nasıl bir yardım almalıyım?

merallde

Guru
Kayıtlı Üye
25 Haziran 2014
316
83
298
İstanbul
Merhaba hanımlar sizden bir konuda yardım istiyorum.
Annem beni hiç sevmemiş. Ben doğduktan sonra bir kenara atıvermiş. Benden sonra bir erkek kardeşim oldu ve annem ona bağlandı. Ergenliğim onun bana sevgi göstermemesi, bunu açıkça söylemesi, beni hayatında istememesi ile ciddi bunalımlı geçti. Altı, yedi yıl tamamen depresyonda yaşadım. Üstünden yıllar geçti... Şuanda pek bir ilişkimiz yok. Her sabah uyandığımda bunları düşünüp ağlamaklı oluyorum. Sürekli neden anne? diye soruyorum. Neden beni sevemedin? bir cevap bulamıyorum.

Şuan ki sorunum kısaca; Altı aylık hamileyim. Çok istedim bebeğim olmasını. ama şuan bebeğimle pek bağ kuramıyorum. hiç konuşamıyorum onunla. Mesela hamilelikle ilgili bir şey yapmıyorum. Gıda olarak ta bir çabam yok. Aslında istiyorum diğer hamileler gibi coşku içinde bir şeyler yapmayı. Ama bir iki gün sürüyor ve bırakıyorum. Çok mutsuzum. hayattan, hiç bir şeyden zevk almıyorum. İradem sıfıra indi. Yapmak istediğim hiç bir şeyi deliler gibi kendimi zorlamadan, acılar çekmeden yapamıyorum. Hayata karşı bu iradesizliğim, aldığım en ufak bir kararı bile yapamamam, sürekli annemi düşünmem, hamileliğime odaklanamamam beni korkutuyor.
destek almak istiyorum. Konya da yaşıyorum. sizden ricam bana yol göstermeniz; kime gitmeliyim. bunun maliyeti ne olur. Ne önerirsiniz bana. Hiç bilmiyorum psikolokları ben. Lütfen fikri olan yardım etsin.
 
Bebeği hissedebildin mi hiç? İçnde hareket ettiğini hissettn mi yani
 
Belki annen küçük yaşta anne oldu,seviyor belli etmiyor dur
Doktoruna konuş, duygularını anlat o seni gönlendirsin ,umarım başka sorunun yoktur
 
Psikolojik destek almadan niye hamile kalıyorsunuz yazık değil mi o yavruya? Sizin uzun bir terapiye ihtiyacınız var, Allah bilir doğduktan sonra nasıl davranacaksınız o bebeğe.
Benim böyle sorunlarım varken bunları çözmeden anne olmam doğru mu diye sormadınız mı kendinize, gerçi belli ki sormamışsınız.
Anneniz kadar siz de suçlusunuz, Allah kıymet bilene versin evlatları, inşallah kıymetini bilirsiniz bu mucizenin.
 

ben psikolojimi epey düzeltmiştim. ama hamilelikle annem ile ilgili olumsuzluklar birden gün yüzüne çıktı. sürekli "bukadar masum, savunmasız ve anneye bağlı bir bebeği nasıl sevmedi" diye düşünüp üzülüyorum. sonra kendime dönüyor ve "ya benim bebeğimde benimle ilgili zorluklar yaşarsa, onu istemeden mutsuz edersem, ona tam yetemezsem" diye diye korkuya kapılıyorum. kendi yaşadıklarımı düşünerek şimdiden onun yaşayabileceği en ufak sorunlar bile beni üzüyor. onu yeterince hissedemedim mi acaba, eşimle ufak bir problemi büyütüp onu mutsuz mu ettim, şuan mutlu mu, sorunlu bir hamilelik mi geçirdim, onun için çok bir şey yapamadım mı, diğer anneler daha çok mu iyi hamilelik geçiriyor, daha çok mu bağ kuruyor, yoksa ben kendim yaşamadığım için bunları iyi yapamayacak mıyım vs. vs.
bu düşüncelerle baş etmeye çalışıyorum. annem gibi suçlu olmak istemiyorum aslında.
 
Belki annen küçük yaşta anne oldu,seviyor belli etmiyor dur
Doktoruna konuş, duygularını anlat o seni gönlendirsin ,umarım başka sorunun yoktur

teşekkür ederim doktorumla konuşacağım.
eşimle konuştum. ona bebeğimizi belkide mutsuz etmişizdir dedim. üzgün olduğumu anlattım. bazı kararlar aldık. mesela bundan sonraki süreçte onu rahatsız edecek ufak anlaşmazlıklardan bile kaçınacağız. daha şefkatli olacağız ki sevgiyi öğrensin. doğumla ilgili bir kitap okuma proğramı ayarladık. okuyup paylaşacağız. ama hep şu düşüncem var kafamda; yaşamayan yaşatabilir mi? ben annemle hiç bağ kuramamış biri olarak başarabilecek miyim?
 
Bu kaygılar tüm gebelerin hissettiği kendine sorduğu sorulardır. Yetememe, onu mutsuz etme hissi, yeterince gıda alamama kaygısı, ona layık olamama kaygısı.... Dediğim gibi bunlar gayet normal şeyler. Ama siz bu kaygıları geçmişle ilişkilendirdiğiniz için sanki sadece siz böyle düşünüyormuşsunuz gibi geliyor. Değil. Geçmişten alacağınız tek ders, annenizin size yaptığı hangi davranıştan dolayı üzüldüyseniz yıprandıysanız, bu davranışları bebeğinize yapmamaya söz vermeniz kendinize. İsterseniz bir defter edinin kendinize. Yazın oraya. Annem bana şunu şunu yapmıştı ben sana yapmayacağım bebeğim diye. Hem somutlaştırmış olursunuz hemde bebeğinizle konuşur onunla daha güçlü bir bağ kurarsınız.
 
