Bu yüzden küçük yaşta evlenmeyin, kocaya kaçmayın diyoruz.
Eşini sevmiyorsun. Sevdiğini sanıp ailenden kurtulmak için bir ümit mutlu olurum diye kaçmışsın. Ama gördüğün gibi olmamışsın, çünkü evlilik konusunda doğru karar verebilecek olgunlukta değilsin.
Evlilik ev işi yemek yapmak, akşama kocayı kapıda karşılamak, ona her türlü hizmeti sunmak değildir. Böyle düşünmen bile evlilik için hazır olmadığını gösteriyor.
Olgun değilsin, sadece öyle sanıyorsun. Hepimiz öyleydik o yaşlarda. Hem olgun olmak iyi bişey değil, doğru olan yaşının gerektirdiği gibi hissetmek, yaşamak, davranmak.
İnsan hayatında her şey basamak basamaktır. Birkaç basamağı atlamaya kalkarsan ayağın takılır düşersin. Şu an yaşadığın şey bu.
Yapacak bişey yok, bir müddet katlanacaksın. Duygularını dinleyeceksin, mantığını çalıştıracaksın. Olursa olacak, olmazsa başka şeyler düşüneceksin. Ama sakın bu dönemde çocuk yapma. Sen çok gençsin, eşin genç. Birbirinizi doğru düzgün tanımamışsınız. Çocuktan önce kendinize bir iki sene zaman verin, tanıyın birbirinizi.
