5 yıllık evliyim,eşimle görücü üsulu evlendik.3 ay n,şanlı kaldık ve bu arada hep ayrılık kararı aldım ama bi türlü başaramadım öle aşık olma filanda yoktu ama işte malum nişan bozulmasın düşüncesinden olmadı..neyse evlendik ve kayınvalidemin yanına gelin oldumoda dul birisi diye anlaşamam diye hiç düşünmedim. eşim özünde çok iyidir ama anne yanında olunca bizim tartışmalarımıza şahit olunca hep arada kaldı hatta kaynanamı haklı çıkarırdıdefol git felan derdi.ben 6 ay sonra kesin bitti diye anneme gittim eşimde tayin istiyeceğini söyledi neyse biz evi taşıdık başka bi şahire.ama sorunlar iyice büyüdü zaten kayınvalidemle hiç uyuşmuyoruz ama eşim annesine asla laf söylettirmiyo annesinin huyunu bildiği halde hep bana hakaret eder..ama aile konusu olmasın çok iyidir.bir dediğimi iki etmez kayınvalidemlere her gittiğimizde yada o bize geldiğinde hep bi kavga olur kesin..en on geçen yıl çok amaçok şiddetli bi kavga oldu hata kayınvalidemde olmasına rağmen ben hakkımı savunmaya çalışdığım için haksız oldum.eşim hala başıma kakar ama bi taraftanda benden vazgeçmez.o beni annemlerde bırakır dönüşte annemlerden alır bu arada çocuğumuz olmuyo hiç kimsenin umrunda değil sorun eşimdeolmasına rağmen hiç oralı değiller.ne tedaviolalım diye bi telaşları var nede durumdan rahatsızlar..kaynanamı 1 buçuk yıldır görmüyorum bi yönden rahatım amaşu yönüde var kaynanam 3.anjusunu oldu dün ve 2 hafta sonra eşimin teyzesinin oğlunun düğünü var orayada götürmeyecek beni..bu nereye kadar böle gidecek dediğimde hep bi suçlama hakaret oluyo..okadar çok yanlışları varki hiç bende şunu yapamadımdemiyo.içimi yemekten sinir hastası olacam ne adam gibi konuşuluyo nede çözüm sunuyo.bırakıp gitmeyi çok düşündüm ama sonrasından korktum.bazen diyorum ne büyük bi aşkım var ne çocuğum var.zaten aile sorunları zirvede.ailemden uzakta ne için burdayımdiyorum alışkanlıkmı ne bu bilmiyorum ama ayrılık yaşanmadan bi çözümolmalı işte onu bulamıyorum
(((
(((
