare etmedin anne demiş bulundum istemsizce ..
Demek istediğimi anlamış olmalı ki artık beni manipüle edemiyor.
Herşey sizde bitiyor...geçmişi değiştiremeyiz ama geleceğinizi değiştirmek sizin elinizde..
 
Şu kısa yazını içinde kendimi gördüm. Berbat bir insan olduğunu düşünme lütfen, biz genellikle onlardan "olmaması gerekeni" çok iyi öğrenerek büyüyoruz. Yaralarımız çok derin. Psikolojik destek alın mücadele edemeyeceğinizi ya da yanlış olduğunuzu düşünüyorsanız. Faydası olacağına çok eminim. Ayrıca hepsini yazsanız emin olun ben hepsini okurdum çünkü daha önce ben de yazdım ve çok destek olan oldu. Bizi ancak bizim gibiler anlıyor
 
Ben artık telefon etmiyorum hastane işi falan olursa bana gelmek zorunda kalıyor ancak o zaaman görüşüyoruz. Ona karşı kalın bir duvar ördüm. Kesinlikle duygusal bağ kurmuyorum, mecbur değilsek "yemek hazır, iyi geceler" dışında cümle kurmuyorum. Öyle yapınca saldıracak yer bulamıyor
Bu değersizlik hissi de onlar yüzünden, silkelenip buna hakkın olduğuna inanmalı harekete geçmelisin. Elini kolunu bağlayan ağlardan kurtulmak senin elinde emin ol.
 
Benimki sancı çekerken fotoğrafımı çekmeye kalktı, acı çektiğimi görmek çok hoşuna gidiyor gibiydi doğumdan sonra da gelen misafirlere benim bebekliğimi anlattı ben dikişlerimle çay servisi yaptım. Bir kap yemek ya yaptı ya yapmadı. Sözde bana bakmaya gelmişti ama hurafe anlatıp uygulamamız konusunda ısrar etmek dışında hiçbir şey yapmadı. Ah daha neler anlatırım.
Beni kocama şikayet etmekle tehdit etmişliği var. O gün özelimi anlatmaktan vazgeçtim. Sonrasında yaptıklarıyla başka bağları da kopardı. Şimdi resmiyette son noktadayız. Sadeceihtşyacı varsa onu gideriyorum allah ahiret korkumdan yoksa kapısını açmam.
 
Degerli arkadaşlarım burada hepimizin binbir türlü travması var ama anlattıkça emın olun sız de uzuleceksınız ve sureklı onlarla beynınızde konusuyor olacaksınız. Ben kafamda annem konuşmaya başladıgında kafamı dagıtacak bısey yapmaya çalışıyorum. Onunla geçiremeyecek kadar kıymetlı bir ömrüm var. Size de tavsıye diyorum. Yaralarınızdan dolayı gelen vesveselere kulaklarınızı kapatın..güzelliklere açın kulagınızı gönlünüzü..böyle böyle atlatacağız..
 
Çocukluğunu tarayıp nasılki depremde hasar tespiti yapılıyor o şekilde tespit edip onarman sonra anlayıp affetmen lazım mutlaka terapiye git.
Bir sakıncasıda çocukluk hasarı bırakmamak için kendi çocuklarının üzerine çok titremek oluyor
aman güvenli bağlanalım aman tercihlerini yapabilen birey olsun aman aman ailesinin desteğini hissettisin derken ayarı kaçırabilirsin
 
Bende 40 yaşla beraber farkettim ki yıllardır hep alttan alıyorum, yanında hep diken üstündeyim ama bir türlü yaranamıyorum. Hiç bir şey olmasa bile takacak, sorun edecek bir şey buluyor ve beni yıpratıyor sürekli.

40 yıldan sonra ilk kez geçen yıl küstüm, hiç aramadım. Kendisi her şeye hemen alınır ve herkese küser çünkü. 2-3 ay sürdü. Hiç beklemiyordu, çünkü ben hep itaat eden oldum. Sonra yine Allah korkuma aradım, içimdeki her şeyi söyledim. Yine az buçuk manipüle etti ama 2 ay öncesine kadar biraz düzelmiş görünüyordu. 2 ay önce beni yine kızdırdı ve suçum olmamasına rağmen telefonu yüzüme kapattı. Bende aramıyorum 2 aydır.

Uzak olmamamıza rağmen yüz yüze senede en fazla 5 kez görüşüyorumdur. Ama telefonla bile yetiyor. İletişimi en aza indirmek en güzeli ama lanet olsun ki içim rahat etmiyor böyle de.
 
Benim annem de öyle en ufak şeye alınır laf söyler ağzına geleni sayar ben sürekli alttan almak zorundayım her zaman haklı ben her zaman kusurluyum
Aramayayım küseyim istiyorum ama bu sefer iç sıkıntım başlıyor ruhum daralıyor o çocukluğum travmalarla dolu ne yapacağım bilmiyorum
 
Ben farkedeli 7 yıl kadar oldu, sağ olsun eşim açtı gözümü. Yıllarca benim bari üzerime sıçramasın diye hep dediğini yaptım, hep hoş tutmaya çalıştım ama hiçbir işe yaramadı. Ne düğün bildi bildirdi ne bayram. Kavgasız geçmedi hiç biri, akraba düğünlerini bile manipüle etti, bizimkileri söylememe bile gerek yok. Asıl noktayı 2019da oğlumun sünnet düğününü sabote etmeye kalkıştığında koydum. O gün bu gündür sadece selamlaşmaya çalışıyorum, aynı evin içinde bile. Ama maalesef yaşlandıkları için muhtaçlıklaeı artıyor. Ekim ayında rahmini aldılar. Hastanede bütün yalvarmalarıma rağmen su içmeyerek naz yapmaya kalkıştı, sonda kan dolunca kızdım. Ben kızarken doktor geldi ve hastaneden kovuldum. kurtulamıyorsun da, hep hayatında, yokmuş gibi davranırsan insana dönüşüyor. Güler yüz göster azıcık yumuşa içinden şeytan çıkıyor.
Thread 'ah anne ah' ah anne ah şunu da koyayım, yalnız olmadığınızı anlayın.
 
