- 16 Haziran 2013
- 1.417
- 2.323
- 208
- Konu Sahibi Less-is-More
-
- #101
velıler su gozle bakıyor alıyor maası ceksın cocugumu...Bu ülkeye yapılabilecek en büyük kötülük telefon ve internetmis ben bunu anladım artık. Ben de lise ogretmeniyim. Geneli hayati ciddiye almayan geleceğe dair hayalden başka birseyleri olmayan çocuklar. Doktor olmak, mühendis olmak istiyorum der kitabın yüzünü açmaz. Sınav yaparsın bin tane şikayet isitirsin. Bazen gerçekten bende mi bir sıkıntı var ben mi sınav hazırlamayı bilmiyorum diyorum. Ama sonunda itiraf ettiriyorum dün akşam 3 saat ders çalıştım nasıl bu notu alırım. Ben anlatmak için 2 ayimi veriyorum o 3 saatte herşeyi sular seller gibi ezberlemis. Allah bu vatanın yardımcısı olsun diyorum. Çok bilinçli gençler de yetişiyor elbette ama ne yazikki onlar azınlıkta.
Biz bır sene cekeceksek onlar ömür boyu çekecek. Yani ben onları dusunmesem ben de ben dersimi anlatir geçerim banane anlayip anlamamalarindan derim.velıler su gozle bakıyor alıyor maası ceksın cocugumu...
Sorun bu işte. Derse dahil olmak istememeleri. Hep sabit kişilerin el kaldırması. Branşım İngilizce. O kadar eğlenceli konular var ki. Kitaba bağımlı kalmak zorunda değiliz. Ama işte söz konusu konuşmak olunca "anlıyorum ama konuşamıyorum." Ya da " sayisalciyim bana İngilizce lazım değil." bahaneleriyle baş etmek çok yorucu.
Bana gore biz Turkler cocuklarimizi iyi yetistiremiyoruz. Bu yetistirememe olayi yurtdisinda da devam ediyor. Ben Hollanda'd yasiyorum kutuphane gorevlisiyim. Yabancilarin cocuklari haril haril kitap alir okurken bizim cocuklarimizi kutuphanelerde göremiyorum. Hadi cocugu biraktim, annesi babasi da elinden tutup getirmiyor. Imreniyorum okuyan cocuklara. Yegenlerim var elimden geldigince kitap sevgisini asilamaya çalışıyorum. Sık sık kutuphaneye goturuyorum. 2bucuk yasindaki yegenime bol bol okuyorum. Teyze bana kitap getirdin mi gel okuyalim diyor biliyor kutuphanede calistigimi :))
Ama okumamak bizim en buyum sorunumuz. Durumun ciddiyetini kutuphanede calismaya baslayinca anladim. Elin cocugu kutuphaneye geliyor, şu konu hakkinda kitabi nerden bulabilirim diyor. Bu cocuk 10 yasinda var yok tek gelmis kitap bakmaya. Hayran kaliyorum. Gecen bir Turk kadinin ogluna yardimci oldum. 11 yasinda cocuk. Buranin dilini zor konusuyor. Konusunu internetten bulurum yaparim yeaa kafasinda. Oturduk kitaptan yaptik cogunu mecburen ben yazdim cocuk ilgisiz. Annesini cok caresiz gorunce yardim edeyim dedim ama cocugu gorunce icimden bosa kürek cekiyorsun be bacim dedim.
Bizim dna'miz da mi bir sorun var ne anlamiyorum. Burda yetişen Turk cocuklari da maalesef cok gerideler.
Anlatıyorum da anlayan yok ki. Sanki alan derslerine çalışıyor mu? O da yok. Nereye kadar böyle devam edeceksin diyorum. Cevap yok. Sadece gülüyor. Bir çocuk bu hale nasıl getirilir? Ailede ne gördü ki bu kadar vurdumduymaz oldu bu çocuklar? Hiç mi umursamiyor bunları anne babaları?İleride YDS, TOEFL, IELTS ile cebelleşirlerse görürüm. Ya da iş bulamadıklarında. Sayısalcıya nasıl lazım değilmiş. Gerçi dil öğrenmek biraz da yetenek işi bence. Olmayınca olmuyor bazısında.