Sağlıkla kucağına al bebeğini.
Bence yaşamayan yaşatabilir. Annen ve sen farklı insanlarsınız. Her ne kadar seni büyüten ve sana bunları yaşatan kişi o olsa da sen onun annelik şeklinin zararlarını bilerek büyüdün. Bu yüzden de çok bilinçli olacaksın. Söylenen ufak bir sözün nasıl çocuğu etkileyebildiğinin farkında olacaksın.
Ama yardım al bence de bu durumla ilgili. Zaten şu ana kadar almamış olman hata. Konya'da doktorlarla ilgili bilgim yok. Eşin de destekçin ne güzel. Sakın öyle annelik yapamayacak mıyım hiçbir bağ hissetmiyorum deme, o bağ bebeğin doğduğunda kurulur mutlaka.
 
Cok sert sozler bunlar konu sahibesi zaten dertli lutfen dikkat edin ,size ne demeyin zira ben karsidan okuyan biri olarak rahatsiz oldum oda uzulebilir hanimefendi hamile ustelik depresif bir hal yasiyor yardim istiyor ...

Konu sahibesi bayan bir psikolog ya da psikiyatriye gidin yardim alin
Ayrica bakin sabretmissiniz bu size iki dunyadada kazandirir surekli annenizin siz yaptiklarini dusunup durmayin bu sizi yipratir ayrica sabrin onemiyle ilgili Hadisleri Ayetleri okuyun bu cok buyuk bir rahatlama saglar sizde ...

Ayrica diyaneti arayin mesela bayan hocalar var bir sorunum vardi aradim benimle konustu yardim etmeye calisti hatta yasadigim bolgedeki baska bayan bir hocanin yanina gitmemi soyledi cok donanimli.bir hanim hocaymis yani ozetle maneviyatiniz kuvvetleniyor biliyorsunuzki yalniz degilsiniz biyorsunuzki size yardim eden var ve Allah tealaya tevekkul edin dua edin ondanyardim isteyin Allahteala size kafidir uzulmeyin ve annenize karrsi sayginizi eksik etmeyin siz gorevinizi yapin gerisine karismayin

Ayrica hamileleginizde illa bebekle konusacaksiniz belli seyler yapacaksiniz diye birsey yok konusmayiverin ne olacak ,iyi bir anne olursunuz insaAllah dua edin annenizden ne beklediyseniz bebeginize daha fazlasini gosterin hersey duzelir uzulmeyin
 
Munzevi Zencefil çok güzel söylemiş
Hamilelik psikolojisi denen şey yapıyor bunu
Bizlere bak istiyoruz aylardır çalışıyoruz olmadı daha sabırla bekliyoruz
Neler yiyor içiyoruz ne kürler.. yatakta amuda kalkıyoruz tabiri caizse.. Çabalıyoruz yani senin elinde olan anne olma fırsatını yakalamak için...
Bu anların tadını çıkar rabbinin emaneti avuçları cennet kokulu miss gibi bir miniğin sana ihtiyacı var
Sen güçlü olacaksın ki ona güç veresin daha minicik
Yerim onu .. Rabbim bağışlasın.. Korusun
 
Allah sizede hayırlı evlatlar versin hayırlı bir zamanda
 
Annen ve sen ile bebeğin ve sen farklısınız. Belki de bir annenin çocuğunu sevmemesi mümkünmüş ya ben de sevmezsem kaygısı yaşıyorsundur? Evlenirken olan duygu bozukluğu gibi, evleniyorum ama ya ileride bu adamı sevmezsem gibi.
Annenin belli sorunları varmış demek ki. Bu çok istisnai bir durum. Normal şartlarda bir annenin çocuğunu sevmemesi imkansız bir şey.
İkamet ettiğin yere yakın bir psikoloğa git. Çevrende varsa yeni doğan bebekleri ziyaret et.
Bunları eşinle paylaş ve destek al.
Anneni suçlamanın bunu düşünmenin artık sana bir faydası yok ve hatta zararı varsa çıkar bunu hayatından. Her sabah düşünüp neden eziyet ediyorsun ki kendine..
Bence çok daha güzel şeyler düşünebilirsin.
Hamilelik senin hormonlarını ve psikolojini etkilemiştir.
Umarım hepsi yakında geçer. Sen sadece insan olduğun için bile çok değerlisin, annenin yaşattıkları bu gerçeği değiştirmez.
 

teşekkür ederim önerinizi değerlendireceğim
 

bir deftere yazmak sanırım iyi olur bunu deneyeceğim. teşekkler
 
kucağına aldığında çok daha farklı hissedeceksin..
ayrıca annelik duygusu her kadında illa hamile iken hissediliyor diye bir durum yok..
ben kucağıma aldığım zaman anne oldum mesela..
annenle bir bağın olmaması seninde evladınla bir bağın olmayacak demek değil.. sen başka bir insansın ve yaşadıklarını olumlu yansıtmak senin elinde..
 

anlattıklarınızın benzerlerini bende yaptım. çok şükür bu süreç geride kaldı. inşaallah sizin de biran evvel hayırlı bir evladınız olur.
 

Bu tarz bir mesajın konu sahibine faydası olacağını mı düşünüyorsunuz ? Zaten çok hassas ve sıkıntıda olan bir kişiyi suçlamanın onu çok daha zora sokacağını düşünemiyormusunuz ?
Lütfen bu kadar acımasız olmayın hayatta .
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…