Ne olacak bu gençlerin hali?



avrupada çoğu ülkede okul öncesinin okullaşma oranı _%90 larda. 2 yaştan bahsediyorum
İnsanlar çalışıyorlar ama çocuklarıyla ilgilenmenin ve geçirdiği zamanın niteliği önemli.
Süper dadı yı izlediniz mi hiç? Sorun çıkaran çocukların ailelerine bakıyorum. Genelde babanın çalışıp annenin evde olduğu tip aileler ve ikisi de çocukları sadece doyurup uyutunca baktım sanıyor.
Mesela bi çocuğa oturup kitap oku odanda deyip siz salonda tv karşısında yayılırsanız ne olur?
Çocuk tabiki sizin yaptığınızı yapar.
Ailede bu alışkanlıklar kazandırılmadığında sonradan edindirmesi çok zor inanın ki.

Evet anne baba çalışacak ama akşam çocuğuna 2 saat ayırıp eğitici oyunlar kurmuyor (ve de onunla oynamıyor) ise isterse 24 başında dursun yine çocuk ilgiye sevgiye muhtaç kalacaktır.
 
Ben çocuğuma eğitim yatırımı yapmayı düşünüyordum
Özel okul, ek kurslar falan.
Sonra dedim ki ne olacak? Benim gibi maaşlı çalışan olup aynı kölelik sistemini sürdürecek muhtemelen.
Şimdi farklı bir fikrim var. Biraz dışarıdan destekle ücretsiz eğitim veren okullarda eğitim almasını ve istediği yere kadar devam etmesini sağlayıp, özel okullara ve öğretmenlere vereceğim parayla gayrimenkul satın alıp kendisine bırakmayı hedefliyorum :)
Böylece hayat güvencesi olup asıl kendini bulacağı bir meslek/ hobi edinebilir geçim korkusu olmadan. Çünkü benim içinde bulunduğum sistemde işime bağlanmak zorundayım 1 ay işsiz kalsam aç kalırım. Çocuğum bu düzende yaşasın istemem
 
Haklısınız. Ben de çocuğuma asla bir meslek dayatması yapmayacağım. Hatta mümkünse issiz bir mühendis olacağına işini severek yapan bir fırıncı olsun. Kendi hayatini nasıl kazanmak istiyorsa öyle kazansın. Ve dediğiniz gibi ona yapabileceğim en iyi yardım ilerde kullanabileceği güzel bir yatırım. İlla da okullara tonla para yatırınca cocuklar başarılı olmuyor. Her şey okumak(okula gitmek) değil.
 
Hocam öncelikle Allah yardımcınız olsun...
Üniversite 3. sınıf öğrencisiyim. İyi derecede yabancı dilim vardır. Pek çok kitabı orijinal dilinde okurum. Filmleri orijinal diliyle seyretmeyi tercih ederim. Bu sene de sonbahar döneminde YDS'ye girmeyi düşünüyorum.
Fakaaat ilk İngilizce dersleri aldığım dönemde benim için haftalık işkenceydi. Bunu gören babam duruma el koydu ve beni 12 yaşında bir öğrenci değişimi programıyla bir hafta Polonya'ya gönderdi. O bir hafta içinde yabancı dilin hayati olabileceğini gördüm. O andan sonra da açıldım gitti zaten.
Demem o ki bazı şeyler yaşanıp tecrübe edilmeden anlaşılmıyor... Ailelerin de taşın altına elini koyması lazım sanırım.
 
Yabancı dil öğretiminde öğretmen çok önemli. Benim de ortaokul yillarimda İngilizce notlarım yerlerdeydi. Yapamadigimi sanıyordum. Ama liseye gelince o kadar sevdim ki. Ders çalışmak gibi değil de hobi gibi olmuştu benim için. Ailemin yurtdışına gönderme imkanı olmadı ama bizler de bir şekilde öğrenebildik. Dediğiniz dogru, yurtdışına gitse tabi ki daha kolay öğrenir ama isteyen burda da yapabilir.
 
