Bana annesinin düşüncesini kendisi de bilmediği için size net birşey söylemiyor geçiştiriyor gibi geldi. İlerde durumlar değişirse bu şekilde konuşmuştuk dememeniz için bahsetmiyor olabilirEvet aslında böyle sorabilirim sanki. Ama bilmiyorum zamanı gelince bakarız diyebilir ya da ben de bilmiyorum falan
öyle istemiyorum böyle isteyorum. İide o adam ağaç kovuğundan mı çıktı?Herkese merhaba,
Benim 2 senelik bir ilişkim var. Her şey yolunda gidiyor ve 1 seneye evlenmeyi düşünüyoruz. Sevgilimin annesi eşiyle ayrı. Şuan erkek arkadaşım birlikte yaşıyor annesiyle. Sorum şu: Biz evlenince annesi nerede yaşayacak veya sevgilim annem bizimle birlikte yaşayacak der mi?
Bunun konusu hiç açılmadı. Bazen başkaları üzerinden ağzını aradım ama tam anlamadım ne düşündüğünü. Bu durum canımı çok sıkıyor.
Böyle bir durum çok hayati bir olay. O yüzden çok korkuyorum. Ve açıkça sorsam çok yanlış anlayabilir aklında hiç böyle bir şey yoksa rezil olurum. Beni yanlış anlar bunları mı hesaplıyorsun der diye korkuyorum. Bunun uygun yollu bir soruşu yok direkt sormam gerek.
Sorarsam yanlış anlaşılır mı? Sormazsam da kafayı yiyeceğim yakında. Sürekli düşünüp düşünüp stres oluyorum. Sonuçta ne özel hayatımız kalır ne düzenimiz böyle bir durumda. Kesinlikle böyle bir şey istemiyorum. Nasıl bir orta yol buluncak ileride hiç bilmiyorum. Bu arada annesi yaşlı ve bakıma muhtaç değil. Kendi kendine yaşayabilecek durumda. Ayrıca şöyle bir durum da oluşabilir. Farklı bir ev tutulur fakat bize yakın veya aynı apartmanda olur. Bu durumu da asla istemiyorum çünkü sorumluluk almış olacağız çok fazla. Akşamları yemeğe çağırma, haftasonunu birlikte geçirme durumları falan oluşcak. Annem bütün gün tek zaten bari bizimle olsun boş zamanlarımızda der diye korkuyorum. Zaten ikimiz de çalışacağız. Birbirimize ayırabileceğimiz zaman çok az olacak, o zamanları da annesiyle geçirmek istemiyorum doğal olarak. Kimsenin sorumluluğunu falan almak istemiyorum açıkçası. Bu durumları nasıl aşacağım ve bu konuları onunla nasıl konuşmalıyım acaba?( bu benim annem de olsa tam olarak böyle düşünürdüm ayrıca, yanlış anlaşılmasın. Ayrıca annesi emekli kendine yetebilen bir kadın. Ve beş çocuğu var )
Aa evet aslında doğru dediniz. Kendisi de ne olacağını bilmiyorBana annesinin düşüncesini kendisi de bilmediği için size net birşey söylemiyor geçiştiriyor gibi geldi. İlerde durumlar değişirse bu şekilde konuşmuştuk dememeniz için bahsetmiyor olabilir
Ağaç kovuğundan çıkmadı ama kendime ait bir ev istemek hakkım. Dinen bile bu böyleöyle istemiyorum böyle isteyorum. İide o kadın ağaç kovuğundan mı çıktı?
Son dakika konuşunca çok oldu bittiye gelebirim evet. O yüzden konuyu açmam gerek ama bilmiyorum nolcakBekarken eşim kendi evinde annesi ve babasıyla yaşıyordu. Annesinin çok merkezi yerde olmayan küçük bir evi vardı. Evlendiğimiz dönemde iş dolayısı ile bir müddet şehir dışında kalmam gerekti. Nerde oturacağız diye düşünme fırsatım olmadı. Ben de kadın heralde evden çıkar dedim. Çıkmadı. Oralı da olmadı. 1 sene sonra evden çıkan biz olduk. Evlenmeden önce muhakkak bu konuyu konuşup netleştirin. Biz çok sorun yaşadık. Bu ve başka sebeplerden eşimin ailesine inanılmaz soğuğum.
Muhakkak açın sonra daha kötü oluyor.Son dakika konuşunca çok oldu bittiye gelebirim evet. O yüzden konuyu açmam gerek ama bilmiyorum nolcak
Adam ne kendisi annem yalnız kalacak diye bişeyi gündeme getiriyor, ne siz başbaşa zamandan dem çalınca renk veriyor.Bunları çok söyledim ama asla net bir cevap alamıyorum böyle ağız aramakla. Evet falan diyor ama anlamıyorumki
Birinin istemesine gerek yokki. Neticede tek tanıdığı biz olacağız o şehirde. Öyle olunca da insan rahatsız olur vicdanen. Gelmesin gitmeyelim falan diyecek halim yok o saatten sonra. Kendim de rahatsız olurum mutlaka ciddi bir zaman ayırmamız gerekecek o koşulda. Hep tek kalsa haftaiçi mutlaka haftasonunu akşamları vs beraber geçirme durumu oluşacak ve bu zamanla görevim haline gelecek. Olaylara gerçekçi bakıyorum sadeceAdam ne kendisi annem yalnız kalacak diye bişeyi gündeme getiriyor, ne siz başbaşa zamandan dem çalınca renk veriyor.