Çocukları hazırcı yetiştiriyoruz sorun bu. Yemek yemiyor yesin yesin diye kaşık elimizde koşturuyoruz. Bırak oysa acıkınca kendi yemek istesin. Hiçbir çocuk kendini açlıktan öldürmüyor. Ödevi oluyor yardım etmek yerine direkt biz yapıyoruz. Büyüyor biz evlendiriyoruz, parasını eline veriyoruz, aile apartmanında oturuyoruz. Çocuklar çabalamayı, mücadele etmeyi bilmiyor. Hazıra konmayı biliyorlar sadece.
boyle yapmayanda kotu ılgısız anne ılan ediliyor:)Çocukları hazırcı yetiştiriyoruz sorun bu. Yemek yemiyor yesin yesin diye kaşık elimizde koşturuyoruz. Bırak oysa acıkınca kendi yemek istesin. Hiçbir çocuk kendini açlıktan öldürmüyor. Ödevi oluyor yardım etmek yerine direkt biz yapıyoruz. Büyüyor biz evlendiriyoruz, parasını eline veriyoruz, aile apartmanında oturtuyoruz. Çocuklar çabalamayı, mücadele etmeyi bilmiyor. Hazıra konmayı biliyorlar sadece.
boyle yapmayanda kotu ılgısız anne ılan ediliyor:)
Teknoloji bağımlıları hepsi kesinlikleBir lisede öğretmenim. O kadar ilgisiz ki çocuklar bazen kullandığım hiçbir yöntem ise yaramiyor. Sanki dünya yıkılmış da altında kalmışlar. Enerjileri sıfır. Acaba sadece benim dersimde mı boyleler diye diğer öğretmenlerle de çok konuştum ama genel halleri bu. Zaten cevremdeki diğer gençler de böyle. Çevrelerinde olan biten olaylara kayıtsızlar. Sinav olmasa kitap okumuyorlar. Hayatları telefon ve televizyon ekranından ibaret. Çok endişeliyim ama bunu değiştirecek bir çözüm bulamıyorum
evet ..ben ogluma sorumluluk veririm...tabırı caızse sımartmamda....ama mucuk mucuk annelerın yanında biz sankı sevgisiz anne ılan ediliyoruz.İşte yaptıkları ilgi göstermek değil. Bu ilginin de ötesinde çocuğa sorumluluk bilinci aşılamamak, onu bir birey olarak kabul etmemek oluyor. "Dur paşam ben yaparım sen elini sürme." "Aman prensesim sen etme ben yaparım" diye diye bu çocuklar nasılsa arkamı toplayacak biri var rahatlığıyla kendisi için çabalamıyor, kendini geliştirmek için uğraşmıyor. Anne baba elini çektiğinde de sudan çıkmış balığa dönüyorlar kaç yaşında olursa olsunlar.
evet ..ben ogluma sorumluluk veririm...tabırı caızse sımartmamda....ama mucuk mucuk annelerın yanında biz sankı sevgisiz anne ılan ediliyoruz.
Bana göre sistem şuan tıkır tıkır işliyor,herkes aynı çarkta dönüp duruyor ,birkaç değişik insan bunun farkında ve çıkmaya çalışıyor.
Yani baktığımızda aslında anne baba da tam olarak suçlu değil öğrenci de ,maalesef şuan ki dünya düzeninde sistem bu.
İnsanları fiziksel olarak kullanmak için,önceki zamanlarda,toprak ile köle yaparlardı.Şimdi de modern köleleriz.
Artık insan zihniyle bile oynamayı amaçlayan öğretiler ve deneylerle uğraşılıyor ,amaç bence bu zaten bomboş ,asalak ,her şeye baş sallayan ve pek sorgulamayan nesiller yetiştirmek ,bunun sebebinin de bilimin amacının zenginlere çalışmak olduğunu söylerim ama bu da çok derin bir konu.
İnsanlar o kadar yalnız ki sosyal medyadan ya da sadece ilişkilerden medet umuyor,bakkala bile yalnız gidemeyen insanlar tanıdım.Robotlardan oluşan genelevler açıldı yanılmıyorsam ,bu korkunç bir şey .İnsanlar korkunç bir yapayalnızlık evresinde,aldığı "like"lar ile var olduğunu ve işe yaradığını zannediyorlar.Bu arada yapayalnızlık öldürür ama yalnızlık iyidir ,insanın özü yalnızlıkta gizlidir ,buna karşı değilim .İnsan bazen kalabalıkta,bazen yalnızlıkta olmalı.Anca böyle kendimizi gerçekleştirebiliriz.
Konu "bence" çok derin olduğu için laf lafı açtı .Umarım o çarktan daha fazla kişiler çıkar
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?