Aslında bir eğitimci olarak şunu düşünmeye başladım eğitim sistemimizde sorun var çocukları becerilerini sergilemek yerine yarış atı gibi yetiştiriyoruz yaparak yaşayarak öğreteceğimiz bir eğitim sistemimiz var diyoruz fakat öyle mi bence değil kitaplar istenen kazanımlar ve daha bir çok şey buna uygun değil. Bu durum çocukları pasif yapıyor sanırım
 

Ben avrupada yaşiyorum ve burda çocuklar 2.5 yaşinda ana okuluna gider. Hatta daha önce bir çoğu kreşe gider ve anne baba çalişir.

Ancak çocuk ile çok güzel zaman geçirilir. Hafta sonu olsun, tatil olsun hemen çocuğa göre bir aktivite yapilir. Lunapark yada normal park, yada hayvan sevgisini aşilama adina bir çiftliğe götürülür,.. Yani hep çocuk endeksli. Günün sonundada çogu mesela dişarda yemek yer yada birşey içer çünkü sadece çocuk değil, ebeveynin rahatida önemli.

Bunun yani sira çok bağimsiz büyütüyorlar. Yani isteniliyor ki kendi başina birşey yapsinlar, yemeklerini yesin, kiyafetlerini giysin.

Halbuki Türklerde öyle mi? Çocuk doğduğunda bile hemen ayni odada yatilip, eşi başka odaya aliyorlar. Uyku eğitimi bile verilmiyor. 2 yaşindaki çocuğu halen salliyarak yada gec saatte yatiriyorlar. Cocukta uyku problemi olduğunda nasil konsantrasyon olsun?

Herşey için küçük bulunuyor. Cocuk iste hayirdan anlamazmiş. Aman kreşe gitmesin daha küçuk,..

Sonra ne oluyor, 6 yaşinda ilk okula başladiğinda yariş ati oluyor. Saatlerce ödev çözme, hatta etüdler. O eğitim vermeye kiyamadiklari çocuklarin birden çok uslu çok iyi ve ayni zamanda çok sosyal olmasi bekleniliyor.

Eh bu çocuk liseye gelinceye kadar elbette bikmiş oluyor. Yani sorun bu çocuklarin erken eğitim hayatina atilmasi değil. Yada anne babanin çalişmasi değil. Sorun sistem ve bakiş açisi.
 
Hep teorik şeyleri öğreniyorlar. Pratiğe dokebilecek imkanları kısıtlı. Okullardaki labaratuvarlar yetersiz. Yapmadan yaşamadan tam öğrenme saglanamiyor.
 
Evet haklısınız ama ben çocuğumu krese göndermeye çekiniyorum acikcasi. Bizim ülkemizde insan hayatına en son değer verildiği için hep olumsuz örneklerle karşılaşınca korkmamak elde degil. Keşke oradaki gibi güvenli, kaliteli eğitim veren bir yer bulabilsem erken yaşta başlatmayı istiyorum ben de. Ne kadar erken başlarsa o kadar kolay olur hayata karismasi
 

Evet kreşler Türkiyede farkli biliyorum fakat hepsi kotü olamaz ya? En azindan 2 yaşinda başlayabilir. Ben şahsen kreşi bir bakicidan daha güvenli buluyorum. En azindan kreşte daha çok insan var ve daha çok insan = daha çok kontrol.

Ki sorun sadece kreş değil ki. En basitinden sürekli annenin cefakar vefakar rolü oynamasi. Sanki baba hiç yokmuş gibi. Burda "ben babasina ancak yarim saat verebilirim" diyen öyle çok ki. Hali ile o çocuk anne tarafindan çok ters bir psikoloji ile büyüyor. Anne onu çok fazla hayatin merkezine aliyor.

Ben burda kizimi arada bir hafta sonu annemlerde birakirim dogduğundan beri dersem taşlanirim. Ama benimde uykuya, eşim ile gezmeye ihtiyacim var. Bu ihtiyaci çoğu kadinlar siliyor ve tek çocuklari için yaşiyorlar. Hali ile çocuklar daha zor hayata atiliyorlar.
 