Kesinlikle aynı durumdayız. Hayatındaki kötü şeylerden beni sorumlu tutuyor eziyor yeri geliyor aşağılıyor. Sanırım görmezden gelip hayatında odaklanman atanman ve ayrı eve çıkman en iyi çözüm. Rabbim yardımcımız olsun
 

Layık görmek değil de uzun süreli aralıklı gelip giden stres, bir sevilip aşırı övülüp bir yerilme, değersizleştirme beyinde bağımlılık yapıyor farkında olmadan sürekli benzer ilişkilere çekilip bu acıyı arıyorsunuz bir zaman sonra kurtulmak istenmiyor
 
Benim annem de aynı şekilde. Küçükken bana çirkin demediği mi kaldı, dövmediği mi kaldı, evet seni sevmiyorum demediği mi.. Küçükken hep hissederdim zaten bana karşı soğuk olduğunu ve çök üzülürdüm. Üzülmekten, stresten sedef hastalığı geçirdim ilkokuldayken. Düşünün 4. sınıftayım ne derdim olabilir. Geçen gün bana şey dedi gülerek, sen küçükken git gelliydin. Nedenini hiçbir zaman anlamadı, kendinde hiç suç bulmadı. Şimdi umursamıyorum, o öyle dediği için ben değersiz değilim. Mümkün olduğu kadar iletişimimi kesmeye çalışıyorum. Kendi hayatımı kurmak istiyorum. Bir gün bütün her şeyi yüzüne vuracağım ama. Sonrasında ne olur bilmiyorum. Çocuğuna sevgi veremeyecek hiçbir insan anne olmamalı bence.
 
Oydar .!.:
Annem doğuma gelse kesin aynısını yapardı. En ufak ters bi lafa tahammülü yok küser kavga çıkartır insanı hayattan soğutır. Ve herkese anlatır
Genişletmek için tıkla...
Annem de tamamen aynı. Asla haksız olduğunu düşünmez, her zaman en doğru en haklı en mağdur kendisidir.
Hemen bağırır ağlar beddua etmeye başlar. Sonra da benim kızlarım terbiyesiz diye herkese anlatır.
Ama şunu fark ettim en çok babama ve bize karşı böyle. Abime hep nazik konuşur, ona küsmez kırılmaz eleştirmez o harikadır gözünde.

Ben ve kız kardeşim dünyanın en Harika en mükemmel işini de yapsak mutlaka eleştirecek bir şey bulur ve lafını söyler. Asla takdir etme yok.
 
Ben yaptım, buz gibi bir suratla hiçbir şey anlamamış gibi yüzüme ve boşluğa baktı. Cevap bile vermedi. Her zaman yaptığı gibi konuyu değiştirip başka yerden bana saldırdı. Çok ustadır bu konuda, bir yerden ekarte edersen anında başka kulvara atlayıp oradan saldırır. Saldıracak yeri bitip sen cinnet geçirdiğinde de hiçbir şey olmamış gibi normal bir konuya geçer.
 
Benim annem iş yapma konusunda geri durmadı fazlasıyla yaptı ama dediğim gibi duygusal yönden hep eksik kaldı.
İlk doğumum çok zor oldu, aklıma geldikçe ağlıyordum, lohusalık duygusallığı da var tabi. Bebeğime bakarken bile gözlerim doluyordu, ben ağladıkça beni azarlıyordu. Ağlayıp durma bizi de geriyorsun demişti. Eşimin yanında sürekli beni eleştiriyordu, neden hep gerginsin bak bizi de geriyorsun her şeye bağırıyorsun vs diyordu. Sonra eşim de yüz buldu o da üzerime gelmeye başladı. Biraz tartışsak hemen başlıyordu “annen bile sana böyle diyor sen şöylesin böylesin” aynı annemin ağzından konuşuyordu.

Bakıyorum etrafımda koca kadın olmuş kızını nasıl nazlayacağını şaşıran anneler var, öyle çok imreniyorum ki
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

C
  • Kilitli
Annemin bana bıraktığı en şok edici tramva (lütfen yardımcı olun)
Yorumlar
5
Görüntüleme
2K
benyeniyimgaliba
B
Maddi manevi yanlız ve yorgun hissediyorum
Yorumlar
14
Görüntüleme
1K
birininannesi
B
4 Temmuz – 10 Aralık 2025 Neptün Retrosu - Burçlara Etkileri
Yorumlar
1
Görüntüleme
444
Nhessa
S
( Kedili evde )By-pass ameliyatı 15 günlük süreç
Yorumlar
2
Görüntüleme
2K
senyor
S
Z
çok uzunca iç dökme, her şeyden biraz
2
Yorumlar
28
Görüntüleme
5K
SARILARIN FILIZ
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…