Kesin beraber yaşama planları var, tartışmayı mümkün olduğu kadar erteliyor.
Tamam sizinle yaşamasın ama, ne aynı binada ne mahallede istemem asla söylemleriniz de hoş değil. Nereden biliyorsunuz kadının sizden yemek isteyeceğini, her haftasonunu sizinle geçirmeyi umacağını falan. Yarın birgün siz de yalnız kalabilirsiniz. Oğlunuzda aynısını yaparsa üzücü olmaz mı?
Bu kadar ayrıntılı düşünüp 2 senede kendi fikirlerinizi dile getirememis olmanız da bir çelişki farkında mısınız?Birinin istemesine gerek yokki. Neticede tek tanıdığı biz olacağız o şehirde. Öyle olunca da insan rahatsız olur vicdanen. Gelmesin gitmeyelim falan diyecek halim yok o saatten sonra. Kendim de rahatsız olurum mutlaka ciddi bir zaman ayırmamız gerekecek o koşulda. Hep tek kalsa haftaiçi mutlaka haftasonunu akşamları vs beraber geçirme durumu oluşacak ve bu zamanla görevim haline gelecek. Olaylara gerçekçi bakıyorum sadece
İşler ciddileşince bu sorular aklıma gelmeye başladı. Çelişkili bir kısım yok çekiniyorum sormaya sadece. Kötü hissettirmek istemem kimseye. O yüzden kendi içimde düşünüyorumBu kadar ayrıntılı düşünüp 2 senede kendi fikirlerinizi dile getirememis olmanız da bir çelişki farkında mısınız?
Sorunca bile sanki net bir cevap alamayacağım gibi geliyorBunları mı hesaplıyorsun derse evet hesaplıyorsunuz. Yani yoksa neden düşünesiniz.
Bence normal de düşünmek. Açık açık sorun. Asıl sormazsanız ileride söz hakkınız olmaz.
Bunları bilmek hakkınız. Yalnız karar verirken empati yapın ona göre konuşun.
Yani, herkes böyle değil. Ben kendimden düşünüyorum, ilerde yaş başı alınca çoluk çocukla sürekli takılmak istemem, ama eşimin yalnız annesi başı sıkıştığında 1-2 saate ulaşamayacağımız kadar uzakta olsun da istemezdim.Birinin istemesine gerek yokki. Neticede tek tanıdığı biz olacağız o şehirde. Öyle olunca da insan rahatsız olur vicdanen. Gelmesin gitmeyelim falan diyecek halim yok o saatten sonra. Kendim de rahatsız olurum mutlaka ciddi bir zaman ayırmamız gerekecek o koşulda. Hep tek kalsa haftaiçi mutlaka haftasonunu akşamları vs beraber geçirme durumu oluşacak ve bu zamanla görevim haline gelecek. Olaylara gerçekçi bakıyorum sadece
nasıl?Ağaç kovuğundan çıkmadı ama kendime ait bir ev istemek hakkım. Dinen bile bu böyle
Net cevap alamayacaksanız cevap belli değil mi aslındaSorunca bile sanki net bir cevap alamayacağım gibi geliyor
Konuyu durduk yere açmaya çekiniyorum. Çünkü birkaç kez ağzını aradım konuyu açmak için ama başarısız oldu. O yüzden iyice gerildimYani, herkes böyle değil. Ben kendimden düşünüyorum, ilerde yaş başı alınca çoluk çocukla sürekli takılmak istemem, ama eşimin yalnız annesi başı sıkıştığında 1-2 saate ulaşamayacağımız kadar uzakta olsun da istemezdim.
Siz gitmeseniz de o haftada bir yoklayabilir. Ya da ilerde çocuk sahibi olursanız, yakınınızda güvenebileceğiniz bir büyüğü de çok arayacaksınız zaten.
Ayrıca arkadaşlara katılıyorum, evlenecek kadar yakın hissettiğiniz biriyle acaba beni yanlış anlar mı diye bu kadar korkup konuşamamak da doğru değil.
O da bence annesinin fikrini bilmiyor ilerde ne olur nerde yaşanır vsNet cevap alamayacaksanız cevap belli değil mi aslında
Kadının ayrı ev isteme hakkı var zaruri bir durum yok çünkü ortada hastalık, yaşlılık, bakıma muhtaç olma vsnasıl?
Ayrı ev isteme hakkı tabi ki var ama aynı din anne babaya öf bile deme diyor ya illede oğlumla oturacağım derse?Kadının ayrı ev isteme hakkı var zaruri bir durum yok çünkü ortada hastalık, yaşlılık, bakıma muhtaç olma vs
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?