Ben iyi olmazsam çocuğuma ne hayrim dokunacak. Ben hiç bir zaman bana bağımlı olmasını istemedim. Bazı anneler çocukları peşlerinden aglayinca mutlu oluyorlar ama bu bana o kadar saçma geliyor ki. Zaten çalışıyorum. Akşamları da bir saat bile olsa eşimle dışarı çıkıp birlikte vakit geçiririz. Bu şekilde motive olup bebegimle daha güzel vakit geçirebiliyorum. Kendimi parçalayıp her şeyine tek başına yetişmeye çalışırsam psikolojim bozulur sanırım. Bu aynı zamanda bebeğim için de yanlış bir tutum olur. Çünkü hayatının her evresinde ben yanında olamayacağım. Başka insanlarla da( benim bildiğim ve güvendiğim) zaman gecirebilmeli.
 
bende ogretmenim ortaokulda.dusunuyorum da egitim isstemimiz cok kotu.cocuklarin sikilmasi cok normal.sinavlar olmasa ogrendigimiz seylerin yuzde kaci hayatimizda isimize yariyor.bos bos bilgi yiginiyla doluyor kafalari.okul hayatin kendisi olmaktan cikiyor.ogrencilerin boyle olmasida normal hale geliyor
 
Haberin illa ki vardır ama bir ihtimal yine de hatırlatayım.
Biliyorsundur benim de 2 küçük kızım var.
Geçen seneden beri ikisine de belirli bir yaşa geldikleri zaman faydalanabilmeleri için bes hesabı açtık. Kenarda onlar için birikiyor. Fazla ayrıntı bilmiyorum araştır istersen.
 
Hocam olay cezaların kaldırılması ve zorunlu sınıf geçmeden dolayı oldu. Okuma yazmayı bilmeyen lise mezunları var ülkede. Üniversiteye gidip oran orantı problemlerini dahi çözemeyen çocuklar var. E onlar da niye uğraşsın ki her şekilde geçiyolar heryerden.
 
Ogretmen arkasalrim.komsularim var hep bu ifadeleri duyiyorum onlardanda. Cocuklarimizi okula yollamaya korkar oldum simdiden dusunuyorum kara kara
 
cok normal, böyle bir egitim sisteminde nasıl mutlu olsunlar ki. evde ayrı dert okulda dersler sınavlar, kim bilir aileleri ne durumda, paraları var mı mutlular mı saglıklılar mı annesi babası sag mı? ...
 
Çocuklar da bu yüzden boşvermisler işte. Hangi birine çalışsınlar. Sayısal öğrencisine hem İngilizce hem Almanca dersini zorunlu tutarsan, o kadar alan dersinin yanında bir de bunlara çalışmak zorunda kalırsa sonuc bu olur. Öğretmen ne yapsın peki? Yoruluyorlar haklılar ama ben hiçbir şekilde hiçbir şeye calismayan, katılmayan öğrenciler için endiseliyim. Okula gelip bütün gün yatıp eve giden bir topluluk var. Şikayet bile etmeyen bir grup var. Kopmuslar hayattan.
 
Aynen öyle.İnsan hayatı labirentte gibi yaşar ama ödülü yürümektir ( :
 

Evet evet çok iyi fikir.Biz de iki tane açtık kendi adımıza ama çocuk için biriktiriyoruz
İleride bi geliri olur bari hiçbir şey olamazsa
 
Tabiki zaten sadece zaman gecirmekten bahsetmiyorum kaliteli zaman gecirmek cok onemli
Bende evde olan bir anneyim ama tum gunumu cocuklarla oynamaya ayiramiyorum evin isleri, yemek, bulasik camasir
Zaten iki cocugumun doyurulmasi, alt degisimi ust degisimi derken gun bitiyor
Avrupadaki insanlarin calisma kosullari bizden cok daha iyi
Yani buradaki anne baba calistiktan sonra mecali kalmiyor
calistigim zamanlari dusununce sahsen bende eve gelip 2-3 saat cocuklarimla oynabilir miyim hic dusunemiyorum acikcasi bir de ustune evin isleri gelince anne kesinlikle hakli
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…