Arkadaşlar ben anlamıyorum. 18-19 yaşlarıma kadar hayatım mükkemeldi (şimdi yaşım 24). En iyi okulları kazandım, lise de doktor çocuklarının gittiği okulu kazandım ( yurtdışında yaşıyorum ailem doğru düzgün dileri bile yok), lise sonu sınavında jurinin taktirini alıp en iyi üniversiteyi kazandım, hep herşeyin en iyisi. Övünmek gibi gözükmesin lütfen ama millet bana hep sen yaparsın, sende ki akıl bende olsaydı falan derdi. Neyse üniversitede depresyona girdim. Okuduğum bölümü bırakıp başka bölümler okudum, bi türlü birşey tutturamadım. Şimdi normal bi bölümde okuyorum.
Neye dokunsam onu batırıyorum. Bir şeyde 100 de 1 kaybetme oranı olsa yine kayıp ediyorum. O kadar kötüyüm ki. Bana ne oldu anlamıyorum.
Açıkçası nazara falan pek inanmazdım ama öyle bi yere geldim ki artık biri bana büyümü yaptı diye düşünüyorum.
Hiç benim gibi parlayıp sönen arkadaşlar var mı? Kendimi çok kötü hisediyorum...
Bi dua, bi şey yok mu çok kötüyüm battıkça batıyorum.
Neye dokunsam onu batırıyorum. Bir şeyde 100 de 1 kaybetme oranı olsa yine kayıp ediyorum. O kadar kötüyüm ki. Bana ne oldu anlamıyorum.
Açıkçası nazara falan pek inanmazdım ama öyle bi yere geldim ki artık biri bana büyümü yaptı diye düşünüyorum.
Hiç benim gibi parlayıp sönen arkadaşlar var mı? Kendimi çok kötü hisediyorum...
Bi dua, bi şey yok mu çok kötüyüm battıkça batıyorum.