- 2 Şubat 2015
- 14.624
- 62.311
- 598
beni sevdigini dusunerek, inanarak ve ben de severek evlendim.
sonra bir an iyi bir an kotu halleri kafami bulandirdi, kendimde hata aradim hep cunku bana hep sen degis sen sunu yapma gor bak ben kufur ediyomuyum, gibi turlu seylerle geldi.
terapi gordum 2 sene. Hala arada gorusuyorum psikologla.
sonucunda hic bisey degismedi: hala hakaret ettigini saygisizligini soyledigimde bana sen de soyle soylesin herkesin hatasi var sen de onlari yapma o zaman diye uste cikabiliyor. Artik yemiyorum terk fark o. Zamanla o kadar sindim kalakaldim boyle.
kendimden nefret etmiyorum. Bilerek yapmadim bunu kendime. Biseye dustum cikamiyo Gibiyim...
Içinde bulunduğunuz durumu anlamlandiramiyor olsanız, gözünüzü açmaya çalışalım, da her seyin zaten farkindasiniz.
Bu farkindalikla cocuk nasil dusundunuz, onu hiç anlamadım.
Bir yerden başlayın gerisi gelir.
Seven insan sevdiğine hakaret etmez, kırmaz, özgüvenini bitirmeye çalışacağına onu güçlendirmeye çalışır.
Bu adam sizi sevmiyor, bunu kabullenerek başlayabilirsiniz.